نقدینگی چیست؟ نسبت نقدینگی: فرمول ترازنامه

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

شرایط بازار مدرن اقتصاد خاص است و با تأثیر بحران بر فعالیت شرکت ها مشخص می شود. هر کارآفرین و تاجری می خواهد فقط با شرکت هایی معامله کند که بتوانند تعهدات خود را به موقع انجام دهند. بنابراین در پاسخ به این سوال که نقدینگی چیست؟ کاملا قابل توجه است. در این راستا، لازم است به وضوح پارامترهای اصلی مشخص کننده وضعیت مالی شرکت را درک کنید. مفهوم نقدینگی را در نظر بگیرید: به معنای ساده تر چیست، انواع آن چیست و چه شاخص هایی برای ارزیابی آن استفاده می شود.

تعریف مورد مطالعه نشان دهنده توانایی فروش سریع یک دارایی (با قیمتی تا حد امکان نزدیک به قیمت بازار) است. معنای دیگری وجود دارد - توانایی تبدیل به راحتی به عرضه پول. در فرآیند تحقیق در مورد وضعیت بخش مالی شرکت به مفهوم نسبت نقدینگی جاری و مطلق اشاره شده است.

مفهوم نقدینگی

پس نقدینگی چیست؟ این موضوع امروز بسیار مرتبط است.

نقدینگی اصطلاح خاصی است که ارزش دارایی های مالی را مشخص می کند. او نشان می دهدتوانایی فروش دارایی ها به قیمت بازار یعنی ارزش مایع به معنای آن چیزی است که به مقادیر پولی تبدیل می شود.

نمایندگان صنایع مختلف، استانداردهای این شاخص را بر اساس غلبه دارایی های خاص، درجه ارزش آنها در بازار در حال حاضر، متفاوت ارزیابی می کنند. شاخص نقدینگی دارایی می تواند سطح ایمنی را در صورت بروز بحران بازار نشان دهد.

مفهوم مورد مطالعه به شما این امکان را می دهد که موقعیت مالی شرکت را با دقت بیشتر تعیین کنید و همچنین توانایی پرداخت بدهی سازمان را پیدا کنید.

به طلبکاران و سرمایه گذاران ایده می دهد که شرکت از نظر توانایی بازپرداخت بدهی های خود در کجا قرار دارد.

معنای مفهوم نقدینگی

این اندیکاتور برای سرمایه گذاران و طرف مقابل بسیار مهم است. در واقع، میزان ریسک و سودآوری به نقدشوندگی دارایی ها بستگی دارد. و کیفیت یک سبد سرمایه گذاری توسط تاکتیک ها و استراتژی سرمایه گذاری ها تعیین می شود، بدون ذکر ثبات مالی.

هدف تحلیل

هدف از تجزیه و تحلیل، هنگام بررسی سؤال نقدینگی چیست، ارزیابی توانایی یک شرکت برای انجام تعهدات کوتاه مدت خود از طریق دارایی های جاری موجود در یک زمان مشخص و با مبالغ مشخص است.

مفهوم مورد مطالعه، شاخص مرکزی تحلیل وضعیت مالی سازمان است. توانایی شرکت در پرداخت به موقع بدهی های خود را فرض می کند و میزان ورشکستگی شرکت را ارزیابی می کند. تحلیل نقدینگییک لحظه تعیین کننده در پیش بینی فعالیت های شرکت است.

ترازنامه دارایی بر اساس میزان نقدینگی

قابلیت تبدیل سرمایه در گردش به وجه نقد در مدت زمان کوتاه، توان پرداخت بدهی شرکت را در حال و آینده تضمین می کند.

نقدینگی ترازنامه منعکس کننده نسبت دارایی های موجود به بدهی های جاری است، یا بهتر است بگوییم توانایی پرداخت بدهی ها را در یک دوره زمانی معین برای پولی که از فروش اموال موجود دریافت می شود، تعیین می کند.

برای این منظور از 4 گروه از دارایی ها استفاده و تخصیص داده می شود:

A1 - می تواند در اسرع وقت فروخته شود (نقدینگی بالا)؛

A2 - تا 12 ماه فروخته می شود؛

A3 - دارایی‌های جاری باقیمانده؛

A4 - برای مدت بسیار طولانی فروخته شد.

