موشک هواپیما R-27 (موشک هدایت شونده میان برد هوا به هوا): توضیحات، حامل، ویژگی های عملکرد

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-17 18:49

موشک هواپیمای R-27 متعلق به رایج ترین نماینده رده موشک های هدایت شونده هوا به هوای داخلی است. تغییرات، اکثر انواع سیستم های هدایت، و همچنین پیکربندی پیشرفته سکان ها را با بلوک های آیرودینامیکی ترکیب می کنند. این سلاح با توجه به ویژگی های طراحی خود به طور قابل توجهی از ویژگی های رقیب خارجی AIM-7 پیشی گرفت و در عملکرد پرواز با آخرین نمونه های نوع AIM-120C قابل مقایسه بود.

طراحی و توسعه

توسعه موشک هواپیمای R-27 در سال 1972 در دفتر طراحی ایالت Vympel آغاز شد. قرار بود مهمات مورد بحث را با آخرین جنگنده های Su-27 و MiG-29 آن زمان مسلح کند. یک سال بعد، مفهوم طراحی در جلسه ای در MAP با حضور نمایندگان دفاتر طراحی پیشرو و موسسات تحقیقاتی تخصصی مورد توجه قرار گرفت.

در نتیجه، مجوز تولید موشک میان برد مدولار به طور رسمی صادر شد و پس از آن در زمستان 1974 تایید شد. طراحی در فرمطرح ها بر اساس رقابت بین "Vympel" و "Lightning" انجام شد. در ماه مه 1975، این پیروزی به MKB اعطا شد، پس از آن تیمی از مهندسان به رهبری P. Dementiev شروع به توسعه مهمات جدید کردند. اولین نمونه های اولیه با پرتاب از یک جنگنده مدرن MiG-23-ML آزمایش شدند. تولید سریال در سال 1984 آغاز شد، سه سال بعد، "محصول 470" به تصویب رسید.

شرح موشک هواپیمای R-27

در ابتدا، این مدل با در نظر گرفتن طرح معمولی آیرودینامیک هواپیما توسعه یافت. متعاقباً، بر اساس قرارگیری صلیبی نامتقارن سطوح کار، به پیکربندی "اردک" تغییر یافت. سکان های آیرودینامیکی پیچیده از نظر فنی در طراحی معرفی شدند. این عناصر دارای کشیدگی قابل توجه، جابجایی پیکربندی متغیر (در لبه جلویی) و محفظه ریشه مخروطی هستند.

چنین طرحی (از نوع "پروانه") امکان استفاده از سکان ها را در حالت دیفرانسیل نه تنها برای کنترل و تثبیت پرواز از نظر شاخص های اصلی، بلکه برای یک عمل مشابه در امتداد کانال رول ویژگی های طراحی ضریب لحظه چرخشی پایدار را در کل محدوده موجود اعداد تضمین می کند. بر این اساس، پدیده معکوس، مشخصه سایر آنالوگ های ایجاد شده بر اساس سیستم "اردک"، یکسان شد.

ویژگی های طراحی

بر روی بدنه موشک هواپیمای R-27، جلوی سکان های سرنشینان، دستگاه های بی ثبات کننده ارائه شده است. حاشیه پایداری استاتیک توسط این عناصر فراهم می‌شد که در هنگام تغییر ناحیه خود را تغییر می‌دادندکلاهک های جنگی نسخه هدایت شونده رادار با تنظیمات ترکیبی برای به حداکثر رساندن مزایای بالستیک موشک طراحی شده است.

آنها تقریباً 2.5 برابر برد تسخیر هدف با سر فراتر رفتند. یعنی در مرحله اول مسیر، هدایت اینرسی به هدف با اصلاح رادیویی فاکتورهای سرعت و موقعیت با در نظر گرفتن مانور هدف مورد استفاده قرار می گیرد. در مرحله پایانی نقش اصلی به خانه نشینی واگذار شد.

پرتابگرهای ریلی و پرتاب کننده یکسان برای تعلیق در Su-33 و سایر هواپیماهای حامل استفاده می شود. اولین نسخه APU-470 برای نصب مهمات در زیر بال های هواپیما طراحی شده است و منجنیق به عنوان یک محفظه کار در زیر بال ها و بدنه عمل می کند. شایان ذکر است که مصالح ساختمانی اصلی تیتانیوم (برای بدنه) و فولاد تقویت شده (برای پوسته موتور) است.

مقصد

موشک های هدایت شونده میان برد R-27 برای رهگیری هواپیماها و هلیکوپترها از انواع مختلف و همچنین برای از بین بردن آنها طراحی شده اند. علاوه بر این، سلاح مذکور در موارد زیر موثر است:

• نابودی پهپاد و موشک های کروز در نبردهای هوایی در فواصل طولانی و متوسط؛
• زمانی که حامل ها در هر زمانی از روز به صورت گروهی و مستقل عمل می کنند؛
• بدون توجه به اطلاعات، آتش و اقدام متقابل مانوری دشمن، از هر جهت، در پس زمینه آب و خاک، اهداف را مورد اصابت قرار دهید.

