سیاست حسابداری برای اهداف حسابداری مالیاتی: تشکیل یک سیاست حسابداری شرکت

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-17 18:49

سندی که یک خط مشی حسابداری را برای اهداف حسابداری مالیاتی تعریف می کند، مشابه سندی است که بر اساس قوانین حسابداری در حسابداری تنظیم شده است. برای اهداف مالیاتی استفاده می شود. به دلیل اینکه دستورالعمل ها و توصیه های روشنی برای توسعه آن در قانون وجود ندارد، تهیه آن بسیار دشوارتر است. افسران مالیاتی و حسابداران سازمان باید سیاست مالی را مانند سیاست حسابداری بر اساس هنجارهای قانون مالیاتی تدوین کنند. در مرحله بعد، پیشنهاد می کنیم به نکات اصلی که باید در سند سیاست حسابداری برای اهداف حسابداری مالیاتی ذکر شود، توجه کنید.

سیاست حسابداری مالیاتی چیست؟

این کدی است که قوانین نگهداری سوابق در یک شرکت را تعیین می کند. این سند راه های گردش اسناد، ارزیابی و کنترل واقعیت های فعالیت کارآفرینی را مشخص می کند. یک نمونه سیاست حسابداری برای اهداف حسابداری مالیاتی توسط قانون تعیین نشده است. بکارگیری قوانین مندرج در رویه حسابداری،بر نتیجه کار شرکت و مبنای محاسبه هزینه های مالی تأثیر می گذارد. سه نوع سیاست حسابداری وجود دارد:

• حسابداری.
• مالیات.
• IFRS.

روش نوشتن یک سیاست حسابداری برای اهداف مالیاتی در کد مالیاتی RF توضیح داده شده است. این مهمترین قانون برای سازمان های مالیاتی است. یک خط مشی حسابداری برای اهداف حسابداری مالیاتی مجموعه ای از روش های مجاز قانونی برای تعیین، ارزیابی و تخصیص درآمد و (یا) هزینه ها، حسابداری آنها و سایر شاخص های فعالیت کارآفرینی سازمان مورد نیاز برای اهداف حسابداری مالیاتی است.

دوره اعتبار خط مشی حسابداری

شرکت باید سیاست حسابداری حسابداری مالیاتی را از تاریخ افتتاح تا لحظه انحلال اعمال کند. برای تنظیم سیاست مالی اتخاذ شده، یک تغییر لازم است:

• روش های حسابداری مورد استفاده توسط سازمان؛
• شرایط کاری سازمان؛
• قانون مالی کشورمان.

در دو مورد اول، تعدیل در رویه های حسابداری برای اهداف مالیاتی از ابتدای دوره مالی جدید اعمال می شود. در مورد دوم، از دوره ای که تغییرات لازم الاجرا می شود. سیاست مالیات بر ارزش افزوده سالی یک بار قابل تنظیم است، از ابتدای سال پس از دوره تصویب آن می توان تغییرات را اعمال کرد. سازمان های جدید از لحظه افتتاح باید از یک سیاست حسابداری برای اهداف مالیاتی استفاده کنند. هیچ چارچوبی برای مالیات بر درآمد وجود ندارد. برای اینکه محاسبه مالیات بر ارزش افزوده مورد نیاز باشد، مهلت اتخاذ سیاست حسابداری باید حداکثر تا دیرتر از آن باشداتمام اولین دوره مالی فعالیت تجاری سازمان. دوره مالیاتی برای محاسبه مالیات بر ارزش افزوده یک چهارم است.

سیاست حسابداری توسعه‌یافته برای اهداف حسابداری مالیاتی تا زمانی اعمال می‌شود که اصلاحاتی در آن انجام شود. نیازی به تنظیم یک سیاست مالیاتی به روز شده در سال نیست. حسابداری مالی از یک اصل ثابت استفاده می کند.

سیاست حسابداری برای اهداف مالیاتی برای کل سازمان و ساختارهای آن یکسان است. اشخاص حقوقی مجبور نیستند سیاست مالی حسابداری خود را پس از تدوین به بازرسی تسلیم کنند. اگر بازرسان سیاست حسابداری را برای اهداف حسابداری مالیاتی بررسی کنند، شرکت باید حداکثر ظرف مدت پنج روز پس از ارائه الزام به ارائه سند، آن را به سازمان مالیاتی ارائه کند. عدم رعایت این دستورالعمل ممکن است توسط بازرسان مالیاتی به عنوان یک مانع مخرب برای اجرای کنترل مالی تلقی شود.

