سوخت دیزل عبارت است از انواع، درجه ها، مارک ها، کلاس های سوخت دیزل

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-17 18:49

سوخت دیزل نوعی سوخت نسبتا قدیمی است، اما همچنان مورد تقاضا برای موتورهای دیزلی رفت و برگشتی است. و اگر قبلاً دامنه آن به دلیل کیفیت پایین و محصولات احتراق سمی محدود بود، اکنون خودروهای سواری بیشتری به موتورهای دیزلی مجهز می شوند و دانشمندان در تلاش هستند تا عملکرد را بهبود بخشند و سوخت دیزل را دوستدار محیط زیست کنند.

سوخت دیزل چیست

سوخت دیزل کسر سنگینی از نفت است که بر پایه هیدروکربن ها با نقطه جوش بالا - 200-350 درجه سانتیگراد - ساخته شده است. به عنوان سوخت در موتورهای دیزلی و موتورهای دیزل گازی استفاده می شود.

چرا دیزل؟ زیرا بر خلاف موتورهای بنزینی که در آنها مخلوط بنزین و هوا توسط جرقه مشتعل می شود، در موتورهای پیستونی دیزل، سوخت به طور خود به خود تحت فشار زیاد مشتعل می شود.

از نظر خارجی، سوخت گازوئیل مایعی شفاف با ویسکوزیته بالاتر از بنزین است که رنگ آن می تواند هم زرد و هم قهوه ای در سایه های مختلف باشد.رنگ تحت تأثیر رزین های موجود در ترکیب سوخت قرار می گیرد.

هنگام سوختن، هر سوختی انرژی تولید می کند. سوخت دیزل علاوه بر این وظیفه اصلی، چندین وظیفه مهم دیگر را در عملکرد موتور انجام می دهد. سطوح اصطکاک را در انژکتورها و پمپ های سوخت روغن کاری می کند، دیواره های محفظه احتراق را خنک می کند و پارامترهای اگزوز موتورها را تنظیم می کند.

استفاده از سوخت دیزل

کشتی های دریایی و رودخانه ای، لوکوموتیوهای دیزلی، تجهیزات نظامی و کشاورزی، کامیون ها - تقریباً همه وسایل نقلیه سنگین با موتورهای دیزل کار می کنند.

در دهه های اخیر، یک خودروی سواری که با سوخت دیزل کار می کند در کشورهای پیشرفته اروپایی محبوب شده است. مصرف سوخت در موتورهای دیزلی 40 درصد کمتر است و تلاش کششی، قدرت، توان خروجی و ایمنی گاز خروجی بیشتر از موتورهای بنزینی است.

سوخت دیزل یک سوخت مقرون به صرفه در بهره برداری و هزینه است. در دیزل ژنراتورهای نیروگاه های ثابت و متحرک، در دیگهای سیستم های گرمایش مستقل استفاده می شود.

روغن خورشیدی که عموماً به عنوان سوخت دیزل شناخته می شود، یک سوخت دیزل باقیمانده با ویسکوزیته بالا و نقطه جوش تا 400 درجه سانتیگراد است. این نوع سوخت برای موتورهای کم سرعت در حمل و نقل آبی و ریلی، تراکتورها استفاده می شود. علاوه بر این، سولاریوم پوست را در صنعت چرم اشباع می کند. روغن خورشیدی گنجانده شده استدر ترکیب مایع برش برای برش فلز و سیال خاموش کننده برای عملیات حرارتی.

ویژگی های کلیدی

عدد ستان (پارامتر اصلی سوخت دیزل) اشتعال پذیری سوخت را مشخص می کند. دوره تاخیر احتراق مخلوط کار را تعیین می کند، یعنی زمانی که بین تزریق سوخت به سیلندر و شروع احتراق آن می گذرد. هرچه این بازه زمانی کوتاهتر باشد، عدد ستان بیشتر می شود و زمان گرم شدن موتور کوتاهتر می شود. درست است، این دود اگزوز را افزایش می دهد، که در عدد ستان بالای 55 بحرانی می شود.