مهمات مورد بحث تا حدی به واحدهای نظامی تحویل داده می شودمونتاژ شده، با سکان ها و گلگیرها برداشته شده است.

اصلاحات موشک هواپیمای R-27

این سلاح در چندین نسخه ساخته شده است. بین خودشان، آنها در نوع سرهای هدایت (نوع عملیات راداری نیمه فعال (PARGS)) و نسخه حرارتی (TGS) متفاوت هستند. علاوه بر این، آنها دارای تنظیمات مختلفی از واحدهای پیشران هستند که دارای پتانسیل انرژی استاندارد یا افزایش یافته هستند. تغییرات با TGS با شاخص های حروف "T" یا "ET"، نسخه های با PARGS - "R" و "ER" تکمیل می شوند.

شایان ذکر است که حرف "E" مخفف مدل "Power-Armed" است. بسیاری به اشتباه رمزگشایی را به عنوان یک تغییر "صادرات" نسبت دادند. چنین نمونه هایی دارای نیروگاه سوخت جامد با قدرت افزایش یافته با قطر افزایش یافته در مقایسه با محفظه بدنه هستند.

برخی از شاخص‌های کلی تمام اصلاحات موشک هواپیمای R-27:

• سرجنگی - هسته:
• نوع فیوز - غیر تماسی/رادار/تماسی؛
• وزن کلاهک - 39 کیلوگرم؛
• شعاع هنگام فعال کردن فیوز - تا 6 متر؛
• موتور - با یک حالت (RDTT R-300)؛
• واحد نیرو در اصلاحات "E" - دارای رانش اولیه افزایش یافته با کاهش بیشتر (RDTT R-300E)؛
• وزن نیروگاه - 95/192، 5 کیلوگرم.

جدول پارامتر

ویژگی های عملکرد موشک های هواپیمای R-27 بسته به تغییر و هدف متفاوت است. جدول زیر به شما کمک می کند تا تفاوت بین همه را درک کنیدانواع سلاح های گفته شده خط تیره به این معنی است که نشانگرها با گزینه "P" یکسان هستند.

TTX	R-27R	27T	27TE	27RE	27 AE
طول (متر)	4, 08	3, 79	4، 5	4, 78	4, 78
دهانه بال (متر)	0, 77	-	0, 8	0, 8	0, 8
وزن موشک (کیلوگرم)	253، 0	254، 0	343، 0	350، 0	350، 0
جرم سرجنگی (کیلوگرم)	39، 0	-	-	-	39، 0
پیکربندی سرجنگی	گزینه میله	-	-	-	-
محدوده پرتاب (کیلومتر)	80، 0	70، 0	120، 0	130، 0	130، 0
نشانگر سرعت (M)	4، 5	-	-	-	-
نوع سیستم راهنمایی	ترکیبی (رادار نیمه فعال با تصحیح اینرسی)	طراحی تمام زاویه حرارتی	حرارتی، با در نظر گرفتن همه زوایا	-	GOS با حالت برنامه نویسی و تصحیح اینرسی
موشک‌بر R-27	Su-35/27/33، MiG-29، Yak-141	-	-	-	-

بعد، هر اصلاح را با جزئیات بیشتری در نظر بگیرید.

نسخه 27-R

مدل مشخص شده نوعی راکت استاندارد است که با اعمال فرکانس های رادیویی خاصی دارای کنترل اینرسی با اصلاح است. علاوه بر این، سیستم هدایت شامل یک واحد رادار نیمه فعال است که در مرحله پایانی پرواز فعال می شود.

سیستم هدایت 9B-1101K GOS نیز توسط طراحان موسسه تحقیقاتی آگات در حال توسعه است. گره مشخص شده روی گرفتن اشیا در ارتفاعات 20 تا 25000 متری متمرکز است. در این حالت حداکثر تخمین یا دست کم گرفتن هدف در سرعت تا 3500 کیلومتر در ساعت 10 کیلومتر است. شروع یک جفت شارژ روی دو هدف مجاز است. آمادگی GOS برای استفاده یک ثانیه پس از دریافت نشانه هدف از واحد کنترل ناو نوع Su-33 یا MiG-29 تضمین می شود.

سری R-27T

یکی از ویژگی های متمایز این اصلاح، وجود یک عنصر خانه مادون قرمز است. طراحی موشک شامل اجزا و قطعات زیر است:

1. در محفظه کمان زیر فیرینگ یک آشکارساز جستجوگر مادون قرمز وجود دارد.
2. سخت افزار هد در قسمت بعدی کیس قرار دارد.
3. سر سر مجهز به چهار سکان با پیکربندی کانارد.
4. سرجنگی در پشت محفظه درایو نیروی سکان نصب شده است. جای فیوز هم هست.

