نسبت نقدینگی: فرمول ترازنامه و ارزش هنجاری

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

یکی از شاخص های فعالیت شرکت، میزان نقدینگی است. اعتبار سازمان، توانایی آن در پرداخت کامل به موقع تعهدات خود را ارزیابی می کند. جزئیات بیشتر در مورد نسبت‌های نقدینگی موجود، فرمول‌های تراز جدید برای محاسبه هر شاخص در مقاله زیر ارائه شده است.

جوهر

نقدینگی میزانی است که دارایی های یک شرکت بدهی های آن را پوشش می دهد. بسته به دوره تبدیل به پول نقد، دومی ها به گروه هایی تقسیم می شوند. با توجه به این شاخص، تخمین زده می شود:

• توانایی شرکت برای پاسخگویی سریع به مشکلات مالی؛
• توانایی افزایش دارایی با رشد فروش؛
• توانایی بازپرداخت بدهی.

درجات نقدینگی

نقد نقدینگی ناکافی در ناتوانی در پرداخت بدهی ها و تعهدات بیان می شود. باید دارایی های ثابت را بفروشیم و در بدترین حالت سازمان را منحل کنیم. بدتر شدن وضعیت مالی به صورت کاهشی بیان می شودسودآوری، از دست دادن سرمایه گذاری های سرمایه ای مالکان، تاخیر در پرداخت سود و بخشی از اصل وام.

نسبت نقدینگی سریع (فرمول ترازنامه برای محاسبه در زیر ارائه خواهد شد) توانایی یک واحد اقتصادی را در بازپرداخت بدهی با استفاده از وجوه موجود در حساب ها نشان می دهد. پرداخت بدهی فعلی ممکن است بر روابط با مشتریان و تامین کنندگان تأثیر بگذارد. اگر شرکتی نتواند بدهی های خود را به موقع بازپرداخت کند، ادامه حیات آن مورد تردید است.

هر نسبت نقدینگی (فرمول ترازنامه برای محاسبه در زیر ارائه خواهد شد) با نسبت دارایی ها و بدهی های سازمان تعیین می شود. این شاخص ها به چهار گروه تقسیم می شوند. به همین ترتیب، هر نسبت نقدینگی (فرمول محاسبه ترازنامه برای تجزیه و تحلیل فعالیت ها مورد نیاز است) را می توان به طور جداگانه برای دارایی ها و بدهی های سریع و آهسته فروش تعیین کرد.

دارایی

نقدینگی توانایی اموال یک شرکت برای ایجاد درآمد معین است. سرعت این فرآیند فقط نشان دهنده نسبت نقدینگی است. فرمول تعادل برای محاسبات در زیر ارائه خواهد شد. هرچه بزرگتر باشد، شرکت بهتر "روی پاهای خود می ایستد."

بیایید دارایی ها را بر اساس سرعت تبدیل آنها به پول نقد رتبه بندی کنیم:

• پول در حساب ها و در گیشه؛
• اسناد، اوراق بهادار خزانه;
• بدهی های معوق به تامین کنندگان، وام های صادر شده، بانک مرکزی سایر بنگاه ها؛
• سهام;
• تجهیزات;
• ساختارها;
• WIP.

حالا اجازه دهید دارایی ها را به گروه ها تقسیم کنیم:

A1 (نقدترین): وجوه نقد و در حساب بانکی، سهام سایر شرکتها

A2 (فروش سریع): بدهی کوتاه مدت طرف مقابل

A3 (فروش آهسته): سهام، WIP، سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت

A4 (فروش سخت) - دارایی های غیرجاری

یک دارایی خاص بسته به درجه استفاده به یک یا گروه دیگر تعلق دارد. به عنوان مثال، برای یک کارخانه ماشین سازی، ماشین تراش به عنوان "موجودی" طبقه بندی می شود، و ماشینی که به طور خاص برای نمایشگاه ساخته شده است، دارایی غیرجاری با عمر مفید چندین سال است.

بدهی

نسبت نقدینگی که فرمول مانده آن در زیر ارائه شده است، با نسبت دارایی ها به بدهی ها تعیین می شود. دومی ها نیز به گروه هایی تقسیم می شوند:

• P1 بیشترین تعهدات درخواستی است.
• P2 - اعتبار وام تا 12 ماه.
• P3 - سایر وام‌های بلندمدت.
• P4 - ذخایر سازمانی

خطوط هر یک از گروه های فهرست شده باید با درجه نقدشوندگی دارایی ها مطابقت داشته باشد. بنابراین، قبل از انجام محاسبات، مطلوب است که صورتهای مالی نوسازی شود.

