فناوری برای رشد خیار در زمین باز

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

خیار یکی از محبوب ترین سبزیجات است. برای رشد آن، ساختن گلخانه مطلقاً ضروری نیست. کشت خیار در خارج از منزل، تحت شرایط خاص، می‌تواند برداشتی غنی به همراه داشته باشد.

فناوری کشت خیار: ظرافت های اساسی

همه گیاهان به رطوبت، گرما، نور و مواد مغذی نیاز دارند. البته، برخی فرهنگ ها وجود دارند که ممکن است بدون یکی از این اجزا رشد کنند. با این حال، خیار از این نظر یک سبزی نسبتاً سخت است.

شرایط زیر برای رشد محصول خوب است:

1. مهمترین چیز گرما است. حداقل دما باید حداقل 12 درجه باشد. در این صورت خیارها به طور طبیعی رشد خواهند کرد. قبل از کاشت بذر، دمای خاک باید اندازه گیری شود. شما همچنین می توانید از علائم عامیانه استفاده کنید. ساکنان باتجربه تابستانی می دانند که بهترین زمان برای کاشت زمانی است که اقاقیا و یاس بنفش شکوفه می دهند. از این لحظه است که می توانید شروع به کاشت خیار کنید. کشت و مراقبت در زمین باز به طور قابل توجهی متفاوت استفرآیندهای مشابه در گلخانه.
2. در صورت حرارت ناکافی، خیار ممکن است رشد ضعیفی داشته باشد. با این حال، کمبود نور تأثیر منفی بر گیاه نخواهد داشت. بوته کشیده می شود ، شاخ و برگ پژمرده می شود و نیازی به صحبت در مورد طعم خیار نیست. بنابراین بهتر است مکانی را برای فرود با نور مناسب انتخاب کنید.
3. فناوری رشد خیار در زمین باز چندین دوره رشد گیاه را فراهم می کند. زمانی وجود دارد که سبزیجات باید به وفور آبیاری شوند و دوره ای وجود دارد که رطوبت زیاد می تواند بر عملکرد تأثیر منفی بگذارد. اولین بار پس از کاشت، گیاه نیاز به آبیاری فراوان دارد. پس از آن است که سبزی شروع به به دست آوردن توده رویشی می کند. هنگام آبیاری باید میزان آن را بدانید، در غیر این صورت آب راکد می شود و باعث پوسیدگی ساقه ها می شود. پس از ظهور جوانه ها، باید آبیاری را کاهش دهید. این ترفند کوچک به شما کمک می کند تا به پیشرفت بهتری برسید. پس از آن، لازم است به تدریج آبیاری را افزایش دهید. وقتی اولین سبزی ها روی حلقه ها ظاهر می شوند، باید حداکثر باشد.
4. باغبان باتجربه اسرار کاشت خیار در زمین های باز را می دانند. یکی از آنها مربوط به فناوری آبیاری است. دمای آب باید بین 20 تا 25 درجه باشد. آبیاری خیار در اواخر شب بهتر است. هنگام آبیاری سعی کنید روی شاخ و برگها قرار نگیرید. اگر این قانون نقض شود، گیاه ممکن است "بیمار شود". در این صورت کیفیت میوه به طور محسوسی بدتر می شود.
5. باید به مواد مغذی توجه ویژه ای شود. کود یا کمپوست برای کود دادن به خیار بهترین است. انتخاب در اینمورد فقط به باغبان بستگی دارد. باید در نظر داشت که کود تازه می تواند به ریشه های گیاه آسیب برساند. کود همچنین حاوی تعداد زیادی علف های هرز و عفونت است. این مکمل های غذایی بهتر است به شکل کمی بیش از حد رسیده استفاده شوند. از آنجایی که کود یک کود بسیار غلیظ است، فقط باید به عنوان یک افزودنی استفاده شود. بی ضررترین و همه کاره ترین کود کمپوست است.
6. در مورد مواد معدنی، بهتر است آنها را به صورت محلول روی خیار بیاورید. این به دلیل حساسیت خاص ریشه های گیاه است. تغذیه بهترین راه برای تامین مواد مغذی است.

