دستمزد زمانی - چیست؟ انواع دستمزدهای زمانی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-02 13:53

حقوق و دستمزد فرآیندی است که توسط قانون کار و قوانین قانونی کنترل می شود. انتخاب کارفرما اشکال مختلفی دارد که هم می تواند کارمند را تحریک کند و هم واقعاً پاداش تلاش را بدهد. دستمزد، که بسته به زمان واقعی کار محاسبه می شود، به اصطلاح دستمزد زمانی است. این یک فرم مستقل از نتیجه وظایف انجام شده است. فقط یک بازه زمانی مشخص در نظر گرفته می شود. ترتیب محاسبه و انواع آن را در نظر بگیرید.

چه زمانی استفاده می شود؟

دستمزدهای زمانی روشی برای پرداخت حقوق کارکنانی است که کار آنها مستقیماً بر بهره وری کلی شرکت تأثیر نمی گذارد. بدیهی است که سرکارگر کارگاه با انگیزه مناسب در صورت علاقه به این امر سفارشات بیشتری را تکمیل خواهد کرد. خروجی تولید شده در طول شیفت کاری او متناسب با تلاش انجام شده است.

کار، برای مثال، یک معلم شامل «صدور» ساعات، یعنی واقعاً صرف شده است.درس ها. شرایطی پیش می‌آید که در آن محاسبه میزان کار یک کارمند دشوار است: در این ماه همه در دو سوم آینده بر مواد مسلط شده‌اند. بله، و چگونه آن را به طور قطع تنظیم می کنید؟ اما باید به نوعی کار را نیز ارزیابی کرد. اینجاست که سیستم دستمزد زمانی وارد می شود.

عناصر نظام تعرفه

در واقع، دستمزد زمانی مقداری است که با ضرب نرخ تعرفه در ساعات کار تعیین می شود. نرخ تعرفه به عنوان مقدار مطلق دستمزد در واحد زمان ذکر شده است. حداقل نرخ تعرفه دسته اول به عنوان ارزش اولیه استفاده می شود. هم برای محاسبه حقوق پایه و هم برای محاسبه کمک هزینه استفاده می شود. مجموع دسته های کارگران و مقادیر ضرایب مربوطه مقیاس های تعرفه را تشکیل می دهند.

اطلاعات دقیق در مورد نرخ ها و استانداردهای کار که باید به ازای هر واحد زمان کار رعایت شود در کتاب های مرجع تعرفه و صلاحیت موجود است. بنابراین، میزان دستمزد یک کارگر نیز مستقیماً به طبقه یا طبقه بندی او و همچنین به پیچیدگی وظایف انجام شده بستگی دارد. اگر کار در شرایط مضر یا دشوار انجام شود، نرخ افزایشی تعیین می شود.

مقیاس های تعرفه یکپارچه توسط دولت و شرکت های تجاری ایجاد شده است. به منظور رعایت ضوابط و ضوابط قانون کار و همچنین تعیین و تعیین صحیح دسته بندی ها، الزامات تعرفه و صلاحیت و راهنمای صلاحیت برای پست ها و حوزه های مختلف معرفی شده است. روی آنهابر این اساس، مدیریت شرکت مقیاس تعرفه خود را صادر می کند یا به UTS دولتی پایبند است.

اساس تسویه حساب

شرکت دارای سیستم تعرفه توسعه یافته ای است که مغایرتی با قانون ندارد. چه چیز دیگری برای محاسبه دستمزد مورد نیاز است و در این مورد به چه داده هایی مجاز است؟ سند اصلی برگه زمان است. این شامل اطلاعات دقیق در مورد ساعات/روزهای واقعی کار و همچنین غیبت هایی با دلیل است. حسابدار فقط بر اساس داده های داده شده در جدول زمانی محاسبات را انجام می دهد. سیستم دستمزد زمانی هر ساعت و روز کار را در نظر می گیرد. نیاز به تعلق پرداخت های جبرانی و اضافی مانند اضافه کاری، کار در روزهای تعطیل و آخر هفته، مرخصی استعلاجی، کمک هزینه سفر نیز در کارنامه منعکس شده است.

انواع دستمزدهای زمانی

حتی در همان سیستم تسویه حساب، با کارمندان اختلاف نظر وجود دارد. به عنوان مثال، پرداخت حقوق به صورت حقوق برای متخصصان و مدیران راحت تر است. برای برخی از زمینه های فعالیت، لازم است با اضافه کردن یک بخش پاداش، کارکنان را تشویق کنید. برخی در شیفت های ساعتی کار می کنند که استفاده از نرخ های ساعتی را تشویق می کند. همه اینها منجر به تحدید حدود اضافی سیستم کلی مبتنی بر زمان شد.

در شکل خالص خود، عملاً هرگز یافت نمی شود، اما اغلب کارگران با انواع آن مواجه می شوند:

• ساده مبتنی بر زمان؛
• زمان حق بیمه؛
• حقوق بر اساس زمانقسمت;
• کار تکه تکه؛
• بر اساس زمان با یک مجموعه مرجع استاندارد.

