ارز فیات چیست؟ پول فیات: نمونه

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

مبادله کالا در عصر حجر وجود داشت، زمانی که تقسیم کار به وجود آمد. با توسعه تمدن، سیستم پولی تغییر کرد. مردم از طلا، نقره و سایر فلزات سکه ضرب می کردند. اما این منابع محدود است. و جنگ ها و سایر بحران های بزرگ ارزش پول را به شدت کاهش داد. برای جایگزینی سکه های ساخته شده از فلزات گرانبها، اسکناس ظاهر شد. تا زمانی که آزادی آنها با منابع دولتی تامین می شد، هیچ مشکلی وجود نداشت. آنها زمانی به وجود آمدند که ارزش اسمی شروع به تفاوت با مقدار واقعی کرد. به چنین پولی حتی نام جداگانه ای داده شد - ارزهای فیات. چیست؟

سابقه وقوع

دولت حق دارد آزادی شهروندان را محدود کند. به ویژه، استفاده از یک ارز خاص برای تسویه حساب. دولت این اختیار را دارد که واحد پولی را از پشتوانه طلا یا نقره محروم کند. چنین تصمیمی با خطرات زیادی همراه است. اما اگر پذیرفته شود، آن وقت پول دیگر کالایی نیست و تبدیل به فیات می شود.

متفکر یونان باستان افلاطون اولین کسی بود که ایده استفاده از چنین پولی را پیشنهاد کرد. او معتقد بود که شهروندان نباید طلا را به عنوان واحد پرداخت ذخیره کنند. بهتر است پول خود را ایجاد کنید که استفاده از آن به قلمرو خاصی از ایالت محدود شود.

بسیاری از کشورها سعی کرده اند ایده پول فیات را اجرا کنند. اولین نفر امپراتور روم دیوکلتیان بود. در آن زمان سطح تورم در کشور به شدت افزایش یافت و جعلان زیادی ظاهر شدند. امپراتور دستور داد که فقط از سولیدوس ضرب شده در روم استفاده شود. علاوه بر این، قیمت‌های یکسانی برای کالاها تعیین شد. آنها در سراسر امپراتوری فعالیت می کردند. اجرای دستور زیر نظر جلادان بود. آنها بلافاصله هر تاجری را که جرأت می کرد قانون را زیر پا بگذارد اعدام می کردند. امپراتور چنین تصمیم سختی گرفت، زیرا خطر نادیده گرفتن ارز را درک کرد. چیزی برایش فراهم نشد. مفهوم "پول در امانت" از اینجا به وجود آمد. اما حتی چنین اقدامات شدیدی نیز نتوانست وضعیت را تغییر دهد. این قانون به زودی لغو شد.

تلاش دوم

فقط در چین این ایده واقعاً جواب داد. در طول سلسله تانگ در قرن هشتم، پول فیات صادر شد. این اقدامات برای جلوگیری از تورم انجام شد. اما آزمایش شکست خورد - بازرگانان ترجیح دادند با طلا معامله کنند. در قرن دهم، ایالت سکه‌هایی را منتشر می‌کرد که کاملاً توسط دولت تضمین شده بود.

در آغاز جنگ جهانی اول، تقریباً هر ایالت از ارز تضمین شده استفاده می کرد. اما هزینه های بالای جنگ منجر به ظهور گسترده پول فیات شد. برای عادی سازی وضعیت، توافق نامه بتون وودز به تصویب رسید. بر اساس این سند، یک دلار برابر با 1/35 اونس تروی بود. تمام ارزهای دیگر به واحد پول ایالات متحده متصل بودند. این سیستم تا 13 فوریه 1973 ادامه داشت. نرخ دلار در آن زمان 1/42.2 بود.قرارداد فسخ شد.

پول فیات - چیست؟

در لاتین، کلمه "fiat" به معنای فرمان، فرمان است. ترجمه تحت اللفظی: "پس باشد." پول فیات ارزی است که دولت آن را تنها ارز قانونی می داند. ارزش ذاتی آنها یا بسیار ناچیز است یا وجود ندارد. در حال حاضر، بیشتر پول های کاغذی، از جمله دلار آمریکا، فیات هستند. ارزش آن توسط اقتدار دولت تضمین شده است. ارز فیات به طلا متصل نیست. اصلاً چیزی به او ارائه نمی شود.

تفاوت اصلی بین پول فیات و پول کالایی، تبدیل رایگان پول دوم است. دولت نمی تواند بیش از منابعی که در اختیار دارد، ارز امن چاپ کند. یعنی هر گونه گسترش اقتصاد جهانی به میزان ذخایر طلای بشر محدود می شود.

ویژگی ها

ارز فیات پول فیات است. دولت طی مصوبه خاصی واحد پولی معین را تنها وسیله پرداخت اعلام می کند. تفاوت بین ارزش اسمی و واقعی چنین ارزی، ارز فیات است. این دوره اغلب علیه شهروندان تنظیم می شود. داستان های زیادی در مورد واحد پول وجود دارد. اما هیچ نمونه ای وجود ندارد که دولت با اضافه کردن یک صفر به هر صورتحساب، با تورم داوطلبانه موافقت کرد.

