ماهیت و مفهوم سازمان. شکل مالکیت سازمان. چرخه حیات سازمان

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

جامعه بشری متشکل از سازمان‌های بسیاری است که می‌توان آنها را انجمن‌های افرادی نامید که اهداف خاصی را دنبال می‌کنند. آنها یک سری تفاوت دارند. با این حال، همه آنها تعدادی ویژگی مشترک دارند. ماهیت و مفهوم سازمان بیشتر مورد بحث قرار خواهد گرفت.

تعریف سازمان

با توجه به ماهیت و مفهوم یک سازمان، شایان ذکر است که تعاریف بسیاری دارد. در مورد موارد اصلی بیشتر بدانید. سازمان شکلی از همکاری بین افرادی است که با هم در یک ساختار واحد عمل می کنند. این سیستمی است که برای انجام عملکردهای خاصی طراحی شده است.

سازمان همچنین به تعامل و نظم درونی، سازگاری بخش‌های مستقل یا به اندازه کافی متمایز، بخش‌هایی از یک کل واحد اشاره دارد. این تعریف به دلیل ساختار خاص است.

با توجه به ماهیت و مفهوم سازمان، شایسته است به یک تعریف دیگر نیز اشاره کنیم. این مجموع تمام فرآیندها و اقداماتی است که منجر به تشکیل بخش هایی از یک واحد می شودکامل و بهبود روابط آنها.

این نیز انجمنی از افرادی است که با هم برای رسیدن به یک هدف، برای اجرای یک برنامه خاص تلاش می کنند. آنها بر اساس قوانین خاص، رویه های تنظیم شده عمل می کنند.

سازمان نیز به معنای شکل گیری اجتماعی است که آگاهانه هماهنگ است و در عین حال دارای مرزهای مناسب است. این به طور مداوم کار می کند و برای دستیابی به اهداف مشترک تلاش می کند. با گذشت زمان، مرزهای تعیین شده قبلی ممکن است تغییر کند. هر یک از اعضای سازمان سهم مشخصی را در امر مشترک انجام می دهد. هماهنگی غیررسمی تعامل همه شرکت کنندگان در آموزش الزامی است.

ساختار

ساختارهای اساسی یک سازمان دارای ویژگی های خاصی هستند. آنها تعیین می کنند که چگونه وظایف باید توزیع شوند تا فعالیت های مشترک موفقیت آمیز باشد. شکل‌گیری ساختار سازمان باید به گونه‌ای انجام شود که تمامی اجزای آن آزادانه با یکدیگر تعامل داشته باشند، بنابراین دارای ویژگی‌های زیر است:

• پیچیدگی. این میزان توزیع مسئولیت ها، تمایز در انجمن است. چنین مفهومی شامل درجه تخصص و همچنین تعداد سطوح سلسله مراتبی است. پیچیدگی میزان توزیع عناصر ساختاری را در سراسر قلمرو تعیین می کند.
• رسمی سازی. اینها قوانینی هستند که از قبل به منظور ساده کردن رفتار شرکت کنندگان و تنظیم اقدامات قابل قبول همه عناصر تشکیل دهنده گروه ایجاد شده اند.
• نسبت عدم تمرکز و تمرکز. این ویژگیسیستم بر اساس سطوحی که در آن تصمیم گیری می شود و در آن تصمیم گیری می شود، تعیین می شود.

شایان ذکر است که صرف نظر از ساختار، شکل و نوع، هر سازمانی مأموریتی دارد که افراد را برای رسیدن به هدفی بالاتر گرد هم می آورد.

