پول با ارزش کامل - چیست؟

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

قرنها پیش، مردم برای به دست آوردن کالاهای ضروری و فروش کالاهای فراوان، از ساده ترین روش استفاده می کردند - مبادله مبادله ای، یا مبادله اولیه کالا. با توسعه صنایع دستی، بهبود فرآیندهای کشاورزی و دامداری و همچنین گسترش مناطق رفت و آمد، این روش پرداخت بیش از پیش نامناسب شد.

در آن زمان بود که اولین پول ظاهر شد. آنها خیلی سریع ریشه دوانیدند و به زودی کل جهان از یک سیستم متفاوت مبادله متقابل کالاها استفاده کرد: خرید و فروش. زمان گذشت، کشورها و ارزها تغییر کردند، سیستم‌های پرداخت تکامل یافتند، پول تمام و نیمه، پرداخت‌های الکترونیکی و کیف پول ظاهر شدند.

تعریف مفهوم

پول با ارزش کامل اسکناس هایی هستند که قدرت خرید در آنها مستقیماً به ماده ای که از آن ساخته شده است بستگی دارد. اغلب طلا، نقره، مس است. برای چنین اسکناس هایی، ارزش اسمی نشان داده شده در سمت جلو،لزوماً با بازار کالا منطبق است.

به عنوان مثال، سکه ای که یک گرم طلا دارد، ارزش اسمی آن برابر با قیمت همان وزن این فلز گرانبها در بازار است. در غیر این صورت نمی توان این وسایل پرداخت را به عنوان پول تمام عیار در نظر گرفت. گردش و انتشار تعدادی از ویژگی ها، مزایا و معایب خاص خود را دارد که در زیر مورد بحث قرار می گیرد.

ویژگی

همانطور که در بالا ذکر شد، پیش نیاز چنین اسکناس هایی مطابقت کامل ارزش اسمی با اسکناس واقعی است. به عنوان مثال، یک سکه نقره به وزن یک گرم می تواند دقیقاً به اندازه وزن فلز داده شده کالا بخرد. علاوه بر این، پول تمام عیار شمش یک ماده گرانبها است که می تواند نه برای تسویه حساب، بلکه برای اهداف دیگر استفاده شود. به عنوان مثال، برای ذوب مجدد و ساخت بیشتر جواهرات، اقلام خانگی یا هنری، اسلحه و غیره. تاریخ موارد زیادی از ذوب مجدد پول برای نیازهای مختلف، چه به صورت جداگانه و چه در مقادیر زیاد، می داند.

طبیعت خاص

در واقع، پول واقعی کالایی است که می توان آن را خرید، فروخت یا مبادله کرد. اما ویژگی خاص این ابزارهای محاسباتی این است که فقط جذابیت را همراهی می کنند، اما برای مصرف مستقیم در نظر گرفته نشده اند.

البته خود فلز گرانبها برای مصارف دیگری قابل استفاده است، اما دیگر آن را به عنوان پول تمام عیار در نظر نمی گیرند. این پدیده شکل کالایی خاصی را تعیین می کند که در هیچ کالایی ذاتی نیستابزار پرداخت.

همه چیز ممکن است کاهش یابد

طبق تعریف، این ابزار پرداخت دارای ارزشی است که به اندازه کافی در برابر عوامل خارجی مقاوم است. علیرغم اینکه استخراج طلا برای قرن ها متوالی روز به روز ادامه دارد، این فلز نه تنها ارزان نمی شود، بلکه برعکس، قیمت آن در سراسر جهان دائما در حال افزایش است. نقره، متأسفانه، ارزش سابق خود را از دست داده است، اما همچنان در میان فلزات گرانبها باقی مانده است. با توسعه صنعت مس کاملا ارزان شد. در تاریخ، حقایقی نیز از کاهش ارزش پول تمام عیار وجود داشت.