برای فرآیندهای پمپاژ و تزریق سوخت، ویسکوزیته آن مهم است، که ویژگی های روانکاری نیز به آن بستگی دارد

چگالی سوخت دیزل تعیین کننده کارایی و صرفه جویی در آن است، زیرا هر چه چگالی بیشتر باشد، انرژی بیشتری در حین احتراق تولید می شود.

یک ویژگی مهم میزان گوگردی است که سوخت دیزل دارد. اینها ترکیبات گوگردی هستند که مقاومت خوردگی سیستم سوخت را کاهش می دهند.

کیفیت سوخت دیزل با دمای محدود کننده فیلترپذیری نیز مشخص می شود، یعنی دمایی که در آن سوخت دیزل آنقدر غلیظ می شود که دیگر اصلاً عبور نمی کند یا به آرامی از فیلتری با اندازه های خاص عبور می کند.

زیر نقطه ابری است، یعنی دمایی که در آن پارافین موجود در سوخت شروع به کریستال شدن می کند.

انواع سوخت دیزل

تا سال 2015، سوخت دیزل دراستانداردهای روسیه بر اساس نوع تقسیم شدند. در استاندارد دولتی، که در ژانویه 2015 به اجرا درآمد، این تقسیم با تقسیم به طبقات زیست محیطی مطابق با استاندارد اروپایی همزمان است و بسته به محتوای گوگرد در سوخت انجام می شود. میزان گوگرد بیش از 350، 50 و 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم به ترتیب با نوع I، نوع II و نوع III مطابق با کلاس‌های منسوخ و محیطی K3، K4 و K5 مطابق با استاندارد دولتی جدید است.

استفاده از سوخت با محتوای گوگرد بالا توصیه نمی شود، زیرا این امر باعث افزایش انتشارات مضر در جو، تسریع خوردگی و سایش عناصر سیستم سوخت و بر این اساس، هزینه تعویض مکرر فیلتر و روغن را افزایش می دهد.

به عنوان یک قاعده، بهبود برخی از خواص منجر به زوال برخی دیگر می شود. کاهش محتوای گوگرد کاهش خاصیت روانکاری سوخت دیزل است. بنابراین، برای حفظ یکی از عملکردهای اصلی، افزودنی های مختلفی به سوخت اضافه می شود.

انواع سوخت دیزل

درجه های سوخت دیزل در دمایی که زیر آن نمی توان از سوخت استفاده کرد متفاوت است. دمای فیلترپذیری محدود کننده به عنوان یک معیار استفاده می شود. علاوه بر این، سوخت دیزل تابستانی و خارج از فصل با درجه ای تقسیم می شود که این شاخص کمتر از -20 درجه سانتیگراد نباشد.

درجه A با دمای حداقل 5 درجه سانتیگراد بالای صفر مشخص می شود. برای هر درجه بعدی B، C، D، E و F، شاخص 5 درجه سانتیگراد کاهش می یابد.

مثال سوخت دیزل EURO، درجه C، نوع II و III یا در نسخه جدید کلاس های زیست محیطی K4 و K5 بادمای فیلترپذیری تا پنج درجه زیر صفر و میزان گوگرد بیش از 50 و 10 میلی گرم در هر کیلوگرم سوخت.

کلاس سوخت دیزل

تقسیم به کلاس های سوخت دیزل برای زمستان یا آب و هوای سرد تنها بر اساس دمای فیلتر نیست، دومین ویژگی نقطه ابری است.

سوخت دیزل زمستانی و قطب شمال در دماهای پایین شروع به متبلور شدن پارافین می کند که عملکرد را کاهش می دهد.

	کلاس دیزل	محدودیت دمای فیلترپذیری، °С	نقطه ابری، °C
1	0	-20	-10
2	1	-26	-16
3	2	-32	-22
4	3	-38	-28
5	4	-44	-34

اگر در تعیین سوخت دیزل پس از نامگذاری DT یک حرف وجود نداشته باشد، بلکه یک عدد باشد، پس این سوخت زمستانی یا قطبی است.

