دستگاه هواپیما برای آدمک. نمودار دستگاه هواپیما

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

تعداد کمی از مردم می دانند که یک هواپیما چگونه کار می کند. اکثرا اصلا براشون مهم نیست نکته اصلی این است که پرواز می کند و اصل دستگاه مورد توجه کمی است. اما افرادی هستند که نمی توانند درک کنند که چگونه چنین ماشین آهنی عظیمی به هوا برمی خیزد و با سرعت زیاد می شتابد. بیایید سعی کنیم آن را بفهمیم.

قطعات اصلی

هر هواپیمای مدرن از بخش های زیر تشکیل شده است:

1. بدنه؛
2. بال;
3. نیروگاه (موتور)؛
4. پر و بال;
5. تجهیزات برخاست و فرود؛
6. سیستم های کنترل.

هر یک از قطعات در فرآیند پرواز لاینر شرکت می کنند. علاوه بر این قطعات اصلی، هزاران سیستم مختلف مسئول مدیریت، ایمنی، ایجاد شرایط عادی برای مسافران و اعضای خدمه و غیره هستند.

اصل اساسی

در تئوری، هیچ چیز پیچیده ای در دستگاه هواپیما وجود ندارد که به لطف آن به هوا بلند می شود. عنصر اصلی آستر موتورهای آن است که نیروی رانش عالی را فراهم می کند و اجازه می دهدشتاب دادن ماشین به سرعت بالا این به دلیل سرعت زیاد است که هواپیما بلند می شود. بنابراین، دو موتور خودرو را در باند شتاب می دهند، به همین دلیل است که هواپیما سرعت بالایی می گیرد. سپس فلپ های روی بال ها پایین می آیند. آنها بار زیادی از هوای ورودی را درک می کنند که باعث نیروی بالابر زیادی می شود که لاینر را از روی زمین بلند می کند.

یعنی، دو موتور هواپیما را شتاب می دهند، فلپ های روی بال ها به شما امکان می دهد بردار رانش را تغییر دهید و لاینر را به سمت بالا هدایت کنید. به طور خلاصه اینگونه می توانید دستگاه هواپیما را برای آدمک ها توصیف کنید.

بدنه

و حالا بیایید به بخش های ساختاری اصلی آستر نگاه کنیم. بیایید با بدنه شروع کنیم.

بدنه بدنه ای است که از قسمت های مختلفی تشکیل شده است. مسافران، خدمه را در خود جای می دهد، یک محفظه چمدان وجود دارد که در آن وسایل جمع می شوند. بدنه یک سیستم نسبتاً پیچیده است که باید محکم و مهر و موم باشد. اگر پوست آن در پرواز از بین برود، می تواند منجر به تلفات انسانی شود، بنابراین، هنگام طراحی کشتی، توجه زیادی به اطمینان از سفتی بدنه می شود. به طور کلی، این یک "جعبه" مهر و موم شده است که مسافران، تجهیزات و محموله در آن قرار دارند. این یکی است که باید از نقطه "A" به نقطه "B" منتقل شود.

بالها

بال یا بال (اغلب فقط یک بال در هواپیما وجود دارد که با دو بال اشتباه گرفته می شود) - وسیله ای برای هواپیما که ثبات آیرودینامیکی را فراهم می کند.لاینر و به آنها اجازه کنترل می دهد. بال‌ها همچنین بالابر آیرودینامیکی را فراهم می‌کنند.

اصل عمل آنها بر اساس قانون سوم نیوتن است: ذرات هوا با سطح زیرین بال برخورد می کنند، به پایین پرش می کنند، در حالی که بال را به سمت بالا فشار می دهند. با او، خود هواپیما بالا می رود. دریچه‌های بال‌ها به شما امکان می‌دهند نیروی بالابر را تنظیم کنید. زاویه ارتفاع آنها خلبان را از کابین خلبان تغییر می دهد.

دم

پرها فقط روی بالها هستند، بلکه روی دم نیز هستند. از نظر فنی، دم، کیل و تثبیت کننده است. دومی دارای دو کنسول است که به لطف آنها خلبان می تواند ارتفاع فعلی کشتی را در شرایط جوی مختلف حفظ یا تغییر دهد.

