سازمان مدیریت سازمانی: کارکردها، روش‌ها و اهداف

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

کسب و کار تحت تأثیر عوامل زیادی قرار می گیرد: رقابت در فعالیت های مستمر، وضعیت اقتصادی جمعیت، کیفیت کالاها و خدمات ارائه شده، موقعیت شرکت و دور بودن آن از مراکز فروش و غیره. اما شاید مهمترین چیزی که موفقیت شرکت به آن بستگی دارد، سازماندهی مدیریت سازمانی باشد. خیلی به این عامل بستگی دارد. اگر نه همه. با مدیریت نادرست بهترین محصول یا در حجم مورد نیاز ساخته نمی شود و یا مهلت اجرا را از دست می دهند. در این مقاله به سازمان‌های اصلی مدیریت سازمانی می‌پردازیم و اشتباهاتی که نباید مرتکب شوند را تحلیل می‌کنیم.

ماهیت فرآیند مدیریت سازمان

سازمان مدیریت سازمانی یک فعالیت هدفمند و کنترل شده است که ترکیبی از روش های مختلف ایجاد انگیزه و کنترل کار یک تیم برای دستیابی به وظیفه تعیین شده است (این شامل هم هدف جهانی سازمان و هم کوتاه مدت است. - مدت، مانند افزایش بازار فروش،بهبود کیفیت محصول، بهبود کارایی فروش، و غیره).

سازمان ساختار مدیریت سازمانی به بخش‌های مدیریتی و مدیریتی تقسیم می‌شود که در آن مدیر، مدیریت، مدیر و بخش اطلاعات (که دستگاه اداری و مدیریتی نیز نامیده می‌شود) است و مدیریت آن بخش‌های سازمانی است. درگیر در فرآیند تولید است. موفقیت سازمان در هماهنگی مناسب هر دو بخش نهفته است.

اهداف سیستم مدیریت سازمانی

برای درک موضوع سازماندهی یک سیستم مدیریت سازمانی، لازم است اهداف آن مشخص شود. آنها ممکن است متفاوت باشند، اما در چهار بلوک اصلی ترکیب می شوند:

• اقتصادی - با هدف افزایش فروش و افزایش سود شرکت.
• تولید-تجاری - تحقق حجم معینی از تولید و فروش محصول با هدف اطمینان از هدف اقتصادی، تعهدات قراردادی و غیره.
• علمی و فنی - با هدف دستیابی به مشخصات فنی لازم محصول، با هدف بهبود کیفیت و همچنین افزایش بهره وری در نتیجه پیشرفت فناوری.
• اجتماعی - با هدف رفع نیازهای کارکنان اجرایی.

هدف اقتصادی غالب است، در حالی که سه مورد دیگر برای آن کار می کنند و یکدیگر را تکمیل می کنند. معمولاً شرکت به طور همزمان روی هر یک از آنها کار می کند، طبیعتاً مسئولیت ها را بین آنها تقسیم می کند.روسای بخش های مختلف شاخص کار موفق در اجرای اهداف سازمان، افزایش فروش و افزایش سود کلی شرکت، یعنی تحقق هدف اقتصادی آن خواهد بود.

کارکردهای سیستم مدیریت سازمانی

تفکیک و تخصصی شدن مدیریت و فعالیت های آن را سازمان وظایف مدیریت سازمانی می نامند. بر اساس اصل بلندمدت، وظایف مدیریتی اساسی و خاص وجود دارد. کارکردهای اصلی (همچنین دائمی هستند) برنامه ریزی، سازماندهی، انگیزه و کنترل هستند.

