کارخانه کارتریج اولیانوفسک: محصولات تولیدی، کتابچه راهنمای کاربر، آدرس، نظرات

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

این کارخانه یکی از تاسیسات تولیدی شاخص مجتمع نظامی-صنعتی روسیه است که برای دفاع این کشور کار می کند. نام رسمی شرکت سهامی آزاد کارخانه کارتریج اولیانوفسک است. تخصص اصلی ساخت مهمات برای انواع مختلف سلاح با لوله تفنگ است.

پیشینه تاریخی

وزیر جنگ روسیه در بهار 1916 قطعنامه ای در مورد احداث کارخانه فشنگ سوم در سیمبیرسک (کارخانه آینده فشنگ اولیانوفسک) تصویب کرد. در تابستان 1917، این شرکت اولین مهمات را تولید کرد.

با این حال، به دلیل تحولات انقلابی، راه اندازی کامل آن تا سال 1918 به طول انجامید. با این حال، این کارخانه به بزرگترین شرکت در استان سیمبیرسک تبدیل شد.

با شروع جنگ داخلی، او به مهمترین کارخانه برای ارتش سرخ تبدیل شد. هر سوم کارتریج ساخته شده در جمهوری شوروی در کارخانه سیمبیرسک تولید می شد.

در نوامبر 1922، در پاسخ به خواست پرولتاریای پتروگراد، کارخانه به نام ولودارسکی نامگذاری شد.

با ظهور صنعتی شدناتحاد جماهیر شوروی، علاوه بر ساخت کارتریج، کارخانه شروع به تولید غلتک برای ماشین آلات کشاورزی و ماشین آلات کرد.

سالهای جنگ

در سال 1941، با شروع جنگ، کارخانه تولید فشرده فشنگ برای نیازهای ارتش شوروی را آغاز کرد. در سال 1943، حجم تولید در مقایسه با سال 1940، پنج برابر شد. محصولات اصلی مهمات برای انواع سلاح های کوچک از جمله: تپانچه توکارف و شپاگین، سودارف، دگتیارف؛ مسلسل های سنگین DShK بود.

برای کار برای جبهه، برای توسعه آخرین مهمات، در سال 1942 به شرکت جایزه اعطا شد، نشان پرچم قرمز کار. کسانی که جایزه استالین را دریافت کردند - ال. کوشکین، آ. زویاگین، ای. کوزمیچف، سهم بزرگی در موفقیت شرکت داشتند.

بنابراین Lev Koshkin ماشین های منحصر به فردی را ایجاد کرد که قادر به انجام چندین عملیات به طور همزمان هستند و بهره وری را چندین برابر افزایش می دهند. الکساندر زویاگین و ایوان کوزمیچف فرآیندهای فناوری پیشرفته ای را در ساخت آستین های فلزی توسعه و اجرا کردند.

آندری ساخاروف، که در این دوره در کارخانه کار می کرد، دستگاهی برای تعیین درجه سخت شدن هسته ها ایجاد کرد که مزایای اقتصادی قابل توجهی در تولید کارتریج های کالیبر بزرگ به همراه داشت.

تاریخ پس از جنگ

پس از پایان جنگ، کارخانه کارتریج اورال شروع به تولید دستگاه های غیرنظامی لازم برای کشور کرد. به این ترتیب ساخت ماشین آلات - فلزکاری با دقت بالا، موتورهای الکتریکی، بالابرها آغاز شد.

کارخانهیکی از اولین در اتحاد جماهیر شوروی شروع به تولید کامپیوترهای الکترونیکی، یعنی کامپیوتر BESM-4M کرد.

با معرفی پیشرفت های مجتمع نظامی-صنعتی به تولید، کارخانه کارتریج اولیانوفسک با استفاده از تجربه در توسعه رایانه های الکترونیکی، بر تولید سیستم های کنترل عملیاتی-تاکتیکی پیچیده تسلط یافت. به لطف دفتر طراحی خود، این کارخانه به طور موثر در توسعه و آزمایش انواع جدیدی از کارتریج ها مشغول بود. برای اولین بار در عمل، خطوط چرخشی خودکار برای تولید کارتریج توسعه یافته و با موفقیت وارد تولید شده است.

در زمستان 1982، این کارخانه به دلیل عملکرد بالا در برنامه های جلسات، نشان انقلاب اکتبر را دریافت کرد.

در اواخر دهه 80، محصولات نظامی در حداقل حجم شروع به تولید کردند. در عین حال، انتشار مهمات برای اهداف ورزشی و شکار افزایش یافته است.

از سال 1995، کارخانه کارتریج اولیانوفسک در نمایشگاه هایی از جمله نمایشگاه های خارجی شرکت می کند.

