بودجه - چیست؟

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

گاهی اوقات یک شرکت به اندازه کافی منابع خود را برای انجام فعالیت های کارآفرینانه ندارد، بنابراین به روش تأمین مالی متوسل می شود. مورد دوم نوعی تضمین موفقیت و توانایی ماندن در فضای رقابتی تجاری امروز است.

تعریف مفهوم

تامین مالی، اول از همه، جذب منابع استقراضی است که توسط شرکت ها به منظور اطمینان از حفظ بی وقفه فعالیت های خود مطابق با جهت اصلی استفاده می شود.

بنابراین، برای شرکتی که فعالیت‌های غیرتجاری انجام می‌دهد، منبع اصلی تأمین مالی خیرین یا دولت خواهند بود. با کمک های جمع آوری شده، سازمان می تواند سرمایه های خود را حفظ کند که در این مورد مهدکودک های تعطیل، خانه های شخصی سالمندان یا محافل و جوامع فرهنگی است.

برای دولت، به نوبه خود، منبع بودجه، تعهدات مالیاتی پرداخت کنندگان است. با وجوه دریافتی از موسسات غیرانتفاعی مانند بیمارستان ها و موسسات آموزشی حمایت می کند. شایان ذکر است که مفهوم تأمین مالی برای کشور کاملاً با رژیم اقتصاد برنامه ریزی شده مطابقت دارد.

برای بازرگانیتامین مالی شرکت ها جذب سرمایه از سازمان های مادر است. در مورد فعالیت های بیمه ای، صندوق مالی اصلی وجوه بیمه شدگان است.

روشهای اصلی

اگر فرآیند تأمین مالی را بر اساس روش های تعهدی رتبه بندی کنیم، می توان آن را به دسته های زیر تقسیم کرد:

• روش های آینده نگر؛
• روشهای تعهدی.

بنابراین، از جنبه آینده نگر، اثربخشی صندوق قرض الحسنه در یک فرمول تقریبی مشتق از مقدار وجوه تعهدی برای دوره آخر است. به عبارت دیگر، حقوق بازنشستگی با توجه به میزان دستمزد چند سال آخر کارمند تعلق می گیرد و نرخ سپرده در بانک ها به میزان وجوه جمع آوری شده برای دوره گزارش مورد بررسی بستگی دارد (البته این تنها ملاک نیست. برای تعیین این شاخص).

از نظر روش های تعهدی، تامین مالی عبارت است از مقدار وجوه استقراضی که در کل فعالیت تجاری شرکت اعتبار شده است. به عبارت دیگر، با توجه به روش مورد بررسی، صندوق پرداخت شرکت بیمه به میزان حق بیمه پرداخت شده توسط بیمه شدگان برای کل دوره فعالیت شرکت بستگی دارد. در مورد بودجه دولتی، میزان پرداخت های اجتماعی به میزان مالیات پرداختی به خزانه بستگی دارد.

نحوه تعیین نرخ بودجه

نرخ تامین مالی کل هزینه منابع استقراضی است که با استفاده از یک فرمول پیچیده محاسبه می شود، اما بیایید سعی کنیم این مفهوم را ساده کنیم و همه چیز را به روشی قابل دسترس توضیح دهیم.زبان.

مقدار خالص وجوه جمع‌آوری‌شده ارزش خالص وجوه استقراضی نیست، بنابراین نرخ تأمین مالی بسته به انبوه شاخص‌ها محاسبه می‌شود:

• شاخص های تاثیرگذار بازار در نظر گرفته شده است؛
• با در نظر گرفتن سودآوری شرکت؛
• وزن دهی نسبت دارایی ها و بدهی ها با در نظر گرفتن هزینه ها؛
• ارزیابی تخصصی سررسید دارایی درگیر است.

در عین حال، نرخ تامین مالی دوره ارتباط مشخصی ندارد و دوره تسویه هزینه منابع وام گرفته شده به تشخیص شرکت انتخاب می شود: یک بار در روز، هفته یا سال..

پس از تعیین نرخ تأمین مالی، هنگام تعیین توان پرداخت بدهی بنگاهی که فعالیت اصلی خود را با جذب وجوه استقراضی انجام می دهد، شاخص حاصل در نظر گرفته می شود.

تعیین هزینه

هزینه تأمین مالی نرخی است که وجوه استقراضی به سرمایه شرکت جذب می شود، بنابراین مفاهیم «نرخ تأمین مالی» و «هزینه» را اشتباه نگیرید.

البته، منطقی تر است که تصمیم بگیریم که نرخ، درصد وجوه جمع آوری شده است، با این حال، همانطور که در بالا توضیح داده شد، این بیانیه نادرست است، زیرا هزینه، قیمت انتقال مستقیم است، که تعیین می کند چند درصد است. شرکت می تواند از عهده تامین وجوه قرض شده برآید.

