جنگنده تایفون: مشخصات و عکس ها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-07 20:58

از زمان جنگ جهانی دوم و ویتنام، آشکار شده است که پیروزی در یک رویارویی مسلحانه بدون پشتیبانی هوایی بسیار دشوار است. همه سال‌های اخیر با توسعه سریع هوانوردی تهاجمی و جنگنده مشخص شده‌اند و این صنعت در حال جذب پیشرفت‌های علمی بیشتر و بیشتری برای این امر است.

یکی از آشکارترین نتایج ادغام علم و فناوری دفاعی، جنگنده تایفون بود. به گفته کارشناسان برجسته خارجی و داخلی در زمینه هوانوردی، یکی از باکیفیت ترین نمونه های تسلیحات غربی است. در این مقاله خواهیم گفت که این هواپیما چیست و چگونه مشخص می شود.

بیایید فوراً توجه کنیم که جد دور آن، تایفون، یک جنگنده جنگ جهانی دوم، همچنین دارای قدرت مانور بالا و عملکرد رزمی عالی بود.

اطلاعات اولیه

در هسته خود، این جنگنده نسل چهارم دو موتوره است. دارای یک بال دلتا است و بر اساس طرح "اردک" ساخته شده است. لازم به ذکر است که اصلاحات تایفون ها که بودندمنتشر شده در سال های اخیر، متعلق به نسل 4+ یا 4++ هستند. به طور کلی، توسعه چنین هواپیمای امیدوار کننده ای در سال 1979 آغاز شد.

این خودرو در چهار نسخه به طور همزمان تولید می شود. نسخه های جداگانه برای بریتانیا، آلمان، ایتالیا و اسپانیا موجود است. به ویژه جالب این واقعیت است که قطعات برای تولید هواپیما در یک مکان تولید نمی شوند: چندین کنسرسیوم سازنده هواپیما به طور همزمان درگیر این کار هستند.

قرارداد دولتی

بیایید مواردی را فهرست کنیم که مهمترین قطعات بدنه و موتور را تولید می کنند:

• Alenia Aeronautica. پشت بدن، فلپرون ها و بال های چپ را می سازد.
• سیستم های BAE. تا حدی اولین سازنده را در تولید قطعات برای عقب هواپیما کپی می کند، در تولید بدنه جلویی (همراه با PGO)، فرینگ، سایبان مشغول است. همچنین مسئول تثبیت کننده دم است.
• EADS Deutschland. بخش مرکزی را می سازد و همچنین درگیر آزادسازی قسمت مرکزی بدنه است.
• EADS CASA. این شرکت لت و بال راست تولید می کند.

ویژگی های اصلی طراحی

به طور کلی، جنگنده تایفون عمدتاً با در نظر گرفتن استفاده از پیشرفته ترین دستاوردها در الکترونیک و ساخت هواپیما ساخته شد. طراحان برای اطمینان از حداکثر عملکرد مانور، حتی در هنگام نزدیک شدن به یک حمله در زوایای شدید، کارهای زیادی انجام داده اند.

این هواپیما بر اساس طرحی طراحی شده است که شامل استفاده از بال دلتا بارفت و برگشت 53 درجه لت ها و فلپ ها دو قسمتی هستند، دم افقی جلو بر اساس نوع چرخشی ساخته شده است، کیل و سکان بدون تثبیت کننده هستند. چنین طرحی برای افزایش شدید قدرت مانور هواپیما و کاهش مقاومت هوا در سرعت های مافوق صوت یکسان است.

هواپیما نامرئی

برای کاهش دید دستگاه برای رادار، لبه جلویی پرهای جلویی از ماده ای ساخته شده است که امواج رادیویی را جذب می کند. اگرچه جنگنده تایفون رسماً به دسته وسایل نقلیه ساخته شده با فناوری رادارگریز تعلق ندارد، فناوری ها و موادی که می توانند به طور مؤثر انتشار رادیویی را از بین ببرند به طور فعال در تولید آن استفاده می شود. در واقع، چنین وظیفه ای در ابتدا برای طراحان تعیین شده بود: ساختن هواپیما تا حد امکان از جلو برای تشخیص رادار مدرن.