یکی از نمونه ها به قرن شانزدهم و پس از کشف آمریکا برمی گردد. کشتی های مملو از طلا و نقره که به زور از مردم محلی گرفته شده بود به سمت اروپا حرکت کردند. فلزات گرانبها شروع به کاهش شدید و شدید قیمت کردند و بر این اساس سکه ها ارزش خود را از دست دادند. اما این روند زیاد طول نکشید: مسیر بازار مشخص شد و وضعیت تثبیت شد. پول ساخته شده از نقره یا مس نیز چندین بار در تاریخ خود ارزش قابل توجهی را از دست داده است.

ویژگی های مهم

پول با ارزش کامل نه تنها یک ابزار پرداخت، بلکه مهمترین اهرم اداره و مقررات دولتی است. با ظهور آنها، عملکرد جدیدی از دولت متولد می شود - نه تنها معرفی برخی از سکه ها یا شمش ها در گردش، بلکه همچنین تصویب اقدامات قانونی لازم برای تنظیم فعالیت های همه افرادی که از چنین وسایل پرداخت استفاده می کنند.

بنابراین، پول تمام عیار ویژگی های قانونی و اطلاعاتی را نشان می دهد یا به عنوانآنها می گویند "ماهیت فیات" دارند (از کلمه "فرمان" ، "فرمان" - فیات). به لطف این پدیده، اصول سیاست پولی و همچنین توسعه قانون و فعالیت قانونگذاری دولت متولد می شود.

ظاهر و اشکال

اشکال پول تمام عیار چندان متنوع نیستند. در ابتدا، شمش های طلا و نقره در گردش ظاهر شد. برای تعیین وزن و خلوص فلز، صادرکننده این اطلاعات را بر روی آنها ضرب کرد. با چنین کتیبه هایی، شمش نیازی به وزن گیری مجدد نداشت که این امر روند معاملات را بسیار تسهیل و تسریع می کرد. اما شمش ها یک اشکال قابل توجه داشتند - استفاده از آنها حجیم و ناخوشایند بود، هزینه بالایی داشت و پرداخت هزینه برای یک محصول کوچک یا یک سرویس ناچیز را غیرممکن می کرد. فقط اعضای منتخب جامعه می توانستند چنین پولی داشته باشند، در حالی که بقیه به انجام داد و ستد معمول خود ادامه دادند.

این مشکلات با ظهور سکه ها حل شد که به گفته دانشمندان اولین بار در ایالتی به نام لیدیا در آسیا ضرب شد. قطعه کوچکی از فلز گرانبها که به شکل سکه ضرب شده بود، به عنوان واحدی برای اندازه گیری هزینه محصولات، خدمات و کارهای روزمره عمل می کرد. سکه ها نه تنها در میان اشراف، بلکه در میان مردم عادی (دهقانان، صنعتگران، سربازان عادی و غیره) ظاهر شدند.

در طول قرن‌های بعد، این نوع پول‌های ارزشمند در تمام گوشه و کنار جهان ظاهر شدند. آنها به صورت دایره، مربع، با لبه های برجسته و یکنواخت ضرب می شدند. به عنوان مثال در برخی از کشورهای آسیایی سوراخ هایی در آنها ایجاد می کردند تا بتوان آنها را به طناب بست و نهدر راه از دست دادن در سمت جلو، به عنوان یک قاعده، ارزش اسمی و نام واحد پول یا محل ضرب آن اعمال می شد. اما تنوع تصاویر در طرف مقابل بسیار زیاد است: خدایان و توطئه‌های افسانه‌ای، پرتره‌های چهره‌های برجسته در سیاست و هنر، نمایندگان گیاهان و جانوران، سلاح‌ها، ساختمان‌ها، شهرها و موارد دیگر.

