مصرف مواد محصولات مشخصه ساخت محصولات است

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-02 13:53

توسعه محصول جدید یک کار فنی پیچیده است که شامل اجرای مجموعه ای از کارهای تحقیق و توسعه است. ویژگی فرآیند مورد بررسی در نیاز به اطمینان از سطح فنی مورد نیاز محصول و همچنین دادن خواص خاصی به آن است. آنها باید حداقل شدت کار تولید و عملیات بعدی محصول را تضمین کنند و همچنین مصرف منابع مواد و انرژی را در تمام مراحل چرخه زندگی کاهش دهند. شدت مواد تولید مشخص کننده هزینه هایی است که یک شرکت در هنگام توسعه و راه اندازی محصولات به تولید انبوه متحمل می شود.

قابلیت ساخت محصول

هدف اصلی هر محصولی برآوردن نیازهای مشتری است. در عین حال، از یک طرف، باید برای حداکثر سودمندی آن تلاش کرد، و از سوی دیگر، ویژگی های آن را که با شدت منبع محصول مرتبط است، فراموش نکنید. مجموعه ای از ویژگی های محصول که به طراحی آن اجازه می دهد از نظر هزینه های ساخت بهینه باشدو بهره برداری (در حین اطمینان از سطح مورد نیاز کیفیت و حجم تولید)، قابلیت ساخت طرح نامیده می شود.

برای قابلیت ساخت، تعدادی نشانگر استفاده می شود که عبارتند از:

• مصرف مواد محصولات - مشخص کننده هزینه های ذاتی منابع مادی (ساخت، بهره برداری و تعمیر)؛
• شدت انرژی محصول - حجم هزینه های سوخت و منابع انرژی؛
• مصرف مواد خاص - نشان دهنده انطباق با تأثیر مفید محصولات است.

پارامترهای مشخص شده برای همه اشیاء تولید شده جهانی هستند. در صورت نیاز به مقایسه گزینه های مختلف طراحی، برای انتخاب مناسب ترین، ابتدا تحلیلی از مصرف مواد محصولات انجام می شود.

شخصیت‌بندی و محاسبه

مصرف مواد محصولات مشخص کننده مقدار منابع مختلفی است که برای ایجاد و استفاده بعدی از اشیاء (سیستم ها) در شرایط عملیاتی خاص لازم است. انواع مختلفی از این شاخص وجود دارد. برخی از آنها به مراحل تولید مربوط می شوند، برخی دیگر فقط به حوزه تعمیر یا نگهداری مربوط می شوند.

در عمل انجام محاسبات، اغلب از شاخص های خاصی از مصرف مواد استفاده می شود که به ردیابی رابطه با مصرف مواد کمک می کند. به طور کلی، مصرف ویژه مواد تولید (М_{ud) به صورت زیر محاسبه می شود:}

M_ud =M_p/(RT)

M_{p - این میزان مصرف مواد در ساخت است. T - زمان استاندارد درعمل؛ P حداکثر مقدار پارامتر اصلی است (اثر مفید تعیین شده توسط داده های علمی).}

ویژگی های انتخاب شده ارتباط نزدیکی با هزینه مواد دارند. هنگامی که پارامتر تغییر می کند، جریان نیز تغییر می کند. نمونه هایی از اثرات مفید، بسته به سیستم فنی یا شی مورد نظر، می تواند مسافت پیموده شده بر حسب کیلومتر (برای اتومبیل، دوچرخه، کامیون)، قدرت (برای ایستگاه های پمپاژ)، بهره وری (یخچال) و غیره باشد. همانطور که مشاهده می شود، مواد مصرف محصولات در هنگام انتخاب طرح های جدید جزء پیچیده را مشخص می کند.

برای مشخص کردن نوع ماده ای که در فناوری تعمیرات یا در ساخت ترکیب می شود، می توان شاخص را بر اساس نوع ماده متمایز کرد - مصرف فلز، مصرف پلاستیک، مصرف چوب. تجزیه و تحلیل شاخص های خاص به شما امکان می دهد یک استراتژی و جهت کلی برای بهبود اشیاء در حال توسعه انتخاب کنید.

علاوه بر ویژگی های ارائه شده، ارزیابی های بیشتری از استفاده از مواد توصیه می شود. میزان مصرف مواد محصولات با شاخص های زیر مشخص می شود: میزان کاربرد، میزان استفاده از مواد و غیره.

برای مثال، ضریب کاربرد به صورت: تعریف می شود

K_pr=M_nі/M_n

M_نі - نرخ مصرف مواد خاص (i)؛ M_{n– هنجارهای مصرف همه مواد برای ساخت محصول.}

مشخص شدضریب امکان استفاده از درجه های امیدوارکننده مواد را می دهد.

برای تجزیه و تحلیل میزان استفاده منطقی از مواد، می توانید ضریب مناسب را اعمال کنید:

K_i.m.=M_i/M_نі، جایی که M _{نه– ارزش اسمی وزن مواد (i).}

روشهای تعیین

هنگام تجزیه و تحلیل طراحی یک محصول، باید از رعایت شرایط زیر اطمینان حاصل کرد:

• شرایط عملیاتی مورد انتظار باید در سطح سازمانی و فنی یکسان باشد؛
• باید از پیشرفته ترین فناوری در زمان طراحی استفاده کرد؛
• محصولات باید تقریباً همان میزان شدت کار داشته باشند؛
• مقادیر مصرف مواد با یک روش برای همه سازه ها تعیین می شود.

متداول‌ترین روش‌های تعیین شامل روش محاسبه و توزین است. روش قیاس، روش محاسبه توده ها، روش سهمیه بندی خاص و غیره نیز استفاده می شود.

چشم انداز استفاده

نتایج تجزیه و تحلیل مصرف مواد می تواند برای بهبود سیستم طراحی و توسعه محصولات جدید استفاده شود. به طور خاص برای:

• مواد جدید دریافت کنید؛
• تکنولوژی های پیشرفته ساخت و تعمیر؛
• افزایش سطح قابلیت اطمینان محصول؛
• بهینه سازی شرایط عملیاتی؛
• استفاده از روش های جدید کنترل کیفیت؛
• تحلیل امکان سنجی ثانویهاستفاده از مواد.

نتیجه گیری

رویکردهای مدرن برای اطمینان از قابلیت ساخت محصولات باید مبتنی بر روش های دقیق برای تعیین خواص محصولات باشد. مصرف مواد محصولات نه تنها مصرف مواد برای یک محصول خاص، بلکه توزیع بهینه منابع در تمام مراحل استفاده را مشخص می کند.