نژادهای خرگوش با عکس و نام. خرگوش های غول پیکر. نژادهای گوشتی خرگوش

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

خرگوش مدتها پیش توسط انسان رام شد. این در منابع مکتوب تاریخ روم باستان ذکر شده است. از آن زمان تا به امروز، بسیاری از نژادهای جدید توسط پرورش دهندگان خرگوش ایجاد شده است. خرگوش ها برای به دست آوردن گوشت رژیمی، خز، کرک پرورش داده می شوند. محصولات خز بسیار پوشیدنی هستند و کیفیت پوست بر پشم بزهای مرینوس و آنگورا برتری دارد. این مقاله نژادهای خرگوش را با نام و عکس ارائه می کند.

برخی اطلاعات کلی

خرگوش ها متعلق به کلاس پستانداران راسته خرگوش ها هستند، اما تفاوت قابل توجهی با خویشاوندان خود دارند: آنها در طول پوست اندازی رنگ خز را تغییر نمی دهند، فرزندان خرگوش ها برهنه و کور به دنیا می آیند. در خرگوش ها، توله ها با چشمان باز و کاملاً بلوغ متولد می شوند. یکی از ویژگی های بارز خرگوش زودرس بودن استو باروری خرگوش ها می توانند در تمام طول سال تولید مثل کنند. به طور متوسط، 8 خرگوش در لانه وجود دارد، اما خرگوش هایی نیز وجود دارند که در یک بستر تا 16 توله می آورند. این حیوانات در 4 تا 5 ماهگی از نظر جنسی بالغ می شوند.

بارداری خرگوش فقط یک ماه طول می کشد. اغلب، پرورش دهندگان خرگوش اجازه می دهند که ماده ها چند روز پس از تولد جفت شوند. با تشکر از این، یک فرد می تواند در طول سال چندین تولد داشته باشد و تعداد بیشتری خرگوش (بیش از 40) داشته باشد، که به شما امکان می دهد حجم تولید را به میزان قابل توجهی افزایش دهید. شرایط اصلی برای پرورش موفق خرگوش، رعایت استانداردهای بهداشتی، بهداشت حیوانات، تکنولوژی پرورش است.

نژاد

در پرورش خرگوش، خرگوش ها به نژادهای زیر تقسیم می شوند:

• گوشت;
• خز;
• downy;
• دکوری.

بزرگترین نژاد خرگوش: با نام و عکس

خرگوش های غول پیکر بیشتر توسط پرورش دهندگان با تجربه پرورش داده می شوند. حیوانات به اندازه کافی بزرگ هستند، آنها به شرایط خاصی نیاز دارند. پوست و گوشت نیز مورد تقاضا هستند.

Rizen

آغاز این نژاد به قرن شانزدهم بازمی گردد، از زمانی که خرگوش های بزرگ با خز خاکستری در قلمرو فلاندر - غول های بلژیکی - دیده شدند. در پایان قرن نوزدهم، این نژاد به آلمان آورده شد. با در نظر گرفتن آن به عنوان پایه، در سال 1937، پرورش دهندگان خرگوش آلمانی نژاد Deutsche-Riesen را که در ترجمه به معنای غول آلمانی بود، پرورش داده و ثبت کردند. اغلب بین پرورش دهندگان و پرورش دهندگان خرگوش اختلاف ایجاد می شود: برخی از آنها معتقدند که ریزن فقط یک نوع بزرگتر است.فلاندرا، کارشناسان دیگر ادعا می کنند که این یک نژاد مستقل است. به طور رسمی، نژادها متفاوت هستند، اما بسیار شبیه هستند.