برای رسیدن به این هدف چه اقداماتی انجام شده است؟ ابتدا ورودی های هوا تا حد امکان در بدن فرو رفت، مراحل ورودی موتورها با دستگاه های مخصوص پوشانده شد. تمام صفحات باربر بال و لبه های جلویی تثبیت کننده ها و پرها از لبه جلویی با موادی پوشانده شده بودند که تشعشعات رادار را جذب می کردند. علاوه بر این، پایه‌های موشک هدایت‌شونده نیز تا حد امکان به بدنه نزدیک می‌شوند، که این امکان را نیز فراهم می‌کند که آنها را از تشعشعات رادار دشمن پنهان کند.

در اینجا لازم به ذکر است که در حال حاضر تایفون یک جنگنده بمب افکن چند منظوره است و بنابراین اصولاً اطمینان از نامرئی بودن کامل آن غیرممکن است (و چندان ضروری نیست).

پایهتوسعه دهندگان

تقریباً تمام اجزاء و آلیاژهای جدیدی که دستیابی به چنین عملکرد بالایی را ممکن می کنند توسط مهندسان EADS/DASA توسعه یافته اند. علاوه بر این، همین شرکت در میان سازندگان و سپس سازنده بسیاری از مهمترین عناصر ساختاری هواپیما بود. اینها تقریباً تمام لبه جلویی هر دو بال، سطوح بیرونی و داخلی ورودی هوا، و همچنین آسانسورها و اجزای مجاور را شامل می‌شوند.

مواد اصلی مورد استفاده در ساخت و ساز

مواد زیادی مورد استفاده قرار می گیرد و آلیاژهای آلومینیوم زیادی برای حمل و نقل هوایی وجود ندارد. بنابراین، بیش از 40٪ از کل جرم بدنه هواپیما را فیبر کربن تشکیل می دهد. میزان آلیاژهای لیتیوم و آلومینیوم به 20 درصد می رسد، آلیاژهای آلومینیوم خالص 18 درصد را تشکیل می دهند. مواد مبتنی بر تیتانیوم با استحکام بالا 12٪ را تشکیل می دهند در حالی که فایبرگلاس 10٪ را تشکیل می دهد. سطح هواپیما با 70 درصد فیبر کربن پوشانده شده است، 12 درصد آن توسط مواد مبتنی بر فایبرگلاس اشغال شده است.

حدود 15٪ از مساحت را فلز و 3٪ دیگر را پلاستیک های بسیار قوی و سایر مواد ساختاری اشغال کرده اند. به هر حال، در بین تمام هواپیماهای جنگی اروپایی، جنگنده تایفون از نظر فناوری پیشرفته ترین است: 5٪ از تمام راه حل های فنی استفاده شده هنوز فاش نشده است، که پیشرفت های مخفی آژانس های هوافضای اروپایی است.

حتی در طول برنامه ریزی اولیه طراحی هواپیما، شرایط مرجع شامل این شرط بود که وزن هواپیمای خالی نباید بیشتر از وزن هواپیما باشد.9999 کیلوگرم. علاوه بر این، امکان استفاده از آلیاژهای جدید بر پایه منیزیم و آلومینیوم از نظر ساختاری گنجانده شده است. منابع بدنه هواپیما کمتر از شش هزار ساعت نیست. بنابراین، جنگنده Typhoon به طور قابل توجهی از F-35 آمریکایی، که در آن این شاخص بین 2-4 هزار ساعت متغیر است، بهتر عمل می کند.

ویژگی های عناصر سازه

کیس طبق طرح نیمه مونوکوک ساخته شده است. یک زره هوایی نسبتاً مؤثر در کابین خلبان وجود دارد که خلبان را از شلیک سلاح های کوچک فردی محافظت می کند. سایبان کابین خلبان یک تکه است و نسبتاً فراتر از بدنه بیرون زده است. این راه حل به خلبان اجازه داد تا بهترین دید ممکن را ارائه دهد. این در نبردهای هوایی مدرن و قابل مانور بسیار مهم است. در این مورد جنگنده تایفون که عکسش در مقاله موجود است یکی از بهترین خودروهای ناتو است.