ایجاد یک سند حسابداری تلفیقی

کارکنان سازمان ها می توانند با در نظر گرفتن کلیه تغییرات فعلی، از نرم افزارهای ویژه برای ایجاد مقررات مالیاتی استفاده کنند. برای اهداف حسابداری مالیاتی، سازنده خط مشی حسابداری نامیده می شود. محصول نرم افزاری، به عنوان یک قاعده، برای ایجاد یک خط مشی حسابداری کوچک طراحی شده است که تنها ضروری ترین شاخص ها را در آن منعکس می کند. برای هر شاخص، سازنده چندین روش حسابداری ارائه می دهد، شرکت مناسب ترین روش را برای خود انتخاب می کند. در سایت هایی کهسازندگان تمایل دارند نمونه هایی از سیاست های حسابداری را برای اهداف مالیاتی ارائه دهند.

در همان ابتدا باید مشخص شود که سازمان از کدام رژیم حسابداری مالی استفاده می کند:

• سیستم مالی عمومی مالیات (DOS);
• رژیم مالی عمومی همراه با پرداخت UTII;
• سیستم مالیاتی ساده (STS);
• رژیم مالی ساده شده، همراه با پرداخت UTII.

پس از تعیین رژیم مالیاتی سازمان، یک نمونه سیاست حسابداری برای اهداف حسابداری مالیاتی تنظیم می شود.

2018 تغییرات

تعدیلات سال جاری ناچیز است. آنها به مفاد جدید قانون مالیات پرداختند. یکی از نوآوری ها مربوط به کنترل هزینه های خرید دارایی های ثابت بود. برای چهار سال آینده، فهرست اشیاء برای سازمان هایی که استهلاک شتاب گرفته با ضریب بیش از سه اعمال می شود، گسترش یافته است. نرخ افزایشی را فقط می توان برای دارایی هایی اعمال کرد که پس از آغاز سال 2018 به بهره برداری می رسند و فقط برای وجوه مشخص شده در لیست تایید شده توسط دولت روسیه. اگر سازمانی چنین دارایی هایی دارد و قصد دارد هنگام استهلاک آنها شاخص جدیدی را اعمال کند، باید در سیاست حسابداری برای اهداف حسابداری مالیاتی در سال 2018 مشخص شود.

بیایید نگاهی دقیق تر به سه تغییر دیگر در سال جاری بیندازیم:

• معرفی مفهوم "کسر مالیات برای سرمایه گذاری".
• تعدیلات در حسابداری برای هزینه های تحقیق و توسعه (تحقیق و توسعهکار طراحی).
• تغییر در حسابداری مالیات بر ارزش افزوده ورودی.

کسر مالیات برای سرمایه گذاری

از ابتدای سال جاری، مفهوم جدیدی از "کسر مالیات برای سرمایه گذاری ها" در فصل 25 قانون مالیات معرفی شده است. از سال 2018، سازمان ها حق کاهش پرداخت مالیات بر درآمد پیش پرداخت با کسر مالی جدید را دارند. این می تواند هزینه تحصیل یا ارتقاء دارایی های ثابت در گروه های استهلاک سه تا هفت باشد.

هزینه های مشخص شده را می توان 100٪ کسر کرد: تا نه دهم از قسمت منطقه ای هزینه، تا یک دهم از هزینه فدرال. مبلغ کسر سرمایه گذاری برای بخشی از کارمزد پرداختی به بودجه منطقه نمی تواند از مابه التفاوت مبلغ محاسبه شده هزینه مالی بدون کسر و مالیات محاسبه شده به نرخ 5 درصد بیشتر باشد. یعنی 5 درصد باید به بودجه منطقه واریز شود. اگر کسر بیش از هزینه مالی باشد، قسمت استفاده نشده به دوره های آتی منتقل می شود. کسر سرمایه‌گذاری از دوره‌ای که دارایی اصلی مورد استفاده قرار گرفته یا ارزش آن تغییر کرده است، به کارمزد مالی اعمال می‌شود.

