Ccumbers Herman: نظرات، توضیحات تنوع، عکس

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

نوع هیبریدی خیار Herman با بلوغ سریع و عملکرد بالا مشخص می شود. جای تعجب نیست که باغبانان او را ترجیح می دهند و دوست دارند. خیار هرمان با نظرات و عکس ها به مقاله اختصاص داده می شود.

ویژگی های کلی

با قضاوت بر اساس بررسی ها، خیار آلمانی یک گیاه رایج در باغ است. در گلخانه و در فضای باز کشت می شود. این واریته توسط پرورش دهندگان هلندی پرورش داده شد. بلوغ زودرس آن باغبانان زیادی را جذب می کند.

Cucumber German F1 (توضیحات و بررسی ها در زیر ارائه خواهد شد)، که توسط شرکت هلندی Monsanto Holland پرورش داده شده است. در سال 2001 در روسیه ثبت شد. هنگام کار بر روی انواع مختلف، پرورش دهندگان وظیفه پرورش خیارهایی را دارند که تلخ نیستند، شیرینی پالپ دارند و قادر به گرده افشانی خود هستند. نتیجه متخصصان را راضی کرد، زیرا آنها توانستند به اهداف خود برسند.

بیایید در مورد تعیین گونه تمرکز کنیم. لازم به ذکر است که حرف F در نام واریته از کلمه ایتالیایی "فیگلی" یعنی "فرزندان" می آید و عدد "1" به معنای اولاد اصلی است.

بوته‌های خیار قوی می‌شوند، هر کدام ۶ تا ۷ تخمدان دارند.

خواص میوه ها

میوه های این محصول سبزی به رنگ سبز تیره است. شکل خیارهلال استوانه ای به طول 11-13 سانتی متر وزن میوه - 70-100 گرم. پوست به طور متراکم با موهای روشن پوشیده شده است که با گذشت زمان خشک می شوند.

گوشت میوه ترد و با دانه های ریز است. تلخی ندارد، حتی اگر خیارها در شرایط رطوبت ناکافی رشد کرده باشند، همانطور که در مورد سایر گونه ها صدق می کند.

میوه ها 95-97 درصد آب هستند و برای افراد دیابتی و رژیم های غذایی سخت مناسب است.

باردهی 38-41 روز پس از کاشت رخ می دهد. این واریته عاشق نور خورشید است و نیازی به گرده افشانی توسط زنبورها ندارد.

هر کیسه بذر تا 20 کیلوگرم محصول تولید می کند. هنگام کشت نهال از هشت بوته، 10-20 کیلوگرم خیار هر 2-3 هفته به دست می آید.

مزایا

این هیبرید دارای مزایای زیر است:

• قابل رشد در گلخانه و خارج از منزل؛
• مراقبت آسان؛
• ایمنی نسبت به کپک پودری، ویروس موزاییک و کلادوسپوریوز؛
• طعم خوش خیار تازه و کنسرو شده؛
• گوشت آبدار و بدون تلخی؛
• ویژگی های عالی محصول؛
• بازده زودرس و بالاتر - 15-18 کیلوگرم در متر مربع؛
• ماندگاری طولانی.

برداشت خوب این هیبرید حتی با مراقبت بی دقت تضمین می شود. استفاده از روش های کشاورزی شایسته به طور قابل توجهی عملکرد بوته ها را افزایش می دهد.

عیوب

معایب تنوع را می توان در نظر گرفت:

• حساسیت پیوند؛
• عدم تحمل دمای پایین؛
• استعداد به "زنگ زدگی".

ورایتی هرمان نهال های نه چندان قوی می دهد. به همین دلیل، بذرها را در ظروف بزرگی می کارند که می توان نهال ها را بدون آسیب رساندن به گیاهان از آن جدا کرد.

عدم تحمل دمای پایین مستلزم کاشت نهال در زمین زمانی است که دما به 20 درجه می رسد. اگر کشت در گلخانه انجام شود، می توانید این منفی را فراموش کنید.

قرار گرفتن در معرض عفونت های قارچی می تواند به گیاهان آسیب برساند. باغبانان باید این را به خاطر داشته باشند تا اقدامات پیشگیرانه را به موقع انجام دهند. در غیر این صورت، همه فرودها محکوم به مرگ هستند.

