هیئت های دانشگاهی عبارتند از دستگاه اجرایی دانشگاهی چیست

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

اگر تصمیم در مورد سازماندهی کار و انجام وظایف تعیین شده توسط شراکت (گروهی از مقامات یا افراد مجاز) در یک مجمع عمومی (جلسه) اتخاذ شود ، چنین مدیریتی به عنوان گروهی نامیده می شود. یعنی هیأت‌های کالجیک به نهادهایی گفته می‌شود که پس از بحث مقدماتی و با در نظر گرفتن همه نظرات، تصمیمات اساسی بر اساس رأی اکثریت اعضای آن اتخاذ می‌شود. با چنین مدیریتی، کنترل نه توسط یک نفر، بلکه توسط بخشی از مشارکت اعمال می شود که هر یک از اعضای آن دارای حقوق مساوی و مسئولیت شخصی هستند.

اصل همگانی در کار همه قوای حکومت اعم از مقننه، مجریه و قضاییه به کار می رود. احزاب سیاسی، سازمان‌های تجاری و غیرانتفاعی بر اساس همین اصل هدایت می‌شوند.

علل بروز

نهادهای دانشگاهی مقاماتی هستند که در ارتباط با نیاز به رفع خطاهای مختلف در فرآیند تصمیم گیری ایجاد شده اند. علاوه بر این، نیاز به دانشگاهی به نکات دیگری مربوط می شود:

• با ضرورت حیاتی آموزشقوه مقننه و قضائیه؛
• تا منافع همه طرف ها کاملاً در نظر گرفته شود؛
• تا دستگاه های اجرایی وسوسه خودسری و بی قانونی نشوند.

یعنی جمعی بودن به عنوان تعادلی در برابر وحدت فرماندهی عمل می کرد و مکانیزم دفاعی در برابر عامل انسانی بود.

انواع

هیئت‌های کالج قانون‌گذاری: پارلمان، سنا یا مجلس ملی؛ قضائی: شورای قضات (شورای عالی قضایی)، هیئت عالی صلاحیت قضات. دستگاه های اجرایی: کابینه وزیران، شورای وزیران، شورای وزارت، شورای شهرداری (دستگاه اجرایی خودگردان محلی). نهادهای بین المللی دانشگاهی: شورای وزیران خارجه کشورهای مستقل مشترک المنافع، شورای آتلانتیک شمالی.

استثناء نیروهای مسلح (تقریباً هر کشوری) است که اصل آن وحدت فرماندهی است. هم گرایی می تواند صورت گیرد (مثلاً در قالب جلسات)، اما منحصراً ماهیت مشاوره ای دارد. در نیروهای مسلح روسیه، تنها نهاد دانشگاهی دادگاه افتخار افسران است که برای محافظت از آبرو و حیثیت افسران ایستاده است. اعضای این هیئت تصمیمات خاصی را در چارچوب صلاحیت خود اتخاذ می کنند. فرمانده تشکیلات به هیچ وجه نمی تواند در اتخاذ این تصمیمات تاثیر بگذارد. او فقط این گزینه را دارد که آنها را تجدیدنظر کند.

حوزه‌هایی وجود دارد که ممکن است لزوماً سطح دانشگاهی بیان نشودحضور یک یا آن دستگاه اجرایی دانشگاهی. تصمیم گیری در مورد مشکلات به وجود آمده در کارگاه هایی که بر حسب نیاز سازماندهی شده اند گرفته می شود. چنین سیستمی برای مثال در آموزش، مراقبت های بهداشتی، تجارت، ورزش و همچنین در مدیریت مذهبی وجود دارد.

چگونگی سازماندهی کار و آنچه در دستور کار گنجانده شده است

فعالیت های نهادهای دانشگاهی (CBs) چگونه سازماندهی می شوند؟ دامنه قدرت آنها چقدر است؟

وظایف هیئت دانشگاهی:

• برای تسهیل تعامل روسای بخش های مختلف؛
• برای جلب توجه شرکت کنندگان در جلسه تصمیمات اتخاذ شده در شرایط فعلی؛
• روشن‌سازی و بهبود روش‌ها برای اجرای راه‌حل‌ها؛
• کمک به بهبود روابط شخصی بین اعضای بدنه اجرایی جمعی.

وظایف یک هیئت مشورتی دانشگاهی (به عنوان مثال، یک شورای کارشناسی، کمیته)، که جایگزین کار متخصصان متخصص نمی شود، اما آن را تکمیل می کند:

• هر موضوعی را عمیقاً مطالعه کنید و در مورد ماهیت آن نتیجه بگیرید؛
• هماهنگی تلاش ها برای ترکیب دانش چندین متخصص در مورد یک موضوع خاص.

فعالیت‌های هیئت دانشگاهی، که اختیارات آن شامل تصمیم‌گیری نهایی می‌شود، در صورتی مرتبط است که مدیریت خطی برای انجام این وظیفه وجود نداشته باشد یا برای اتخاذ تصمیم‌های مسئولانه به کمک نیاز داشته باشد.

کار هیئت دانشگاهیقدرتی که اجرای تصمیمات را کنترل می کند انواع مختلف فعالیت های سازمان ها را هدف قرار می دهد:

• استراتژی و سیاست (به طور کلی)؛
• مدیریت و اقدامات اداری؛
• فعالیت مجریان مجری تصمیمات مصوب.