قسمت بدنه بیشتر توسط یک واحد قدرت موشک اشغال شده است. عملکرد مداوم 3 ساعت است (همراه با مدار خنک کننده ردیاب روشن)

R-27 ER و R-27 ET

موشک هدایت شونده هوا به هوا "ER" برد پروازی قابل توجهی دارد. در مقایسه با مدل پایه، ابعاد و وزن کلی بزرگی دارد. جستجوگر رادار نیمه فعال، نابودی اشیا را در شرایط نامساعد جوی، بدون توجه به تداخل طبیعی و مصنوعی، تضمین می کند.

سری R-27 TE همچنین دارای برد، ابعاد و وزن زیاد است. مزیت مهم آن استفاده در پرتابگرهای هواپیما برای از بین بردن انواع هواپیماهای جنگی از جمله هواپیماهای با قابلیت مانور بالا و موشک های کروز است. در عین حال، تداخل، شرایط آب و هوایی، پس‌زمینه سطح زمین یا آب و زاویه هدایت تأثیری بر اثربخشی عمل نمی‌گذارند.

Models 27AE and 27P

نسخه R-27AE یک موشک هدایت شونده میان برد است که هدف اصلی آن مبارزه با اهداف مختلف هوایی است. GOS شامل ترکیبی استرادار فعال و سیستم تصحیح اینرسی. این گره ها به نوبه خود بسته به فاز پرواز فعال می شوند. GOS بر اساس اصل راه اندازی از دریافت نشانه هدف توسط رادارهای هواپیماهای حامل یا تاسیسات ضد هوایی زمینی عمل می کند. یک سیستم هدایت چند منظوره تک پالس توسعه یافته در موسسه تحقیقاتی آگات قادر به تضمین جستجو، گرفتن، ردیابی و انهدام اهداف تعیین شده است.

حالت های GOS مشخص شده:

• کار مستقل بر روی اشیاء اولیه، که نیازی به پشتیبانی مکان رادارهای دیگر در پرواز ندارد؛
• برنامه اصلاح شده اینرسی با پشتیبانی رادار؛
• حالت کدنویسی که امکان معرفی برنامه های به روز را فراهم می کند.

یک تغییر جالب دیگر - R-27P - به سلاح های غیرفعال اشاره دارد. سر به سمت هدف، با تمرکز بر روی ایستگاه های راداری فعال، از جمله دستگاه های آواکس، هدف قرار می گیرد. طراحی این نسخه توسط MKB Kulon انجام شده است، مراحل بعدی ایجاد توسط نرم افزار Avtomatika که پیشرو در توسعه رادارهای غیرفعال محسوب می شود، انجام شده است. در این شرکت، تمام سیستم های داخلی سرهای هدایت غیرفعال برای موشک های زمین به هوا ایجاد شد. از آنجایی که این طرح قبلا توسعه نیافته بود، کار به طور قابل توجهی به تاخیر افتاد. پروژه آزمایشی R-27P در سال 1981 توسط طراحان دفاع شد، آزمایشات کارخانه و پرواز فقط از سال 1984 انجام شد

مختصر درباره شرکت های مخابراتی

حمل و پرتاب موشک های R-27 که طبق استانداردهای ناتو AA 10 Alamo نامیده می شد توسط چندین جنگنده داخلی انجام شد.

در میان آنها:

1. Su-27 - جنگنده چند منظوره نسل چهارم شوروی و سپس روسی. اولین پرواز در سال 1977 انجام شد و این عملیات از سال 1985 انجام شد. این مدل یکی از هواپیماهای اصلی نیروی هوایی روسیه است که برای کسب برتری نظامی در هوا طراحی شده است.
2. Su-33 یکی دیگر از نمایندگان نسل چهارم جنگنده های روسی است که از سال 1998 در خدمت بوده و با ظرفیت بارگیری بالا و برد پروازی خود متمایز است. ویژگی - توانایی انجام وظایف یک هواپیمای تانکر.
3. Su-34. جنگنده بمب افکن چند منظوره، با تمرکز بر شکست و بمباران اهداف زمینی، مقابله با اهداف دشمن در هوا. ویژگی ها - ویژگی های رزمی منحصر به فرد و در دسترس بودن دستگاه های نوآورانه برای مقابله با سیستم های الکترونیکی.
4. Su-35. این هواپیمای نظامی با نام Su-27M نیز شناخته می شود و با پارامترهای جنگنده های نسل پنجم مطابقت دارد.
5. Yak-141 یک هواپیمای نظامی چند منظوره برای همه شرایط آب و هوایی با قابلیت برخاست و فرود عمودی است. اولین پرواز در سال 1987 انجام شد
6. MiG-29. جنگنده چند منظوره نسل چهارم، در سال 1983 به خدمت گرفته شد.