کیل روی دم مسئول حفظ جهت مستقیم رگ است. اگر خلبان نیاز داشته باشد هواپیما را کمی بچرخاند، از کیل استفاده می کند.

شاسی

دستگاه هواپیمای مسافربری شامل ارابه فرود - ارابه فرود نیز می باشد. در واقع، این فقط یک فاصله بین دو محور است که به هواپیما اجازه می دهد در هنگام برخاستن سرعت بگیرد و در هنگام فرود از هم نپاشد. البته، ارابه فرود فقط چرخ نیست، بلکه یک مکانیسم پیچیده است که هنگام فرود هواپیما باید بارهای زیادی را تحمل کند. همچنین، این عنصر دارای مکانیزم تمیز کردن / باز کردن است. پس از برخاستن، لازم است ارابه فرود را جمع کنید تا مقاومت هوا کاهش یابد.

موتورها

یکی از سخت تریناز نظر فنی و فناوری عناصر موتور است. اغلب از دو یا سه نیروگاه در هواپیما استفاده می شود. اصل کار یک موتور جت بسیار پیچیده است، بنابراین توضیح آن غیرممکن است. لازم است یک دوره کامل از سخنرانی ها را به این موضوع اختصاص دهیم. اما به طور خلاصه، کار او اینگونه به نظر می رسد: نفت سفید هوانوردی در بال های هواپیما (اغلب سوخت در آنها است) به نیروگاه ها (موتورها) تغذیه می شود، جایی که با هوا مخلوط می شود و در عین حال با آن غنی می شود. اکسیژن، مشتعل شد. در این حالت انرژی در مقادیر زیادی آزاد می شود که هواپیما را هل می دهد.

هر موتور قدرت فوق العاده ای دارد. در تئوری، حتی یک نیروگاه برای پرواز هواپیما کافی است و وجود دو یا سه موتور به طور همزمان تا حدی به دلیل ملاحظات ایمنی است. موارد زیادی در دنیا وجود دارد که یکی از دو موتور از کار افتاده و خلبانان تنها با یکی از آنها بدون مشکل هواپیما را فرود آورده اند.

نتیجه گیری

به طور خلاصه، چیدمان هواپیما ساده است: موتورها هواپیما را فشار می دهند، بال ها بردار رانش را تغییر می دهند و بالابر را ایجاد می کنند. در نتیجه ماشین به هوا بلند می شود و پرواز می کند. هنگامی که برای فرود نیاز به فرود است، خلبان با کمک فلپ ها و تثبیت کننده روی بال، سرعت موتور را کاهش می دهد و بردار بالابر را کمی تغییر می دهد. هنگام نزدیک شدن به زمین، خلبان ارابه فرود را فعال می کند و هواپیما با موفقیت روسازی باند را لمس می کند.

همه اینها بسیار ساده به نظر می رسد، اما در واقع دستگاه فنی هواپیما بسیار پیچیده تر است. مهندسان با وظایفی با پیچیدگی بالا روبرو هستند،زیرا برای بلند کردن و فرود ایمن چنین ماشینی باید محاسبات جدی انجام شود و از عملکرد همه سیستم ها از جمله سیستم های ایمنی و پشتیبانی حیات اطمینان حاصل شود.

در مجموع هزاران سیستم در هواپیما پیاده سازی شده است که هر کدام با کوچکترین جزئیات محاسبه شده اند و فهرست کردن همه آنها زمان بسیار زیادی می برد. به عنوان مثال، رگ دارای یک سیستم رها کردن ماسک اکسیژن است که در صورت کاهش فشار به طور خودکار فعال می شود. مکانیسم‌هایی برای خاموش کردن موتورها در صورت آتش‌سوزی، وسایل گرمایش داخلی، جهت‌گیری در فضا و غیره. آسترهای مدرن مجهز به نرم‌افزار هوشمندی هستند که حتی می‌توانند آستر را از اصطلاحاً "خمپاره پنبه‌باز" خارج کنند - وضعیتی که در آن کنترل تا حدی از دست می‌رود..

جدا کردن همه اینها در یک مقاله کوچک تقریبا غیرممکن است، اما ساختار کلی هواپیما اکنون، شاید قابل درک باشد.