روش های رشد

محبوب ترین در میان ساکنان تابستانی روسیه روش نهال است. این به شما امکان می دهد زمان کاشت را کاهش دهید و برداشت زود هنگام را بدست آورید. پرورش خیار در زمین باز به این روش دارای اشکالاتی است. ریشه ها می توانند در طول پیوند آسیب جدی ببینند. برای حل این مشکل می توانید از یک روش ساده یعنی کاشت نهال در گلدان ذغال سنگ نارس استفاده کنید. پس از آن، می توانید گیاه را مستقیماً در آنها به زمین باز پیوند دهید.

راه های دیگری برای پرورش خیار در فضای باز وجود دارد. یکی از موثرترین آنها تخت گرم در نظر گرفته می شود. برای تجهیز آن باید یک ترانشه کوچک حفر کرد و آن را با کود یا کمپوست نارس پر کرد. مخلوطی از این اجزا نیز مناسب است. از بالا، همه اینها با یک لایه زمین پاشیده می شود. این جایی است که بذرها باید کاشته شوند. کود با کمپوست به پوسیدگی ادامه می دهد و در نتیجه گرما ایجاد می کند کهتخت را گرم خواهد کرد یکی از انواع این روش کاشت در بشکه است. ظرف از زیر با مواد آلی در حال پوسیدگی پر می شود که روی آن لایه ای از خاک گذاشته شده است.

این روش چندین مزیت دارد:

• به شما امکان می دهد در کلبه تابستانی خود صرفه جویی کنید؛
• کمک به جلوگیری از اثرات ناخوشایند سرمازدگی؛
• مساعدترین شرایط را برای رشد خیار ایجاد می کند؛
• آسانی برای مراقبت از گیاهان فراهم می کند.

لیوان های قدیمی برای کاشت مناسب ترند. برای تخلیه آب و همچنین بهبود تهویه سیستم ریشه باید سوراخ هایی در پایین و کناره ها ایجاد شود.

اخیراً، پرورش خیار روی داربست در زمین های باز به طور فزاینده ای محبوب شده است. این یک روش نسبتا راحت است، زیرا به شما امکان می دهد بهینه ترین شرایط را برای رشد و توسعه گیاه فراهم کنید. بیایید آن را با جزئیات بیشتری در نظر بگیریم.

فناوری برای پرورش خیار روی داربست

روش های زیادی وجود دارد که با آن می توانید خیار بکارید. آگروتکنیک کشت در زمین باز روی داربست بسیار گسترده شده است. این به دلیل تعدادی مزیت است که شامل استفاده منطقی از فضا، سهولت مراقبت، بهبود کیفیت محصول، ایجاد راحت ترین شرایط از نظر تهویه و روشنایی است. مدت‌هاست که مشخص شده است خیارهایی که به این روش کاشته می‌شوند کمتر در معرض بیماری هستند.

ساختار داربست

امروز می توانید چندین گزینه طراحی پیدا کنید.راحت ترین گزینه در نظر گرفته می شود که به شکل دیوار ساخته شود. برای چیدمان آن، باید در قفسه های دو طرف تخت ها رانندگی کنید و توری را بین آنها بکشید. همچنین می توانید چندین تکیه گاه را در امتداد یک ردیف برانید و یک طناب روی آنها بکشید. بنابراین، کشت عمودی خیار در زمین باز انجام می شود.

یکی دیگر از انواع پرطرفدار پرده دوبل است. طرح در این مورد به طور همزمان برای دو سینه نصب می شود. چنین پرده ای باید استحکام بالایی داشته باشد. معمولاً روی ردیف‌های نسبتاً بلند با توده‌ای از مژه‌های خیار مرتب می‌شود.

همچنین می توانید یک پرده را به شکل چادر بچینید. از نظر ظاهری، این روش کاملاً مؤثر به نظر می رسد. برای مناطق کوچک عالی است. علاوه بر این، چنین طرح هایی ظاهر نسبتاً غیر معمولی دارند و مطمئناً توجه را به خود جلب می کنند.

