پروتکل اینترنت چیست: مفاهیم اساسی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

امروزه تقریباً همه کاربران برای دسترسی جهانی به شبکه جهانی وب یا ایجاد یک اتصال عادی از طریق یک شبکه محلی از به اصطلاح پروتکل های اینترنت استفاده می کنند. در هر مورد، وضعیت استفاده و پیکربندی آنها می تواند کاملاً متفاوت باشد. بیایید سعی کنیم مفاهیم اساسی را تعریف کنیم.

پروتکل اینترنت چیست: مفهوم و تاریخچه ایجاد

اعتقاد بر این است که مولد کل اینترنت شبکه APRANET است که زمانی در ایالات متحده ایجاد شد، که زمانی حتی زیر مجموعه وزارت نظامی بود. ماهیت آن شامل استفاده از انتقال دسته ای داده بود، یعنی در بخش های خاصی که می توان آن را تفسیر و در ترمینال دیگری پخش کرد.

به عبارت دیگر، پروتکل اینترنت هم در آن زمان و هم اکنون متضمن مجموعه ای از قوانین خاص برای مدیریت انتقال داده بین پایانه های رایانه، سرورها، دستگاه های تلفن همراه و غیره است. به لطف چنین تنظیمات یکپارچه ای است که اتصال دستگاه های سراسر جهان به یکدیگر امکان پذیر شدبرنامه های ویژه یا دسترسی همزمان به همان منبع.

پروتکل های اینترنت چیست؟

برای مثالی برای توضیح اینکه پروتکل اینترنت چیست، رایج‌ترین سیستم‌های کامپیوتری دارای ویندوز را در نظر بگیرید (Mac OS X و سایر سیستم‌های مشابه یونیکس مانند لینوکس در اینجا پوشش داده نمی‌شوند).

امروزه چندین نوع اصلی شناخته شده است - اینها TCP / IP، UDP، FTP، ICMP، DNS، HTTP و غیره هستند. می توانید به اندازه کافی ادامه دهید. همه آنها چگونه متفاوت هستند؟

تنها تفاوت در سطوح مقصد است. بنابراین، برای مثال، لایه‌های فیزیکی (ایجاد اتصال با استفاده از یک جفت پیچ خورده یا فیبر نوری)، یک لایه ARP که شامل درایورهای دستگاه است، یک لایه شبکه (پروتکل‌های IP و ICMP استاندارد)، یک لایه انتقال (TCP و UDP) وجود دارد. و یک لایه برنامه شامل پروتکل هایی مانند HTTP، FTP، DNS، NFS، و غیره.

در اینجا، به هر حال، شایان ذکر است که کاملاً همه پروتکل ها (حتی آنهایی که برای بررسی اینترنت استفاده می شوند) طبق سیستم ISO / OSI استاندارد شده اند، به طوری که وقتی از آنها در پلتفرم های مختلف استفاده می شود، وجود خواهد داشت. هرگز خراب نشوید حتی در صورت وجود سیستم عامل یا تجهیزات مختلف از سازندگان مختلف که برای برقراری ارتباطات استفاده می شود. به راحتی می توان فهمید که در حال حاضر اصلاً مهم نیست که چه سیستم عاملی روی رایانه یا لپ تاپ نصب شده است یا چه اجزای شبکه ای به شکل روتر، کارت شبکه، مودم و غیره وجود دارد. به منظور برقراری ارتباط هستند.

IP پروتکل اینترنت (TCP/IP)

روشنامروزه رایج ترین پروتکل به نام TCP/IP شناخته می شود. در واقع، چنین سیستمی از یک تنظیم اولیه (IP) و یک افزونه (TCP) تشکیل شده است که بدون اولین مورد نمی تواند کار کند، زیرا حاوی هیچ داده ای در مورد بسته های ارسال شده نیست.

