محصولات علوفه ای: غلات، حبوبات. فهرست محصولات علوفه ای

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

کشاورزی بدون دامپروری غیرممکن است. پرورش بز، پرورش طیور، پرورش اسب، دامپروری (لبنیات، گوشت، لبنیات و گوشت)، پرورش گوسفند، پرورش خرگوش، پرورش خوک، زنبورداری، پرورش سگ و سایر صنایع کمتر رایج را می توان در اینجا تشخیص داد. و اگر شخصی تصمیم گرفت به دامداری بپردازد ، ابتدا باید به این فکر کند که چگونه مزرعه خود را تغذیه می کند. برای این منظور، محصولات علوفه ای گیاهان کاملاً مناسب هستند. آنها را می توان به طور مستقل رشد داد و رشد داد تا برای خرید محصولات حیوانی هزینه نشود. این در مورد گیاهانی است که می توانند به غذا تبدیل شوند که اکنون مورد بحث قرار خواهد گرفت.

بیایید با معروف ترین آنها شروع کنیم.

محصولات علوفه ای. لیست گیاهان تحت پوشش در مقاله

• هندوانه علوفه ای.
• کدو علوفه ای.
• کدو علوفه.
• چودار.
• جو.
• جو دوسر.
• سویا.
• Lupin.

خربزه

کدوهای علوفه ای اول از همه هندوانه، کدو سبز و کدو تنبل هستند.

هندوانه علوفه

این گیاه یک ساله از خانواده استکدو تنبل. جرم میوه آن از 10 تا 30 کیلوگرم است. این میوه ها به صورت تازه یا سیلو شده برای دام تغذیه می شوند. خوراک هندوانه حاوی پروتئین (0.3 کیلوگرم به ازای هر 100 کیلوگرم محصول)، کربوهیدرات هایی است که به راحتی هضم می شوند، مانند گلوکز، فروکتوز و ساکارز، اسید فولیک، پکتین (0.36-0.75 کیلوگرم در هر 100 کیلوگرم محصول)، و همچنین ویتامین های D, A. ، C، B و آهن.

کدو علوفه

این گیاه نیز از خانواده کدو است و یک ساله است. وزن میوه تا 30 کیلوگرم است.

میوه های این گیاه دارای مقدار زیادی قند (12 کیلوگرم در هر 100 کیلوگرم محصول)، پروتئین (0.4 کیلوگرم در هر 100 کیلوگرم میوه)، ویتامین E، PP، C و پروویتامین A است.

این محصول برای گاو، خوک و مرغ عالی است. در اولی، محتوای چربی شیر را افزایش می دهد و مقدار آن را افزایش می دهد، در حالی که دومی، زمانی که از کدو تنبل تغذیه می کند، شروع به تخم گذاری بیشتر می کند.

کدو سبز علوفه ای

خربزه و محصولات علوفه ای نیز کدو سبز هستند. آنها زودتر از گیاهان ذکر شده در بالا می رسند، که مزیت بدون شک آنهاست. علاوه بر این، حتی می‌توان آن‌ها را بعد از بخارپز یا خرد کردن به صورت نارس به حیوانات داد.

کدو سبز - محصولات علوفه ای خربزه حاوی پروتئین به میزان 0.7-1 کیلوگرم در هر 100 کیلوگرم محصول. این مواد نه تنها در میوه‌ها، بلکه در قسمت‌های بالای گیاه نیز یافت می‌شوند (0.8 کیلوگرم در هر 100 کیلوگرم).

غلات علوفه

چاودار، جو و جو در درجه اول به این گروه تعلق دارند. تمامی محصولات علوفه ای غلات دارایتعدادی از کاستی ها این مقدار کم کلسیم است که برای رشد طبیعی حیوان و همچنین قابلیت هضم نسبتاً کم پروتئین های موجود در دانه ها ضروری است.

چودار

در 100 کیلوگرم دانه این گیاه حاوی 10.1 کیلوگرم پروتئین، 2.3 کیلوگرم فیبر، 1.9 کیلوگرم چربی، 66.1 کیلوگرم BEV (مواد استخراجی بدون نیتروژن)، 1.8 کیلوگرم خاکستر و همچنین 16 کیلوگرم آب.

جانوران چاودار دوست ندارند در مقادیر زیاد غذا بخورند. این به خاطر طعم تارتی است که دارد. همچنین خوردن بیش از حد چاودار می تواند منجر به اختلالات گوارشی شود. این امر به ویژه در مورد غلات تازه برداشت شده صادق است. بنابراین، در رژیم غذایی گاو یا خوک، مقدار چاودار مصرفی نباید از 30 درصد کل غذا تجاوز کند.

علاوه بر این، باید این عامل را در نظر گرفت که دانه های این گیاه حاوی مقدار نسبتاً کمی پروتئین قابل هضم است. این باید با وجود غذاهای غنی از پروتئین در رژیم غذایی، مانند حبوبات علوفه ای جبران شود.

جو

100 کیلوگرم دانه جو حاوی 10.8 کیلوگرم پروتئین، 4.8 کیلوگرم فیبر، 2.2 کیلوگرم چربی، 65.6 کیلوگرم BEV، 2.8 کیلوگرم خاکستر و 13 کیلوگرم آب است.

این گیاه عیوب زیادی دارد. اینها شامل محتوای کم کلسیم، فسفر، ویتامین ها و همچنین محتوای ناکافی پروتئین است. برعکس، مقدار فیبر افزایش یافته است، بنابراین این ماده غذایی را فقط باید در ترکیب با محصولات کم این ماده (گندم،ذرت).