گزینه های چیدمان داربست همچنین می تواند شامل کشت مشترک گیاهان بلند مانند آفتابگردان یا ذرت با خیار باشد. آنها به عنوان پشتیبان و محافظ برای گیاهان گرما دوست خواهند بود. این روش چندین مزیت را به طور همزمان فراهم می کند. اولا، کار باغبان تا حد زیادی تسهیل می شود. ثانیاً در این صورت می توانید همزمان دو محصول از یک باغ برداشت کنید. شایان ذکر است که فقط در صورتی می توانید "پشتیبانی زنده" ایجاد کنید که خاک روی سایت به اندازه کافی حاصلخیز باشد. پس از همه، مواد مغذی در این مورد باید برای دو گیاه به طور همزمان کافی باشد. همچنین لازم است استفاده اجباری از پانسمان های ریشه یا برگی را به خاطر بسپارید.

نکته مهم دیگری که باید به آن توجه کنید اصطلاح چیدمان داربست است. اوحتی قبل از اینکه ساقه های خیار شروع به نشستن کنند، لازم است که آن را بلند کنید. در غیر این صورت، خطر ایجاد مزاحمت برای شاخه ها وجود دارد. زمانی که جوانه های خیار حدود 10 سانتی متر بلند می شوند، باید تکیه گاه ایجاد کرد.

ویژگی های پرورش خیار در زمین باز

ممکن است برای بسیاری غیرعادی به نظر برسد، اما در واقع، خیار متعلق به خانواده گیاهان کدو است. میوه های خیار را معمولاً نارس مصرف می کنند. این سبزی دارای ویژگی های طعم عالی است. این یک محصول رژیمی است که علاوه بر هر چیز دیگری دارای یک سری خواص دارویی نیز می باشد.

یک خیار ۹۸ درصد آب دارد. حاوی مقدار زیادی ویتامین و مواد مغذی است. طبق تاریخ، فرهنگ حدود 6000 سال پیش پدید آمد. خیار خیار در هند است. توسط بازرگانانی که در آن مکان ها تجارت می کردند به اروپا آورده شد. در کشور ما، خیار اولین بار در قرن 15 ظاهر شد. از آغاز قرن هجدهم، فناوری رشد در زمین باز با گرم کردن خاک شروع به استفاده کرد. در پایان قرن 18، اولین گلخانه ها در روسیه ظاهر شد. گلخانه هایی با گرمایش جنگل کاج و قاب های شیشه ای تنها در قرن نوزدهم شروع به استفاده کردند. در اواسط گذشته با پیدایش فیلم پلیمری نوعی انقلاب در باغبانی رخ داد. این ماده امکان ایجاد سریع پناهگاه ها و گلخانه ها را فراهم کرد که به نوبه خود روند رشد خیار را ساده کرد.

خیار: خواص مفید

ویتامین ها و مواد مغذی موجود در خیار برای سیستم قلبی عروقی مفید هستند. این سبزی منبع مواد معدنی نیز هستخواص دارویی دارد اثر ملین، کلرتیک و ادرارآور بر بدن دارد. همچنین برای اهداف آرایشی برای ایجاد عوامل ضد آکنه و ضد پیری استفاده می شود. مصرف طولانی مدت خیار در غذا تأثیر مفیدی بر وضعیت غده تیروئید دارد. این سبزی حاوی پتاسیم و ید است. علاوه بر این، خیار حاوی ویتامین های گروه B است، بنابراین مصرف آن در صورت وجود بیماری های سیستم عصبی توصیه می شود. فیبر موجود در خیار به پاکسازی بدن کمک می کند. علاوه بر این، اثرات مضر سموم را خنثی می کند. با این حال، خیار برای همه نیست. برای افرادی که از گاستریت و نارسایی کلیه رنج می برند توصیه نمی شود.

انواع

به طور متعارف، همه گونه های خیار را می توان به سه دسته تقسیم کرد:

• گلخانه: صاف، می تواند به طول 30 سانتی متر برسد؛
• تخت تخت: به طول 10-15 سانتی متر برسد؛
• غواصی: بیش از 10 سانتی متر رشد نمی کند.