چگونه تصمیم نهایی گرفته می شود

تصمیم کلی از طریق بحث های طولانی ایجاد می شود، که طی آن همه به اتفاق نظر می رسند (یعنی تصمیم نهایی با اکثریت ساده آرا گرفته می شود). مزیت استراتژی اکثریت این است که کاملاً ساده و آشکار است. جنبه منفی این واقعیت است که اقلیت شنیده نشده است.

یک تصمیم کلی مستند دارای دو بخش است:

• قسمت اول بیان واقعیت وجود یک موضوع خاص و همچنین تحلیل وضعیتی است که در این رابطه ایجاد شده است.
• بخش دوم شامل فهرستی از اقداماتی است که برای رفع مشکلات موجود باید انجام شود، با ذکر اجباری مسئولین و مهلت اجرای آنها.

پیش‌نویس تصمیم نهایی را می‌توان از قبل نوشت، در حین بحث تصحیح کرد، و سپس در جلسه به طور کلی تصویب کرد. تصمیم اتخاذ شده در یک سند نظارتی منعکس می شود (به عنوان مثال، در یک دستور یا دستورالعمل).

مزایا

مزایای اصلی یک هیئت دانشگاهی:

• که گروهی از مردم با هم کار می کنند (در نهایت، اعضای دانشگاهی هستندمشارکت)؛
• هماهنگی واضح همه خدمات صورت می گیرد؛
• بحث در مورد دیدگاه های مختلف در مورد یک مشکل، در نتیجه ایده های جدید؛
• این کار به ایجاد شرایط برای آموزش رهبران جوان و جوان کمک می کند؛
• با حصول اطمینان از اینکه رهبران در فرآیند همکاری مشترک از مشکلات خدماتی که باید با آنها تماس بگیرند، ثبات سازمان را تضمین می کند.

عوامل مؤثر بر کار مؤثر نهادهای دانشگاهی

برای افزایش قابل توجه راندمان CO، باید به چند نکته توجه کنید:

• مدت جلسه نباید بیش از ۴۵ دقیقه (۱ ساعت تحصیلی) باشد. کسانی که دوست دارند زمان را تلف کنند هدایت نشوید.
• لازم است فهرستی از موضوعاتی که باید از قبل درباره آنها بحث شود تهیه کنید.
• بازده کار تا حد زیادی به تعداد شرکت کنندگان بستگی دارد: اندازه گروه دانشگاهی نباید از 10 نفر تجاوز کند (و حداقل 5 نفر باشد).
• لازم است با صلاحیت برای جلسه آماده شوید: توزیع اسناد نظارتی را سازماندهی کنید، تاریخ و زمان رویداد را به همه طرف های علاقه مند اطلاع دهید.
• قوانین جلسه را تنظیم کنید.

هیئت اجرایی دانشکده

لحظه‌های اساسی فعالیت‌های هیئت علمی اجرایی (ECB):

• CRO توسط یک رئیس اداره می شود.
• فقط یک فرد (نهقانونی) ممکن است عضوی از دستگاه اجرایی جمعی باشد. ضمناً در صورتی که عضو شرکت نباشد فقط با داشتن رأی مشورتی می تواند در جلسه شرکت کند.
• تصمیم گیری و سازماندهی کار به تشخیص اعضای هیئت علمی است.
• همه تصمیمات با اکثریت آرا اتخاذ می شود و در صورت تساوی، رئیس رأی قاطع را دارد.

• هر عضو یک رای دارد.
• در صورت لزوم می توان از بین اعضای دستگاه اجرایی دانشکده برای رسیدگی به مشکلات خاص کمیته هایی تشکیل داد.
• در هیئت مدیره، اعضای CRO نباید در اکثریت باشند.
• تعیین تعداد اعضای دستگاه اجرایی دانشگاهی به تعداد کل کارکنان شرکت بستگی دارد: به عنوان مثال با 30-40 نفر پرسنل، هیئت دانشگاهی حداکثر 5 نفر دارد.
• TIN بدنه دانشگاهی شامل TIN همه اعضای مؤسس است. این بدان معنی است که تنها پس از اینکه هر یک از بنیانگذاران TIN فردی خود را دریافت کردند، می توان TIN کامل سازمان را تهیه کرد.
• مدت وجود چنین بدنی 1-5 سال است. پس از این مدت، اختیارات ممکن است در جلسه هیأت مدیره یا در مجمع عمومی تجدید شود. در همان زمان، روند تأیید یک ترکیب جدید نیز ممکن است انجام شود.

در پایان

بنابراین، نهادهای دانشگاهی، نهادهایی هستند که کارشانتصمیم گیری عینی و آگاهانه در مورد فعالیت های سازمان است. هم گرایی و همچنین مشارکت افراد ذیصلاح در کار، این امکان را فراهم می کند که خطاها را تقریباً به صفر رسانده و کیفیت تصمیمات را به سطح بالایی برساند. به منظور جلوگیری از سوء استفاده از اختیارات، وظایف و صلاحیت هر یک از این ارگان ها باید توسط منشور سازمان تنظیم شود.