همانطور که قبلاً گفتیم، در طراحی از طرحی با پرهای تک کیل استفاده شده است که مساحت نسبتاً زیادی دارد. ورودی هوای عظیم سیستم تبادل حرارت کاملاً قابل توجه است. کل پوست بال از فیبر کربن بسیار بادوام ساخته شده است. با این حال، یک استثنا وجود دارد. ما در مورد ظروف و جوراب های منحرف صحبت می کنیم که در انتهای بال ها قرار دارند. آنها از آلیاژهای آلومینیوم و لیتیوم ساخته شده اند.

مساحت کل دم افقی 2.40 متر است 2. برای ساخت آن از پلیمرهای سبک (بیشتر) نیز استفاده می شود. به زبان ساده، جنگنده تایفون (عکس را در این مطلب مشاهده می کنید) یک هواپیمای پیشرفته است که تولید آن به سادگیبدون یک پایگاه صنعتی قدرتمند غیر ممکن است.

شاسی

ارابه فرود هواپیما سه چرخه است. مجهز به پایه تک چرخ. ویژگی این است که دو مورد اول در جهت بدن حرکت می کنند، در حالی که جلویی به جلو جمع می شود. یکی دیگر از ویژگی‌های غیرمعمول برای فناوری ناتو این است که ارابه فرود برای فرود در باندهای بسیار ناهموار و ضعیف بهینه شده است. اما اینجا یک مشکل وجود دارد. در ابتدا فرض بر این بود که حداقل طول تولید ناخالص داخلی برای فرود پانصد متر باشد. با توجه به این شاخص، جنگنده یوروفایتر تایفون نیز قرار بود پیشرفته شود.

اما قبلاً در اولین آزمایشات میدانی مشخص شد که در چنین شرایطی مکانیزم های ترمز بیش از حد گرم می شود و بنابراین حداقل طول ممکن به 750 متر افزایش یافت. با این حال، در موارد شدید، خلبان می تواند از چتر ترمز استفاده کند.

توسعه موتور، مشخصات نیروگاه اصلی

توسعه موتور در سال 1983 آغاز شد. کار از ابتدا شروع نشد: آنها موتور را از هواپیمای تورنادو به عنوان پایه گرفتند. با این حال، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد نیروگاه از ماشین آزمایشی Rolls-Royce XG.40 گرفته شده است. هر چند که ممکن است، تست های نیمکتی تنها در سال 1988 آغاز شد.

نتیجه توسعه EJ200 بود. این یک موتور توربوفن دو مداره است که یکی از ویژگی های متمایز آن پس سوز عظیم است. پره های توربین با استفاده گسترده از مواد تک کریستال تولید می شوند، همه دیسک ها توسطمهر زنی پودری سیستم کنترل نیروگاه کاملا دیجیتال است. علاوه بر این، موتور دارای یک سیستم تشخیص داخلی است. تقریباً تمام قطعات ثابت موتور از مواد کامپوزیت ساخته شده اند. محفظه احتراق توسط یک ترکیب مبتنی بر سرامیک در برابر سایش محافظت می شود.

این توجه به جزئیات، Eurofighter Typhoon را به یکی از بادوام ترین هواپیماهای جنگی زمان ما تبدیل می کند. بنابراین، تا سال 2010، بیش از 250 موتور در حال حاضر مونتاژ شده است که منابع آنها به 10 هزار ساعت رسیده است.

ورودی هوا در زیر بدنه قرار دارد، خطوط آن بدون تغییر است. دیوارهای جانبی مستقیم هستند، قسمت پایینی منحنی است. این طرح توسط یک بافل عمودی به دو کانال تقسیم می شود و قسمت پایین هر یک از آنها می تواند منحرف شود و جریان هوای بهتری را تحت بارهای سنگین فراهم کند.

