یک مبنای مؤثر برای تصمیم گیری های مدیریتی وجود مولد موضوع است

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

اساس تصمیم گیری های مدیریتی، شکل گیری یک عمل خلاقانه از یک موضوع خاص است که برنامه فعالیت های کل را تعیین می کند

تیم سازمانی. اجرای این اقدامات با در نظر گرفتن قوانین فعلی، قوانین عملکرد سیستم مدیریت شده و تجزیه و تحلیل مناسب اطلاعات در مورد وضعیت آن، با هدف حل موثر مسائل مشکل ساز در حال ظهور انجام می شود.

اساس استراتژیک برای تصمیم گیری های مدیریتی، تعیین اقدامات برای دستیابی به اهداف شرکت برای آینده است. در عين حال تصميمات اداري مربوط به مسائل دائمي در حال ظهور در سازمان مي باشد. تصمیم گیری عملیاتی بر مسائل روزمره متمرکز است.

مبانی نظریتصمیم گیری مدیریت در هر سطحی از عملکرد شرکت را می توان با پنج موقعیت مشخص کرد. حوزه اقتصادی اتخاذ هرگونه تصمیم مدیریتی بر اساس ارزش واقعی است که انتظار می رود اجرای آن سود یا زیان معینی دریافت کند. مبنای سازمانی برای اتخاذ تصمیمات مدیریتی با مشارکت مستقیم پرسنل در توسعه پروژه با اجرای بعدی آن همراه است. موقعیت تکنولوژیکی پیروی از یک الگوریتم خاص در هنگام تصمیم گیری و اجرای یک تصمیم خاص است. همچنین لازم به ذکر است که در صورت نقض این الگوریتم، احتمال کاهش چشمگیر کارایی کل فعالیت یک واحد تجاری وجود دارد. مبنای قانونی برای اتخاذ تصمیمات مدیریتی مستلزم انطباق با قوانین جاری است. یک رویکرد منطقی برای تصمیم گیری مناسب مبتنی بر توجیه تحلیلی آن است.

هنگام در نظر گرفتن کاربردهای مختلف اجرای فعالیت ها، لازم است تأثیر عوامل خاصی را در حصول نتایج خاص در نظر گرفت. به عنوان مثال، مبانی روانشناختی برای تصمیم گیری های مدیریتی شامل در نظر گرفتن نیازها، علایق، انگیزه ها، انگیزه ها، نگرش ها و ارزش های کارکنان دخیل در اجرای این فعالیت ها است.

در هر صورت، انتخاب یک رویکرد خاص برای انتخاب یک الگوریتم خاص به عواملی بستگی دارد. اصلی ترین آن عدم قطعیت است که با آن همراه استاکثر وظایف در حوزه اجتماعی-اقتصادی. وجود رویه ای برای توسعه یک تصمیم مدیریتی خاص به طور قابل توجهی عدم اطمینان آن را کاهش می دهد. این مفهوم را باید به‌عنوان فهرستی از موقعیت‌های مبهم و مبهم درک کرد که وقوع آن‌ها با اطلاعات ناکافی همراه است.

چهار سطح از عدم قطعیت وجود دارد:

- کم، بدون تأثیر بر ماهیت کلی تصمیم؛

- متوسط، نیاز به تجدید نظر در برخی از رویه‌ها برای توسعه راه‌حل؛

- بالا، با هدف توسعه رویه‌های تصمیم‌گیری جدید؛

- فوق العاده بالا، فراتر از درک خود مدیر، که باید تصمیم خاصی بگیرد.