اچ کردن فلزات: تئوری و عمل

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

اچ شیمیایی فلز به معنای حذف شار یا باقی مانده اکسید از سطح آن است. چنین فرآیندی شامل استفاده از محلول نمک های کلرید، محلول قلیایی یا اسیدی است. صرف نظر از اینکه چه مواد شیمیایی تهاجمی استفاده می شود، اچ کردن فلز نیاز به احتیاط و دقت بسیار زیادی از جانب شخص دارد، زیرا چنین موادی کاملا خطرناک هستند و در صورت تماس با پوست می توانند باعث سوختگی شیمیایی شوند. با این حال، با آماده سازی مناسب، این فرآیند می تواند در خانه انجام شود. حکاکی فلزی به شما این امکان را می دهد که هر طرح، متن، عمق یا تزئینات برجسته را تقریباً بر روی هر سطح فلزی بازتولید کنید. محصولات به دست آمده واقعاً ارزش صرف زمان برای یادگیری این فناوری را دارند.

ماهیت فرآیند

اچ کردن فلزات می تواند کامل باشد که معمولاً برای تمیز کردن ساده استفاده می شود یا جزئی که اغلب برای تزئین اشیا استفاده می شود. در آخردر این حالت برای محافظت از مناطقی که نباید تحت چنین برخوردی قرار گیرند، به اصطلاح از مقاومت استفاده می شود. ترشی فلزات به دو صورت شیمیایی یا گالوانیکی انجام می شود. در حالت اول، محصول در یک محلول غوطه ور می شود. زمان پردازش به عمق اچ مورد نیاز و نوع خود ماده بستگی دارد. پس از استخراج، فلز با آب سرد کاملاً شسته می شود و گاهی اوقات محلول آبی سودا به آن اضافه می شود. با تشکر از این، می توانید مطمئن باشید که آثار اسید نتیجه را خراب نمی کند.

فلز اچ هنری

در قرون وسطی برای تزئین اسلحه و زره استفاده می شد. از نظر زیبایی، چنین محصولاتی اغلب دست کمی از دست ساخته های جواهرسازان ماهر نداشتند. برای این نوع عملیات سطح فلز، روش دوم، یعنی روش گالوانیکی، بهترین گزینه است. این روش از انتشار گازهای مضر برای انسان که در طی فرآیندهای شیمیایی رخ می دهد جلوگیری می کند و بسیار مؤثرتر است، زیرا این امکان را فراهم می کند که لبه های الگوی حکاکی شده متمایزتر شود.

اچ در عمل

برای اینکه استعداد خود را نشان دهید و این فرآیند را در خانه شروع کنید، اولین کاری که باید انجام دهید این است که یک منبع DC پیدا کنید که ولتاژ آن تقریباً برابر با 4-7 ولت است. گزینه ایده آل یک منبع تغذیه خانگی با سوئیچ است. سپس باید حمامی از مواد عایق تهیه کنید که حاوی الکترولیت باشد. به عنوان دومی، می توان از محلول اشباع نمک معمولی استفاده کرد، اما معمولاً برای این کاراهداف از محلول ویتریول استفاده می کنند. آهن برای آهن و فولاد و مس برای برنز، برنج و مس استفاده می شود.

شمش فلزی باید از قبل چربی زدایی شود. برای انجام این کار، یک سیم مسی را به آن لحیم کنید و آن را به مدت 5 دقیقه در محلول سدیم سوزاننده قرار دهید و تا دمای 50 درجه سانتیگراد گرم کنید. سپس قطعه کار برای چند دقیقه به مایعی با محتوای اسید سولفوریک 15٪ منتقل می شود و پس از آن کاملاً با آب گرم شسته می شود. آخرین مرحله آماده سازی، تهیه ماستیک است. در یک جعبه حلبی، وار، رزین و موم را به نسبت 4:2:3 مخلوط کرده و ذوب کنید تا جرمی همگن به دست آید. وقتی خنک شد، آن را در یک پارچه محکم و نازک بپیچید و روی قطعه کار کمی گرم شده بمالید تا با یک لایه نازک یکنواخت پوشانده شود. بعد از سفت شدن همه اینها، الگوی مورد نظر را با رنگ آبرنگ بمالید و با چاقو روی ماستیک را در جایی که باید فرورفتگی ها باشد، بتراشید. حالا با اتصال یک پایانه با قطب مثبت آن را در الکترولیت قرار دهید و هر جسم فلزی را با علامت منفی از سیم آویزان کنید و همچنین آن را در الکترولیت پایین بیاورید. پس از اتمام ترشی، سیم را لحیم کنید، شاهکار به دست آمده را با سقز بشویید و کار نهایی (ساخت و پرداخت) را انجام دهید.