ویژگی های نژاد و شرایط بازداشت

در حال حاضر، نژاد Risen بزرگترین نژاد در جهان در نظر گرفته می شود. بدن خرگوش ها حجیم با ماهیچه های بسیار توسعه یافته، سینه کاملاً پهن، بدن کشیده و پنجه ها ضخیم است. رنگ پوست آگوتی، خاکستری زرد، شنی، خاکستری تیره، سیاه و آبی است. وزن می تواند از 6 تا 10 کیلوگرم برسد. گوشت از طعم بالایی برخوردار است، پوست حیوان نیز ارزشمند است. خرید خرگوش در مزارع پرورش پس از رسیدن به سن 4 ماهگی توصیه می شود. تولیدکنندگان مجاز به جفت گیری در سن 8 سالگی و پرورش نر - پس از رسیدن به 10 ماهگی هستند. حیوانات بزرگ هستند، بنابراین آنها باید قفس های راحت برای اسکان فراهم کنند. خرگوش های نژاد Risen مصونیت قوی دارند، اما هنوز هم نباید اجازه دهید حیوانات یخ بزنند. تهویه در اتاقی که خرگوش ها زندگی می کنند لازم است. در فصل گرم، رژیم غذایی آنها شامل علوفه سبز و سبزیجات است، آنها مخلوطی از غلات را با افزودن سبزیجات می دهند. خرگوش ها دیر بالغ می شوند، اولین بستر باید زمانی برنامه ریزی شود که ماده به 10 ماهگی برسد. معمولاً 8 تا 12 خرگوش در لانه وجود دارد که ماده به خوبی از آنها پرستاری می کند.

Flandres

فلاندر بلژیکی - نژاد این خرگوش ها قدیمی ترین در نظر گرفته می شود. بر اساس یک نسخه، اعتقاد بر این است که این ترکیبی است که با تلاقی خرگوش های فلاندری، نژادهای آرژانتینی و پاتاگونیا به دست آمده است. اولین خرگوش ها در قرن نوزدهم به آمریکای شمالی آورده شدند، جایی که آنها یک محصول ویژه دریافت کردنداعتراف در سال 1916، یک فدراسیون ملی متشکل از پرورش دهندگان غول بلژیکی ایجاد شد. این نژاد به نام فلاندر، منطقه ای که در قرن شانزدهم بخشی از ایالت بلژیک بود، نامگذاری شده است. اعتقاد بر این است که آنها از این مکان به آمریکا آمده اند.

ویژگی های نژاد، محتوا

خرگوش های فلاندر بزرگ با ماهیچه های توسعه یافته، سینه پهن، پنجه های قوی قوی هستند. سر گرد بزرگ، گونه های پهن و گوش های بزرگ. وزن خرگوش ها می تواند از 7 تا 10 کیلوگرم برسد. آنها می توانند از رنگ های زیر باشند:

• خاکستری مایل به قرمز؛
• خاکستری روشن؛
• خاکستری تیره;
• سیاه؛
• نقره;
• آبی؛
• sand;
• سفید.

خرگوش ها باید به طور کامل مراقبت شوند: قفس ها باید تمیز نگه داشته شوند، حیوانات باید با غذای متعادل با کیفیت بالا تغذیه شوند. انجام واکسیناسیون های پیشگیرانه در برابر بیماری های عفونی و ویروسی به موقع توصیه می شود. خرگوش ها در 8-9 ماهگی از نظر جنسی بالغ می شوند. شما می توانید در تمام طول سال خرگوش را پرورش دهید، اما متخصصان جفت گیری در پاییز را توصیه نمی کنند. در این زمان، حیوانات به طور فعال پوست اندازی می کنند و بارداری بار اضافی را بر روی ماده وارد می کند. زنان باردار باید با غذای با کیفیت تغذیه شوند و از وجود آب شیرین در آبخوری اطمینان حاصل کنند. ماده معمولاً 7 تا 8 خرگوش به دنیا می آورد و در موارد نادر 15 خرگوش.

یکی از رهبران

خیلینژاد محبوب خرگوش غول خاکستری. فلاندر که در آغاز قرن بیستم به روسیه آورده شد، به خوبی با شرایط آب و هوایی ما سازگار نبود و رشد خوبی نداشت. قرار شد این خرگوش ها با خرگوش های محلی رد شوند. در سال 1952، یک نژاد خرگوش غول پیکر خاکستری در منطقه پولتاوا پرورش داده شد. رنگ حیوانات رنگ آگوتی است که اصطلاحاً به آن خرگوش می گویند. طول بدن می تواند به 66 سانتی متر برسد. وزن بین 4.5 تا 6.5 کیلوگرم است. برای یک دور، ماده تا 8 توله می آورد، گاهی اوقات تا 12، که به خوبی تغذیه می کند. به طور کامل کاهش دما و محتوای سلول ها را تحمل می کند. پوست حیوانات ارزش ویژه ای دارد.