هر یک از آنها استاندارد تسویه حساب با کارمندان است که توسط قانون کار تعیین شده است. بیایید ویژگی های آنها را با جزئیات بیشتری در نظر بگیریم.

دستمزد زمان ساده

بر اساس نام، به راحتی می توان حدس زد که این "آسان"ترین و "شفاف" ترین محاسبه دستمزد است. درآمد بر اساس ساعات کار محاسبه می شود. زمان صرف شده به طور موثر یا خیر به هیچ وجه بر حقوق دریافتی تأثیر نمی گذارد. از ماه به ماه، کارمند به طور مداوم تقریباً همان مبلغ را دریافت می کند که به دلیل تعداد متفاوت روزهای مرخصی در ماه، کمی نوسان دارد. هم افراد تنبل و هم افراد معتاد به کار به طور مساوی پاداش خواهند گرفت. آیا منصفانه است؟ اکثر کارمندان و کارفرمایان از این سیستم رضایت بیشتری دارند. ثبات اصلی ترین "به علاوه" این شکل پرداخت است. عدم تأثیرگذاری بر کارمند به صورت «انگیزه» و «بی انگیزه» و همچنین برخی بی عدالتی ها در همان حق الزحمه، بدون توجه به تلاش های انجام شده، «منهای» اصلی است.

برگردیم به محاسبات. بر اساس زمان واقعی کار و راحتی حسابداری آن، می توان یک ساعت، روز یا ماه را به عنوان یک واحد در نظر گرفت. دستمزد ساعتی، روزانه و ماهانه بر این اساس شکل می گیرد. این با استفاده از فرمول محاسبه می شود: Z_p=T_c × B_{f، جایی که:}

• Т_{с - نرخ تعرفه (ساعتی یا روزانه).}
• B_{f – ساعات واقعی کار(تعداد ساعت، روز).}

اعمال نرخ تعرفه ماهانه (پرداخت ماهانه) ترتیب محاسبه را تغییر می دهد: Z_p=B_f ÷ B_{n × T}s_{، که در آن B}n _{به معنای تعداد اسمی روزهای کاری در یک ماه طبق برنامه است، در حالی که برای B} f _{روزهای واقعی کار را بپذیرید.}

دستمزد زمانی با بخشی از حقوق

برخلاف یک فرم ساده مبتنی بر زمان، حقوق بدهکار به یک کارمند به صورت ماهانه همیشه ثابت می ماند. برای دریافت این قسمت از حقوق باید به تعداد روزهای مشخص در ماه و ساعات کاری در روزهای کاری کار کرد. به عنوان مثال، شرکت 5 روز در هفته به مدت 8 ساعت کار می کند. پس از احراز شرایط تعیین شده توسط کارفرما، کارمند حقوق ثابت دریافت می کند. در این مورد، مقدار دستمزد در هر ماه یکسان خواهد بود، صرف نظر از اینکه چند روز کاری برای دوره "کاهش" یافته است. محاسبه مجدد فقط در صورت غیبت، مرخصی استعلاجی یا مرخصی انجام می شود. علاوه بر این، پرداخت ها نه بر اساس تعرفه، بلکه بر اساس حقوق ماهانه انجام می شود.

نمونه محاسبه حقوق

وضعیتی را در نظر بگیرید که به یک کارمند حقوق ماهانه اختصاص داده می شود و یکی از ماه ها به طور کامل انجام نشده است. برای داده های اولیه، شرایط را در نظر می گیریم: یک هفته کاری 40 ساعته با حقوق 25 هزار روبل برقرار می شود. ماه اول به طور کامل تکمیل شد. کارمند بعدی به مدت 14 روز به مرخصی استحقاقی رفت. تعداد روزهای کاری هر ماه را 22 در نظر بگیرید. دستمزد را محاسبه کنید.

چه چیزی از یک کارمند برای دریافت حقوق لازم است؟ به تعداد ساعات و روزهای مقرر در ماه در محل کار حضور داشته باشید. در مورد اول، کارمند وظیفه خود را انجام داده و مبلغ 25 هزار روبل را دریافت می کند. ماه دوم چطور؟ محاسبه دستمزدهای زمانی با بخش حقوق برای خروجی ناقص به این صورت خواهد بود:

25000 ÷ 22 × (22 – 14)=9091 روبل (حقوق ماهانه برای ماه دوم خواهد بود)

حقوق مرخصی بر اساس حقوق 25 هزار روبل محاسبه می شود و کارمند در مجموع 9091 روبل دریافت می کند. به علاوه حقوق مرخصی.

محاسبه با نرخ تعرفه روزانه

اگر محاسبه بر اساس نرخ روزانه باشد چه چیزی تغییر می کند؟ ساعات کار واقعی (در این مورد 22 روز و 8 روز) در نرخ دستمزد تعیین شده ضرب می شود. برای اینکه عدم تطابق در پاسخ ها خواننده را سردرگم نکند، ما آن را بر اساس شرط اول (25000 ÷ 22=1137 روبل) می پذیریم:

• 22 × 1137=25014 روبل – حقوق ماه اول؛
• 8 × 1137=9096 روبل – حقوق ماه دوم.