تاریخ تحولات

این کارخانه در سال 1998 به FUGP "PO" کارخانه ماشین سازی اولیانوفسک به نام ولودارسکی سازماندهی شد. در پاییز 2002، کارخانه روند ورشکستگی را آغاز کرد. پس از اتمام آن، در سال 2004، OJSC " Ulyanovsk Cartridge Plant" بر اساس آن تشکیل شد. سهامدار اصلی Tula Cartridge Plant JSC است.

هنگامی که فعالیتهای سازماندهی مجدد، عمدتاً مربوط به فرآیندهای فناوری و صدور مجوز تکمیل شد، از ابتدای سال 2006، کارخانه دوباره شروع به تولید کارتریج برای سلاح های تفنگدار کرد.

آدرس کارخانه کارتریج اولیانوفسک:اولیانوفسک، خ. راننده، خانه 1. مدیریت شرکت: مدیر کل - A. A. Votyakov. رئیس نمایندگی نظامی V. G. Vashurkin؛ رئیس هیئت مدیره - A. A. Soloviev.

محصولات

در حال حاضر، این شرکت 17 نوع فشنگ سلاح جنگی تولید می کند. این تنها کارخانه در روسیه است که کل خط مهمات 14.5 میلی متری با کالیبر بزرگ را تولید می کند. مهمات برای سلاح های غیرنظامی نیز تولید می شود که 20 نوع آن وجود دارد. این یکی از تامین کنندگان اصلی این گونه کارتریج ها به بازارهای روسیه و خارجی است. سطح بالای محصولات تولیدی را گواهینامه های متعدد نمایشگاه های تخصصی بین المللی تایید می کند.

این کارخانه همچنین ماشین های تراش با دقت بالا تولید می کند.

این کارخانه دائماً به هجوم پرسنل جدید نیاز دارد. موقعیت های خالی کارخانه کارتریج اولیانوفسک در وب سایت شرکت، خدمات استخدامی شهری و منطقه ای درج شده است. در عین حال خاطرنشان می شود که این گیاه به متخصصان مختلفی نیاز دارد.

از محتوای بررسی ها در مورد این گیاه چنین بر می آید که این گیاه در منطقه مشهور و محبوب است. کار بر روی آموزش پرسنل برای تولیدات خود انجام می دهد. در کارگاه های آن هم دانش آموزان و هم دانش آموزان موسسات تخصصی متوسطه آموزش عملی می بینند. نهاد مربیگری به خوبی توسعه یافته است.

حوزه اجتماعی

از لحظه شروع ساخت کارخانه کارتریج، محل سکونت کارگران در نزدیکی شرکت شروع به رشد کرد. متعاقباً به منطقه اولیانوفسک - زاولژسکی تبدیل شد. اولین شورای روستا در سال 1920 به وجود آمدسال خود منطقه به طور رسمی در ژانویه 1935 تأیید شد که شامل مناطق نزدیک نیز می‌شد.

از زمستان 1942، ناحیه زاولژسکی به ولودارسکی تبدیل شد که تا سال 1958 به این نام خوانده می شد. در همان زمان، اولیانوفسک با یک بزرگراه به منطقه متصل شد. در سال 1974، یک مسیر شهری واگن برقی راه اندازی شد.

موزه

موزه کارخانه کارتریج اولیانوفسک برای بازدیدکنندگان رایگان است. از نظر فضا فضای کمی را اشغال می کند، فقط چهار سالن. اولین مورد به محصولاتی اختصاص دارد که این کارخانه در تاریخ خود تولید کرده است. در اینجا می توانید مدل ماشین آلات و عکس های اولین لپ تاپ روسی را مشاهده کنید.

در اتاقی دیگر، موادی جمع آوری می شود که به کارگران کارخانه که به جبهه رفته اند اختصاص داده شده است.

در موزه، نصب اتاق یک خانواده جوان صنعتی بسیار تاثیرگذار به نظر می رسد.

نمایشگاه های اصلی اسناد آرشیوی و مواد روزنامه کارخانه هستند.

غرفه قابل توجه اختصاص داده شده به آکادمیسین ساخاروف، که از سال 1942 تا 1944 در کارخانه کار می کرد.

موزه اطلاعات جالبی درباره تاریخچه برپایی یک بنای تاریخی شش متری به نماد حامی در میدان کارخانه دارد.

بازدیدکنندگان با داستان A. Shorin، خالق سینمای صوتی شوروی، که از سال 1941، از لحظه تخلیه تا آخرین روزهای خود در کارخانه کارتریج اولیانوفسک کار می کرد، آشنا می شوند.

نمایشگاه بسیار جالب اختصاص داده شده به M. Limasov که در کتاب گینس ذکر شده است. او مسن ترین تراش کار روی سیاره بود. او به مدت 80 سال (از 1930 تا 2013 تا زمان مرگش) در این شرکت کار کرد.در سن 103 سالگی درگذشت.

موزه از ساعت 9:00 تا 16:00 باز است و دوشنبه ها تعطیل است.