محصولات ساختاری بانکها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

برای جذب مشتری، بانک ها اقدامات بازاریابی زیادی را انجام می دهند. یکی از آنها سرمایه گذاری در محصولات ساختاریافته است. آنها به عنوان یک دارو در بازار مالی قرار دارند. آیا این ابزارها واقعاً سودآور هستند یا فقط یک طرح هرمی دیگر هستند؟

جوهر

محصولات ساختاریافته ابزارهایی هستند که قرار است از سرمایه گذاری اولیه محافظت کنند و از رشد دارایی ها سود بیاورند. منحصر به فرد بودن محصول در ترکیب ابزارهایی است که به شما امکان می دهد ریسک سرمایه گذاری را محدود کنید.

در شرایط بی ثباتی مالی، به دلیل تغییر شدید نرخ ارز، سرمایه گذاری ارزی خطرناک است و به دلیل نوسانات زیاد، سرمایه گذاری در بورس دشوار است. وضعیت با این واقعیت پیچیده تر می شود که نه تنها حفظ، بلکه افزایش سرمایه نیز ضروری است. راه‌حل مشکل می‌تواند سرمایه‌گذاری در محصولات ساختاریافته باشد که درجه بالایی از حفاظت از دارایی و امکان کسب سود بیشتر از سپرده را ترکیب می‌کند.

بازار محصولات ساختاری شامل:

• سپرده;
• اوراق بهادار;
• معامله کنید"فارکس";
• فلزات بانکی؛
• گزینه ها و معاملات آتی;
• صندوق سرمایه گذاری؛
• سرمایه گذاری املاک و غیره

محصول ساختاری از ترکیب دارایی ها با سطوح مختلف ریسک شکل می گیرد:

• سپرده و تبلیغات;
• CB شرکت های بسیار قابل اعتماد و جدید؛
• اوراق قرضه و اختیارات;
• بیمه سپرده و وقف و غیره

نسبت طوری انتخاب می شود که درآمد حاصل از دارایی های "ایمن" زیان های احتمالی را پوشش دهد.

مثال

محصول ساختاریافته شامل 90 درصد سپرده با بازدهی 10 درصد در سال و 10 درصد از سهام شرکت های جدید با بازدهی 300 درصد است. پس از خرید یک محصول، سه حالت ممکن است.

در صورت شکست سهام، سود سپرده سرمایه گذاری اولیه را جبران می کند. یک سال بعد، مشتری همان مبلغی را که سرمایه گذاری کرده است، بدون سود، اما بدون ضرر دریافت می کند. اگر سرمایه گذاری در بانک مرکزی 300 درصد پیش بینی شده را به همراه داشته باشد، کل بازده پرتفوی 40 درصد خواهد بود. اگر سرمایه گذاری 2/3 سود برنامه ریزی شده را به ارمغان آورد، سودآوری محصول 30 درصد و غیره خواهد بود. یعنی سهام انتخاب شده نقش کلیدی را ایفا می کنند و سرمایه گذاری های بدون ریسک به عنوان بیمه در برابر ضرر عمل می کنند.

موضوعات

محصولات ساختاری در بازار مالی توسط بانک ها، مراکز معاملاتی و AMC ارائه می شود. محصولات بانکی قابل اعتمادترین هستند. در AMC، می‌توانید دارایی‌هایی را برای «هر سلیقه‌ای» انتخاب کنید: از محافظه‌کاران تا دارای ریسک‌پذیرتر. سرمایه گذاری های پرتفوی مراکز معاملاتی با هزینه دارایی های پرریسک و فوق ریسک (به عنوان مثال، ارزها وگزینه).

خرید دارایی با امضای قرارداد بین سرمایه گذار و شرکت همراه است. میزان، مدت سرمایه‌گذاری، فهرست دارایی‌ها، سطح ریسک و سایر نکات مربوط به انتقال وجوه را به وضوح مشخص کرده است.

طرح کار

با آرزوی حفظ و افزایش وجوه رایگان موقت، افراد به یک بانک یا یک شرکت سرمایه گذاری مراجعه می کنند و یک محصول ساختاریافته را خریداری می کنند. واسطه، بخشی از وجوه سرمایه‌گذاری‌شده را در ابزارهای مالی قابل اعتماد (قبض، اوراق قرضه، سپرده‌ها) و قسمت دوم را در دارایی‌های مرتبط با پایه (سهام، ارز)، اما با نوسان کمتر (سهام Sberbank، نرخ طلا، شاخص RTS، و غیره). مشتری خودش دارایی زیربنایی و سطح ریسک را انتخاب می کند، یعنی سهم سرمایه گذاری هایی که به بازار سهام هدایت می شود. مشتری همچنین به طور مستقل نرخ مشارکت (FC) را تنظیم می کند، یعنی تعیین می کند که چه بخشی از درآمد آینده را دریافت خواهد کرد.