بسته های TCP خود به عنوان یک درخواست فقط IP ارسال می شوند. بنابراین، اضافه کردن سه پارامتر به پروتکل اصلی ضروری شد که ذخیره سازی اطلاعات اولیه ارسال شده در مورد وضعیت خود بسته ها را تضمین می کند. این باید شامل بخش‌های جمع‌بندی کنترلی، اختصاص دادن به هر بایت اطلاعات یک شماره ترتیبی برای تعیین اولویت و صف ارسال و دریافت، یک شناسه برای به اصطلاح تأیید مکانیکی ارسال و دریافت داده، و همچنین ارسال مجدد درخواست در صورت وجود چنین داده‌ها باشد. ارسال نشد یا پذیرفته نشد.

در اینجا شایان ذکر است که مجموع چنین پروتکل هایی فقط بر اساس پروتکل IP کار می کنند. اما ابتدا در مرحله برقراری ارتباط، سپس در حالت انتقال و در پایان برای برقراری قطع اتصال پس از اتمام انتقال و دریافت اطلاعات.

ابزار راه اندازی و تأیید

پیکربندی پروتکل اینترنت در سیستم های ویندوز آسان است. فقط باید از تنظیمات شبکه (یا آداپتور شبکه) استفاده کنید، جایی که نوار منوی مناسب انتخاب شده است. قبلا ساده بود، از ویندوز 7 به بعد، دو دسته در تنظیمات وجود دارد: IPv4 و IPv6 (بدون احتساب بقیه،ویژگی های پیش فرض).

تنظیمات استاندارد به طور خاص برای IPv4 ساخته شده است (همانطور که قبلا بود). اما پروتکل اینترنت جدید IPv6 هنوز بی ادعا باقی مانده است.

در واقع، بررسی را می توان حتی از طریق دسترسی به وضعیت شبکه با استفاده از سینی سیستم انجام داد. نماد موجود در پنل دائماً کاربر را از در دسترس بودن اتصال به شبکه محلی و اینترنت مطلع می کند. اینجا هیچ چیز پیچیده ای وجود ندارد.

کدام را ترجیح می دهید؟

در مورد ترجیح برای استفاده از یک پروتکل خاص، ارزش دارد که از هدفی که برای آن در نظر گرفته شده است شروع کنیم. به عنوان مثال، پروتکل هایی مانند FTP برای آپلود اطلاعات در یک سایت خاص یا دانلود فایل ها از منابعی که از چنین سیستم انتقال داده پشتیبانی می کنند، مورد نیاز است. بررسی اینترنت در این مورد می تواند با استفاده از برنامه هایی انجام شود که درخواست ها (بارگذاری و دانلود) ارسال شده به یک سرور FTP خاص را کنترل می کنند.

پروتکل هایی مانند UDP نیز همیشه استفاده نمی شوند. اغلب چنین تنظیماتی در فناوری تلفن همراه استفاده می شود. اما همانطور که قبلاً مشخص است ، اکنون ما به چنین سیستم هایی دست نزدیم ، زیرا ما به طور خاص در مورد پایانه های رایانه ثابت و سیستم عامل های خانواده ویندوز نصب شده روی آنها صحبت می کنیم.

با این حال، مسئله راه اندازی پروتکل ها، حتی در سیستم عامل های مختلف، اساساً با یکدیگر یکسان است. فقط اجزای تخصصی می توانند متفاوت باشند، و سپس فقط با نام آنها، اما اصل ایجاد و استفاده بیشتر از یک اتصال جدید ایجاد شده بر اساس برخی از پروتکل هاعملا هیچ تفاوتی ندارد.

علاوه بر این، سیستم های ویندوز در ابتدا برای استفاده از TCP/IP به عنوان پروتکل جهانی پیکربندی شده اند. بقیه موارد یا به طور خودکار پیکربندی می شوند یا اصلاً پیکربندی نمی شوند. و ما هنوز پروتکل‌های WAP را که مطابق با استانداردهای ارتباطات سیار باشد، در نظر نگرفته‌ایم و خود را فقط به رایانه‌ها محدود کنیم.