فارماکولوژیست عبارت است از مفهوم، تعریف، تحصیلات مورد نیاز، شرایط پذیرش، مسئولیت های شغلی و ویژگی های کار انجام شده

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

داروساز یا داروساز؟ یا سرپرست؟ چطور درست است؟ یا شاید آنها مفاهیم متفاوتی هستند؟ در مقاله به وحدت و تفاوت این تخصص ها خواهیم پرداخت. و همچنین ما با جزئیات تجزیه و تحلیل خواهیم کرد که چه کسی است - یک داروشناس. زمینه فعالیت یک متخصص، ویژگی های تحصیلات، وظایف و موارد دیگر را در نظر بگیرید.

این کیست؟

بیایید با یک تعریف شروع کنیم. یک فارماکولوژیست یک متخصص پزشکی است: دانشمندی که در تحقیقات نظری، توسعه دارو، فرمولاسیون و دوز فعالیت می کند. یک سوال رایج دیگر را در نظر بگیرید. فارماکولوژیست بالینی کیست؟ این نام یک متخصص است که تمرین خود را در یک موسسه پزشکی انجام می دهد و به بیماران خود در مبارزه با بیماری ها و آسیب شناسی ها کمک می کند.

زمینه فعالیت - فارماکولوژی. این نام علم داروها، زمینه های کاربرد، خواص و تأثیرات (اصلی و عوارض جانبی) آنها بر بدن انسان است. این دارای زیربخش ها و دسته بندی های بسیاری است: فارماکولوژی،نوروفارماکولوژی، فارماکوژنتیک، روان دارویی، فارماکوژنومیک، و غیره.

بنابراین من و شما تصمیم گرفتیم که کیست - یک داروشناس. بیایید اکنون تفاوت های کلیدی بین او و متخصص بالینی، داروساز و داروساز را مشخص کنیم.

فارماکولوژیست: دو حوزه فعالیت

ما به تجزیه و تحلیل این تخصص ادامه می دهیم. حرفه فارماکولوژیست مستلزم یک متخصص با تحصیلات عالی پزشکی است. او مستقیماً در پیشرفت های علمی، آزمایش ها و تحقیقات، آزمایش ها، آزمایش داروها و آماده سازی های توسعه یافته شرکت دارد. این داروشناس است که داروهای جدید ایجاد می کند، دستورالعمل هایی را برای استفاده از آنها تهیه می کند - دوز لازم، رژیم درمانی، نشانه ها، موارد منع مصرف، و غیره.

در مورد یک فارماکولوژیست بالینی چطور؟ این یک پزشک شاغل با تحصیلات عالی پزشکی است. محل فعالیت او کلینیک، پلی کلینیک است. وظیفه اصلی این متخصص کمک به سایر کارکنان بهداشتی در انتخاب داروی مناسب برای درمان بیماران است. عملکرد دوم این است که مستقیماً به بیماران در مورد خواص و دوز داروها توصیه شود.

بیایید از یک داروساز به حرفه های مرتبط برویم.

داروساز

این متخصصی است که تحصیلات دارویی بالاتری نیز دارد. آموزش داروسازان بر اساس دو نوع دانشگاه پزشکی و داروسازی انجام می شود.

حوزه فعالیت او چیست؟ داروساز حق مدیریت داروخانه و همچنین انجام فعالیت های دارویی مستقل را دارد. صلاحیت اوبرای ارزیابی داروها، تعیین هزینه داروها اعمال می شود. این داروسازان هستند که مجوز داروخانه ها را صادر می کنند.

بیایید به یک نکته مهم توجه کنیم. یک داروساز، بر خلاف یک فارماکولوژیست بالینی، یک پزشک نیست. او حق انجام فعالیت های پزشکی، توصیه به مشتریان داروخانه در مورد استفاده از داروهای خاص را ندارد.

داروساز

تفاوت بین یک داروساز و یک فارماکولوژیست بالینی چیست؟ این متخصص دارای تحصیلات پزشکی نه بالاتر، بلکه متوسطه است. این پایین ترین پیوند در بین تمام تخصص های ذکر شده است. علاوه بر این، متقاضیانی که اصلاً تحصیلات پزشکی ندارند نیز مجاز به کار در داروخانه ها و کیوسک ها هستند.