• برنامه ریزی با هدف تعیین چشم انداز توسعه اقتصاد، پیش بینی وضعیت آینده آن و تعیین نقش شرکت در تصویر حاصل انجام می شود. بر اساس نتایج به دست آمده، یک برنامه عملیاتی بیشتر تهیه می شود. برنامه ریزی شامل چندین مرحله متوالی است: یک مفهوم (مبنای نظری، یک ایده)، یک پیش بینی (پیش بینی فرصت های تجاری با استفاده از توجیه علمی)، یک برنامه (شکل گیری نهایی فعالیت های بعدی با محاسبه منابع لازم برای اجرا)..
• هدف سازمان شکل‌گیری رهبری، تنظیم روابط بین سیستم‌های مدیریتی و مدیریتی است، همچنین به دلیل ایجاد سیستم روشنی از مدیران و تضمین موفقیت آنها، کارایی سایر عملکردها را بهبود می‌بخشد. تعامل.
• انگیزه به یافتن دلایلی کمک می کند که به تیم کمک می کند تا به وظایف محول شده دست یابد، آنها را برای آنها فراهم می کند و در نتیجه فعالیت مؤثر را تحریک می کند.
• کنترل - مرحله نهایی، که مشاهده را به منظور تأیید انجام می دهد. وظیفه اصلی این تابع اصلاح استراتژی تولید شده است. کنترل شاخص های نظارتی را ایجاد می کند، سپس آنها را اندازه گیری و تجزیه و تحلیل می کند، پس از آن اقداماتی را تعیین می کند که به بهبود این شاخص ها کمک می کند. توصیه‌ها می‌توانند متفاوت باشند: بازنگری اهداف، توزیع مجدد وظایف، جذب پرسنل، بهبود سازمان مدیریت شرکت.

کارکردهای خاص بر حوزه خاصی از فعالیت تأثیر می گذارد و به دلیل جدایی ساختار مدیریت است. هدف تابع به عنوان یک پیوند جداگانه، به عنوان مثال، بازاریابی، بخش فروش، سیستم مدیریت گرفته می شود. معمولاً آنها کوتاه مدت هستند و بر روی ناحیه ای تمرکز می کنند که در مرحله کنترل نتایج رضایت بخش نشان می دهد.

ساختارهای مدیریت سازمانی

بر اساس کارکردهای تعریف شده که اجرای موفقیت آمیز آنها مستلزم شایستگی های متفاوتی است، ترکیب مدیریت شکل می گیرد که می تواند یک نفر، یک بخش یا یک بخش از مدیران باشد. سازماندهی یک سیستم مدیریت سازمانی مستلزم انتخاب مناسب ترین گزینه است. بر اساس میزان اختیارات لازم، شش ساختار مدیریتی متمایز می شوند:

• خطی. در چنین ساختاری، مدیریت از رئیس تا زیردست در امتداد سلسله مراتب انجام می شود. نکته مهم این است که سفارشات فقط از یک نفر می آید. انتخاب تعداد بهینه کارمندان برای یک مدیر بسیار مهم است، به این بستگی داردبهره وری. چنین سیستمی دارای اشکالاتی است، به عنوان مثال، یک فرآیند تصمیم گیری پیچیده - برای دریافت تاییدیه برای هر اقدامی، یک زیردستان باید به همه افراد بالاتر در سلسله مراتب مراجعه کند، در نتیجه واکنش کندی در آن وجود دارد. ارتباط حتی با مهم ترین مسائل، به علاوه فساد و دسیسه نیز بیداد می کند.
• کارکردی. در چنین سازمانی از مدیریت شرکت، وظایف مشترک برای چندین بخش به یک بخش یا شخصی که دستورات چندین رئیس را اجرا می کند منتقل می شود. مزیت ساختار حذف کامل تکراری بودن کار مجری است، منهای آن عدم وحدت سفارشات است که با افزایش پیچیدگی می تواند روند کار را کاهش دهد.
• خطی-عملکردی. این ساختار دو مورد قبلی را ترکیب می‌کند: تصمیم‌گیری‌ها توسط متخصصان واجد شرایط ایجاد می‌شوند و پس از آن دستورات به صورت سلسله مراتبی ارائه می‌شوند.
• برنامه هدفمند. با چنین مدیریتی در سازمان کار در شرکت ، رهبران هر پروژه جداگانه اختصاص داده می شوند و پس از آن دستوراتی را با هدف دستیابی به اهداف فردی شرکت می دهند. مدیر وظیفه ای را از مدیر یا معاون او دریافت می کند، در حالی که کارکنانی از کارکنان زیر مجموعه خود دارد. با گذشت زمان، این بخش‌ها اغلب به شرکت‌های مستقل داخلی تبدیل می‌شوند.
• ماتریس. چنین ساختاری یک سازمان خطی، برنامه محور و عملکردی را ترکیب می کند.
• ساختار تقسیمی اصول محصول و منطقه ای را ترکیب می کند. بخش های اساسی در اینجا بخش هایی خواهد بود که دارای وقف هستنداستقلال معین، وارد روابط قراردادی با یکدیگر و به طور مستقل از طریق سود تأمین مالی می شود. در عین حال، مدیریت برای بلندمدت تصمیم می گیرد.