اخیرا، ایالت های بیشتری از استفاده از پول تضمین شده خودداری می کنند. آنها در حال تغییر به فیات هستند. این به این دلیل است که دولت عملاً محدودیتی در موضوع ارز ندارد. چنین راه حلی بهبود می یابدریسک در دولت ارزهای فیات در برابر نوسانات در اقتصاد ناپایدار هستند.

جایگزین

بازگشت به استاندارد طلا قابل بحث نیست. چنین تصمیمی دو خطر عمده دارد:

1. برخی از اقتصاددانان بر این باورند که طلا را می توان «ارز مصنوعی» نیز نامید. مقدار آن تبدیل شده است.

2. دیر یا زود، اما افزایش قیمت طلا یک "حباب" جدید را تشکیل می دهد. و سپس هیچ کس نمی تواند نقل قول ها را کنترل کند. دولت پشت پول فیات است. هیچکس پشت طلا نخواهد بود.

ارز فیات ارزش زیادی دارد. بر اساس احکام دولتی تشکیل شده است. این نیز باعث دشواری اصلی می شود - سطح پایین مدیریت. با هر اشتباهی در سطح دولتی، ارز مصنوعی بسیار آسیب پذیر می شود. این یکی از دلایل آخرین بحران مالی بین المللی است. نتیجه طبیعی این وضعیت افزایش علاقه سرمایه گذاران به طلا است. قیمت این فلز گرانبها چندین سال است که در حال افزایش است. در روسیه، بانک ها سپرده های مناسبی را ارائه می دهند. ضمناً آنها در سیستم بیمه اجباری قرار نمی گیرند. اما هنوز خیلی ها هستند که می خواهند.

آینده "حباب های هوا"

در طول مصر باستان، فراعنه مرده همراه با طلا در گورستان های بازسازی شده دفن می شدند. مردم معتقد بودند که تا ابد از ثروت خود لذت خواهند برد. این ایده جواب داد. طلای آنها هزاره است که توسط دزدها و مقامات مالیاتی دست نخورده است. اما پس از آن پول واقعی بود. امروز دولت های بسیاریکشورها دائماً در حال آزمایش پول کاغذی هستند. ارز فیات نتیجه آزمایشات آنهاست.

رشد سریع اسکناس های کاغذی حباب های خطرناکی ایجاد کرده است. آن‌ها تقریباً به‌طور همزمان در هر طبقه دارایی‌های مالی عمده، بالاترین سطح را به ثبت می‌رسانند. راه حلی برای این مشکل پیدا نمی شود. بانک ملی با چاپ پول تورم ایجاد می کند. در صورت امتناع از صدور وضعیت مخالف ایجاد خواهد شد. و ارزش گفتن یک کلمه اضافی را دارد، زیرا بازارهای مالی شروع به وحشت کردند. اروپا در حال حاضر شاهد نرخ بهره منفی است. بانک های مرکزی در تلاش هستند تا هر چه سریعتر اعتماد به سیستم های بانکی با سرمایه ضعیف را بازگردانند. و بازارهای توسعه یافته می خواهند ساختار مالی خود را ایجاد کنند.

سیستم های مالی، ارزها و روش های معاملاتی قبلاً بارها تغییر کرده اند. این روند دوباره تکرار می شود. امروزه دلار و بانک مرکزی آمریکا عناصر اصلی سیستم مالی جهانی هستند. اما بسیاری در حال حاضر از اطاعت مداوم از قوانین دولتی خسته شده اند، دولتی که موفق می شود دائماً بدهی های خود را بر روی امنیت اوراق قرضه "بدون ریسک" افزایش دهد. به زودی دلار اهمیت خود را از دست خواهد داد و یک سیستم مالی جدید پدید خواهد آمد. امروزه فناوری‌هایی وجود دارند که نیاز به بانک‌ها را از بین می‌برند: ارزهای دیجیتال، پلتفرم‌های معاملاتی. اعتقاد بر این است که بیشتر عرضه پول امروزه به صورت دیجیتال ذخیره می شود. از جمله حساب بانکی شما.

یوان به عنوان جایگزینی برای دلار

اگر چین بخشی از ذخایر خود را به طلا تبدیل کند، پول این کشور به یکباره در نظام مالی بین المللی اهمیت زیادی پیدا می کند.البته تلاش برای خارج کردن ایالات متحده از جایگاه پیشرو جهان در ذخایر گرانترین فلز (328 میلیارد در بهار 2014) بسیار خطرناک است. اما بهای یک اشتباه، سود از دست رفته است.

اکثر کشورها طرفدار پول مصنوعی و نرخ ارز شناور هستند. اما طلا خواص ویژه ای دارد. بیش از دو هزار سال است که اصلی ترین وسیله پرداخت در جهان بوده است. ضمانت های اعتباری شخص ثالث مورد نیاز نبود. وقتی مردم با قبض طلا برای اوراق قرضه پرداخت می کردند، هیچ کس سؤال غیر ضروری نداشت. اکنون به لطف ضمانت‌های وام‌های دولتی، پول مصنوعی پذیرفته می‌شود. در شرایط بحرانی، آنها نمی توانند با ابزار جهانی پرداخت رقابت کنند.