دانش نظری

نظریه سازمان شامل چندین دیدگاه و رویکرد متفاوت برای تعریف چنین موجود اجتماعی است:

1. نظریه بوروکراتیک وبر. این توسط یک جامعه شناس، اقتصاددان آلمانی پیشنهاد شد که مفهوم بوروکراسی را فرموله کرد. به نظر او این سازمانی است که دارای ویژگی های مشخصه است. امروزه مفهوم بوروکراسی به عنوان پوچ بودن قوانین، تشریفات اداری و حتی برخی ظلم درک می شود. با این حال، در نظریه سازمانی، چنین مظاهر منفی بوروکراسی فقط بالقوه است. این کیفیت ترکیبی از تطبیق پذیری، عملکرد و قابلیت پیش بینی است. اگر اهداف کلی سازمان شناخته شده باشد، می توان چنین سیستمی را سازماندهی کرد و کار را به اجزای جداگانه تقسیم کرد. همچنین، نتیجه نهایی که یک سازمان بوروکراتیک هدف آن است باید ساده باشد. این برنامه ریزی مرکزی را فعال می کند.
2. نظریه A. Fayol. این نماینده دانشکده اداری است. نظریه کلاسیک سازمانی در این مورد، انجمن را به عنوان یک ماشین در نظر می گیرد که یک سیستم بدون چهره است. این از ارتباطات رسمی، اهداف ساخته شده است و دارای یک سلسله مراتب چند سطحی است. سازمان در این مورد به عنوان ابزاری برای حل وظایف معرفی می شود. شخص در آن انتزاعی است.الف. فایول فرآیند مدیریت را به پنج مرحله تقسیم کرد: سازماندهی، برنامه ریزی، انتخاب پرسنل و قرار دادن آنها، کنترل و انگیزش.
3. مدیریت علمی توسط FW Taylor. این نماینده دانشکده مدیریت علمی است. او چندین روش سازماندهی کارگری را توسعه داد که مبتنی بر استفاده از زمان سنجی در مطالعه حرکات کارگران بود. ابزار و روش کار در این مورد استاندارد شده بود.
4. نظریه طبیعی تی پارسونز و آر. مرتون. سازمان قرار است به عنوان یک فرآیند خود-اجرای عمل کند. یک عنصر ذهنی در آن وجود دارد، اما در توده عمومی غالب نیست. در عین حال، سازماندهی سیستم حالتی است که به آن اجازه می دهد تا به طور مستقل خود را تحت تأثیرات خارجی یا داخلی تنظیم کند. هدف تنها یکی از نتایج ممکن کار است. در عین حال، انحراف از وظیفه تعیین شده نه به عنوان یک خطا، بلکه به عنوان یک کیفیت طبیعی کل سیستم در نظر گرفته می شود. این به دلیل عملکرد تعدادی از عوامل است که از قبل محاسبه نشده اند.

Systemacity

با توجه به مبانی ساخت سازمانها، شایان ذکر است که در این فرآیند اصل سازگاری اعمال می شود. این به شما امکان می دهد تا رابطه بین تمام عناصر متفاوت را ساده کنید. این سیستم به شما اجازه می دهد تا یکپارچگی را که از اجزای وابسته به هم ساخته شده است، ترسیم کنید. هر یک از آنها سهم خاصی در کل دارد.

هر سازمانی یک سیستم است. آنها می توانند بسیار متفاوت باشند. بنابراین، به عنوان مثال، یک ماشین، لوازم خانگی و غیره.و غیره سیستم هستند. آنها از اجزای خاصی تشکیل شده اند که کار مشترک آنها عملکرد کل جامعه را تضمین می کند. کل زندگی ما به تعامل عناصر خاصی بستگی دارد که بر روند آن تأثیر می گذارد.

از آنجایی که مردم عناصر تشکیل دهنده جامعه هستند، در ترکیب با فناوری، وظایف مختلفی را انجام می دهند. عملکرد آنها را می توان با کار بدن مقایسه کرد. بخش‌های جداگانه با هم تعامل دارند تا سیستم کار کند.

در میان الزامات یک سازمان، اصلی ترین آنها رویکرد سیستماتیک است. موضوع مورد مطالعه باید به عنوان یک کل در نظر گرفته شود. در عین حال، در سازمان، حل مشکلات خاص تابع اصول کلی است که مشخصه کل سیستم است.

هنگام مطالعه یک سیستم، تجزیه و تحلیل نباید به مکانیسم عملکرد محدود شود، می توان آن را با الگوهای داخلی توسعه تکمیل کرد. شایان توجه است که برخی از عناصر سیستم که در برخی شرایط در مطالعه ثانویه محسوب می شوند، ممکن است در شرایط دیگر عمده شوند.