اما این روند امروز نیز ادامه یافته است. علاوه بر این، هم ایالت ها و هم شهرها، مناطق، پادشاهان و فئودال ها می توانند چنین اسکناس هایی را منتشر کنند. پرداخت در هر نقطه از جهان بسیار آسان بود - طلا در همه جا ارزش دارد! و امروزه، اکثر مردم قطعاً چند سکه در کیف پول خود خواهند داشت. درست است، آنها از فولاد، برنج، نیکل و آلیاژهای مختلف ارزان قیمت ساخته خواهند شد.

شکل جالب دیگر اسکناس های کلاسیک است که می توان آنها را با طلا مبادله کرد. یعنی اینها اسکناس های کاغذی هستند که خاصیت پول تمام عیار دارند و ارزش آن ها معادل یک فلز گرانبها بیان می شود. چنین پولی در آغاز قرن گذشته مورد استفاده قرار گرفت. اگرچه آنها مانند کاغذهای ساده به نظر می رسیدند، اما در واقع ارزش اسمی آنها توسط ذخایر طلای کشور تأیید شد.

واقعیت جالب

البته ورود نوع جدیدی از مصنوعات طلا - اسکناس به صورت شمش و سکه - منجر به ظهور انبوهی از مردم شد که می خواهند به طور غیرقانونی خود را در این پدیده غنی کنند. کلاهبرداران به سادگی سکه ها را اره می کردند و از طلای استخراج شده به این روش سکه های جدیدی می ساختند. بر این اساس، جرم کاهش یافت و دیگر با ارزش اسمی برابری نکرد. مردم عادی نمی توانستند تقلبی را تشخیص دهند ووزن کردن سکه ها در هر بار محاسبه کاملاً ناخوشایند بود.

برای حل این مشکل، لبه های آجدار را ارائه کردند. سکه اره شده اکنون به طور قابل توجهی برجسته بود و بلافاصله شک را برانگیخت و تکرار کنده کاری در شرایط هنری چندان آسان نبود. بعداً فن آوری هایی ظاهر شدند که امکان اعمال انواع نقاشی ها و کتیبه ها را فراهم کردند که بیشتر در برابر تقلبی محافظت می کردند. امروزه ارزش سکه ها پایین است و کسانی که بخواهند آن ها را جعل کنند کم است، اما سنت کنده کاری حفظ شده است.

مزیت اصلی

پول تمام عیار از نظر صاحبان آنها دارای خاصیت بسیار مهمی بود: با گردش زیاد، می توان آنها را به سادگی به عنوان انبار فلز گرانبها (گنج) کنار گذاشت. و سپس در صورت لزوم می توانست شمش یا سکه را بدون از دست دادن ارزش خود (البته به استثنای مواردی که به دلیل شرایط یا اتفاقات غیر مترقبه کاهش می یابد) توسط مالک استخراج کرده و مجدداً در گردش قرار دهد. این امر نیاز به مقررات پیچیده صندوق های پس انداز و آنهایی که برای نیازهای فعلی مورد نیاز است را از بین برد.

عیوب

در کنار تمام مزایایی که به مدت طولانی اجازه می دهد تا وظایف اصلی خود را انجام دهد، پول تمام عیار (واقعی) دارای تعدادی جنبه منفی است:

• تولید سکه از فلزات گرانبها (طلا، نقره) به مقدار نسبتاً زیادی مواد گران قیمت نیاز دارد که استخراج آن به خودی خود فرآیندی پر زحمت و پرهزینه است. علاوه بر این، نه همهایالت ها ذخایری از این فلزات را در روده خود دارند و مجبورند آنها را از کشورهای دیگر خریداری کنند.
• در نتیجه استفاده، پول تمام عیار فرسوده می شود، فرسوده می شود، وزن اصلی خود را از دست می دهد و بنابراین ارزش اسمی خود را از دست می دهد.
• نیاز به پول می تواند در طول زمان بسته به عوامل زیادی تغییر کند. گاهی اوقات افزایش شدیدی وجود دارد و سپس می تواند کمبود شدید پول در گردش باشد. دلیل این امر این است که استخراج فلزات گرانبها به سادگی با نیازهای بازار مطابقت ندارد.

