دفع زباله - چیست؟

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

دفن زباله عبارت است از نگهداری و دفع مواد اولیه ضایعات در مکان های خاص یا در تاسیسات ویژه. موارد اخیر شامل دفن زباله ها، مجتمع ها، قطعات زیرزمینی، سازه ها و غیره است. استفاده از آنها باید با مجوز دستگاه اجرایی ذیصلاح باشد. برخی از شرکت ها دفع و خنثی سازی زباله ها را انجام می دهند. این فعالیت مشمول صدور مجوز است.

ویژگی های ذخیره سازی

دفع زباله یک فعالیت نسبتاً خاص است. ذخیره سازی مواد زائد می تواند طولانی مدت یا کوتاه مدت باشد. در مورد دوم، ما در مورد قرار دادن برای یک دوره تا 11 ماه صحبت می کنیم. این فعالیت انباشتگی نامیده می شود. اگر ذخیره سازی برای مدتی بیش از مدت مشخص شده انجام شود، آنها از ذخیره سازی مواد زائد صحبت می کنند. زباله هایی که در معرض دفع بعدی نیستند دفن می شوند. در انبارهای ویژه ای انجام می شود که از نفوذ ترکیبات مضر به محیط جلوگیری می کند.

ویژگی های مجوز

قانون یک اجباری را ایجاد می کنداخذ مجوز برای دفع زباله این مجوز برای انواع خاصی از ضایعات مواد اولیه صادر می شود. مجوزی که قبل از تاریخ 1394/07/01 دریافت شده است تا تاریخ 1398/01/01 معتبر است. فهرست مواد خام مورد استفاده که شرکت قصد دارد با آنها کار کند در ضمیمه مجوز ذکر شده است. دفع زباله هایی که در لیست نیستند غیرقانونی تلقی می شود. فعالیت های ذخیره سازی مواد زائد مشمول هزینه اثرات زیست محیطی می باشد. یک استثنا برای موارد دفع زباله های بی ضرر در نظر گرفته شده است. عدم تأثیر منفی بر طبیعت باید با نتایج نظارت بر وضعیت محیط زیست تأیید شود.

اسناد برای مجوز

لیست استانداردی از اوراق مورد نیاز برای دریافت مجوز دفع زباله وجود دارد. این است:

1. مستندات تشکیل دهنده.
2. مقاله‌های عنوان تأسیسات، تجهیزات و مواد زائد.

علاوه بر این، باید موارد اضافی را نیز ارائه دهید:

1. اقدامی برای تأیید راه اندازی محل دفن زباله.
2. پروژه ذخیره سازی.
3. سند تأیید ماهیت پایش تشعشع و گواهی با علامت تأیید.
4. توافق با سازمان مربوطه برای رفع عواقب حادثه.
5. برنامه کنترل تشعشع.
6. گواهی آموزش ویژه برای یک کارمند مسئول شرکت.
7. صورتجلسه تنظیم شده بر اساس نتایج جلسات عمومی برگزار شده در مورد موضوع محل شیخنثی سازی.
8. بخش EIA برای منطقه ذخیره سازی.
9. نظر مثبت ارائه شده توسط کارشناسان اکولوژیکی دولتی.
10. پروژه منطقه حفاظت بهداشتی.
11. نتیجه گیری ایستگاه بهداشتی و اپیدمیولوژیک. باید مثبت باشد.
12. پروژه برای حداکثر انتشار مجاز به محل دفع زباله.
13. مجوز تخلیه مواد خام مصرف شده.
14. اسناد ایجاد استانداردهای تولید زباله و محدودیت برای دفع زباله.

نیازها برای اشیاء

دفع ضایعات تولید و مصرف فعالیتی است که کاملاً توسط دولت کنترل می شود. در این راستا، قانون الزامات تأسیساتی را که مواد اولیه زباله در آن ذخیره می شود، تعیین می کند. نسخه های اصلی در ماده 12 قانون فدرال شماره 89 و SanPiN 2.17.1322-03 افشا شده است. تأسیسات محل استقرار پسماندهای تولیدی و مصرفی باید بر اساس مطالعات هیدرولوژیکی، زمین شناسی و سایر مطالعات خاص و بر اساس ضوابط مقرر در قانون تعیین شود. در قلمرو سایت ها و در محدوده تأثیر مواد اولیه بر محیط زیست، مالکان، افراد مسئول مجتمع های مربوطه، باید وضعیت طبیعت را نظارت کنند. پس از اتمام بهره برداری از تسهیلات، این نهادها باید بررسی کنترلی انجام دهند و اقداماتی را برای بازیابی مناطق آسیب دیده انجام دهند.