داروساز موظف است در محدوده داروهای موجود در داروخانه پیمایش کند. او همچنین باید بتواند یک آنالوگ از داروهای مورد نیاز را برای مشتری انتخاب کند تا دارو را طبق نسخه تجویز شده توسط پزشک تهیه کند.

مانند داروساز، داروسازان حق طبابت ندارند. و همچنین نمی توانم به مشتریان در مورد مصرف، دوز داروها توصیه کنم.

آموزش فارماکولوژیک

فارماکولوژیست - متخصص پزشکی با تحصیلات حرفه ای بالاتر در رشته خود. دوره آموزشی برای چنین متخصصانی به دو مرحله تقسیم می شود:

• شروع به رشته های پزشکی عمومی. اینها بیوشیمی، فیزیولوژی، فیزیولوژی پاتولوژیک، آناتومی پاتولوژیک و غیره هستند.
• شروع به دارویی خاصرشته ها اینها عبارتند از ارزیابی اثربخشی دارو، فارماکولوژی، فارماکولوژی بالینی، عوارض جانبی دارو، و موارد دیگر.

وظایف اصلی یک متخصص در محل کار

کارکردهای شغلی اصلی یک فارماکولوژیست به شرح زیر است:

• تجزیه و تحلیل، حسابداری، سیستم سازی داروهای در اختیار یک موسسه پزشکی.
• مشاوره به بیماران و مراجعه کنندگان کلینیک که تحت درمان در آن نیستند. توصیه هایی برای درمان محافظه کارانه یک تخصص محدود، برای عوارض و عوارض جانبی ناشی از دارو.
• به پزشکان همکار کمک کنید مؤثرترین و ایمن ترین رژیم دارویی را طراحی کنند.

مسئولیت های شغلی یک متخصص

اکنون خواننده در مشاغل ذکر شده مرتبط، اما از بسیاری جهات مختلف سردرگم نخواهد شد. بیایید به شرح وظایف یک داروساز برویم. ابتدا به ویژگی های مهم فعالیت های آن اشاره می کنیم:

• وظایف متخصص شامل پذیرش مستقیم بیماران، تشخیص بیماری ها نمی شود.
• فارماکولوژیست تنها پس از مطالعه علائم بیماری، داده‌های مربوط به تجزیه و تحلیل، تشخیص سخت‌افزاری و تنظیم یک رژیم اولیه درمانی وارد فرآیند درمانی می‌شود.
• داروساز متخصص رژیم درمانی اصلی را تعیین نمی کند. این از اختیارات پزشک بیمار است. کمک یک فارماکولوژیست توصیه می شود و گاهی اوقات حتی در مرحله ضروری استانتخاب داروها هم در چارچوب درمان محافظه کارانه (دارویی) و هم جراحی. توانبخشی و پیشگیری نیز به کمک یک فارماکولوژیست بالینی نیاز دارد.
• مشارکت فعال متخصص در درمان بیماران چگونه است؟ این صدور یک نتیجه گیری مسئولانه در مورد توصیه استفاده از یک داروی خاص، نیاز به جایگزینی آن با یک آنالوگ است.
• کار یک فارماکولوژیست بالینی نیز نظارت بر مصرف داروها توسط بیمار، توصیه هایی در مورد نحوه تجویز دارو به بدن است. این همچنین شامل مطالعه و تنظیم رژیم درمانی با توجه به سازگاری اجزای فعال داروهای تجویز شده است.
• داروشناس اقداماتی را انجام می دهد که به جلوگیری یا به حداقل رساندن عوارض جانبی کمک می کند. اگر نمی توان آنها را از بین برد، متخصص به همراه پزشک معالج در حال تهیه طرحی برای بازگرداندن سلامتی بیمار هستند.

مهارتهای پایه فارماکولوژی

یکی از شروط مهم استخدام مشاور فارماکولوژیست، نه تنها داشتن تحصیلات عالی پزشکی در تخصص وی، بلکه داشتن مهارت های اولیه ای است که مشخصه هر پزشکی است. این موارد زیر است:

• ارائه کمک های اولیه اضطراری.
• روش های بررسی سیستم ها و اندام های داخلی.
• روشهای تسکین درد در بیماران.
• ارزیابی تداخل بین داروهای مختلف.
• مهارتهای مراقبت ویژه.
• ارائه احیاکمک در شرایط بلایای طبیعی و انسانی، حوادث رانندگی، تلفات گسترده شهروندان.

