TSW - چیست؟ انبارهای گمرکی و انبارهای انبار موقت

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

اغلب، پردازش اسناد گمرکی لازم ممکن است مدتی طول بکشد. بنابراین گاهی محموله ها به انبارهای ذخیره موقت منتقل می شوند. اینها انبارهای نگهداری موقت هستند که نگهداری کالا در آنها مدت محدودی دارد و به شدت توسط قوانین مربوطه تنظیم می شود.

تعریف

انبارهای ذخیره سازی موقت، مکان های مجهز، مکان های باز یا بسته، فریزر یا یخچال و مخازن هستند.

انبارهای ذخیره موقت باید دارای مناطق کنترل گمرکی دائمی باشند.

دوره نگهداری کالا در انبارهای نگهداری موقت

انبار ذخیره موقت نوعی پایگاه ترانسفورماتور برای محموله های خارجی در هنگام ثبت گمرک و سایر مراحل اجباری است. غالباً در این انبارها کالا بر اساس رویه رعایت رژیم گمرکی (دوره: از یک روز تا 2 ماه) قرار می گیرد. گاهی اوقات شرکت ها به درخواست مستاجر، فرصت تمدید اجاره انبارهای انبار موقت را فراهم می کنند.

انبار: چیست؟ انواع

TSW می تواند از انواع زیر باشد:

• بازنوع، حاوی هر کالایی که ذخیره سازی آن با شرایط خاص (شرایط تنگی یا دما) پیش بینی نشده است. مستاجر چنین انبارهای موقت اشخاص حقیقی و حقوقی هستند. به عبارت دیگر، این نوع انبار برای نگهداری کالاهایی طراحی شده است که متعلق به هر واحد تجاری است؛
• از نوع بسته، که در آن کالاهای وارداتی اغلب ذخیره می شوند، فهرستی که توسط قانون مربوطه تعیین شده است. در این مورد، ما در مورد محدودیت در گردش مالی یا در مورد کالاهایی صحبت می کنیم که نیازمند شرایط نگهداری خاص (خوراک، غذا یا دارو) هستند. این نوع انبار برای صاحب انبار موقت در نظر گرفته شده است تا کالاهای متعلق به خود را ذخیره کند.

مالک محموله نوع انبار ذخیره موقت انتخابی را تعیین می کند. این تأثیر خاصی بر تصمیم برای اجاره انبارهای ذخیره موقت از نوع بسته دارد. در این صورت نیاز، دلیل و شرایط فردی برای ذخیره محموله در انبارهای نگهداری موقت باید ذکر شود.

کسب مجوز برای نگهداری در انبارهای ذخیره موقت

"انبار انبار موقت"، "ترخیص کالا از گمرک"، "ترخیص کالا از گمرک" عباراتی هستند که هنگام واردات کالا بسیار رایج هستند.

مجوز افتتاح و بهره برداری بعدی انبارهای ذخیره موقت توسط آن دسته از گمرکات ارائه می شود که در منطقه عملیاتی آنها مخازن، اماکن، قلمروها یا اتاق های سردخانه (انجماد) مربوطه در انجام این نوع از آنها استفاده می شود. فعالیت واقع شده است.

در فرآیند ایجاد انبارهای ذخیره موقت توسط مالکانحوزه های فعالیت زیر باید مشخص شود (اختیاری):

• اجرای نگهداری وسایل نقلیه و کالاهای شخصی؛
• ذخیره وسایل نقلیه باری و حامل؛
• ذخیره محموله تعداد محدودی از نهادهای تجاری که فهرست آنها باید ارسال شود؛
• ذخیره کالاهای طیف نامحدودی از اشخاص حقوقی و حقیقی؛
• صرفه جویی در نوع خاصی از کالاها.

کالاها یا محموله های فاسد شدنی با ماندگاری محدود را می توان برای مدت معینی در انبار موقت تحت کنترل گمرکی قرار داد که به آنها امکان می دهد مناسب بودن خود را حفظ کنند، اما حداکثر تا 90 روز تقویمی. مدت مشخص شده ممکن است توسط مقامات گمرکی تمدید شود (حداکثر - 30 روز). اگر واحد تجاری که کالا را در انبار انبار موقت نوع باز قرار می دهد، دارنده آن نباشد، درخواست مربوطه برای تمدید مدت نگهداری باید قبلاً با انباردار موافقت شود. در صورت امتناع از تمدید مدت، گمرک باید فوراً به صاحب محموله یا شخص مجاز به صورت کتبی (ممکن است به صورت الکترونیکی باشد) دلایل امتناع را مطلع کند.

