منابع مالی سازمان های تجاری: مفاهیم اساسی، انواع، منابع شکل گیری

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

دکترین منابع مالی در ایالت ما برای اولین بار در سال 1928 معرفی شد، زمانی که اهداف توسعه اتحاد جماهیر شوروی برای دوره 1928 تا 1932 تعیین شد.

در حال حاضر تعریف دقیقی از این مفهوم وجود ندارد که به دلیل تنوع عملی این مفهوم است. منابع مالی بسیار زیادی برای سازمان‌های تجاری و ترکیب آنها وجود دارد، زیرا اقتصاددانان مختلف تعاریف متفاوتی از این مفهوم ارائه می‌کنند.

منابع مالی همه وجوهی هستند که یک شرکت (سازمان) موظف است در کار خود به منظور حفظ ثبات مالی استفاده کند.

مفهوم و خصوصیات

برای درک اینکه منابع مالی سازمان های تجاری چیست، لازم است تفاوت بین تعاریف "منابع مالی" و "سرمایه شرکت" را بیابید. سرمایه، پایتختبخشی از منابع مالی علاوه بر حقوق صاحبان سهام (پول، انگلستان) و سرمایه استقراضی (وام، وام، و غیره) است.

در نتیجه وجود فهرست عظیمی از منابع مالی، می توان به تفاوت آنها در طیف گسترده ای از پارامترها در رابطه با سایر شاخص های پیامد اشاره کرد. مهمترین آنها:

• ارتباط نزدیک همه اجزای منابع مالی. هیچ عنصری نمی تواند تمام امکانات شرکت را برآورده کند، بنابراین شرکت نه تنها از سرمایه خود استفاده می کند، بلکه وجوه استقراضی اضافی را نیز جذب می کند؛
• قابلیت تعویض همه اجزای منابع، که به شرکت (موسسه) اجازه می دهد برنامه های خود را اجرا کند؛
• فقدان درآمد منظم می تواند جایگزین وام بانکی شود؛
• تاثیر مالی. منابع مالی در معرض نوسانات مختلفی مانند تورم و کاهش ارزش قرار دارند. این واقعیت حاکی از آن است که چنین وجوهی تقریباً همیشه به صورت نقدی ارائه می‌شوند، به صورت نقدی، معادل آن، حتی اگر شرکت پول نقد نداشته باشد، اما وام و مطالبات داشته باشد.

اهمیت منابع مالی شرکت را نمی توان کاهش داد، زیرا در دسترس بودن و اجرای منطقی آنها تضمین کننده بالاترین درجه توانگری مالی، نقدینگی سازمان و توسعه سریع آن در آینده است.

گونه اصلی

علاوه بر تنوع منابع مالی سازمان های تجاری، می توان معیارهایی را که بر اساس آن گونه شناسی انجام می شود، مشخص کرد.

بسته به معیارهای جذابیت، منابع مالی تقسیم می شوند:

• دوره کوتاه (کمتر از 1 سال)؛
• بلند مدت (بیش از 1 سال)؛
• دوره نامحدود.

دو نوع اول مربوط به وجوه استقراضی است، مانند وام، و نوع سوم دارای مالکیت است، مانند سرمایه مجاز.

انواع زیر از منابع مالی سازمان های تجاری بسته به درجه در دسترس بودن وجود دارد:

• غیر تجاری؛
• محدود شده;
• با دسترسی نامحدود.

منابع غیرانتفاعی شامل منابع شرکتهای غیرانتفاعی است. منابع محدود نیازهای اضافی برای به دست آوردن و استفاده از آنها دارند. منابع نامحدود عبارتند از وام، وام بانکی و بهره اوراق بهادار.

منابع

نیاز اصلی پیدایش انواع منابع مالی، فراوانی منابع شکل گیری آنهاست. برای درک کامل گزینه های این مفهوم مالی، لازم است بدانیم که چگونه می توان این منابع را به دست آورد و شکل داد. در بین منابع مالی سازمان های تجاری، انواع زیر قابل تشخیص است:

1. منابع خود. اینها شامل انواع سرمایه شرکت (اضافی، ذخیره و غیره) و سود انباشته است. مسئولیت‌های فعلی را نیز می‌توان به این منبع مالی نسبت داد.
2. وجوه جمع آوری شده. این منبع تشکیل منابع مالی سازمان های تجاری ممکن است شامل درآمد باشداز اوراق بهادار و سود آنها، و همچنین سهام، کمک های اضافی مالکان به وقف، به عنوان مثال، پرداخت بر سهام.
3. وجوه قرض گرفته شده. این منبع متنوع ترین است، زیرا هر ساله منابع جدیدی برای دریافت وجوه ایجاد می شود و سپس برخی از آنها به صورت سهام برمی گردند. وجوه قرض شده عبارتند از:

• اعتبار؛
• وام؛
• leasing;
• تخصیص بودجه.

اصول شکل دادن

یک برنامه کامل برای تشکیل منابع مالی سازمان های تجاری در حال توسعه است. هدف آن تقویت موقعیت مالی شرکت (موسسه) در بازار و توزیع ذخایر است.