موجودی نقدینگی

برای محاسبات بیشتر، باید مقادیر پولی گروه ها را با هم مقایسه کنید. در این مورد، نسبت های زیر باید برآورده شوند:

• A1 > P1.
• A2 > P2.
• A3 > R3.
• A4 < P4.

اگر سه شرط اول ذکر شده رعایت شود، شرط چهارم به صورت خودکار انجام می شود. با این حال، کمبود وجوه در یکی از گروه‌های دارایی را نمی‌توان با فراوانی بیش از حد در گروه دیگر جبران کرد، زیرا وجوه تند حرکت نمی‌تواند جایگزین دارایی‌های کند حرکت شود.

برای انجام یک ارزیابی جامع، نسبت نقدینگی کلی محاسبه می شود. فرمول تعادل:

L1=(A1 + (1/2)A 2 + (1/3)A3) / (P1 + (1/2)P2 + (1/3)P3).

مقدار بهینه 1 یا بیشتر است.

اطلاعات ارائه شده به این روش پر از جزئیات نیست. محاسبه دقیق‌تری از پرداخت بدهی توسط گروهی از شاخص‌ها انجام می‌شود.

نقدینگی جاری

توانایی یک واحد تجاری برای بازپرداخت بدهی های کوتاه مدت به بهای تمام دارایی ها، نسبت نقدینگی جاری را نشان می دهد. فرمول موجودی (شماره خطوط):

Ktl=(1200 - 1230 - 1220) / (1500 - 1550 - 1530).

همچنین الگوریتم دیگری وجود دارد که می توان از آن برای محاسبه نسبت نقدینگی جاری استفاده کرد. فرمول تعادل:

K=(OA - DZ بلند مدت - بدهی بنیانگذاران) / (بدهی های کوتاه مدت)=(A1 + A2 + A3) / (Π1 + Π2).

هر چه مقدار اندیکاتور بالاتر باشد، پرداخت بدهی بهتر است. مقادیر هنجاری آن برای هر شاخه تولید محاسبه می شود، اما به طور متوسط بین 1.49-2.49 در نوسان است. مقدار کمتر از 0.99 نشان دهنده عدم توانایی شرکت در پرداخت به موقع است وبیش از 3 - تقریباً سهم بالایی از دارایی های بیکار.

ضریب بیانگر توان پرداخت بدهی سازمان نه تنها در لحظه فعلی، بلکه در شرایط اضطراری است. با این حال، همیشه تصویر کامل را ارائه نمی دهد. برای شرکت‌های تجاری، ارزش این شاخص کمتر از هنجاری است، در حالی که برای شرکت‌های تولیدی اغلب بیشتر است.

نقدینگی مدت

توانایی یک واحد تجاری برای بازپرداخت بدهی ها به ازای دارایی های قابل فروش منهای موجودی، نشان دهنده نسبت نقدینگی سریع است. فرمول موجودی (شماره خطوط):

Xl=(1230 + 1240 + 1250) / (1500 - 1550 - 1530).

یا:

K=(چندین DZ + چندین سرمایه گذاری مالی + DC) / (وام های متعدد)=(A1 + A2) / (Π1 + Π2).

در محاسبه این ضریب و همچنین ضریب قبلی ذخایر لحاظ نشده است. از نظر اقتصادی، فروش این گروه از دارایی ها بیشترین ضرر را برای شرکت به همراه خواهد داشت.

مقدار بهینه 1.5 و حداقل آن 0.8 است. این شاخص نشان دهنده سهم بدهی هایی است که می تواند توسط دریافت های نقدی از فعالیت های جاری پوشش داده شود. برای افزایش ارزش این شاخص، افزایش حجم وجوه شخصی و جذب وام های بلندمدت ضروری است.

همانطور که در مورد قبلی، مقدار بیشتر از 3 نشان‌دهنده ساختار سرمایه غیرمنطقی است که ناشی از گردش کند موجودی و افزایش مطالبات است.

نقدینگی مطلق

توانایی موضوعمدیریت بازپرداخت بدهی به هزینه نقدی نشان دهنده نسبت نقدینگی مطلق است. فرمول موجودی (شماره خطوط):

Cal=(240 + 250) / (500 - 550 - 530).

مقدار بهینه بیش از 0.2، حداقل 0.1 است. نشان می دهد که سازمان می تواند 20٪ از تعهدات فوری را بلافاصله پرداخت کند. علیرغم احتمال صرفا نظری نیاز به بازپرداخت فوری کلیه وام ها، امکان محاسبه و تحلیل نسبت نقدینگی مطلق ضروری است. فرمول تعادل:

K=(سرمایه گذاری کوتاه + DC) / (وام کوتاه مدت)=A1 / (Π1 + Π2).