طبق رویه حسابداری، برای حسابداری مالیاتی در سال ۱۳۹۷، اشیایی که به دلیل آن از کسر مالی سرمایه گذاری ها استفاده شده است، مستهلک نمی شوند. در مورد فروش اشیاء اصلی که در مورد آنها از کسر استفاده شده است، پس از پایان دوره استفاده از آن، کل مبلغ قرارداد به عنوان درآمد شناسایی می شود. اگر دارایی اساسی، که بودکسر سرمایه گذاری اعمال می شود، قبل از پایان عمر مفید آن فروخته می شود، سازمان باید مبالغ مالی پرداخت نشده به دلیل اعمال کسر را بازیابی کند. در این صورت بهای تمام شده دارایی ثابت در هنگام تحصیل در هزینه ها لحاظ می شود.

هنگام تصمیم گیری در مورد استفاده از کسر مالی برای سرمایه گذاری ها، باید در نظر داشت که هنگام بررسی اظهارنامه مالیاتی، بازرس حق دارد توضیحات و مطالبی را در مورد استفاده از کسر مطالبه کند. معاملات سازمانی که کسر را با شخص وابسته خود اعمال می کند، در صورتی که درآمد حاصل از آنها از مبلغ 60 میلیون روبل بیشتر شود، تحت کنترل شناخته می شود. در حال حاضر قانونی است که مودیان مشمول کسر در سطح منطقه تعیین می شوند. افراد می توانند به طور مستقل شرایط اعطای کسر سرمایه گذاری را تعیین کنند. با توجه به اینکه چنین تغییراتی باعث بهبود وضعیت سازمان ها می شود، آزمودنی ها می توانند قوانین مربوطه را اتخاذ و اثر آن را از ابتدای سال جاری تمدید کنند. تصمیم برای استفاده از کسر باید در خط مشی حسابداری واحد تجاری برای اهداف حسابداری مالی نوشته شود.

R&D

تغییراتی در قوانین قانونی برای حسابداری هزینه های تحقیق و توسعه ایجاد شده است:

• لیست اضافی از هزینه های تحقیق و توسعه.
• روال تشخیص هزینه های کار علمی و پژوهشی قابل احتساب در مالیات های مالی با ضریب افزایش یک و نیم مشخص شد. در حال حاضر، سازمان ها حق دارند این هزینه ها را در سایر هزینه های دوره مالی گزارشگری که در آن کار یا مراحل فردی آنها انجام شده است در نظر بگیرند.تکمیل شد. با این حال، از ابتدای سال، هزینه ها قیمت اولیه دارایی های استهلاک پذیر نامشهود را تشکیل می دهد، حقوق انحصاری برای نتایج کار فکری به دست آمده در نتیجه کار. در خط مشی حسابداری مالیاتی سازمان، باید روش تشخیص هزینه انتخابی را اصلاح کرد.

مالیات بر ارزش افزوده ورودی

در ابتدای سال ۲۰۱۸ تغییراتی در خصوص سازمان‌هایی که معاملات مشمول مالیات بر ارزش افزوده و غیر مشمول مالیات بر ارزش افزوده دارند، ایجاد شد. شرکت موظف است در هنگام انجام عملیات، سوابق جداگانه ای از حق مالی ورودی معاملات مشمول مالیات و غیر مشمول نگهداری کند. در صورتی که هزینه معاملات غیر مشمول مالیات در مجموع از 5% تجاوز نکند، سازمان حق دارد سوابق جداگانه نگهداری نکند و کل مبلغ کارمزد مالی را کسر کند.

تغییرات در قانون دیگر به شرکت ها اجازه نمی دهد حسابداری مالیات بر ارزش افزوده ورودی را برای معاملات مشمول مالیات و غیر مشمول مالیات جدا نکنند. فقط حق کسر کل هزینه مالی باقی خواهد ماند. بنابراین، سیاست حسابداری نمونه برای اهداف حسابداری مالیاتی برای سال 2018 مطابق با OSNO یک سازمان در زمینه حسابداری مالیات بر ارزش افزوده باید مطابق با تغییرات قانون تنظیم شود.

