هواپیمای SU-34: ویژگی ها، عکس ها، کاربرد رزمی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

همانطور که می دانید وظیفه اصلی هوانوردی نظامی انهدام زیرساخت های دشمن، نیروی انسانی، استحکامات، تجهیزات و سایر اهداف مهم دشمن است. این عملیات توسط بمب افکن ها انجام می شود که به نوبه خود به دو دسته تاکتیکی و استراتژیک تقسیم می شوند. اولین گروه از هواپیماها در جلوی دشمن و پشت سر او حمله می کنند. با این حال، در زمان ما، عملا هیچ مرزی بین بمب افکن خط مقدم، هواپیمای تهاجمی و جنگنده وجود ندارد، زیرا هواپیماهای چند منظوره در حال حاضر یک واقعیت هستند، نه فانتزی. این هواپیماها هم توانایی انجام بمباران و هم جنگیدن در آسمان را دارند. جدیدترین بمب افکن خط مقدم روسیه، SU-34 شناخته شده است که در مقاله به ویژگی های آن پرداخته خواهد شد.

پیشینه تاریخی

اتحاد جماهیر شوروی دهه 1980 می توانست به ماشین هایی مانند SU-24، MiG-27 و SU-17 ببالد. این واحدهای رزمی در دهه 1970 طراحی و ساخته شدند، اما پس از ده سال شروع به منسوخ شدن کردند. و بنابراین، رهبران شوروی تصمیم به ایجاد یک بمب افکن خط مقدم جدید - SU-27 گرفتند.

این خودرو چندین نوآوری دریافت کرد که کاملاً مشخص شدروح ارتش بود، اما این نوآوری ها هنوز در عمل اعمال می شد. در سال 1990، طراحی کشتی به پایان رسید و حتی نمونه اولیه آن ساخته شد، اما پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، کار بر روی این پروژه به دلایل واضح محدود شد.

در سال 1992، بمب افکن خط مقدم آینده SU-34، که ویژگی های آن در آن زمان کاملاً پیشرفته بود، به رسانه ها نشان داده شد. مدل سریال قبلاً در سال 1994 در نووسیبیرسک به هوا برده شد. آزمایشات در سطح ایالتی در سال 2006 آغاز شد و پنج سال بعد تکمیل شد. در سال 2014، SU-34 (ویژگی ها در زیر آورده خواهد شد) به طور رسمی در پارک رزمی نیروی هوایی روسیه پذیرفته شد.

اطلاعات اولیه

هواپیمای توصیف شده در اصل برای انجام حملات بمباران در عقب عملیاتی و تاکتیکی دشمن بدون توجه به شرایط آب و هوایی و زمان روز طراحی شده بود. در عین حال، کار در ارتفاع کم مانعی برای کشتی نیست. علاوه بر این، این دستگاه قادر است با هواپیماهای دیگر در هوا بجنگد و آنها را نابود کند.

چه چیز دیگری در مورد SU-34 می توانید بگویید؟ ویژگی های آن می گوید که بر اساس یک پیکربندی آیرودینامیکی معمولی طراحی شده است. در صورت وجود یک دم افقی جلوی اضافی، دو موتور توربوجت با پس سوز مخصوص، و همچنین یک دم دو کیل عمودی. پرهای دم همه جا متحرک است. ارابه فرود جلو دارای دو چرخ و ارابه فرود اصلی دارای چهار چرخ است.

کابین و دستگاه

ورودی آن در دنده فرود دماغه در یک طاقچه قرار دارد. خود کابین با زره پوشانده شده استتیتانیوم که ضخامت آن 17 میلی متر است. مخزن سوخت نیز به همین ترتیب محافظت می شود. از فانوس فقط برای کارهای فنی استفاده می شود. وزن کل کابین 1.5 تن است. داخل آن یک منطقه تفریحی، یک جعبه کمک های اولیه، آب آشامیدنی، یک کمد خشک و حتی یک اجاق مایکروویو وجود دارد. برای تخلیه اضطراری خدمه، یک جفت صندلی اجکتی در نظر گرفته شده است. به هر یک از اعضای تیم یک کیت نجات ویژه ارائه می شود که شامل یک قایق نجات، یک چراغ رادیویی، یک منبع غذا، دارو و تجهیزات است.

جلوی هواپیما دارای یک ایستگاه راداری است که توسط فیرینگ پوشانده شده است. علاوه بر این، در جلوی خودرو نیز میله ای برای سوخت گیری بمب افکن در هوا تعبیه شده است.

در دم SU-34 که با اطمینان می توان مشخصات آن را قابل قبول نامید، دو محفظه با موتور وجود دارد. هر موتور قدرت مجهز به سیستم اطفاء حریق است. این هواپیما دارای چهار مخزن سوخت با ظرفیت کل بیش از 12000 لیتر است.

تسلیحات

SU-34 که مشخصات فنی آن از قابلیت اطمینان بالایی برخوردار است، مجهز به اسلحه 30 میلی متری GSh-301 است و همچنین دارای 12 نقطه برای آویزان کردن انواع سلاح است که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• موشک های هدایت شونده.
• بمب.
• موشک های میان برد و کوتاه.
• Beacons.

شاخصها

بنابراین، پارامترهای SU-34 چیست؟ مشخصات آن به شرح زیر است:

• طول - 23.3 متر.
• طول بالها - 14.7 متر.
• مساحت بال - 62 متر.
• حداکثر وزن برخاست - 45000کیلوگرم.
• وزن بار رزمی - 8 تن.
• حداکثر سرعت پرواز ممکن 1900 کیلومتر در ساعت است.
• نوع موتور - AL-31F.
• رانش در لحظه پس سوز - 2 × 12 800 kgf.
• حداکثر سرعت سفر در نزدیکی زمین 1400 کیلومتر در ساعت است.
• حداکثر ارتفاع پرواز 15000 متر است.
• برد پرواز با سوخت گیری کامل - 4000 کیلومتر.

استثمار در عمل

SU-34، که استفاده رزمی از آن در جریان رویدادهای نظامی در قفقاز شمالی و گرجستان رخ داد، ارزیابی کاملاً مثبتی از قابلیت های آن در نبرد واقعی ندارد. بنابراین مشخص است که رادار به تنهایی برای شناسایی سریع و دقیق اهداف دشمن کافی نبود و بنابراین هواپیما باید به تصویرگرهای حرارتی و سیستم های تلویزیونی ویژه مجهز شود. متأسفانه، این هواپیما در دوران دهه 1980 یکی از بهترین های روی کره زمین بود، اما امروزه قابلیت های فنی آن تا حدودی محدود شده است و بسیاری از سیستم ها نیاز به مدرن سازی قابل توجهی دارند.