تشکیل منابع مالی سازمان های تجاری در قالب مراحل: ارائه می شود.

• ایجاد مقدار مورد نیاز؛
• استفاده از مبالغ خریداری شده؛
• افزایش سودآوری کسب و کار؛
• توسعه اقدامات کاهشی؛
• توسعه مدیریت جریان نقدی؛
• شکل دادن به نتایج و تقویت موقعیت شرکت در بازار.

مرحله 1. ایجاد مقدار لازم منابع مالی

برای تکمیل این مرحله از برنامه، بررسی دقیق کار شرکت در محاسبه میزان منابع مورد نیاز که بتواند تمامی اهداف شرکت را تامین کند، ضروری است. اهداف می تواند تقویت بازار، رقابت برای خریداران یا گسترش بخش باشدفروش.

لازم است منابع سرمایه با ارزیابی احتمالی جذابیت استفاده از آنها به طور جامع مطالعه شود. به عبارت دیگر، شما باید فهرستی از تمام منابع مالی احتمالی تهیه کنید و از بین آنها با شرایط جذاب تر برای شرکت انتخاب کنید.

در نتیجه، در این مرحله، سرمایه‌داران مقدار اسمی منبع مالی و منبع ایجاد آن را تعیین می‌کنند: وجوه خود یا سرمایه استقراضی.

مرحله 2. توسعه استفاده از مقادیر به دست آمده از منابع مالی

با تعیین میزان منابع مالی، لازم است برای استفاده از وجوه جمع آوری شده، اهدافی ایجاد شود. اهداف باید به طور کامل یا جزئی نه تنها نیازهای شرکت را پوشش دهند، بلکه باید برنامه های اجتماعی را در بین کارکنان اجرا کنند. به علاوه در این مرحله میزان اثربخشی هر هدف پس از افزودن منابع به آن محاسبه می شود. در نتیجه، شرکت ممکن است وجوهی را پیدا کند که برای مثال از محل درآمد حاصل از فروش دوباره پر می شود.

مرحله 3. افزایش درآمد کسب و کار

بعد از مطالعه و توزیع جریان های نقدی لازم است اقداماتی انجام شود که در جهت افزایش سطح درآمد دائمی شرکت و به طور خاص سطح سودآوری و سودآوری باشد.

فعالیت برای افزایش درآمد با افزایش ریسک مالی شرکت (موسسه) همراه است. این یک اعتیاد همراه در اقتصاد است، بنابراین گام بعدی تنظیم ریسک مالی خواهد بود.

مرحله 4. توسعه اقدامات کاهش ریسک

ارزیابی ریسک با توجه به رشد سودآوری شرکت بسیار دشوار است. اما اگر قبل از استفادهمنابع مالی شناسایی شده، سرمایه گذاران مطابق با محاسبه پیش بینی نتایج کسب و کار عمل می کنند، سپس ریسک مالی به حداقل می رسد.

در نتیجه اصل اصلی اجرای این مرحله از برنامه، مطالعه با کیفیت و برنامه ریزی اولیه دستور سازمان است.

مرحله 5. ایجاد اقداماتی برای مدیریت جریانات در یک سازمان

این مرحله اهرمی برای محدود کردن ریسک مالی است. این شامل همگام سازی دریافت ها و دفع وجوه است که به شرکت امکان می دهد وابستگی مالی به پیمانکاران و شرکا را مدیریت کند.

تقریباً همه اقتصاددانان ادعا می کنند که کاهش مانده وجوه استفاده نشده تجاری به افزایش درآمد دائمی بدون افزایش ریسک مالی کمک می کند.

این رویکرد باعث ایجاد دوگانگی پول در جریان کلی منابع مالی شرکت می شود. از یک طرف (نقد) مانند قبل نیازهای شرکت را برآورده می کند، از طرف دیگر شرکت ها نمی توانند وجوه خود را به مبلغ معینی تخصیص دهند.

مرحله 6. شکل گیری نتایج و تقویت جایگاه شرکت در بازار

این مرحله برای توسعه و استفاده از منابع مالی است. با توجه به تمامی شرایط می توان نتیجه گرفت که شرکت از اجرای برنامه به نتایج مثبتی در جهت تقویت موقعیت مالی شرکت (موسسه) در بازار دست خواهد یافت.

لازم به ذکر است که مرحله نهایی بر اساس اعتقاد به تقویت جایگاه شرکت در بازار است.مرحله اول برنامه بعدی که شامل تجزیه و تحلیل و محاسبه مداوم منابع مالی شرکت است.

مبانی مدیریت

تشکیل و استفاده از منابع مالی سازمانهای تجاری ارتباط تنگاتنگی با فرآیند مدیریت آنها دارد.

مدیریت شامل تصمیم گیری های مختلف در مورد دریافت وجوه مورد استفاده در جریان فعالیت های شرکت و توسعه مستمر آن است.