خیار با سنبله سفید معمولاً برای سالاد و مصرف تازه استفاده می شود. برای ترشی، انواع با خارهای سیاه مناسب تر است. بسیاری از باغبانان خیار آلمانی را توصیه می کنند. کشت در فضای باز این رقم به شما امکان می دهد تا برداشتی غنی داشته باشید.

آماده سازی بذر

بعد از انتخاب واریته، می توانید شروع به برداشت بذر کنید. بهتر است قبل از کاشت آنها را گرم کرده و جوانه بزنند. عملیات حرارتی خطر ابتلا به بیماری ها را در گیاه کاهش می دهد. این روش بهتر است چند ماه قبل از کاشت انجام شود. دانه ها در نزدیکی منبع آویزان می شوندگرما در گاز روز قبل از کاشت، بذرها را در آب با دمای اتاق قرار می دهند تا جوانه بزنند. سپس می توانید فرود را شروع کنید.

روش نهال

کشت خیار در مزارع باز در حومه شهر بسیار رواج دارد. اما برای برداشت خوب، باید به طور جدی تلاش کنید. اگر ترجیح می دهید از نهال ها استفاده کنید، پس خاکی که قصد دارید آنها را بکارید باید از نظر ترکیب با خاکی که جوانه ها در آن رشد کرده اند یکسان باشد. برای تهیه آن بهتر است از خاک اره و ذغال سنگ نارس استفاده کنید. قبل از آماده کردن خاک برای خاک اره، یک قاشق غذاخوری نمک اضافه کنید، مخلوط کنید و بگذارید سه روز بماند. سپس مخلوط حاصل باید مرطوب شود و دو روز دیگر نگهداری شود. این کار به گونه ای انجام می شود که خاک به درستی با کود اشباع شود. فقط در این صورت است که گیاه می‌تواند تمام مواد لازم برای رشد را دریافت کند.

خاک از پیش آماده شده باید بین گلدان ها توزیع شود. پس از آن با محلول تهیه شده از 10 لیتر آب، نمک های مس، منگنز، روی (0.08 گرم از هر جزء باید مصرف شود) و 0.02 گرم اسید بوریک آبیاری می شود. در هر گلدان باید یک سوراخ ایجاد کنید و یک دانه جوانه زده قرار دهید. از بالا به آرامی با زمین پاشیده می شود. باغبانان با تجربه توصیه می کنند که بالای گلدان ها را با پلی اتیلن بپوشانید. در این صورت رطوبت از سطح تبخیر نمی شود. پس از ظاهر شدن اولین شاخه ها، فیلم باید برداشته شود.

چگونه یک تخت باغچه درست کنیم؟

امروزه بسیاری به نحوه صحیح کاشت خیار Courage علاقه مند هستند.رشد در فضای باز می تواند نتایج خوبی به همراه داشته باشد. این گیاه همچنین به نور خوب، رطوبت بالا و مراقبت مناسب نیاز دارد. اولین قدم این است که تخت ها را آماده کنید. معمولاً آنها این کار را در پاییز شروع می کنند. برای کاشت خیار باید نواری به عمق 30 سانتی متر و عرض 70 سانتی متر حفر کنید که طول آن با توجه به مساحتی که قرار است برای کاشت اختصاص دهید مشخص می شود. یک فرورفتگی کوچک در مرکز تخت ایجاد می شود که در آن علف، برگ، خاک اره و ذغال سنگ نارس قرار می گیرد. در این حالت تا بهار باقی می مانند. با شروع گرما، 15 سانتی متر کود دامی و خاک حاصلخیز در کف آن گذاشته می شود. پس از آن، لازم است محلول از قبل آماده شده را روی تخت بریزید. این شامل یک لیتر خاکستر چوب، 10 گرم نمک پتاسیم، 20 گرم سوپر فسفات و محلول منگنز است. پس از آن، زمین به وفور آبیاری می شود و با لایه ای پوشانده می شود.

نتیجه گیری

و بنابراین کشت و مراقبت از خیار در زمین باز چگونه است؟ با تکنولوژی کاشت مناسب و مراقبت مناسب، می توانید برداشتی غنی داشته باشید. اگر می خواهید نتیجه مثبتی بگیرید، حتما مطالعه کنید که چه شرایطی را باید برای گیاهان ایجاد کنید.