مدت سرمایه گذاری از چند ماه تا دو سال متغیر است. علاوه بر این، می توانید سرمایه گذاری های خود را بیمه کنید یا یک سبد سرمایه گذاری با درآمد کوپنی خریداری کنید. در حالت دوم، مشتری هر ماه مقدار ثابتی از سود دریافت می کند که به تغییرات قیمت دارایی پایه بستگی ندارد.

انواع محصولات ساختاریافته

همه پیشنهادات بسته به دو گروه تقسیم می شوند:

• محصولات بدون ریسک 100% بازگشت سرمایه را تضمین می کنند. بزرگترین ریسک این است که تا زمانی که سرمایه گذاری برمی گردد، سرمایه گذار ممکن استفقط سرمایه اولیه را دریافت کنید که به دلیل تورم در معرض درجه کمی استهلاک است. در صورتی که همه دارایی ها کار کنند، مشتری فقط برای فرصت کسب سود هزینه می پردازد.
• محصولات با ریسک محدود. سهم دارایی ها به گونه ای تقسیم می شود که زیان احتمالی را پوشش دهد. سرمایه گذار فقط می تواند بخشی از سرمایه را از دست بدهد. در یک وضعیت خوب بازار، سطح درآمد می تواند به 50 درصد سرمایه گذاری اولیه برسد.

مزایا

• محصولات ساختاری Sberbank یا هر موسسه اعتباری دیگری یک سرمایه گذاری غیرفعال است. مشتری به طور مستقل مجموعه ای از دارایی ها را تشکیل نمی دهد. واسطه مالی این کار را برای او انجام می دهد.
• بدون نیاز به دانش و تجربه در مورد ابزارهای مالی.
• می توان سطح زیان ناشی از سرمایه گذاری ها را تعدیل کرد و در دارایی هایی که به شکل خالص موجود نیستند سرمایه گذاری کرد.
• خواص ساختاری محصول به گونه ای است که خرید حداقل یکی از آنها به معنای تنوع بخشیدن به سرمایه گذاری است.
• با پویایی خوب بازار، سرمایه گذار سود زیادی با ریسک کم دریافت می کند.

عیوب

• محصولات مالی ساختاری به صورت پیچیده به بازار عرضه می شوند. در واقع، این یک مشاوره پولی در مورد قرار دادن وجوه در دارایی های مختلف است.
• 100% ضمانت بازگشت وجه حتی توسط بانک ها نیز قابل ارائه نیست. تمام سپرده ها در DIA بیمه می شوند. احتمال از دست دادن همیشه وجود دارد. تنها سوال سطح ریسک است. این شعار بازاریابی طراحی شده استفقط برای تبلیغات.
• محصولات ساختاری بانکها که از آنها سودی دریافت نمی شود، زیان ده است. این بدان معنی است که سود سپرده ها برای پوشش زیان ناشی از سایر انواع سرمایه گذاری استفاده می شود. اگر مشتری بلافاصله کل مبلغ وجوه را روی سپرده بانکی بگذارد، سود بیشتری نسبت به یک محصول منحصر به فرد دریافت می کرد.
• محصولات ساختاری برای مشتریان ثروتمند طراحی شده اند. نظرات کاربران این موضوع را تایید می کند. با مبلغ 10 هزار روبل وارد بازار مالی شوید. معنی ندارد.
• خدمات مدیریت دارایی پرداخت می شود. این کمیسیون صرف نظر از اینکه سرمایه گذاری درآمد داشته باشد یا خیر محاسبه می شود.
• محصولات ترکیبی مشمول ضمانت های دولتی نیستند. اگر بانک یا AMC ورشکست شود، سرمایه گذار نمی تواند سرمایه خود را برگرداند.
• عملاً هیچ انتخابی از محصولات منحصر به فرد در بازار روسیه وجود ندارد.
• سرمایه گذار مالک واقعی دارایی ها نمی شود، بنابراین نمی تواند سرمایه گذاری را کنترل کند.