نمرات دیزل

با توجه به خواص فیزیکی و شیمیایی، ویژگی های عملکرد و شرایط استفاده، سوخت دیزل به چهار تقسیم می شود.نوع، که با حروف بزرگ الفبا مشخص شده اند:

- تابستان (L)، که شامل گریدهای سوخت A، B، C، D با حداکثر دمای فیلترپذیری از +5 تا -10 درجه سانتیگراد است. این سوخت دیزل را می توان در دمای کمتر از 0 درجه سانتی گراد استفاده کرد.

- خارج از فصل (E)، واریته های E و F، به ترتیب با دمای تا -15 و -20 درجه سانتیگراد، در پاییز، زمانی که دمای هوا از 5+ تا -5 درجه سانتیگراد متغیر است، استفاده می شود.

- زمستان (W) که به کلاس های 0 تا 3 و دمای فیلتر در محدوده 20- تا 38- درجه سانتی گراد تقسیم می شود و در دمای هوا حداقل منفی 20 درجه سانتی گراد استفاده می شود.

- سوخت کلاس 4 قطب شمال (A) با حداکثر دمای فیلتر منفی 44 درجه سانتیگراد و دمای محیط تا منفی 50 درجه سانتیگراد (در اسناد، مقدار منفی اغلب با کلمه "منهای" همراه است. و نه نمادی برای جلوگیری از نادرستی).

برچسب گذاری سوخت

گریدهای سوخت دیزل شامل نام (DT)، درجه یا کلاس بسته به شرایط استفاده و کلاس محیطی است. یعنی فقط دو پارامتر در درجه نشان داده شده است: محتوای گوگرد و حداکثر دمای فیلترپذیری.

امروز می توانید هر دو نامگذاری جدید و منسوخ را پیدا کنید، به عنوان مثال، DT زمستانی EURO 5 درجه F، که مخفف سوخت دیزل زمستانی با محتوای گوگرد بیش از 50 میلی گرم بر کیلوگرم و دمای حد فیلتر بالاتر است. تا منفی 20 درجه سانتیگراد، پس از آن بیشترین استفاده از سوخت در شرایط زمستان روسیه با الزامات بالا برای دوستی با محیط زیست وجود دارد.

هنوز با چنین علامت گذاری L-0، 2-62 مواجه می شوید، یعنی سوخت تابستانی درجه یک با نشانگر میزان گوگرد.(200 میلی گرم بر کیلوگرم) و نقطه اشتعال 62 درجه سانتی گراد. نقطه اشتعال نشانگر اصلی نیست، اما با توجه به مساوی بودن سایر موارد، سوخت با دمای بالاتر برای اهداف ایمنی آتش سوزی بهترین است.

نحوه ذخیره سوخت دیزل

برای یک مصرف کننده معمولی که یک ماشین شخصی با موتور دیزل دارد، موضوع ذخیره سازی سوخت دیزل ارزش ندارد.

اما برای صنایعی که سوخت به صورت عمده خریداری می شود و برای مدت طولانی ذخیره می شود، مشکل ذخیره سازی بسیار مهم است.

ذخیره سازی سوخت دیزل در دمای 20 درجه سانتیگراد در طول سال و در دمای بالاتر از 300C از شش ماه تا یک سال در ظروف در بسته و محافظت شده از نور مستقیم خورشید.

در طول ذخیره سازی، سوخت نباید با مس، برنج یا روی تماس داشته باشد تا سوخت با محصولات واکنش های شیمیایی با این فلزات مسدود نشود. علاوه بر این، باید از رطوبت و گرد و غبار محافظت شود و نباید حاوی مواد افزودنی باشد که ممکن است در طول نگهداری تخریب شوند. برای مثال، سوخت‌های دیزلی با رتبه‌بندی زیست‌محیطی بالا مملو از مواد افزودنی روان‌کنندگی هستند که خیلی سریع تجزیه می‌شوند.

بازده این سوخت بالا است، دامنه آن به طور پیوسته در حال رشد است. مارک های جدید سوخت دیزل و منابع جدید تولید آن وجود دارد. اکنون پیشرفت های جدیدی وجود دارد و سوخت دیزل نه تنها از نفت تولید می شود. شاید آینده متعلق به سوخت دیزل از روغن های گیاهی باشد.