پس زمینه انتقال

کارکردهای پول تمام عیار امکان فراهم کردن تجارت راحت در سراسر جهان را برای مدت طولانی امکان پذیر کرد، اما با توسعه بانکداری، روابط اعتباری و فرآیندهای مرتبط، کل سیستم پرداخت نیاز به تغییرات داشت.

پیشرفت علمی و فناوری و رشد جمعیت باعث افزایش چشمگیر گستره کالاها و خدمات و همچنین نیاز به آنها شده است. نقره و طلا دیگر برای تامین مقدار لازم ابزار پرداخت کافی نبود و پول معیوب جایگزین پول واقعی شد. پیش نیاز دیگر این بود که اسکناس‌ها به خودی خود ارزش نداشته باشند، اما فقط به عنوان «واسطه» در معاملات خرید و فروش مورد نیاز بودند و برای مدت طولانی نزد یک صاحب باقی نمی‌ماندند و در ازای مزایای مختلف در دسترس مبادله می‌شدند.

پول معیوب

در آغاز قرن گذشته، اسکناس‌های واقعی جایگزین اسکناس‌هایی شدند که از کاغذ ساخته شده‌اند، عملاً فاقد آن هستند.ارزش اسمی که توسط معادل "طلا" تایید شده است، در معرض کاهش شدید ارزش قرار دارد و نمی توان از آن به عنوان کالا استفاده کرد. چنین پولی را پست تر می گویند. در عین حال، آنها چندین مزیت نیز دارند: سادگی در انتشار، که به هیچ وجه از نظر فیزیکی محدود نمی شود، و همچنین سهولت در حمل و نقل. چنین ابزارهای پرداختی توانستند مشکل کمبود پول در بازار را حل کنند، اما مشکلات و پیامدهای دیگری را نیز به همراه داشتند. مثلاً نیاز به تعیین نرخ ارز ارزش پول کشورهای مختلف بر اساس عوامل متغیر بسیار.

فقط کاغذها؟

در قرن گذشته، مفهوم "پول کاغذی" ظاهر شد. پول خوب دارای ارزش اسمی مطمئن است، پول پایین اینطور نیست، و پول کاغذی توسط دولت برای پوشش کسری بودجه یا سایر نیازهای مشابه صادر می شود. یعنی این روش های پرداخت نه تنها توسط هیچ چیزی پشتیبانی نمی شود، بلکه با نیازهای بازار همخوانی ندارد.

در زمان صدور، وظایف محوله را انجام می دهند و سپس کاهش ارزش خود را انجام می دهند و همراه با بقیه پول همان ارز موجود در بازار. بنابراین، خاصیت واقعی پول مخدوش شده و منجر به پیامدهای منفی می شود. به لطف همین پدیده است که تعریف کاغذ ظاهر شد، یعنی بی معنی، و اصلاً به این دلیل نیست که آنها از چنین موادی ساخته شده اند.

فناوری مدرن

پیشرفت قدم های زیادی رو به جلو برداشته است و امروزه هر دو پول کامل و معیوب کمتر و کمتر محبوب هستند. آنها با الکترونیک جایگزین شدندارزها خرید با کارت بانکی یا پرداخت بدون بلند شدن از روی صندلی بسیار راحت تر و کاربردی تر است. پول الکترونیکی البته معایبی دارد، اما عصر اطلاعات-دیجیتال تنظیمات خود را انجام می دهد و نیازمند تغییراتی در سیستم قدیمی خوب پرداخت با استفاده از سکه و اسکناس است. درست است، حتی امروزه بسیاری از مردم ترجیح می دهند پس انداز خود را به شکل شمش طلای بانکی نگهداری کنند تا از کاهش ارزش آنها محافظت کنند، زیرا معتقدند که فلز گرانبها همچنان مطمئن ترین وسیله پرداخت و پس انداز است.