اگر بررسی های مربوط به خیار هرمان را تجزیه و تحلیل کنیم، نتیجه گیری به خودی خود نشان می دهد که این هیبرید کاستی های زیادی ندارد. مراقبت دقیق به جلوگیری از وقوع این مضرات کمک می کند. و مزایای بی شمار، به گفته باغبانان با تجربه، آنها را همپوشانی دارد.

کشت در بسترهای باز

خیار "Herman"، شرحی از انواع، بررسی هایی که ما در نظر داریم، به خوبی در بسترهای فضای باز جوانه می زنند. به احتمال زیاد در هنگام فرود هیچ مشکلی وجود نخواهد داشت. صاحبان خانه می گویند که دانه ها حتی اگر فقط به زمین پرتاب شوند، جوانه می زنند. بنابراین با توجه به نیروها و مبتدیان در تجارت باغ با کار کنار بیایید.

قبل از کاشت، بذرها سفت می شوند. آنها را در محلول نمک قرار داده و به مدت 10 دقیقه نگه می دارند. آنهایی که پاپ آپ می شوند مناسب نیستندفرود، آنها دور انداخته می شوند.

دانه های مناسب در محلول ضعیف پرمنگنات پتاسیم ضد عفونی می شوند. در مرحله بعد، دانه ها با کود درمان می شوند. می تواند خاکستر چوب معمولی باشد، دانه ها را به مدت 6 ساعت در آن قرار می دهند.

در همان ابتدای فصل رشد، آسیب مکانیکی برای سیستم ریشه خیار خطرناک است، بنابراین آنها را در ظروف ذغال سنگ نارس کاشت می کنند. بنابراین هنگام پیوند، ریشه ها فرو نمی ریزند.

برای انجام عملیات حرارتی و سفت شدن بذرها آنها را به مدت دو روز در دمای 50-48 درجه نگهداری می کنند.

روش کاشت نهال

روش نهال اغلب در کشت خیار هرمان استفاده می شود. توضیحات و بررسی ها گیاه را به گرما دوست ارجاع می دهد، بنابراین کشت اولیه در گلخانه کاملاً قابل درک است. و زمانی که دما روی 17 درجه تنظیم شود، گیاهان را در زمین باز می کارند.

برای به دست آوردن خیار آلمانی از طریق نهال، بذرها را در گلدان های مخصوص پر از خاک برای محصولات گیاهی می کارند. در این صورت بزرگترین دانه ها انتخاب می شوند. آنها به مدت دو روز در یک پارچه مرطوب خیس می شوند. بذرهای جوانه زده را به مدت یک روز در مکانی سرد قرار می دهند و سپس در خاک می کارند.

فنجان با دانه های کاشته شده با فویل پوشانده شده و روی پنجره قرار می گیرد. هنگامی که جوانه ها ظاهر می شوند، فیلم برداشته می شود. یک جوانه قوی به جا بگذارید. نهال ها را روی طاقچه آفتابگیر بکارید. بعد از 20-25 روز، نهال ها تشکیل می شوند و آماده کاشت می شوند.

نهال در باغچه زمانی کاشته می شود که خطر سرمازدگی وجود نداشته باشد. معمولاً اواسط ژوئن است. نهال ها تا سطح برگ های لپه عمیق تر می شوند.

چه زمانی وکجا بکارم؟

خیار Herman F1، (توضیحات، بررسی ها، عکس های گونه در مقاله ارائه شده است) یک محصول گرما دوست در نظر گرفته می شود، بنابراین کاشت آن تا ماه مه آغاز نمی شود. در عین حال، درجه حرارت در روز باید به 15 درجه و بالاتر برسد، و در شب - نه کمتر از 8 درجه.

خاک هوادهی برای بذر مناسب است. برای انجام این کار، زمین را حفر می کنند و با چنگک از آن عبور می کنند. اگر مالچ از برگ های پوسیده تهیه شود خوب است. این رقم را می توان در سایه جزئی کاشت. پیشینیان خیار می تواند ذرت، گندم بهاره باشد.