خرگوش آلبینو

برای به دست آوردن یک خرگوش از این نژاد اهلی - غول سفید - چینچیلای شوروی، غول بلژیکی و غول خاکستری را تلاقی کردند. این حیوان دارای رنگ کاملاً سفید (آلبینو) و چشمان مایل به قرمز است. طول بدن - 60 سانتی متر. وزن خرگوش های غول پیکر سفید به 5-6 کیلوگرم می رسد. پوستی با کیفیت بسیار خوب دارد - خز ضخیم با پوشش زیرین متراکم. در لانه تا 9 خرگوش وجود دارد. این نژاد خرگوش برای نگهداری در قفس های تنگ توصیه نمی شود. عمدتاً برای خز نگهداری می شود.

نژادهای گوشتی خرگوش: با عکس و نام

خرگوش های این نژادها در مراقبت کاملاً زودرس و بی تکلف هستند. بسیاری از آنها را می توان در خانه نگهداری کرد. گوشت آنها طعم لطیفی دارد که به آن جوجه گوشتی می گویند.

مشکی-قهوه ای

خرگوش قهوه ای سیاه - این نژاد با تلاقی سه گونه به دست آمد: وینی، سفید وفلاندرا طول بدن به 61 سانتی‌متر می‌رسد، سینه‌ها پهن است و دور آن 37 سانتی‌متر است. خرگوش ها به طور غیرمعمول زیبا هستند: خز ضخیم و کرکی است، به رنگ سیاه مایل به قهوه ای، کرک کمی آبی است. پشت و سر خرگوش سیاه و پهلوها قهوه ای و به رنگ ناهموار است. یک حیوان بالغ 5-7 کیلوگرم وزن دارد. خرگوش از 8 توله و بیشتر بامیه می آورد. پوست های زیبا ارزش ویژه ای دارند.

چینچیلا

یکی از بهترین نژادهای گوشتی خرگوش. خز نقره ای-آبی او ارزش کمتری ندارد. در سال 1913، چینچیلای شوروی شهرت یافت. پرورش حیوانات با این رنگ در فرانسه انجام می شد. در سال 1927 چندین نفر به روسیه آورده شدند و شروع به پرورش این نژاد کردند. چندین سال است که پرورش دهندگان روی ایجاد این نژاد کار می کنند. در نتیجه تلاقی چینچیلای وارداتی با غول سفید، نژاد چینچیلا شوروی به دست آمد. این نژاد سرانجام در سال 1963 شکل گرفت.

چینچیلای شوروی، طبق توضیحات، با رنگ نقره‌ای مایل به آبی و خز بسیار ضخیم خود در بین سایر نژادها متمایز است که از نظر کیفیت فقط از پوست خرگوش‌های قهوه‌ای سیاه پایین‌تر است. رنگ این نژاد ناحیه ای است، انتقال ناهموار، مور، کرک دارای رنگ آبی است. باید یک گوه سبک در پشت سر وجود داشته باشد. همچنین، یک سایه روشن دارای قسمت پایین دم، پنجه ها در داخل، شکم است. چشم ها قهوه ای است، با خط سفید. گوش ها تا 15 سانتی متر، قاب سیاه و سفید، نوک دم از همان سایه. بدن چینچیلا بزرگ است، با عضلات خوب توسعه یافته، بلند - تا 66 سانتی متر. کروپ گرد، پشت پهن. وزن به 5 می رسدکیلوگرم، اما برخی از حیوانات می توانند تا 7 وزن داشته باشند.

نگهداری و مراقبت

چینچیلای شوروی حیوانی نسبتاً بی تکلف است. شرایط اساسی که هنگام خروج باید رعایت کنید:

• قفس را تمیز نگه دارید؛
• غذای متعادل؛
• اطمینان از رژیم نوشیدن مداوم؛
• جلوگیری از گرمای بیش از حد زیر نور خورشید؛
• محافظت مطمئن در برابر پیش نویس ها و یخ زدگی.

پرورش

برای خلوص نژاد، باید چندین خط تولید مثل حفظ شود، همخونی نباید مجاز باشد. بلوغ در این حیوانات در 6-7 ماهگی اتفاق می افتد. چینچیلای خرگوش غریزه مادری بسیار توسعه یافته ای دارد. ماده ها از 8 توله به دنیا می آیند، از نظر شیری و باروری متفاوت هستند. پرورش دهندگان از 30 خرگوش در سال دریافت می کنند، با پوشش بیشتر، تعداد آنها می تواند به 40 خرگوش افزایش یابد. نرها تولیدکنندگان خوبی هستند.