خط مشی حسابداری برای شرکت های تحت OSNO

برای اهداف حسابداری مالیاتی، خط مشی شرکت باید حاوی نکات زیر باشد:

• قوانین محاسبه مالیات بر درآمد. سند لازم است که ترتیب تخصیص درآمد و هزینه را مشخص کند. برای سازمان هایی که در فعالیت های تجاری فعالیت می کنند، این موضوع اصلی است. برای موسسات غیر انتفاعیمشکلی که در هنگام نوشتن سیاست مالیاتی به دلیل حسابداری جداگانه درآمدها و هزینه های مشمول مالیات و غیر مشمول مالیات برای همه کارها حل می شود. این یکی از پارامترهای اصلی سیاست حسابداری مالیاتی است.
• حسابداری به طور جداگانه. برای سازمان هایی که برای اهداف خاصی بودجه دریافت می کنند، الزامی برای نگهداری سوابق ذکر شده وجود دارد. اگر شرکتی که این وجوه را دریافت کرده است چنین حسابداری نداشته باشد، درآمد از تاریخ دریافت مشمول مالیات تلقی می شود. نحوه حسابداری جداگانه درآمدها و هزینه های انجام شده به هزینه آنها در قانون مشخص نشده است، بنابراین، یک متخصص مالی باید این نکته را در سیاست حسابداری برای اهداف حسابداری مالیاتی با استفاده از مثال یک سازمان روشن کند. به عنوان مثال، اگر در یک سازمان درآمد و هزینه‌ها بین فعالیت‌های قانونی و درآمدزا تقسیم شود، می‌توان از ثبت‌های حسابداری در حسابداری به عنوان مالیات نیز استفاده کرد. اگر اطلاعات لازم در حسابداری وجود نداشته باشد، سازمان حق دارد آنها را با جزئیات تکمیل کند. تفکیک هزینه‌های مدیریت سازمان و هزینه‌های غیرمستقیم تأمین‌شده از درآمد غیر مشمول مالیات، از آنجایی که مربوط به فعالیت‌های قانونی است، مهم است. اگرچه بخشی از هزینه های غیرمستقیم از طریق فعالیت های تجاری قابل پرداخت است. تمایز هزینه های غیر مستقیم بر اساس حجم واقعی پرداخت آنها است.
• اموال مشمول استهلاک. نحوه تعیین این گونه دارایی ها توسط قانون تعیین می شود. در سیاست حسابداری برای اهداف حسابداری مالیاتی، با استفاده از مثال یک سازمان، روش استهلاک باید تعیین شود. یک روش خطی و یک روش غیر خطی وجود دارد. انتخاب درفعالیت تجاری اغلب به نفع یک روش خطی و ساده تر برای محاسبه استهلاک انجام می شود. روش انتخاب شده توسط شرکت در مورد دارایی های ثابت صرف نظر از تاریخ خرید آنها اعمال می شود. صرف نظر از روش انتخاب شده در رویه حسابداری برای اهداف مالیاتی، روش خطی در رابطه با ساختمان ها و دارایی های مشمول در گروه های استهلاک هشتم، نهم و دهم، صرف نظر از دوره ای که شروع به فعالیت می کنند، استفاده می شود. این امر به راحتی هنگام حسابرسی سیاست های حسابداری برای اهداف مالیاتی تأیید می شود. کلیه محاسبات در سازمان باید مطابق با سیاست مالیاتی حسابداری انجام شود. بنابراین، به عنوان مثال، سیاست حسابداری برای اهداف حسابداری مالیاتی امکان محاسبه استهلاک را با نرخ های کمتر از نرخ های قانونی، در صورتی که در سند ذکر شده باشد، می دهد. تصمیم به اعمال شاخص نزولی در فعالیت های تجاری در بیمه نامه با انتخاب روش استهلاک پیش بینی شده است. هنگام فروش اموال استهلاک پذیر توسط سازمان ها با استفاده از نرخ استهلاک کاهش یافته، هزینه نهایی آنها بر اساس نرخ استهلاک استفاده شده تعیین می شود.