خطرهای پنهان

محصولات ساختاریافته ترکیبی از دارایی ها و مشتقات هستند. آنها توسط بانک های جهانی به صورت اسکناس (اوراق قرضه) جمع آوری و فروخته می شوند. آنها با صدور موقعیت های مخالف محصولات سازه ای خود را بیمه می کنند. بانک همیشه پورسانت دریافت می کند. هر مشتری فردی، اگرچه درآمد دارد، اما بر روی مشتریان دیگری که دارایی پرخطرتری را خریداری کرده اند. در نهایت، همه مشتریان پول خود را از دست می دهند. بنابراین، به منظور افزایش جذابیت محصولات جدید، خطرات آنها "رمزگذاری" می شود. بانک ها در مورد چه چیزی ساکت هستند؟

یادداشتهای مانع

اگر همهسهام منتخب قیمت را بالاتر از حد تعیین شده نگه می دارد، دارندگان محصولات ترکیبی سرمایه گذاری و درآمد توافق شده خود را پس می گیرند. یادداشت ها مانند اوراق قرضه شروع به کار می کنند. اگر یکی از دارایی های انتخاب شده کاهش قیمت داشته باشد، ارزش سرمایه گذاری پرتفوی برابر با بدترین سهام خواهد بود. احتمال کاهش قیمت حداقل 1 سهم از 3 سهم بیشتر از هر سهم به صورت جداگانه است. بر این اساس، زیان احتمالی به طور قابل توجهی از درآمد احتمالی بیشتر است.

تماس خودکار

سرمایه گذاری های پورتفولیو اغلب با یک گزینه اضافی فروخته می شود. منظور از تماس خودکار چیست؟ در صورت افزایش قیمت تمام سهام، مشتری می تواند اسکناس دیگری خریداری کند و بانکدار درآمد اضافی دریافت می کند. هنگامی که بازار بالا می رود، هر سه ماه یک بار بانکدار پاداش دریافت می کند، مشتری یک کوپن جدید دریافت می کند. این اتفاق می افتد تا زمانی که یکی از بانک های مرکزی به حد تعیین شده کاهش یابد.

مثال دیگر یک اسکناس اعتباری است. مشتری 100% افزایش قیمت سهم و در صورت کاهش آن 100% مبلغ سرمایه گذاری شده بازپرداخت می شود. اگر از یک ابزار نه چندان فرار به عنوان دارایی استفاده شود، خوب است. به نظر می رسد که بخشی از یادداشت، طراحی شده برای حمایت از سرمایه، در شاخص بورس سرمایه گذاری شده است. بازده - 20%.

شبکه توزیع

مشکل فقط خطرات نیست. بانک ها نمی توانند کل بازار را به یکباره پوشش دهند. واسطه ها وارد بازی می شوند. هر حلقه در زنجیره "بانک - توزیع کننده - مدیر" در فروش مجدد درآمد کسب می کند. ساختار محصولات منحصر به فرد به گونه ای است که بانک می تواند در هر زمان شرایط سرمایه گذاری پول را دوباره محاسبه کند. همه چیز به فروشنده بستگی دارد. شخصی یک کوپن را با سرمایه گذاری اجباری می فروشد99.5٪ از پول، با دریافت تنها 0.5٪، و کسی می تواند محصول را با شرایط بدتر بفروشد و بلافاصله 5٪ دریافت کند. حداکثر اختلاف می تواند تا 35% باشد.

واسطه ها احتمال بیشتری برای فروش محصولات پرخطر دارند. در نتیجه، سبدهای محافظه کارانه با یادداشت های مانع، تماس خودکار پر می شوند و در یک سال 80 درصد ضرر را به همراه دارند. در این مدت، بانکداران موفق می شوند برای خرید اسکناس جدید 0.5% و 4 برابر 3% کارمزد دریافت کنند.

با توجه به نکته ای که بازگشت 100٪ سرمایه گذاری در شاخص سهام RTS را تضمین می کند، بانکدار دو برابر بیشتر درآمد خواهد داشت. چنین محصول ساختاری شامل یک اختیار خرید دو ساله (17%) در شاخص است، پرتفویی از اوراق قرضه غیر نقدشونده که پس از بازخرید، 100% سرمایه اولیه را به همراه خواهد داشت. متوسط بازده بازار اوراق قرضه 18٪ است، از کل پرتفوی - 62٪. از چنین تراکنشی، بانکدار 21٪، 79٪ باقیمانده - مشتری را دریافت می کند.

نتیجه گیری

محصولات ساختاری یک طرح هرمی نیستند. اگر از چنین ابزارهایی در حد معقول استفاده کنید، می توانید معامله خوبی انجام دهید. اگر ریسک اعتباری پایین باشد، همین شاخص سهام در حمایت از سرمایه مناسب است. اما بیشتر محصولات ترکیبی فقط به دلیل گنجاندن مواد منحرف کننده در آنها از همه نظر ضرر می کنند. علاوه بر این، هیچ کس قانون اصلی تجارت را لغو نکرده است: مدیر پورتفولیو همراه با مشتری سود می برد، و فروشنده - برای مشتری.