الگوی گیاهی

بذرها در چاله کاشته می شوند. فاصله بین آنها 25-30 سانتی متر است. فاصله ردیف ها 70 سانتی متر است. این فاصله است که باعث می شود بوته آزادانه رشد کند و باغبان در چیدن میوه ها راحت باشد.

ترکیبات حاوی نیتروژن یا هوموس با ماسه به سوراخ وارد می شوند. آب گرم را به مقدار کم اضافه کنید. با لایه کوچکی از هوموس بپوشانید و پلی اتیلن را بکشید تا شاخه ها ظاهر شوند.

چگونه به درستی مراقبت کنیم؟

بر اساس بررسی های متعدد، خیار آلمانی به مراقبت شخصی مناسب نیاز دارد. با این حال، گیاه قدرت زیادی نخواهد داشت.

اقدامات مراقبتی اساسی به توصیه باغبان:

• آبیاری منظم. پس از اولین شاخه ها، خیارها هر سه روز یک بار و ترجیحاً در شب آبیاری می شوند. برای یک متر مربع به یک سطل آب - 10 لیتر نیاز دارید. مهم است که گیاه را غرق نکنید، اما خشکسالی نیز خطرناک است. آبیاری پنج بار در هفته بهینه است. اگر هوا گرم است، بیشتر آبیاری کنید. در صورت ابری و مرطوب، مقدار آبیاری را کاهش دهید. برای آبیاری برداریدآب ته نشین شده گرم.
• شل شدن. پس از مرطوب شدن، ممکن است پوسته ای روی سطح زمین ایجاد شود، بنابراین باید خاک را شل کنید. یک چنگک جمع کن یا کولتیواتور این کار را انجام خواهد داد. زمان ایده آل برای این روش روز بعد پس از مرطوب کردن است. شل شدن تا زمانی که خاک کاملاً صاف شود، زمانی که تمام توده ها ناپدید می شوند، انجام می شود. باید مراقب بود که به ریشه آسیب نرساند. برای این منظور چنگک بیش از 10 سانتی متر عمیق نمی شود.
• برداشتن سبیل. این روش ضروری است تا سبیل عناصر کمیاب مهم را از بوته ها نگیرد. با سبیل می توان در مورد رشد گیاه قضاوت کرد. اگر سبیل به شدت رشد کند، پس همه چیز با بوته درست است.

Hilling

روش تپه زدن بسیار با دقت انجام می شود تا به سیستم ریشه آسیب نرساند. برخی از کارشناسان توصیه می کنند هنگام کاشت خیار از تپه زدن خودداری کنید. با این حال، این روند آسیبی به همراه نخواهد داشت.

مزایای Hilling:

• پسوند ریشه;
• بوش غرقاب نیست؛
• بدون ایجاد پوسته روی سطح؛
• تامین مواد معدنی بهتر.

تغذیه

بر اساس بررسی ها، خیار آلمانی از بیماری ها نمی ترسد و مقدار زیادی برداشت می دهد. اما در صورت استفاده از کود، حجم محصول به راحتی قابل افزایش است. پانسمان و مواد آلی معدنی مناسب.

در طول فصل رشد 3-4 بار کوددهی کنید. از روش های کاربرد ریشه و محلول پاشی استفاده کنید. طرح معرفی مواد مغذی می تواند به شرح زیر باشد:

• اولین تغذیه دو هفته بعدفرود؛
• دوم - در هنگام گلدهی؛
• سوم - همزمان با رسیدن میوه ها؛
• چهارم - در پایان باردهی.

برای بهبود عملکرد، از نیترات آمونیوم، آزوفوسکا، آموفوسکا استفاده کنید. کود مرغی و هر کودی هم استفاده می شود. ارگانیک ها با روش ریشه اعمال می شوند.

ترکیبات آلی حاوی عناصر گیاهی و حیوانی هستند. هنگامی که تجزیه می شوند، عناصر ریز معدنی را تشکیل می دهند و دی اکسید کربن، که برای فتوسنتز ضروری است، وارد لایه های زمین می شود.

کودهای معدنی از نمک های مختلفی تشکیل شده اند. آنها می توانند مجرد یا پیچیده باشند. محلول پاشی به عنوان روش کوددهی برگی طبقه بندی می شود.