مشخصات موتورها

توجه داشته باشید که حتی در مرحله طراحی این هواپیما، آلمان، بریتانیا، اسپانیا و ایتالیا توافقنامه ای امضا کردند که بر اساس آن کشورها موظف شدند به طور مشترک نیروگاه یورو فایتر تایفون را توسعه و اصلاح کنند. ویژگی اصلی موتور حتی دوام و منبع آن نیست، بلکه طراحی مدولار است. این راه حل فنی جسورانه زمان لازم برای برچیدن آن را به 45 دقیقه کاهش داد.

موتور دارای مشخصات زیر است:

• رانش خشک 6120 kgf است.
• مقدار پس سوز نشانگر 9097 kgf است.
• در شرایط عادی پرواز، مصرف سوخت از 0.745 تا متغیر است0.813 کیلوگرم بر کیلوگرم در ساعت.
• در حالت پس سوز، این رقم در حال حاضر بسیار بالاتر است - از 1.65 تا 1.72 کیلوگرم بر کیلوگرم در ساعت.
• دمای گازهای ساطع شده از توربین می تواند به ۱۸۴۰ درجه کلوین برسد.
• میانگین مصرف هوا 76 کیلوگرم بر ثانیه است.
• قطر اصلی توربین 740 میلی متر است.
• طول کل نیروگاه 4 متر است.
• وزن او 989 کیلوگرم است.
• منبع اصلاحات قدیمی 6 هزار ساعت است، اما موتورهای مدرن می توانند 10 هزار ساعت پرواز کنند.
• فاصله بین بررسی موتور 1000 ساعت است.

این چیزی است که "Typhoon" (جنگنده) با آن مشخص می شود. قدرت این هواپیما به حدی است که حداکثر سرعت آن تا 2 ماخ یعنی حدود 2.5 هزار کیلومتر در ساعت می رسد.

ذخایر سوخت

منبع سوخت هم در خود بدنه و هم در کیل و در بالها قرار دارد و در مخازن ساخته شده از مواد مخصوصا بادوام قرار می گیرد. امکان قرار دادن دو مخزن یدکی به صورت همزمان بر روی واحدهای تعلیق وجود دارد که ظرفیت آنها به ترتیب 1500 لیتر و 1000 لیتر می باشد. لازم به ذکر است که طراحان امکان سوخت گیری هوایی را در نظر گرفته اند که همین امر باعث متفاوت شدن تایفون (جنگنده) شده است. یک هواپیمای جنگنده از این مدل، با استفاده از تمام ذخایر سوخت، می تواند حدود چهار هزار کیلومتر (در واقع - بیش از 3، 2 هزار) پرواز کند.

سیستم های کنترل پرواز

سیستم کنترل پرواز چهارگانهانطباقی. توجه داشته باشید که هیچ کانال مکانیکی پشتیبان وجود ندارد. به دلیل سیستم های الکترونیکی پیچیده است که بالاترین قابلیت مانور در حداکثر سرعت پرواز و همچنین رفتار مطمئن هواپیما در چنین شرایطی تضمین می شود. سیستم دید رو به جلو PIRATE و ایستگاه پالس داپلر ECR90 بخشی از سیستم اصلی سلاح هستند.

سیستم ناوبری اینرسی است. دارای ژیروسکوپ های لیزری حلقه ای است، خلبان می تواند از یک دید نشانگر ویژه استفاده کند، همچنین تجهیزاتی که به طور خودکار ابزارهای اولویت دار حمله دشمن را پیش بینی می کند. علاوه بر این، همین سیستم وظیفه تعیین مانورهای فرار و حمله خودروهای دشمن را نیز بر عهده دارد. البته، الکترونیک می تواند توصیه هایی را در مورد سیستم تسلیحاتی که منطقی ترین استفاده در نبرد هوایی است، ارائه دهد.

سیستم های دفاعی و تهاجمی

گرانترین پرکننده الکترونیکی سیستم DASS است. برای مدت طولانی توسط موسسات پیشرفته آلمان و بریتانیا ایجاد شد. این سیستم داده هایی را که هواپیما از تجهیزات لیزری و راداری دریافت می کند، پردازش و تفسیر می کند. این اوست که مسئول انتشار اهداف دروغین و منابع تداخل فعال است. همچنین ابزار غیرفعال محافظت از هواپیما را کنترل می کند. ظروف با این تجهیزات در بال قرار دارند. یک مسافت یاب لیزری با عملکرد هدف گیری نیز در نوک بال قرار دارد.