اسناد برای قرار دادن محموله

یکی از شرایط اصلی برای قرار دادن محموله در انبارهای نگهداری موقت، اطمینان از کنترل دقیق بر حسابداری نوع و مقدار کالا است.

ثبت کلیه اسناد لازم با ماهیت نظارتی توسط صاحب محصولات قرار داده شده. طبق قانون، صاحب کالا حق صادرات این محموله را به صورت جداگانه نداردقطعات از یک انبار ذخیره موقت.

محموله ای که در انبار ذخیره موقت می ماند باید بر این اساس صادر شود، یعنی:

• اعلام شده توسط خود مالک یا شخص مجاز در رژیم گمرکی که کالا در آن ارسال می شود؛
• برای نگهداری به گمرک مربوطه تحویل شد؛
• ارسال به سایر مقامات گمرکی تحت کنترل برای ترخیص بعدی آنها؛
• خارج از قلمرو.

اگر کالایی که تحت نظر گمرک نگهداری می شود اظهار شده باشد ولی از تمدید مدت نگهداری برای آن خودداری شود باید به انبارهای گمرکی منتقل شود. و به این ترتیب انبارهای ذخیره موقت آزاد می شوند. گمرک با توجه به توانایی وسایل موجود برای حمل و نقل و همچنین بارگیری و تخلیه کالا، مهلتی برای خروج کالا از انبار تعیین می کند.

یک سند واحد که برای قرار دادن کالاها برای نگهداری موقت ضروری است، یک استاندارد واحد است که به شکلی که توسط مقام مرکزی ایجاد شده است تهیه شده است که اجرای سیاست مالی دولت را تضمین می کند. همین نهاد همچنین روش قرار دادن، ذخیره و حسابداری محموله های تجاری در انبارهای ذخیره موقت را تعیین می کند.

قرارداد متناظری بین دارنده انبار مورد نظر و واحدهای اقتصادی که کالا را در آن قرار می دهند منعقد می شود.

سفارش قرار دادن محصول

در TSWهر محموله ای را در خود جای می دهد. در عین حال، کالاهای ناایمن یا کالاهایی که نیاز به شرایط نگهداری خاص دارند در انبارهایی قرار می گیرند که همه شرایط برای چنین انبارداری ایجاد شده است. نگهداری کالاهای فاسد شدنی در انبارهای مشخص شده در صورتی که تاریخ انقضا آن کمتر از 1 ماه باشد مجاز نمی باشد.

قبل از قرار دادن کالا، محل مورد بازرسی گمرک قرار می گیرد که باید به چیدمان انبار، محافظت از آن در برابر ورود غیرمجاز توجه کنند.

از سالها تمرین، مشخص شده است که توصیه می شود پس از انعقاد یک سند خاص، کالاها را در انبارهای ذخیره موقت قرار دهید، که اطلاعات زیر را منعکس می کند:

• کشور ارسال کننده (کشور گیرنده)؛
• نام با آدرس فرستنده (گیرنده) روسی کالا؛
• اطلاعات حامل و وسیله نقلیه؛
• جزئیات اسناد حمل و نقل و محموله.

عملیات محموله مجاز

صاحب کالاهایی که در انبار موقت هستند می تواند عملیات زیر را انجام دهد:

• عملیات عادی انبار که برای اطمینان از ایمنی کالا ضروری است (جابجایی کالا در انبار برای اطمینان از توزیع منطقی، تهویه، تمیز کردن، حفظ دمای بهینه اتاق، حفاظت در برابر خوردگی و موجودی)؛



• اندازه گیری و بازرسی؛
• اگر بسته بندی آسیب دیده است، آن را مرتب کنید؛
• بگیرنمونه ها و نمونه ها؛
• آماده سازی کالا برای فروش و حمل و نقل.

نتیجه گیری

بنابراین با درک این موضوع که چرا انبارهای ذخیره موقت مورد نیاز است، باید توجه داشت که این اماکن یا مخازن صرفاً برای ذخیره کالاهای وارداتی تا زمان رسیدگی به کلیه مدارک لازم در گمرک ضروری هستند.