محاسبه همچنین از نسبت نقدینگی بحرانی استفاده می کند. فرمول تعادل:

Kkl=(A1 + A2) / (P1 + P2).

شاخص های دیگر

قابلیت مانور سرمایه: A3 / (AO - A4) - (P1 + P2).

کاهش پویایی آن به عنوان یک عامل مثبت تلقی می شود، زیرا بخشی از وجوه مسدود شده در موجودی ها و مطالبات آزاد می شود.

سهم دارایی در ترازنامه: (کل موجودی - A4) / موجودی کل.

امنیت با سرمایه شخصی: (P4 - A4) / (AO - A4).

سازمان باید حداقل 10٪ منابع مالی خود را در ساختار سرمایه داشته باشد.

سرمایه در گردش خالص

این شاخص تفاوت بین دارایی های جاری و وام ها، حساب های پرداختنی را نشان می دهد. این بخشی از سرمایه است که با وام های بلندمدت ووجوه خود. فرمول محاسبه این است:

ارزش خالص=OA - وام های کوتاه مدت=خط 1200 - خط 1500

مازاد بر سرمایه در گردش نسبت به بدهی ها نشان می دهد که شرکت قادر به پرداخت بدهی است، ذخایری برای گسترش فعالیت ها دارد. مقدار استاندارد بزرگتر از صفر است. فقدان سرمایه در گردش بیانگر ناتوانی سازمان در بازپرداخت تعهدات است و مازاد بر آن بیانگر استفاده غیر منطقی از وجوه است.

مثال

در ترازنامه شرکت عبارتند از:

• نقدی (CF) – 60000 روبل
• سرمایه گذاری های کوتاه مدت (KFV) – 27000 روبل
• حسابهای دریافتنی (RD) - 120000 روبل
• OS - 265 هزار روبل.
• داراییهای نامشهود - 34 هزار روبل.
• رزرو (PZ) – RUB 158,000
• وام های بلندمدت (KZ) – RUB 105,000
• وام کوتاه مدت (CC) - 94000 روبل.
• وام بلندمدت - 180 هزار روبل.

نیاز به محاسبه نسبت نقدینگی مطلق. فرمول محاسبه:

Kal=(60 + 27) / (105 + 94)=0, 4372.

مقدار بهینه بیش از 0.2 است. شرکت قادر است 43 درصد از تعهدات خود را از وجوه موجود در حساب بانکی پرداخت کند.

نسبت نقدینگی سریع را محاسبه کنید. فرمول تعادل:

Xl=(50 + 27 + 120) / (105 + 94)=1، 09.

حداقل مقدار شاخص 0.80 است، در صورتی که شرکت از تمام وجوه موجود از جمله بدهی بدهکاران استفاده کند، این مبلغ 1.09 برابر بیشتر از بدهی های موجود خواهد بود.

ضریب بحرانی را محاسبه کنیدنقدینگی فرمول تعادل:

Kcl=(50 + 27 + 120 + 158) / (105 + 94)=1, 628.

تفسیر نتایج

به خودی خود، ضرایب بار معنایی را حمل نمی کنند، اما در زمینه بازه های زمانی، فعالیت شرکت را با جزئیات مشخص می کنند. به خصوص اگر با سایر شاخص‌های محاسبه‌شده و در نظر گرفتن دقیق‌تر دارایی‌هایی که در ردیف خاصی از ترازنامه لحاظ می‌شوند، تکمیل شوند.

موجودی غیر نقدی را نمی توان به سرعت فروخت یا در تولید استفاده کرد. آنها نباید هنگام محاسبه نقدینگی جاری در نظر گرفته شوند.

در سازمانی که جزء یک گروه هلدینگ است، هنگام محاسبه نسبت نقدینگی، شاخص های مطالبات و مطالبات داخلی در نظر گرفته نمی شود. سطح پرداخت بدهی بهتر است با توجه به نسبت نقدینگی مطلق تعیین شود.

بسیاری از مشکلات باعث ارزش گذاری بیش از حد دارایی ها می شود. گنجاندن وصول بدهی غیر محتمل در محاسبات منجر به ارزیابی نادرست (کاهش) بدهی، به دست آوردن اطلاعات غیر قابل اعتماد در مورد وضعیت مالی سازمان می شود.

از سوی دیگر، با حذف از محاسبه دارایی هایی که احتمال دریافت درآمد از آن کم است، دستیابی به مقادیر هنجاری شاخص های نقدینگی مشکل است.