با مطالعه گونه‌شناسی و طبقه‌بندی سازمان‌ها، شایان ذکر است که سیستم‌های باز و بسته وجود دارد. این ویژگی تعیین می کند که موضوع مطالعه چگونه به تأثیرات خارجی پاسخ می دهد. ویژگی های سیستمیک یک سازمان عبارتند از:

• صداقت;
• ظهور;
• هموستاز.

قطعات و ویژگی های مورد نیاز

ماهیت و مفهوم یک سازمان را باید از منظر اجزای اجباری آن در نظر گرفت. بله، چندین اجباری دارداجزاء:

1. جزء فنی. جامعه ای از اجزای مادی است. اینها شامل ساختمان ها، تجهیزات، شرایط کار، فناوری های خاص و غیره می شود. این مجموعه ای از ویژگی ها است که ترکیب شرکت کنندگان سازمان، کارکنان آن را تعیین می کند.
2. مولفه اجتماعی. این یک جامعه از شرکت کنندگان، و همچنین انجمن های رسمی و غیر رسمی آنها است. این مؤلفه همچنین شامل ارتباطاتی است که بین همه شرکت کنندگان ایجاد می شود، هنجارهای تعامل و رفتار، حوزه های نفوذ.
3. مولفه اجتماعی و فنی. این مجموعه ای از مشاغل یا تعداد اعضای سازمان است.

نشانه ها

یک سازمان دارای تعدادی ویژگی است:

• صداقت. این سیستم از بسیاری از عناصر مجزا تشکیل شده است که با یکدیگر تعامل دارند.
• پاک کردن فرم. رابطه همه عناصر باید مرتب شود.
• هدف مشترک. همه عناصر برای رسیدن به یک نتیجه کار می کنند.

انواع

در مطالعه تعریف سازمان، باید به انواع سازمان ها توجه داشت که از جهات مختلفی با هم تفاوت دارند. دو نوع اصلی وجود دارد:

1. سازمان غیررسمی. این گروهی از مردم هستند که خود به خود به وجود آمدند. آنها به طور منظم با یکدیگر تماس می گیرند زیرا علایق مشترکی دارند.
2. سازمان رسمی. این یک شخص حقوقی است که اهداف آن در اسناد تشکیل دهنده ذکر شده است. عملکرد چنین انجمنی در مقررات، قوانین و غیره پیش بینی شده است. آنها مسئولیت هر یک از شرکت کنندگان و همچنین آنها را تنظیم می کنند.حقوق.

شایان ذکر است که سازمان های رسمی به دو نوع تجاری و غیر تجاری تقسیم می شوند. در مورد اول، این شرکتی است که در جریان کسب و کار اصلی خود درگیر دریافت سیستماتیک سود است. در همان زمان، یک سازمان تجاری از دارایی خاصی استفاده می کند، کالاها را می فروشد یا خدمات ارائه می دهد.

سازمان غیرانتفاعی برای کسب سود در نظر گرفته نشده است. درآمد او بین اعضا تقسیم نمی شود.

طبقه بندی دیگر

سازمان ها می توانند در فهرست کاملی از ویژگی ها متفاوت باشند، بنابراین تعداد زیادی از آنها وجود دارد. اول از همه، آنها در شکل مالکیت سازمان متفاوت هستند. اشکال زیر شناخته شده است:

• state;
• خصوصی;
• عمومی;
• شهرداری.

علاوه بر شکل مالکیت، سازمان ها ممکن است ویژگی های متفاوتی نیز داشته باشند. با توجه به هدف مورد نظر، شرکت هایی که به تولید محصولات، ارائه خدمات و انجام کارهای خاص مشغول هستند، متمایز می شوند.

بر اساس وسعت مشخصات تولید، شرکت ها می توانند تخصصی یا متنوع باشند. در حالت اول، سازمان مشغول تولید محصولات یک پروفایل است. شرکت‌های نوع دوم که می‌خواهند درجه ریسک را کاهش دهند، چندین محصول مختلف را همزمان تولید می‌کنند.