در عین حال، بدهی ها بر اساس سررسید آنها گروه بندی می شوند:

P1 - تعهدات فوری به طلبکاران، کارمندان، بودجه دولتی و غیره که مستلزم پرداخت سریع است؛

P2 - اعتبار و منابع وام گرفته شده تا 1 سال؛

P3 - اعتبار و منابع وام گرفته شده برای بیش از 1 سال؛

P4 - حقوق صاحبان سهام (دائمی).

یک شرکت زمانی نقدشونده خواهد بود که سه گروه اول دارایی ها بیشتر از سه گروه اول بدهی ها باشند و آخرین - بالعکس.

نسبت های مختلف نقدینگی و فرمول های ترازنامه به عنوان ابزاری برای تعیین نقدینگی استفاده می شود. آنها بر اساس داده ها محاسبه می شوندارائه شده در صورتهای مالی با استفاده از فرمولهای خاص. نسبت‌های نقدینگی فرصتی را برای درک اینکه آیا یک شرکت قادر به پرداخت بدهی‌های موجود خود بدون جذب وجوه شخص ثالث است یا خیر و برای پیش‌بینی وضعیت مالی آینده فراهم می‌کند.

بیایید این ضرایب را با جزئیات بیشتری در نظر بگیریم.

نسبت پوشش (یا کل نقدینگی جاری)

نسبت نقدینگی (فرمول ترازنامه) توانایی شرکت را در بازپرداخت بدهی هایی که باید در آینده نزدیک بسته شوند، نشان می دهد. این رایج ترین گزینه محاسبه نقدینگی است. اطلاعات اولیه از موجودی گرفته شده است:

Kp=OA / TO،

جایی که Кп مقدار ضریب فعلی است؛

OA - دارایی های جاری؛

TO - بدهی های جاری.

همچنین می توان شاخص را با استفاده از گروه بندی هایی که قبلاً نشان داده شد محاسبه کرد:

Kp=(A1 + A2 + A3) / (P1 + P2).

مقدار مجاز آن توسط استاندارد از 1.5 تا 2.5 تعیین می شود، اگر مقدار اندیکاتور کمتر از 1 باشد، شرکت نمی تواند به طور مداوم به تعهدات خود عمل کند. با این حال، عدد بزرگتر از 3 نشان دهنده استفاده غیر منطقی از منابع موجود است.

نسبت سریع

منعکس کننده توانایی واقعی شرکت برای پرداخت بدهی ها بدون استفاده از ذخایر خود، به عنوان مثال، در صورت بروز مشکل در فروش محصولات است. محاسبه طبق فرمول انجام می شود:

Kb=(TA - 3) / TO, که در آن Kb نسبت سریع است؛

TA - دارایی های جاری؛

З - سهام؛

TO - بدهی های جاری.

یا:

KB=(A1 + A2) / (P1 + P2).

شاخص باید بزرگتر از 1 باشد.

نسبت نقدینگی مطلق

این نسبت وجوه نقد و غیرنقدی است که سازمان در حال حاضر به بدهی های فوری خود دارد. در عمل، از این شاخص استفاده نشد، زیرا مرسوم است که بخش عمده ای از پول را در فرآیند تولید سرمایه گذاری می کنند. علاوه بر این ، هنگام تنظیم قراردادهای وام ، شرایط بازپرداخت فراهم می شود. با این حال، برای محاسبه وام بانکی، ممکن است لازم باشد آن را با استفاده از فرمول تعیین کنید:

Cal=A1 / (P1 + P2).

در اقتصاد ملی، هنجار مقدار این ضریب برابر با 0، 2 است.

انواع نقدینگی

بیایید انواع اصلی نقدینگی را در رابطه با گزینه های مختلف در نظر بگیریم.