الگوهای اجتماعی مؤثر بر انتخاب ساختار مدیریت سازمانی

سازمان ساختار مدیریت شرکت باید از بین الگوهای اجتماعی خاصی انتخاب شود که بر روند فعالیت های شرکت به طور کلی تأثیر می گذارد. این قوانین عبارتند از:

• قانون فنی و اقتصادی که ماهیت جنبه فنی تولید را آشکار می کند، منعکس کننده رابطه انسان با فناوری و طبیعت است.
• قوانین اجتماعی و اجتماعی-اقتصادی که جوهر رابطه بین طبقات فردی را نشان می دهد.
• حقوقی.
• قوانین اجتماعی-روانشناختی که جوهر رابطه بین کارمندان و کل بخش های شرکت، تعامل آنها با یکدیگر را نشان می دهد.

اصل ساخت مؤثر ساختار مدیریت سازمانی

سازمان موفق مدیریت سازمانی با قوانین خاصی از ساخت و ساز شروع می شود، اصولی که باید در هنگام انتخاب ساختار و روش های مدیریت بر آنها تکیه کرد. اولاً نباید فراموش کرد که منبع اصلی افزایش بهره وری همیشه یک فرد است، بنابراین بر اساس ویژگی های روانی و اجتماعی او باید برنامه مؤثری از کار شرکت ترسیم شود. علاوه بر این، اگر به کارمندان یا بخش‌ها مقداری ارائه دهیداستقلال، اثربخشی آنها به طور قابل توجهی افزایش خواهد یافت. با این حال، آزادی کارکنان باید با تمرکزگرایی ترکیب شود و اهداف اصلی - استانداردهای کیفیت، خط مشی شرکت - را به کارکنان واگذار کند.

اصل بعدی این است که برنامه ریزی باید همیشه یک چشم انداز بلندمدت داشته باشد و بر اساس یک بازار دائما در حال تغییر باشد. همچنین شرکت باید آمادگی داشته باشد که در صورت لزوم کارکنان خود را افزایش دهد. هنگام انتخاب یک سیستم مدیریت، باید روی ساده ترین و قابل فهم ترین اشکال تمرکز کرد، نه اینکه فرآیند مدیریت را پیچیده کرد. و البته، منافع مصرف کنندگان را فراموش نکنید.

روشهای سیستم مدیریت سازمانی

روش مدیریت راهی برای تأثیرگذاری بر کارکنان و تیم به عنوان یک کل است که هدف آن اطمینان از هماهنگی کار آنها برای به دست آوردن نتایج لازم است. با توجه به محتوا، روش های سازماندهی مدیریت سازمانی به سه گروه کلی تقسیم می شوند:

• روش‌های اداری بر اساس تبعیت کارکنان در سلسله مراتب است و به نوبه خود به سازمانی و مدیریتی تقسیم می‌شوند. اولی کل ساختارهای مدیریتی را پوشش می دهد و تقسیم روشنی از مسئولیت ها را ارائه می دهد ، آنها در دستورالعمل ها و هنجارهای کلی شرکت ظاهر می شوند. دومی یک پاسخ سریع را تشکیل می دهد و به شکل سفارش ظاهر می شود.
• روش های اقتصادی مبتنی بر علاقه به نتایج تولید است و هدف آن تشویق کارکنان برای دستیابی به اهدافی است که مدیریت برای آنها تعیین کرده است. این شامل مشوق های پولی برای کارمندان در قالب پاداش و همچنین مواد استمسئولیت کار انجام شده.
• روش های روانی-اجتماعی مبتنی بر وضعیت روانی کارکنان است و شامل کارهای مختلف آموزشی و تربیتی، ایجاد محیط کاری مساعد و تسویه روابط اجتماعی در تیم، مشارکت کارکنان در مدیریت است.

ترکیب رهبری سازمان

سازماندهی مدیریت پرسنل در شرکت با کمک مدیریت ارشد منصوب شده توسط مالک شرکت یا هیئت موسس انجام می شود. دستگاه مدیریت باید شامل چهار حوزه عمومی، فنی، اقتصادی و عملیاتی باشد.