توجه داشته باشید که این جنگنده اصولاً محفظه داخلی برای اسلحه ندارد. آنها با گره های خارجی آویزان جایگزین می شوند که تشخیص آن را بسیار آسان تر می کندهواپیما برای سیستم های راداری دشمن، اما از این طریق می توانید دامنه سلاح های مورد استفاده را به میزان قابل توجهی افزایش دهید.

ویژه این مدل جنگنده مخازن سوخت نیمه منسجم طراحی و مورد استفاده قرار گرفت.

در مجموع، این هواپیما سیزده گره تعلیق دارد. آنها، به عنوان یک قاعده، حداکثر چهار موشک هدایت نشده "Skyflash" (RAF) یا "Aspid" (نیروی هوایی ایتالیا) را قرار می دهند. آنها در یک موقعیت کمی "تورفتگی" در زیر بدنه هواپیما قرار می گیرند. همچنین مجاز به حمل دو موشک هدایت شونده کوچک ASRAAM یا AIM-9 است. آنها بر روی گره های زیر بال آویزان شده اند.

در مجموع می توان این هواپیما را به ده موشک هوا به هوا مجهز کرد اما در این حالت وزن برخاست دستگاه نباید از ۱۸ تن بیشتر شود. سه واحد تعلیق جداگانه برای آویزان کردن مخازن سوخت اضافی ارائه شده است. توجه داشته باشید که جنگنده چند منظوره تایفون علاوه بر این به یک توپ 27 میلی متری خودکار ساخت ماوزر مجهز است.

بار بمب

اگر قرار است عملیات ضربتی روی زمین انجام شود، هفت نقطه سخت خارجی می توانند تا 6500 کیلوگرم بمب و همچنین حداقل شش موشک هوا به هوا هدایت شونده را در خود جای دهند. شعاع رزمی می تواند بیش از هزار کیلومتر باشد. کمترین ارتفاع جنگی برای این جنگنده 325 متر و حداکثر یک کیلومتر در نظر گرفته شده است. با تسلیح کامل، جنگنده بمب افکن تایفون (عکس آن در این مطلب است) می تواند ماموریت های رزمی را انجام دهد.به مدت سه ساعت و نیم.

توزیع وجوه برای تولید

درمجموع قرار بود 620 دستگاه از این نوع تولید شود. از آنجایی که در ابتدا چهار ایالت برای شرکت در این برنامه ابراز تمایل کردند، هواپیماها بر اساس امکانات تولیدی موجود بین آنها توزیع شد.

بنابراین، کارخانه‌های بریتانیا مونتاژ 232 تایفون را به عهده گرفتند، در آلمان 180 دستگاه را مونتاژ کردند و ایتالیا 121 هواپیما را دریافت کرد. به دلیل شرایط بد تولید، تنها مونتاژ 87 جنگنده به اسپانیایی ها سپرده شد. اولین هواپیما در سال 2003 وارد بازار شد. بریتانیای کبیر نیز در همان زمان اولین جنگنده های این مدل را دریافت کرد و برخی از آنها بلافاصله به سمت تشکیل اسکادران هفدهم رفتند. در آن، هواپیماها به طور کامل مورد آزمایش قرار گرفتند. به اندازه کافی عجیب، این هواپیما به طور رسمی تنها در 1 ژوئیه 2005 وارد نیروی هوایی اتحادیه اروپا شد. در اولین دسته، 148 جنگنده تحویل داده شد و همه آنها هنوز در خدمت هستند.