• حق بیمه استهلاک که دلالت بر بهای تمام شده دارایی های ثابت دارد که می تواند بیش از 10% هزینه اولیه دارایی های ثابت سازمان یا هزینه های انجام شده در موارد تغییر دارایی های ثابت در نظر گرفته شود. به دلیل بازسازی، انحلال یا نوسازی. یک استثناء، دارایی های ثابت دریافتی رایگان است. به ویژه برای اموالی که مشمول استهلاک هستند، پاداش استهلاک در نظر گرفته می شود.ضمناً اموال مؤسساتی که به فعالیتهای غیرتجاری می پردازند که به عنوان عواید برای مقاصد معین دریافت می شود یا به هزینه آن وجوه خریداری می شود و برای انجام فعالیت های طبق اساسنامه استفاده می شود، مستهلک نمی شود. اعمال حق بیمه حق سازمان است که استفاده از آن باید در سند حسابداری سازمان به منظور اخذ مالیات از مجموعه مالی قید شود. در سند حسابداری لازم است مبلغ حق بیمه و لیست اشیاء اعمال کننده آن ذکر شود.
• هزینه های مادی. هنگام محاسبه هزینه حذف مواد و مواد اولیه صرف شده برای ارائه خدمات، یکی از روش های ارزیابی انتخابی مواد اولیه و مواد در سیاست مالی تجویز می شود: بهای تمام شده یک واحد موجودی، بر اساس هزینه متوسط، بهای تمام شده. کسب اولین بار (FIFO). به همین ترتیب، متخصص مالی یک شرکت می تواند کالاهای خریداری شده برای فروش مجدد را ارزیابی کند، که در سیاست حسابداری برای اهداف محاسبه هزینه های مالی نیز پیش بینی شده است..
• هزینه های مستقیم و غیرمستقیم. در صورتی که سازمان روش تعهدی را برای تعیین درآمد و هزینه انتخاب کرده باشد، هزینه های تولید و فروش انجام شده در دوره گزارش به دو دسته مستقیم و غیر مستقیم تقسیم می شود. خود سازمان فهرستی از هزینه های مستقیم را در خط مشی حسابداری برای محاسبه مالیات فهرست می کند. توجه داشته باشید که تقسیم هزینه ها به مستقیم و غیرمستقیم برای کلیه سازمان ها اعم از تولید کننده یا فروش محصول و انجام کار یا ارائه خدمات الزامی است. ارائه دهندگان خدمات می توانند هزینه های مستقیم یا غیرمستقیم متحمل شده را نسبت دهنددر دوره گزارش، به طور کامل برای کاهش نتیجه فعالیت های تجاری.
• رزرو هزینه ها. اگر سازمانی به فعالیت های غیرتجاری می پردازد، می تواند برای هزینه های آتی مربوط به فعالیت های کارآفرینی خود ذخیره ای ایجاد کند و در هنگام تعیین مبنای محاسبه مالیات در نظر گرفته شود. سازمان دولتی خود تصمیم به ایجاد یا عدم ایجاد ذخایر برای هزینه‌های آتی می‌گیرد و در سیاست مالیاتی انواع هزینه‌هایی را که در رابطه با آن ذخیره وجوه استفاده می‌شود، تعیین می‌کند. از رایج ترین هزینه ها، می توان هزینه های تعمیر دارایی های ثابت و همچنین حقوق کارکنان (از جمله تعطیلات، که بیشتر آنها در دوره تابستان اتفاق می افتد) را مشخص کرد. به طور جداگانه، در سیاست حسابداری برای اهداف مالیاتی، لازم است ذخیره بدهی های مشکوک الوصول ثبت شود. این برای رد کردن یکنواخت هزینه های سازمان ایجاد نمی شود، بلکه برای رد بخشی از بدهی از قبل ایجاد شده است. این بدهی هنوز بعداً از رده مشکوک است، به احتمال زیاد به دسته ناامید منتقل می شود. در سیاست مالی، هنگام تشکیل اندوخته برای بدهی ها، توصیه می شود نه به یک کلی برای سازمان های غیر انتفاعی، بلکه به یک هنجار خاص مراجعه کنید. در عمل، برای ذخیره هزینه ها، توصیه می شود یک ثبت مالیات جداگانه تهیه کنید که منعکس کننده ذخایر برای انواع مختلف هزینه های آتی باشد. انواع رجیسترهای حسابداری مالی و روش انعکاس داده ها در آنها برای بخش تحلیلی حسابداری مالی توسط خود شرکت توسعه یافته و به خط مشی حسابداری سازمان برای محاسبه مالی تنظیم شده است.هزینه ها.
• مالیات بر ارزش افزوده. برای این کارمزد مالی، سازمان گزینه های کمی برای محاسبه دارد. کلیه ویژگی های محاسبه مالیات در قانون پیش بینی شده است. موضوع حسابداری جداگانه برای معاملات مشمول مالیات و غیر مشمول مالیات توسط مؤدی تصمیم گیری می شود.