ممنوعیت

دفع مواد مصرف شده مجاز نیست:

• دردر شهرک ها، استراحتگاه ها، جنگل ها، مکان های درمان و توانبخشی شهروندان، مناطق حفاظت از آب، در محدوده سایت های جمع آوری آب، تأسیسات زیرزمینی با آب مورد استفاده برای نیازهای خانگی و آشامیدنی؛
• در مکان هایی که مواد معدنی وجود دارد، عملیات معدنی، در صورت وجود خطر آلودگی این مناطق؛
• حاوی موارد مفید برای بازیافت است.

قانون همچنین استفاده از زباله های جامد شهری را برای احیای معادن و زمین ها ممنوع می کند. در فرآیند حذف سنگ‌ها، محصور کردن و روبار کردن سنگ‌ها، می‌توان از مواد معدنی فلزات آهنی رده‌های 4 و 5 استفاده کرد.

SanPiN

این سند الزامات بیشتری را نسبت به قانون فدرال فوق فراهم می کند. ویژگی های دفع زباله، طبق SanPiN، به کلاس خطر آنها بستگی دارد:

• کلاس 1 - در ظروف، بشکه، مخزن.
• 2 cl. – در کیسه های پلاستیکی، کیسه های پلی اتیلن.
• کلاس 3 – در کیسه های پارچه، کاغذ، پنبه.
• 4 cl. - خاکریز.

بخش جداگانه ای از SanPiN به الزامات به طور مستقیم به امکانات اقامتی اختصاص داده شده است. بخشی از آنها توسط مفاد قانون فدرال شماره 89 تکرار شده است. پروژه دفع زباله در مرحله برنامه ریزی محل ذخیره سازی شکل می گیرد. مساحت قلمرو با در نظر گرفتن امکان بهره برداری از آن برای 25 لیتر تعیین می شود. شی باید خارج از محل، مکانی برای استراحت شهروندان انتخاب شود.

روش های انبار

ذخیره مواد اولیه استفاده شده را می توان انجام داد:

1. تپه های خراب.
2. تراس.
3. در چاله.
4. تختخواب.
5. در سنگر.
6. در ظروف.
7. در مخازن.
8. روی کارتها.
9. در درایو.
10. روی پلتفرم‌ها.

اشیاء به ثبت دفن زباله (GRRO) وارد می شوند. نگهداری مواد در مکان هایی که در آن مشخص نشده است ممنوع است.

مهلت دریافت مجوز

صدور مجوز برای ارسال مواد بیشتر از حمل و نقل و جمع آوری طول می کشد. اگر در مورد وضعیتی صحبت کنیم که فرد علاقه مند تمام مدارک لازم را از لیست بالا داشته باشد، کل دوره برای اخذ مجوز حدود 5.5 ماه خواهد بود. ثبت شامل تهیه توجیهی، هماهنگی در سه مرجع ذیصلاح و دو چک می باشد. اما باید توجه داشت که صدور سند در عمل برای مدت طولانی تری انجام می شود. در صورتی که شخص علاقه مند پروژه های SPZ و حداکثر انتشار مجاز را نداشته باشد، ثبت نام تا زمان نتیجه گیری در مورد این اسناد به تاخیر می افتد. مثلا طبق آخرین قانون ظرف 5 ماه صادر می شود. با طراحی همزمان، شما می توانید حدود 6-7 ماه ملاقات کنید. با این حال، در این مورد، متخصصان بیشتری باید درگیر شوند. ارزیابی اثرات زیست محیطی و جلسات عمومی حداقل 3 ماه طول خواهد کشید. در نتیجه، یک سال و نیم واقعی ترین دوره به نظر می رسد. در عین حال، متخصصان درگیر در طراحی باید برنامه زمانی مشخصی داشته باشند.