مدیریت کل همه مدیران خط را متحد می کند و توسط مدیر شرکت هدایت می شود که به نوبه خود به معاونان و دستیاران متکی است. رئیس بخش فنی مهندس ارشد سازمان است که معمولاً معاون اول شرکت است. اما وظیفه اصلی آن مدیریت کار تحقیقاتی است. خدمات اقتصادی توسط حسابدار ارشد اداره می شود که زیرمجموعه بخش برنامه ریزی و اقتصاد، بخش کار، بخش حسابداری، بخش تدارکات، بخش مالی و بخش بازاریابی است.

سرویس مدیریت عملیاتی متشکل از یک بخش تولید و اعزام و یک دفتر برنامه ریزی و اعزام است. اعزام کننده وظیفه به عنوان رئیس سرویس عملیاتی منصوب می شود.

مدیریت بیشتر بر اساس حجم تولید تعیین می شود و شامل مدیران فروشگاه، سرکارگران سایت می شود.

کار با پرسنل شرکت

لازم است کار با پرسنل شرکت را با جزئیات بیشتری تجزیه و تحلیل کنید. همانطور که در بالا ذکر شد، یک فرد منبع اصلی یک سازمان است، بنابراین باید حداکثر توجه به او شود.

کار با پرسنل با سازگاری آغاز می شود. این فرآیند شامل آشنایی عملی افراد با مسئولیت‌های خود، اطلاع‌رسانی شفاف به کلیه اطلاعات، قوانین و مقررات شرکت، اهداف آن و همچنین برقراری روابط بین فردی بین کارکنان است.

ما نباید در مورد توسعه کارکنان، بهبود حرفه ای بودن آنها را فراموش کنیم. همه چیز با درک کارکنان در مورد نیاز به آموزش مداوم و خودسازی، آگاهی از نقش خود در تیم و افزایش مسئولیت در قبال نتایج خود شروع می شود. برای این منظور رویدادهای آموزشی و آموزشی برگزار می شود. توسعه مبتنی بر یادگیری است که باید توسط سازمان مدیریت و تامین مالی شود. یک مزیت مهم برای کارمندان، فرصتی برای رشد شغلی با آموزش پیشرفته خواهد بود.

تجزیه و تحلیل سازمان مدیریت سازمانی نقش بالای انگیزه کارکنان را روشن می کند. انگیزه فرآیندی است برای تشویق کارکنان به کار موثر و مبتنی بر روش‌های تأثیرگذاری اداری، اقتصادی و اجتماعی-روانی است. ساختار هر یک از انگیزه ها شامل سه بخش اصلی است: تعیین نیاز کارکنان، پاداشی که کارمند می تواند دریافت کند و تعیین اقدام لازم برای ارضای نیاز.

برای اهداف انگیزش کارکنان، مانندنیازهایی مانند نیازهای فیزیولوژیکی، اجتماعی، روانشناختی، شناخت شخصیت او توسط جامعه، نیاز به ابراز وجود، مشارکت در یک کار خوب انجام شده و موارد دیگر.

نتیجه گیری

سازمان برنامه ریزی مدیریت سازمانی فرآیندی پیچیده و چندوجهی است که نیازمند توسعه واجد شرایط توسط متخصصان است. با رشد شرکت، تمایل به پیچیده شدن ساختار سازمانی و مدیریتی و افزایش مقیاس آن وجود دارد. هدف اصلی هر بنگاه اقتصادی اجرای استانداردهای تعیین شده است که برای آن لازم است سطح نظم و انضباط را به سطح مورد نیاز برساند. برای انجام این کار، هر شرکت مناسب ترین روش های نفوذ و مدیریت را برای ساختار خود انتخاب می کند.

اقتصاد و مدیریت سازمانی ارتباط نزدیکی با هم دارند. با رویکرد صحیح در انتخاب مدیریت شرکت، کار با کارکنان، روش های تحریک کارکنان برای دستیابی به نتایج مطلوب، شرکت توسعه یافته و سود خود را افزایش می دهد. با یک رویکرد اشتباه، همه چیز دقیقا برعکس خواهد بود. به همین دلیل است که سازمان مدیریت باید حداکثر توجه را داشته باشد و به صورت دوره ای نتایج فعالیت های مدیریتی را تجزیه و تحلیل کند.