سیاست حسابداری برای شرکت‌های تحت سیستم مالیاتی ساده شده

سازمان هایی که موضوع مالیات مالی "درآمد منهای هزینه ها" را انتخاب کرده اند، می توانند مالیات را با نرخ های متمایز تعیین شده توسط مقامات منطقه ای بپردازند. یک شرکت واقع در سیستم مالیاتی ساده شده "درآمد منهای هزینه" در سیاست حسابداری برای اهداف حسابداری مالیاتی، هنگام نوشتن آن، تصمیم خود را در سند ثابت می کند. برای سازمان هایی که مالیات واحدی را بر روی تفاوت بین درآمد و هزینه محاسبه می کنند، حسابداری هزینه ها بسیار مهم است.

سازمان مستقر در سیستم مالیاتی ساده باید یکی از روش های ارزیابی مواد خام و مواد را انتخاب کند:

• به قیمت موجودی؛
• به هزینه محاسبه شده با میانگین؛
• قیمت اولین خرید (FIFO).

سازمان انتخاب خود را در خط مشی حسابداری تجویز می کند. به عنوان یک قاعده، روشی مشابه روش مورد استفاده در حسابداری انتخاب می شود.

نمونه ای از سیاست حسابداری برای حسابداری مالیاتی

این نمونه ای از سیاست مالیاتی شرکتی است که از سیستم مالیاتی پایه استفاده می کند.

سند سیاست حسابداری	نسخه تایید شده	اساس (ماده قانون مالیات روسیه)
روشحسابداری	حسابداری در محاسبه کارمزدهای مالی در شرکت بر اساس دفاتر حسابداری در بخش حسابداری با افزودن جزئیات لازم برای حسابداری مالیات های مالی مطابق با الزامات قانون سازماندهی می شود.	313, 314
روش حسابداری درآمد (هزینه)	حسابداری در محاسبه هزینه های مالی به صورت تعهدی انجام می شود.	271, 273
روش حذف مواد اولیه و ملزومات	هنگام محاسبه میزان هزینه ها هنگام حذف مواد، مواد اولیه مورد استفاده در فرآیند ساخت کالا یا انجام کار، از روش برآورد میانگین هزینه استفاده می شود	254
روش تخمین بهای تمام شده کالای خریداری شده برای فروش، کاهش درآمد فروش	هنگام فروش کالاها، هزینه خرید آنها توسط سازمان برای اهداف مالیات مالی با قیمت متوسط تعیین می شود	268
از کار انداختن وسایل و تجهیزات	حسابداری در مجموعه هزینه‌های مواد، هزینه ابزار و وسایل هنگام شروع به کار	254
روشهای محاسبه استهلاک	روش خطی	259
روش های حسابداری مخارج سرمایه ای در دارایی های ثابت	هزینه های سرمایه ای برای اهداف مالیاتی هزینه اولیه دارایی پایه را افزایش می دهد.	258
فهرست هزینه های مستقیم قابل انتساب به تولید کالا	هزینه های مستقیم برای اهداف مالیاتی عبارتند از هزینه های مادی، هزینه های غرامت کارکنان، هزینه های بیمه اجتماعی اجباری برای کارگران، هزینه های بیمه اجباری برای کارگران تولیدی، استهلاک دارایی های ثابت.	318
هزینه های مستقیم و حسابداری آنها	هزینه های مستقیم مرتبط با ارائه خدمات به طور کامل. آنها به کاهش درآمد حاصل از تولید و فروش در یک دوره معین بدون انتساب به تعادل کار در حال انجام نسبت داده می شوند.
روش تخصیص هزینه های مستقیم به تولیدی که تکمیل نشده است	هزینه های مستقیم بین باقی مانده تولیدی که تکمیل نشده و محصولات تولید شده نسبت به اقلام هزینه مستقیم پست می شود.	319
روش محاسبه میزان خرید کالا توسط یک سازمان	هزینه خرید کالا شامل قیمت اصلی کالا و همچنین هزینه حمل و نقل است.	320
رویه مشارکت در پیش پرداخت هزینه های مالی به نتیجه مالی به صورت ماهانه	در صورت پرداخت پیش پرداخت از سوی سازمان، آن را به میزان یک سوم پیش پرداخت سه ماهه پرداخت کنید.	268
سکوی توزیع دریافتنی مالیات بر ارزش افزوده	میزان هزینه های مالی ارائه شده توسط فروشندگان به نسبت معینی که قانون تعیین می کند کسر می شود. در عین حال، مقدار کالای ارسال شده، که مبنایی است برای نسبت توزیع مالیات کسر شده، به عنوان درآمد حاصل از فروش بدون در نظر گرفتن کارمزد در نظر گرفته می شود.	170
رویه توزیع مالیات بر ارزش افزوده	هنگام انجام معاملات، در صورتی که سهم کل هزینه‌های خرید کالا از پنج درصد کل هزینه‌ها تجاوز نکند، کسر مالیات به طور کامل انجام می‌شود.
روش حسابداری مالیات بر ارزش افزوده برای معاملات مشمول مالیات و غیر مشمول مالیات	هنگام انجام معاملات مشمول مالیات و غیر مشمول به طور همزمان، شرکت سوابق مالیات بر ارزش افزوده را به طور جداگانه برای کلیه معاملات نگهداری می کند. مبالغ کارمزدهای مالی کالاهای خریداری شده به صورت جداگانه در حساب 19 با علامت تعلق به معاملات ثبت می شود: قابل مالی; مشمول مالیات نیست؛ هم زمان مشمول و غیر مشمول مالیات است.	149