همچنین بنگاه های علمی، صنعتی و علمی-تولیدی را متمایز کنید. تعداد مراحل تولید نیز ممکن است متفاوت باشد. با توجه به این معیار، فرد تشخیص می دهدو سازمان های چند مرحله ای بر اساس مکان شرکت می توان:

• در یک نقطه جغرافیایی؛
• در همان منطقه؛
• در مکان‌های جغرافیایی مختلف.

چرخه زندگی

توجه به مفهوم و مراحل چرخه حیات یک سازمان شایسته است. هر انجمن مراحل توسعه خود را دارد. چرخه حیات مجموعه ای از مراحلی است که هر سازمان در طول چرخه حیات خود طی می کند. در کل 5 مرحله از چنین چرخه ای وجود دارد:

1. مرحله کارآفرینی. این ایجاد شرکت، تولد آن است. در این دوره، اهداف هنوز مشخص نیست. برای حرکت به مرحله بعد، یک فرآیند خلاقانه از سوی مدیران اعمال می شود. این مستلزم ثبات در جریان منابع است.
2. مرحله جمعی. افزایش رفاه شرکت، توسعه آن وجود دارد. در همان زمان، قوانین رسمیت می یابد، تعهدات بالا ظاهر می شود. در این مرحله، شرکت یک ماموریت تشکیل می دهد، درگیر توسعه فرآیندهای نوآورانه است.
3. مدیریت صحنه. این دوره بلوغ شرکت است. ساختار آن در حال تثبیت است و نقش رهبری چندین برابر می شود. تاکید بر کارایی توسعه شرکت است.
4. مرحله توسعه ساختار. یک رکود وجود دارد که مستلزم پیچیدگی ساختار سازمان است. عدم تمرکز و تنوع در بازار وجود دارد.
5. مرحله خروج از بازار. جابجایی کارکنان زیاد است، درگیری در تیم و با شرکا ایجاد می شود.

مراحل توسعه

توسعه سازمانهمچنین چندین مرحله را طی می کند.

اینها کمی با چرخه زندگی مرحله‌ای متفاوت هستند و می‌توانند به شرح زیر باشند:

• تولد. در این مرحله هدف شرکت بقا است. باید بتواند وارد بازار شود. در این حالت روش مدیریت از طریق تصمیم گیری توسط یک نفر انتخاب می شود. حداکثر کردن سود مورد نیاز است.
• کودکی. سود در این مرحله کوتاه مدت است. این شرکت وجود خود را توسط گروه کوچکی از مدیران (افراد همفکر) تضمین می کند. مدل سازمانی بهینه سازی سود است.
• پسرانه. هدف شرکت در این مرحله رشد سریع است. هدف آن کسب سهم بزرگی از بازار است. روش مدیریت در این مرحله شامل تفویض اختیارات مدیران به مدیران میانی است. سود در این مورد برنامه ریزی شده است.
• بلوغ زودرس. سازمان نیاز به رشد سیستماتیک دارد، اما می تواند چند جانبه شود که یک چالش است. عدم تمرکز قدرت وجود دارد. این شرکت در بازار موقعیت خوبی دارد.
• اول زندگی. یک رشد متوازن مورد نیاز است که برای آن یک روش مدیریت متمرکز انتخاب شده است. شرکت نیاز به استقلال دارد، مسئولیت اجتماعی را بر عهده می گیرد.
• سررسید کامل. هدف شرکت در این مرحله از توسعه منحصر به فرد بودن است، اما حفظ تعادل بین منافع مهم است. مدیریت دانشگاهی است. این شرکت ویژگی های یک نهاد اجتماعی را به دست می آورد.
• پیری. نیازهای سازمانثبات، بنابراین خدمات را تقویت می کند. رهبری در فعالیت های خود به سنت ها متکی است، بوروکراسی در حال رشد است.
• به روز رسانی. این شرکت در تلاش است تا موقعیت های قبلی خود را احیا و احیا کند. یک روش کنترل خصمانه انتخاب شده است. این شرکت مانند یک فینیکس دوباره متولد شده است.