در حال حاضر در سال 2002، دولت اتریش علاقه خود را برای خرید 18 واحد تجهیزات، سرمایه گذاری 2.55 میلیارد دلاری در تولید به طور همزمان ابراز کرد. با این حال، قبلاً در ژوئن 2007، به دلیل نزدیک شدن به بحران، قرارداد بازنگری شد: با توجه به شرایط جدید، اتریشی ها می خواستند 15 هواپیما را در حال حاضر و در یک پیکربندی "کمیاب" دریافت کنند. تا به امروز، قراردادهای مشابهی با امارات متحده عربی و تعدادی دیگر از مشتریان منعقد شده است. گزارش شده است که کارخانه های اتحادیه اروپا باید 707 جنگنده را به یکباره تامین کنند.

توافقنامه شروع تولید دسته دوم در 14 دسامبر 2004 امضا شد.اولین هواپیمای این ترانشه در سال 2008 به هوا رفت. هر جنگنده چند منظوره تایفون (عکس ماشین ها در مقاله موجود است) از زمان عرضه تا پایان دوره گارانتی به طور کامل توسط سازنده همراه است.

تفاوت بین تغییرات

در ابتدا اعتقاد بر این بود که از هواپیماهای این مدل منحصراً برای نبرد با هواپیماهای دشمن استفاده می شود. اما پس از شروع کمپین در افغانستان، استفاده فعالانه از آنها برای سرکوب اهداف زمینی آغاز شد. راستی آیا جنگنده تایفون علیه میگ عمل کرد؟ به ندرت. بله، وسایل نقلیه شوروی می توانست در افغانستان باقی بماند، اما فقط تا آن زمان دیگر یک خلبان وجود نداشت که بتواند آنها را به هوا ببرد.

ماشین های مدرنیزه شده در سال 2008 به درستی می توانند جنگنده های چند منظوره نامیده شوند. آنها را می توان با علامت اختصاری FGR4 متمایز کرد (اگر نام شامل T3 باشد، این یک نسخه دو صندلی از هواپیما است). قبل از اصلاحات جدید، تمام تایفون های موجود قبل از پایان سال 2012 ارتقا یافته بودند. در حال حاضر جنگنده تایفون 5 با سرعت تمام در حال توسعه است. مشخصات آن هنوز مشخص نیست.

بهبودها منجر به تقویت قابل توجه ارابه فرود، مجموعه ای کاملاً جدید از تجهیزات داخل هواپیما، از جمله یک سیستم اویونیک بهبودیافته شد. علاوه بر این، سیستم های تسلیحات هوا به زمین به طور قابل توجهی تقویت شد که نیاز به هواپیما برای انجام وظایف یک هواپیمای تهاجمی دیکته شده بود. در حال حاضر مذاکرات برای ساخت نسل سوم این جنگنده ها در حال انجام است. کشورهای اتحادیه اروپا برنامه های بزرگی برای آنها دارند: اعتقاد بر این است که تنها در بریتانیاتا سال 2030 حداقل 170 تایفون باشد.

در نسخه سوم، هواپیما مخازن سوخت کاملاً مطابق را دریافت می کند، یک بار دیگر لوازم الکترونیکی داخل هواپیما به طور کامل جایگزین می شود. مهمتر از آن، این جنگنده به یک نیروگاه قدرتمندتر و همچنین یک ایستگاه راداری با آرایه آنتن فعال فازی مجهز خواهد شد.

اما جالب‌ترین آنها اصلاح Typhoon است که برای نیروی هوایی بریتانیا (جنگنده Typhoon MK 1) طراحی شده است. در این نسخه، هواپیما سیستم های هدف گیری و مسافت یاب لیزری کاملاً جدیدی را دریافت کرد که به طور ویژه توسط شرکت دفاعی اسرائیلی رافائل ساخته شده بود. تسلیحات بمب نیز به طور قابل توجهی بهبود یافته است. بدین ترتیب حضور بمب های هدایت شونده به وزن 450 کیلوگرم فراهم می شود. آنها توسط شرکت آمریکایی Raytheon تولید می شوند. آنها توانایی هدف گیری با پرتو لیزر و همچنین سیستم تصحیح GPS را دارند.

هواپیمای سری سوم و چهارم به طور آزمایشی نباید زودتر از سال 2017 با کشورهای معاهده و برخی خریداران وارد خدمت شوند. فرض بر این است که جنگنده نسل پنجم تایفون باید در همان زمان توسعه یابد.