هدف یک فرآیند به حداکثر رساندن ارزش آن است. این بدان معنی است که هر تصمیمی که در شرکت گرفته می شود ارتباط تنگاتنگی با کسب سود ثابت دارد که باعث بهبود عملکرد شرکت می شود. واحد مسئول فرآیند باید به طور کامل سطح بدهی شرکت، انجام به موقع تعهدات شرکت و همچنین سطح و ساختار دارایی ها را برای سال مالی کنترل کند. این امر اثربخشی استراتژی اتخاذ شده در شرکت و دستیابی به اهداف تعیین شده، یعنی کسب سود را تعیین می کند.

مدیریت منابع مالی نقش بسیار مهمی در هر مرحله از توسعه شرکت و تقریباً در تمام زمینه های مدیریت ایفا می کند. برای راه اندازی یک کسب و کار، یک شرکت باید هم منابع فیزیکی و هم منابع مالی داشته باشد. موارد اخیر شامل منابع مالی از جمله موجودی های نقدی حساب های جاری و مدت دار در صندوق شرکت و همچنین اوراق بهادار کوتاه مدت (چک، برات، اسناد خزانه و غیره) می شود. هم منابع مادی و هم منابع مالی ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. نیاز به منابع مالی شاملتامین مالی عملیات جاری و همچنین تامین مالی سرمایه گذاری با هدف ایجاد منابع مادی. این به نوبه خود به ایجاد محصولات نهایی کمک می کند که منبع جریان نقدی در شرکت است. وجوه تحصیل شده باعث افزایش منابع شرکت می شود و در چرخه بعدی فعالیت آن استفاده می شود. برای اینکه این اتفاق بیفتد، زمان و شدت این جریان ها باید به درستی کنترل شود.

فرایند مدیریت شامل دو مرحله است:

• مرحله تشخیص مربوط به مطالعه حوزه های خاصی از اقتصاد مالی با استفاده از روش های متعدد تحلیل مالی است. این مطالعات برای شناسایی نقاط ضعف و قوت موقعیت مالی شرکت طراحی شده است؛
• مرحله تصمیم گیری شامل تصمیمات جاری و بلندمدت است که بر پدیده های مالی در شرکت تأثیر می گذارد.

مدیریت مالی فرآیندی است متشکل از مجموعه ای از تصمیمات با هدف به دست آوردن وجوه، سرمایه گذاری آنها در منابع شرکت و اطمینان از اینکه ارزش آن به حداکثر می رسد. افزایش ارزش شرکت در نتیجه افزایش بازده سرمایه ای است که شرکت در اختیار دارد. مزیت، به حداکثر رساندن مازاد مالی، اما در عین حال حفظ توانایی بازپرداخت به موقع تعهدات است. این یک عنصر مهم در فرآیند مدیریت منابع مالی است، زیرا رابطه بین نفوذ و جریان نقدی در شرکت تعیین کننده عملکرد بیشتر آن است.

استفاده اولیه

مدیریت مالی یک شرکت برای اطمینان از استفاده از منابع مالی یک سازمان تجاری اقداماتی را انجام می دهد مانند:

• تجزیه و تحلیل نتایج اقتصادی شرکت و وضعیت محیط آن. این نقطه شروع در فرآیند تصمیم گیری است؛
• برنامه ریزی توزیع جریان های نقدی در طول زمان، تجزیه و تحلیل جریان های ورودی و خروجی، برای اطمینان از حفظ نقدینگی شرکت در کوتاه مدت و بلندمدت؛
• فعالیت های برنامه ریزی با هدف کاهش ریسک عملیات؛
• بررسی نیاز به منابع مالی مورد نیاز برای اجرای سرمایه گذاری برنامه ریزی شده و تلاش برای به دست آوردن این وجوه؛
• برنامه ریزی ساختار بهینه بودجه برای کاهش هزینه ها و به حداکثر رساندن درآمد؛
• تخصیص وجوه دریافتی به موثرترین و سودآورترین پروژه ها؛
• برنامه ریزی سود هر سهم و تهیه پیشنهاد برای توزیع آن. این یک نکته مهم برای اطمینان از همکاری مناسب بین مالکان است؛
• نظارت و اجرای مالی وظایف انجام شده در شرکت.

مشکل انتخاب جهت استفاده از منابع برای بسیاری از شرکت ها مرتبط است.

جهت های اصلی استفاده از منابع مالی سازمان های تجاری به شرح زیر است:

• پرداخت به سازمان های دولتی؛
• سرمایه گذاری در مخارج سرمایه ای و سرمایه گذاری؛
• تشکیل صندوق؛
• اهداف اجتماعی؛
• توزیع بینصاحبان؛
• تحریک کارکنان.

نتیجه گیری

بنابراین منابع مالی یک سازمان تجاری مجموع مطلقاً انواع وجوه شرکت است که در نتیجه فعالیت اقتصادی شرکت تشکیل می شود. از جمله منابع اصلی، وجوه خود، جذب و وام گرفته شده است. منبع اصلی درآمد حاصل از اجرای فعالیت ها است.