خرگوش برای پرورش اهلی

نژادهای خرگوش خانگی را با نام و عکس در نظر بگیرید. این خرگوش ها را می توان در فضای باز و داخل خانه نگهداری کرد. برخی از صاحبان حیوانات این نژادها را در آپارتمان نگهداری می کنند.

Marder

ماردر شوروی - خرگوشی که در نتیجه تلاقی نژادهایی مانند ارمینه و چینچیلا به دست آمده است. رنگ آن قهوه ای است، معمولاً پوزه، دم، پشت و پنجه ها تیره تر است. حیوانات با جثه کوچک، طول بدن 50 سانتی متر، دور سینه 31 سانتی متر است. وزن بزرگسالان 3.0-4.2 کیلوگرم است. در یک دور معمولاً حدود 7 خرگوش وجود دارد. خزاین نژاد به دلیل محتوای بالای آن ارزشمند است.

نمای ناپدید شدن

آبی وینی - خرگوش های این نژاد در آستانه انقراض هستند، با عبور از آبی موراویا و فلاندر به دست آمد. بدنه اندازه متوسطی دارد و به نسبت تا شده است. سر کوچک مرتب. گوش های داخل با رنگ روشن تر از رنگ خرگوش رنگ شده اند، آنها کوچک هستند، در قسمت بالا کمی گرد هستند. خز خرگوش خاکستری مایل به آبی است. وزن متوسط 4.5 کیلوگرم است. در بستر، ماده تا 9 نوزاد دارد. با توجه به کیفیت خز، پوست بسیار نرم با محتوای کرک بالا است.

شرح نژاد رکس

در میان تعداد زیادی از نژادها، خز این حیوانات جایگاه پیشرو را به خود اختصاص می دهد. برای تقلبی‌های باکیفیت از خزهای گران‌تر استفاده می‌شود.

منشا

این نژاد در دهه 20 قرن گذشته در فرانسه پرورش داده شد. نام خود را از خز کوتاهش گرفته است. در سال 1924، آنها در یک نمایشگاه پرورش خرگوش در پاریس ظاهر شدند و بلافاصله توجه را به خود جلب کردند. در بخش خصوصی در نتیجه یک جهش درون گونه ای در غول های بلژیکی ظاهر شد.

شرح و مشخصات

پوست خرگوش رکس ارزش خاصی دارد. توضیحات نژاد: بدن آنها بیضی شکل، کمی کشیده است. سر به خوبی روی یک گردن محکم قرار گرفته است. پنجه ها خیلی بلند نیست، ضخیم نیست، دم کوچک است. سر کمی کشیده، پیشانی پهن است. گوش ها کوچک، گرد، طول - تا 12 سانتی متر است. چشم ها قهوه ای تیره هستند. وزنیک خرگوش بالغ تا 5.5 کیلوگرم وزن دارد. بسته به رنگ، بیش از 30 زیرگونه از این نژاد مشاهده می شود.

نگهداری و مراقبت

هدف اصلی از پرورش پوست حیوانات است. بنابراین لازم است خرگوش ها در خلوص خاصی نگهداری شوند. همچنین توصیه می شود که به طور مرتب واکسیناسیون های پیشگیرانه و معاینات دامپزشکی انجام شود. نگهداری از خرگوش های این نژاد در کف های مشبک ممنوع است. برای این منظور بهتر است از کفی که از لت ساخته شده است استفاده کنید یا به سادگی سطح را با یک لایه کاه بزرگ بپوشانید.

تغذیه

در زمستان، خرگوش ها باید از مخلوط غلات، یونجه، خوراک مرکب خشک و محصولات ریشه تغذیه شوند. در تابستان، علف خشک باید به رژیم غذایی اصلی اضافه شود. باید به خرگوش ها به مقدار نامحدود آب تمیز داد، به خصوص در تابستان.

پرورش

حیوانات تازه وارد باید قرنطینه شوند. ماده نژاد رکس در طول تولد بیش از 5-7 خرگوش نمی آورد که یک شاخص نسبتاً پایین در نظر گرفته می شود. میزان بقای نوزادان نیز چیزهای زیادی را برای دلخواه باقی می گذارد. هنگام کیندلینگ باید آب در قفس باشد در غیر این صورت ممکن است خرگوش خرگوش ها را بخورد. در پرورش این نژاد باید دقت بیشتری داشته باشید. اما علیرغم برخی مشکلات در نگهداری حیوانات، پرورش آنها غیرقابل انکار ارزشش را دارد.