تفاوت در محاسبات وجود دارد. با حقوق ثابت، به هر حال، شما باید متوسط دستمزد روزانه را برای پرداخت مرخصی استعلاجی یا حقوق مرخصی یا سایر کسورات / کمک هزینه محاسبه کنید. در مورد صورتحساب روزانه یا ساعتی، واحد درآمد ثابت است.

دستمزد زمانی با پاداش

یک روش جالب محاسبه برای کارفرما و کارمند، دستمزد پاداش (بر اساس زمان) است. این هم پرداخت های تضمین شده برای روزهای / ساعت های واقعی کار و هم انگیزه برای انجام آنها استوظایف بهتر است برای دریافت جایزه. قرارداد کار شرایطی را تعیین می کند که رعایت آنها به کارمند با پرداخت های اضافی به نفع خود پاداش می دهد. به عنوان شرط می تواند: انجام طرح فروش، سابقه خدمت، حقوق سیزدهم، نتایج سه ماهه / نیم سال / 9 ماه و … باشد. دستمزد پاداش زمانی بر اساس درصد پاداش یا مبلغ تعیین شده در قرارداد کار محاسبه می شود.

پرداخت مختلط

نوع پاداش به یک سیستم مختلط حقوق و دستمزد اشاره دارد. این شامل یک پرداخت ثابت برای ساعات / روزهای کار یا بخشی از حقوق و یک پاداش برای حجم محصولات تولید شده (فروش) است.

کار و دستمزد زمانی در یک سیستم ترکیب می شوند که برای کارفرما راحت است. به طور معمول، این روش محاسبه در فروش مستقیم، سازمان های تجاری مختلف و برخی از شرکت های تولیدی استفاده می شود. با پرداخت ترکیبی، کارمند بیشتر به نتیجه نهایی علاقه دارد. معمولاً از حجم کالاهای فروخته شده یا تولیدی، درصد ثابتی به کارمند تعیین می شود. بنابراین، کار محدود نیست، که به شخص اجازه می دهد مستقیماً بر سطح درآمد خود تأثیر بگذارد.

علیرغم مزایای آشکار سیستم مختلط، در واقع، این شکل از دستمزد اغلب ناامیدکننده است: کارفرما عمداً حقوق را دست کم می گیرد. از سوی دیگر، بهره وری همیشه مستقیماً به کارمند بستگی ندارد که در نهایت منجر به آن می شوددرآمد کمی که زندگی با آن دشوار است.

نمونه ای از محاسبه بر اساس نرخ قطعه

همانطور که می دانید، دستمزد زمانی بر اساس ساعات واقعی کار محاسبه می شود. وضعیتی را در نظر بگیرید که در آن یک کارمند دارای نرخ ساعتی و 10 درصد از میزان خروجی تولید شده در ماه است. اگر علاوه بر این مشخص شود که نرخ دستمزد ساعتی برای یک کارمند 120 روبل است، حقوق او را محاسبه می کنیم. در مجموع 180 ساعت کار در ماه. حجم محصولات تولیدی به 124 هزار روبل رسید.

بیایید دستمزدهای زمانی را با نرخ قطعه محاسبه کنیم:

1. Zp=W_f × T_{h=۱۸۰ × ۱۲۰=۲۱،۶۰۰ روبل}
2. 124000 × 10%=12400$
3. 21,600 + 12,400=34,000 روبل

یک کارمند در پایان ماه 34000 روبل دریافت می کند.

دستمزد با کار عادی

این نوعی پرداخت پاداش مبتنی بر زمان است. مقدار کاری را که باید در یک زمان مشخص تکمیل شود را تعیین می کند. در صورت رعایت تکلیف مقرر - درآمد اضافی به صورت درصد ثابت حقوق یا مبلغ تعلق گرفته طبق ضرایب تعرفه. شکل دستمزد مبتنی بر زمان، دریافت پاداش برای فعالیت کار را تضمین می کند. پاداش ملاقات و اجرای بیش از حد برنامه، همچنین کیفیت مناسب یا صرفه جویی در هزینه برق و موارد دیگر، مشوق های بسیار خوبی برای کارمند است.

برخلاف فرم تکه تکه مبتنی بر زمان، هیچ ارتباط مستقیمی با مقدار وجود ندارد.بیش از حد برآورده شدن این درصد از دستمزدهای قبلاً تعلق گرفته به عنوان پاداش محاسبه می شود. در فرم قطعه کار، محاسبات از مقدار گردش مالی ایجاد شده انجام می شود.

دستمزدهای زمانی مدرن ترکیبی از اشکال مختلف آن است که برای یک موقعیت خاص مناسب است. حقوق و دستمزد بر اساس ساعات کار - امکان محاسبه با کارمندی که بهره وری آن به صورت پولی یا فیزیکی قابل محاسبه نیست. با کمک یک پاداش یا تکه تکه، و همچنین ایجاد یک کار عادی، کارفرما فرصت ایجاد انگیزه در کارمند برای بهبود کارایی و کیفیت را پیدا می کند. دستمزد زمانی نقطه تماس بین منافع شرکت و کارگر فردی است.