• نقدینگی بازار. پیش بینی می شود که شاخص توصیف شده بازار متاثر از تفاوت بین قیمت عرضه و تقاضا، تعداد کالاهای درگیر در معاملات و ثبات در انجام معاملات خرید و فروش باشد. این شاخص به طور جامع ارزیابی می شود، زیرا نوسانات در یک ویژگی بازار فردی تأثیر کمی بر خودکفایی دارد.
• نقدینگی بانکی. هنگام صدور وام، مقدار وجه نقدی که در بانک قرار می گیرد کاهش می یابد. با افزایش حجم وام های صادر شده، احتمال عدم پرداخت آنها افزایش می یابد و این بدان معناست که نقدینگی بانک کم ارزیابی می شود. برای افزایش آن بدون آسیب رساندن به تجارت اصلی، بانک ذخایری تشکیل می دهد. ATسازمان های بانکی در شرایط سخت این امکان را دارند که از بانک مرکزی وام دریافت کنند و عملکرد خود را افزایش دهند.
• نقدینگی شرکت. در اینجا ما در مورد توانایی شرکت در مسئولیت پذیری در قبال تعهدات از طریق فروش دارایی های در اختیار خود و همچنین با جمع آوری پول از خارج (وام) صحبت می کنیم.

توان پرداخت و نقدینگی

Solvency به این معنی است که شرکت دارای وجه نقد یا معادل های نقدی کافی برای پرداخت سریع مطالبات است.

نقدینگی چیست؟ این توانایی شرکت برای پوشش بدهی ها در مدت زمان معین است که وضعیت مورد انتظار پرداخت ها را تعیین می کند. با مفهوم سودآوری - سودآوری پیوند ناگسستنی دارد که ارائه آن حتی با نقدینگی کم امکان پذیر است. برعکس، شرکتی که نقدینگی بالا با بازدهی کم دارد ممکن است در آینده نزدیک ورشکست شود.

بنابراین، مفاهیم نقدینگی و پرداخت بدهی ارتباط تنگاتنگی دارند، اما در عین حال با یکدیگر متفاوت هستند.

جهت استحکامات

راههای اصلی افزایش نقدینگی شرکت عبارتند از:

• افزایش حقوق صاحبان سهام؛
• فروش بخشی از دارایی های ثابت؛
• کاهش ذخایر مازاد؛
• فرصت تامین مالی بلندمدت.

برای تقویت توان پرداخت بدهی شرکت لازم است:

• بهبود مدیریت حساب های دریافتنی و پرداختنی شرکت؛
• افزایش موجودی نقدینگی؛
• بهینه سازی فرآیندهای تنظیم حساب های پرداختنی اول از همه با کنترل گردش وجوه در تسویه ها مرتبط است: تسریع آن روند مثبتی در فعالیت اقتصادی بنگاه است.

تسریع گردش مالی را می توان با غربالگری خریداران بالقوه، تعریف شرایط پرداخت، کنترل زمان بندی مطالبات و تأثیرگذاری بر بدهکاران به دست آورد.

بهینه سازی فرآیندهای مدیریت حساب های پرداختنی شامل:

• انتخاب صحیح شکل بدهی (بانکی یا تجاری) به منظور به حداقل رساندن پرداخت سود و هزینه کسب دارایی های مادی؛
• ایجاد راحت ترین شکل وام بانکی و مدت آن؛
• جلوگیری از تشکیل معوقات مرتبط با هزینه های اضافی (جریمه، جریمه).

تأخیر در دریافت اطلاعات در مورد میزان بدهی منجر به این واقعیت می شود که شرکت یا بدون سرمایه در گردش لازم باقی می ماند و یا نمی تواند به درستی میزان پول را برای پرداخت های آتی برنامه ریزی کند.

نتیجه گیری

نقدینگی عامل مهمی در فعالیت اقتصادی شرکت است که برای سرمایه گذارانی که می خواهند وجوه خود را به بهترین نحو ممکن سرمایه گذاری کنند، نقش مهمی ایفا می کند. اما حتی افرادی که از تجارت دور هستند باید معانی اساسی این مفهوم را درک کنند تا بتوانندبه سرمایه گذاری شرکت های اثبات شده با نقدینگی بالا اعتماد کنید. تجزیه و تحلیل نقدینگی معیاری برای سنجش توانایی مالی شرکت برای پرداخت بدهی های خود به طلبکاران است، بنابراین تجزیه و تحلیل و تحقیق آن گام بسیار مهمی در ارزیابی وضعیت مالی شرکت است.