اما، با وجود تمام جنبه های منفی، جو به طور گسترده ای به عنوان خوراک دام های مزرعه استفاده می شود، زیرا به بهبود کیفیت گوشت و شیر کمک می کند.

می توانید دانه های این گیاه را به صورت سرخ شده به خوکچه های جوان و به صورت آسیاب شده به خوک ها بدهید. گاوهای شیری اغلب با پوره جو یا آرد تغذیه می شوند.

جو

100 کیلوگرم جو حاوی 9.1 کیلوگرم پروتئین، 10.4 کیلوگرم فیبر، 4.9 کیلوگرم چربی، 57.3 کیلوگرم BEV، 4 کیلوگرم خاکستر و 13 کیلوگرم آب است.

لایه دانه های جو دوسر حاوی مقدار بسیار بالایی فیبر است که هضم این محصول را مختل می کند.

این خوراک برای اسب ها استاندارد در نظر گرفته می شود. در رژیم غذایی گاو و خوک، می تواند 40٪، طیور - 30٪ باشد. با این حال، نباید آن را در حین تولید روغن به گاوهای شیری و همچنین در آخرین مرحله پرواربندی به خوک ها داد.

حبوبات به عنوان خوراک دام

حبوبات غذایی که برای همه شناخته شده اند سویا و لوپین هستند.

دانه های هر یک از این گیاهان دارای مقدار زیادی پروتئین هستند. این به ویژه برای سویا صادق است.

ترکیب شیمیایی لوبیا چیزی شبیه به این است. برای 100 کیلوگرم دانه سویا، 33.6 کیلوگرم پروتئین، 5.7 کیلوگرم فیبر، 17.4 کیلوگرم چربی، 26.8 کیلوگرم BEV، 4.6 کیلوگرم خاکستر و 11 کیلوگرم آب وجود دارد. 100 کیلوگرم لوپین حاوی 27.5 کیلوگرم پروتئین، 5.3 کیلوگرم چربی، 12.8 کیلوگرم فیبر، 35.8 کیلوگرم BEV، 2.7 کیلوگرم خاکستر و 14 کیلوگرم آب است.

محصولات علوفه ای، که فهرست آنها در بالا آورده شده است، نه تنها به دلیل محتوای پروتئین بالا، بلکه برای تعداد زیادی از محصولات ارزشمند هستند.اسیدهای آمینه، ویتامین های گروه B و اسید اسکوربیک، کلسیم، فسفر، مس، آهن و روی.

اما با وجود ارزش غذایی و فواید، درصد حبوبات در رژیم غذایی نباید از ۲۵ درصد تجاوز کند، زیرا مصرف بیش از حد این محصول باعث ایجاد مشکلاتی در دستگاه گوارش از جمله نفخ می شود و همچنین می تواند باعث سقط جنین شود. زن باردار.

رایج ترین و متداول ترین حبوبات علوفه ای، سویا است. دارای مقدار زیادی پروتئین نزدیک به حیوانات و همچنین اسیدهای آمینه است که متابولیسم طبیعی را در دام فراهم می کند.

استفاده از این حبوبات به عنوان غذای پرندگان، تنها پس از قرار گرفتن در معرض حرارت توصیه می شود. البته باید توجه داشت که استفاده از دمای بیش از حد بالا در این حالت منجر به کاهش کیفیت محصول می شود. گاوها را می توان با سویای خام تغذیه کرد.

لوپین در سه نوع سفید، زرد و آبی موجود است. انواع زرد و سفید شیرین هستند، آنها از نظر محتوای آلکالوئید کمتر از انواع آبی متفاوت هستند (0.002-0.12 کیلوگرم در هر 100 کیلوگرم محصول، در مقابل 3.87 کیلوگرم در آبی). لوپین زرد دارای بیشترین میزان پروتئین در بین این سه گونه است. همچنین تمامی انواع این گیاه حاوی آمینو اسیدهای ضروری هستند که بدن حیوان به تنهایی آنها را تولید نمی کند. این غلات همچنین حاوی ویتامین ها و مواد معدنی هستند.

بهترین گزینه استفاده از لوبیا به عنوان خوراک استخوک ها که در رژیم غذایی آنها سیب زمینی زیادی وجود دارد. از مضرات این محصول خوراکی می توان فیبر بالای آن را در نظر گرفت که در محاسبه میزان این خوراک در جیره دام های مزرعه باید به آن توجه کرد. در منوی خوکچه های جوان، لوبیا لوپین نباید بیش از 18-20٪ از کل غذا را تشکیل دهد، خوک های بالغ - بیش از 12٪.

در تصمیم برای وارد کردن این ماده غذایی به رژیم غذایی حیوان باید به این نکته نیز توجه داشت که به دلیل داشتن آلکالوئیدهای موجود در آن طعم تلخی به شیر و کره می دهد. همچنین مصرف زیاد این مواد می تواند باعث اختلال در دستگاه گوارش شود. با پیش تیمار کردن لوبیا می توان از این پدیده های منفی جلوگیری کرد. برای خلاص شدن از شر آلکالوئیدها، دانه های لوپین را باید در آب سرد خیس کنید، سپس به مدت یک ساعت بخار داده و دوباره آبکشی کنید. غذای فرآوری شده باید ظرف 24 ساعت استفاده شود وگرنه فاسد می شود.

با این حال، کمبودهای مربوط به آلکالوئیدهای این گیاه اکنون با اصلاح گونه هایی که دانه های آنها تقریباً عاری از این مواد هستند، برطرف می شود.