این شاخص نیز به عوامل زیادی بستگی دارد و با استفاده از یک فرمول پیچیده محاسبه می شودبه طور خلاصه، می توان گفت که هنگام تعیین هزینه تامین مالی، میزان موجود وجوه جمع آوری شده در حال حاضر، شاخص های تقاضا، عرضه و سهام بازار در نظر گرفته می شود.

بنابراین، اغلب نرخ بهره وام ها و سپرده ها در یک بانک به انبوهی از شاخص ها و شاخص ها بستگی دارد، نه به میزان ارائه رقبا، همانطور که بسیاری از ما فکر می کردیم.

مفهوم نسبت بودجه

نسبت تامین مالی شاخصی است که در نتیجه محاسبه نسبت بین دارایی ها و بدهی های یک بنگاه اقتصادی به پول ملی تعیین می شود. بنابراین، شرکت می تواند حجم ریسک های کسب و کار اصلی خود را از تاریخ دوره گزارش محاسبه کند.

در صورتی که دارایی ها در نسبت کمی خود از بدهی ها بیشتر باشد و ضریب آن بیشتر از یک باشد، می توانیم نتیجه بگیریم که ریسک های شرکت در حال حاضر کوچک است و هیچ چیز عملکرد آن را تهدید نمی کند. به عبارت دیگر، فعالیت بنگاه اقتصادی پایدار است و قادر به ایجاد درآمد ثابت است.

اگر بدهی ها بر دارایی ها در نسبت کل خود غالب باشند، نتیجه گیری خود نشان می دهد که خطرات فعالیت اصلی شرکت بسیار بزرگ است و سودآوری در معرض تهدید است. این ممکن است منجر به نرخ بهره پایین برای افزایش سرمایه استقراضی در بانک یا ناتوانی شرکت بیمه در پرداخت شود.

تامین مالی بانکی

تامین مالی بانک ها جذب سرمایه استقراضی برای اجرای فعالیت های اصلی بعدی است.

به طور کلی می توان گفت که مطلقاً هر بانکی رویه تأمین مالی را انجام می دهد، در غیر این صورت فعالیت آن غیرممکن خواهد بود. بانک، به عنوان یک قاعده، سرمایه کافی برای اعطای وام به طور کامل ندارد، به خصوص در مورد اشخاص حقوقی. بنابراین، سپرده‌ها برای فعالیت‌های عادی جذب می‌شوند.

هر یک از شما حتما متوجه شده اید که نرخ وام بانکی اغلب به نرخ سپرده بستگی دارد یا برعکس. بنابراین، اگر نرخ وام رشد کند، نرخ بازده سپرده نمی تواند کاهش یابد - این اولین اصل تامین مالی است.

تعداد زیادی از شرکت ها می توانند با سرمایه خود بدون دخالت در روند تأمین مالی مدیریت کنند، اما نه بانک ها. بانکداری همیشه مستلزم قرض گرفتن پول است.

تامین مالی اسناد

روال تأمین مالی همیشه جنبه اقتصادی ندارد و در سازماندهی کارهای اداری نیز این اصطلاح تأثیر و مفهوم نسبتاً قابل توجهی دارد. در عمل اسنادی، به طور کلی پذیرفته شده است که تأمین مالی به اصطلاح آرشیو کردن اسناد برای دوره های قبلی یک شرکت است.

روش بایگانی را می توان با فرکانس خاصی انجام داد - یک بار در سال، سه ماهه یا ماه (بسته به میزان اطلاعات موجود). تأمین مالی اسناد، به عنوان یک قاعده، توسط ثبت انجام می شود. اینها می توانند: باشند

• امضاکنندگان؛
• نام خانوادگی مخاطبین؛
• مطالب.

به طور کلی، قوانین و مقررات قانونی مشخصی در مورد روش های تأمین مالی مطابق با ثبت وجود ندارد، بنابراین منشی می تواند راحت ترین و بهینه ترین روش بایگانی را برای خود انتخاب کند.

نتیجه گیری

در خاتمه متذکر می شوم که تامین مالی فرآیندی جدایی ناپذیر در اجرای فعالیت های کارآفرینی بسیاری از بنگاه هاست، در غیر این صورت اگر سپرده ها وجود نداشت چگونه از وام های بانکی استفاده می کردیم؟ در صورت عدم وجود حق بیمه، شرکت بیمه از چه وجوهی برای پرداخت استفاده می کند؟ و اگر سیستم مالیاتی در کشور وجود نداشت، خدمات اجتماعی قادر به پرداخت مزایا نبودند.