اگر دلار، یورو یا سایر ارزهای فیات در همه جا پذیرفته می شد، بانک مرکزی فلزات گرانبها را ذخیره نمی کرد. اما آنها این کار را انجام می دهند. «پول به دستور» تبدیل به یک معادل تمام عیار نشد. از سه ده کشور شرکت کننده در صندوق بین المللی پول، تنها چهار کشور ذخایر طلا ندارند. آمار کوچک برای 1 ژانویه 2014:

- هزینه طلا در ترازنامه بانک مرکزی کشورهای توسعه یافته - 762 میلیارد دلار؛

- سهم آنها در ذخیره 10.3٪ است.

نیاز به کاهش موجودی

جان کینز، اقتصاددان بریتانیایی، طلا را «یادگار سرقت» می‌نامد، زیرا بازده این دارایی، با در نظر گرفتن هزینه ذخیره‌سازی، منفی است. پس چرا بانک های مرکزی در سراسر جهان آن را جمع آوری می کنند؟

سیاستمداران بارها پیشنهاد فروش بخشی از ذخایر طلا را داده اند. در سال 1976 این ایده توسط ویلیام وزیر خزانه داری ایالات متحده ارائه شدسیمون و آرتورت برن، رئیس فدرال رزرو، به رئیس جمهور جرالد فورد. آنها پیشنهاد فروش 275 میلیون اونس طلا و سرمایه گذاری عواید آن را در دارایی های سودآور دادند. آنها ایده خود را با این واقعیت تحریک کردند که این فلز ارزش پولی بزرگ خود را از دست داده است. اما آنها هرگز زبان مشترکی با برنز پیدا نکردند.

امروز اوضاع چطور است

متعاقباً این موضوع بارها در جلسه روسای بانک مرکزی ده بزرگ مطرح شد. آنها به دنبال کاهش ذخایر طلا و ارز بودند، اما فهمیدند که قیمت گذاری انبوه قیمت را تا حد زیادی کاهش می دهد. بنابراین، ما توافق کردیم که چه کسی، چه زمانی و چقدر بفروشد. اما پکن هیچ دیدگاه ایدئولوژیکی در مورد طلا نداشت. تا سال 2002، سهام آنها 13 میلیون اونس بود. آنها آن را 45 درصد در یک سال افزایش دادند. پس از 7 سال دیگر، آن را به مرز 34 میلیون رساندند.در ابتدای سال 2014، چین از نظر ذخایر طلا و ارز در رتبه پنجم جهان پس از ایالات متحده (261 میلیون)، آلمان (109 میلیون) قرار گرفت. ، ایتالیا (79 میلیون) و فرانسه (87 میلیون).

پول فیات: نمونه هایی از دنیای مدرن

عملاً هیچ دولتی موضوعی را با پشتوانه ثروت ملی انجام نمی دهد. بنابراین، دلار، یورو، روبل روسیه و سایر واحدهای پولی را می توان به عنوان مصنوعی طبقه بندی کرد. اما علاوه بر کاغذ، ارزهای فیات الکترونیکی نیز وجود دارد. چیست؟

پول دیجیتال مصنوعی به یکی از ارزهای دولتی بیان می شود. دولت طبق قانون شهروندان را مجبور می کند که آنها را برای پرداخت بپذیرند. صدور، بازخرید و گردش طبق قواعد قوانین ملی صورت می گیرد.ارز الکترونیکی غیر فیات ارزش سیستم های پرداخت غیر دولتی را بیان می کند. دومی گردش مالی و بازخرید خود را کنترل می کند.

هر دو نوع بیشتر به دو گروه تقسیم می شوند. ارز شبکه - پول الکترونیکی که به صورت سخت افزاری منتقل می شود. مثال: PayPal، M-Pesa (سیستم پرداخت آفریقا). گروه دوم سیستم های مبتنی بر سیم کارت هستند. مثال: ویزا نقدی، موندکس، چیکنیپ. اما در روسیه Webmoney، QIWI، RBK Money، EasyPay محبوب هستند که سیستم های پرداخت غیر فیات هستند. درست مانند Yandex. Money. هر دو گروه ارزهای الکترونیکی را بین خود مبادله می کنند.

CV

دولت با یک فرمان ویژه تعیین می کند که چه ارزی برای تسویه حساب در ایالت استفاده شود. تا زمانی که آزادسازی آن با ثروت ملی تامین شود، به آن کالا می گویند. به محض اینکه بین ارزش واقعی و اسمی تفاوت وجود دارد، پول مصنوعی ظاهر می شود. ارزهای فیات تحت ضمانت های دولتی صادر می شوند. آنها در برابر بحران های مالی مقاوم نیستند و می توانند به شدت به اقتصاد آسیب بزنند.