جدول نکات اصلی را نشان می دهد که باید در خط مشی حسابداری نمونه برای اهداف حسابداری مالیاتی برای سال 2018 نوشته شود.

حسابداری برای IP

سیاست حسابداری برای اهداف مالیاتی برای کارآفرینان فردی به همان روشی که برای سازمان ها شکل می گیرد.

اگر کارآفرین در OSNO است، پس باید ثبت نام کند:

• روال ثبت برای محاسبه هزینه‌های مالی.
• روش حسابداری دارایی ها و بدهی ها.
• امکان اعمال کسر مالیات برای کارکنان.
• روش ارزیابی مواد و کالاهای خریداری شده برای فروش (اجرا).

اگر کارآفرین از سیستم مالیاتی ساده استفاده می کند، سیاست حسابداری مالی منعکس می کند:

• روش نگهداری سوابق و دفاتر درآمد و هزینه.
• بخش حسابداری دارایی های ثابت هزینه تحصیل دارایی های ثابت و روش انتساب آنها به هزینه های سازمان را نشان می دهد.
• کنترل مواد و کالاها، منعکس کننده محاسبه بهای تمام شده آنها و روش حذف آنها به هزینه ها، سهمیه بندی مواد قابل احتراق، روش انعکاس مالیات مالی بر ارزش افزوده.
• هزینه فروش کالاها، از جمله هزینه‌های نگهداری و نگهداری، اجاره فضا و هزینه‌های تبلیغات، و نحوه هزینه‌کردن آنها برای اهداف مالیاتی را کنترل کنید.
• حسابداری زیان، تشریح روش تخصیص زیان های مالی سال های گذشته و تجاوز از کمترین مقدار مالیات بر میزان محاسبه شده بر روی نتیجه مالی سازمان در سال جاری.

سندی که حاوی کلیه اطلاعات فوق باشد با دستوری در مورد سیاست حسابداری حسابداری مالیاتی در پایان دوره قبل یا ابتدای سال جاری تأیید می شود. بر اساس سند اداری، کنترل بر اجرای سیاست توسط شخص مسئول انجام می شود. به عنوان یک قاعده، این کارمند خود کارآفرین است.