پیش نویس مقررات دفع زباله

برای جلوگیری از منفیتأثیر بر محیط زیست در جریان فعالیت های اقتصادی یا سایر فعالیت های شهروندان و اشخاص حقوقی، استفاده کنندگان از منابع طبیعی، حدود تأثیر مجاز بر محیط زیست تعیین شده است. اینها شامل استانداردهای تولید زباله و محدودیت‌های دفع زباله (NOOLR) است. در صورت تجاوز از آنها، موضوع فعالیت های اقتصادی و غیره مسئولیتی دارند که در قانون پیش بینی شده است. به عنوان یک قاعده کلی، پیش نویس مقررات حداکثر تا 5 سال تصویب می شود. در همان زمان، شرکت ها تغییر ناپذیر بودن فرآیند و مواد خام مورد استفاده توسط شرکت ها را تأیید می کنند. این کار از طریق تهیه گزارش انجام می شود. این سند به بخش های سرزمینی Rosprirodnadzor ارسال می شود. اگر پروژه با در نظر گرفتن الزامات تعیین شده توسعه یافته باشد، آنگاه حاوی استانداردهایی خواهد بود که تا حد امکان به وضعیت واقعی امور نزدیک است. در همین حال، متخصصان اغلب هنگام استفاده از روش محاسبه اشتباه می کنند. در نتیجه، در طول اولین سال فعالیت شرکت تحت پروژه، مازاد بر استانداردهای تعیین شده آشکار می شود.

حل مشکل

کاربران منابع طبیعی به خوبی می دانند که فقدان استاندارد چه چیزی آنها را تهدید می کند. در فرآیند محاسبه پرداخت سه ماهه برای تأثیر منفی بر طبیعت، مبلغ به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. این به دلیل این واقعیت است که در صورت تجاوز از حدود، قانون ضرایب افزایشی برای دفع زباله تعیین می کند. سال 2016 از نظر پاسخگویی استفاده کنندگان از منابع طبیعی در این راه بسیار قابل توجه بود. شایان ذکر است یک مورد دیگریک تفاوت ظریف مهم مرتبط با محاسبات. ضرایب افزایشی برای دفع زباله در مواردی نیز اعمال می شود که طرح NOLR مطابق با الزامات تدوین شده است، شاخص های لازم تعیین شده است، اما در دوره فعلی مواد اولیه زباله بیش از آنچه در اسناد مشخص شده است، تولید و ذخیره شده است.

اصطلاحات

محدودیت دفع مواد اولیه ضایعات، حداکثر حجم مجاز پسماند از نوع خاصی است که مجاز است به روشی خاص برای مدت معینی در مراکز تخصصی نگهداری شود. هنگام محاسبه آن، وضعیت اکولوژیکی در قلمرو در نظر گرفته می شود. استاندارد تولید ضایعات، حجم تعیین شده مواد زائد از نوع خاصی در تولید یک واحد تولیدی است.

مضمون سازی مفاهیم

محدودیت قرار دادن، با در نظر گرفتن اطلاعات فوق، حداکثر مقدار ضایعاتی است که یک شرکت حق دارد برای انتقال بعدی به یک سایت دارای مجوز برای ذخیره یا دفع طولانی مدت انباشته کند. مطابق با ظرفیت درایوها و مهلت ذخیره سازی قبل از حمل به محل دفع تعیین می شود. با این حال، این رویکرد برای تعریف یک مفهوم نسبتاً مبهم به دور از تنها رویکرد است. طبق نظر دیگری، اعتقاد بر این است که این اصطلاح فقط به ذخیره / دفع مواد زائد در تأسیسات ویژه اشاره دارد و مفهوم انبارداری در قلمرو شرکت را شامل نمی شود. مشخصات تعاریف را می توان در رویه تایید شده یافتدستور شماره 50 وزارت منابع طبیعی در سال 2010. به ویژه بیان می کند که استانداردهای تشکیل ضایعات مواد خام برای تعیین مقدار مورد انتظار آنها با در نظر گرفتن شاخص های برنامه ریزی شده حجم محصولات تولید شده استفاده می شود. کار انجام شده یا خدمات ارائه شده همان رویه مقرر می‌دارد که قوانین توسعه و تصویب NOLR الزامات تهیه و ارائه اسناد را برای تعیین حداکثر مقادیر مجاز مواد از نوع خاصی که به تأسیسات مربوطه ارسال می‌شوند، با در نظر گرفتن وضعیت محیطی تعیین می‌کند. زمین. این تعریف با عبارات مندرج در قانون فدرال شماره 89 یکسان است. مطابق با این، طرح استانداردها فقط محدودیتی را برای دفع تعیین می کند، اما نه شاخص های تولید زباله. نقض پارامترهای اعلام شده توسط مقامات کنترل با یک تخلف اداری برابر است. بر این اساس، مسئولیت به ترتیب مقرر در قانون تخلفات اداری ناشی می شود.