چگونه محصول را برداشت و حفظ کنیم؟

خیار Herman F1، طبق بررسی ها، هم در گلخانه ها و هم در هوای آزاد به خوبی رشد می کند. روش کشت تأثیری بر عملکرد ندارد. البته اگر در مورد مناطق با آب و هوای سرد صحبت می کنیم، بهتر است این هیبرید در گلخانه کاشته شود.

میوه ها 38-41 روز پس از کاشت برداشت می شوند. جمع آوری تا شروع هوای سرد ادامه دارد. اگر از کودهای نیتروژنی استفاده شود، عملکرد افزایش می یابد، لازم است بارها برداشت شود. معمولاً خیارها را هر یک یا دو روز در صبح یا عصر برش دهید.

میوه ها به طول 9-11 سانتی متر برای نگهداری ارسال می شوند، بقیه نمک می زنند. نکته اصلی این است که از رشد بیش از حد میوه ها جلوگیری کنید تا به "زرد" تبدیل نشوند. میوه ها در نزدیکی ساقه بریده می شوند. پس از آن، آنها را در یک مکان خنک قرار می دهند تا از نگهداری طولانی تری اطمینان حاصل شود.

برای سبز نگه داشتن هیبرید برای مدت طولانی وتازه، می توانید از چند راه استفاده کنید:

• خیارهای تازه چیده شده در پلی اتیلن پیچیده شده و در سرد قرار می گیرند.
• قبل از شروع هوای سرد می توانید بوته ها را همراه با میوه ها بیرون بکشید. گیاه را با ریشه های پایین در یک شیشه آب قرار می دهند و بعد از دو یا سه روز آب آن را عوض می کنند.
• اگر میوه ها را با سفیده تخم مرغ آغشته کنید، 2 تا 3 هفته حتی در جای گرم باقی می مانند.
• بشکه حاوی خیار برای زمستان در حوض غوطه ور می شود. نکته اصلی این است که حوض تا ته یخ نمی زند. این روش به شما امکان می دهد در طول زمستان خیار تازه مصرف کنید.

نظر باغبانان

انواع خیار هرمان نظرات مثبتی را درباره خود جمع آوری می کند. اندازه میوه برای فروش و نگهداری ایده آل است. عملکرد پایدار بوته ها توسط همه باغبانان مشاهده می شود.

خیار هرمان (بررسی ها، عکس ها، توضیحات گیاه به طور کامل ارائه شده است) را می توان برای مدت طولانی بدون زرد شدن نگهداری کرد. آنها در نواحی جنوبی و در مناطقی از منطقه آب و هوای معتدل به خوبی رشد می کنند.

خواص طعم عالی توسط همه کسانی که تا به حال این خیارها را چشیده اند مورد توجه قرار گرفته است. طعم امتیاز 5 از 5 است. عدم وجود تلخی در این رقم در سطح ژنتیکی است و متخصصان زیادی برای رسیدن به این هدف تلاش کرده اند. خیار قبل از خوردن و نگهداری نیازی به خیس خوردن ندارد.

تولیدکنندگان همچنین بر مقاومت بالای این رقم به بیماری تاکید می کنند. این امر مراقبت از بوته ها را آسان تر می کند. این گیاه نیازی به عملیات شیمیایی ندارد. بوته ها قدرتمند و قوی رشد می کنند، می توانند به ارتفاع 4-5 متر برسند. آنها با وزن میوه آسیب نمی بینند.

باغبان،پرورش دهندگان خیار آلمانی که بررسی ها و عکس های آنها به خواننده نشان داده می شود، به عملکرد بالای آن توجه دارند. با مراقبت کم، می توانید تا 25 کیلوگرم از هر متر مربع فرود را جمع آوری کنید. و با مراقبت دقیق، این رقم می تواند به 35 کیلوگرم افزایش یابد.

بنابراین، خیار هرمان، که شرح و بررسی آن مقاله به آن اختصاص دارد، یک گیاه نسبتاً رایج در بستر باغبانان روسی است. این به دلیل مزایای غیرقابل انکار و درصد متوسطی از معایب آن است.