محل کار متخصص

طیف موسسات پزشکی که داروشناسان روسی می توانند در آنها کار کنند گسترده است. اینها پلی کلینیک ها و مراکز پزشکی خانواده، کلینیک های خصوصی و بیمارستان های دولتی هستند. نقش این متخصصان در مؤسسات اخیر اهمیت ویژه ای دارد. متأسفانه، بیمارستان های روسیه همیشه به طور کامل دارای پایگاه پزشکی نیستند. این متخصص داروسازی است که می تواند موضوع نیاز به خرید انواع خاصی از داروها را مطرح کند.

در یک بیمارستان یا کلینیک، یک متخصص باید پرونده همه داروهای تحت صلاحیت خود را نگه دارد، آمار مصرف آنها و همچنین اثربخشی استفاده از آنها را تجزیه و تحلیل کند. اغلب، مسئولیت‌های شغلی او شامل تصمیم‌گیری اساسی نیز می‌شود - با کدام شرکت‌های دارویی همکاری کند، از کدام پایگاه‌ها دارو بخرد.

همانطور که قبلاً گفتیم، یک متخصص داروسازی در یک موسسه پزشکی نیز می تواند به بیماران در مورد استفاده از برخی داروها توصیه کند. اما با یک احتیاط - توصیه های او باید فقط در چارچوب دوره درمان محافظه کارانه برنامه ریزی شده توسط پزشک معالج باشد.

تعامل با همکاران و بیماران

کار به عنوان فارماکولوژیست مشارکت غیرمستقیم در درمان بیماران است. همکاران او (پزشکان حاضر) تشخیص را ایجاد می کنند، یک دوره درمانی ایجاد می کنند. یک فارماکولوژیست به تجویز دوز صحیح داروها کمک می کند تا جهت فعالیت داروهای موجود را روشن کند.اجزاء. او می تواند در مورد سازگاری داروها، عوارض استفاده از آنها، مدت دوره و غیره توصیه کند. شرح شغل او همچنین شامل مشاوره بیمار خواهد بود.

متخصصان با پروفایل های مختلف به یک داروساز در بیمارستان مراجعه می کنند، از روانپزشک گرفته تا جراح. همین را می توان در مورد بیماران نیز گفت. کسانی که از انواع بیماری ها و آسیب شناسی ها رنج می برند با یک متخصص مشورت می کنند. از این جا می توان نتیجه گرفت که حوزه فعالیت یک متخصص به طور غیرعادی گسترده است.

حوزه مشاوره

بیایید نگاهی دقیق‌تر به بیماری‌ها یا آسیب‌شناسی‌هایی بیندازیم که یک فارماکولوژیست می‌تواند توصیه مؤثری ارائه دهد. اینها اختلالات و بیماری ها هستند:

• سیستم اسکلتی عضلانی؛
• مغز;
• دستگاه گوارش;
• عرضه خون و عروق خونی؛
• اندام های تنفسی؛
• کبد;
• سیستم عصبی؛
• سیستم غدد درون ریز؛
• اندام های ادراری تناسلی;
• سیستم ایمنی؛
• سایر پاتولوژی های موضعی در تنه، سر، اندام ها؛
• اختلالات شایع.

چه زمانی به متخصص مراجعه می کنند؟

هر بیماری می تواند با یک متخصص فارماکولوژیست بالینی مشورت کند. در عین حال، او مجبور نیست تحت نظر پزشک یک موسسه پزشکی تحت درمان قرار گیرد. البته کار با آن دسته از بیمارانی که در دستشان ارجاع از پزشک است، نسخه ای با نسخه کتبی برای یک متخصص داروسازی راحت تر است.داروها. در این مورد، متخصص می تواند دوز را تنظیم کند، آنالوگ دارو را انتخاب کند.

با این حال، یک داروساز حق ندارد یک رژیم درمانی محافظه کارانه تهیه کند! بنابراین، تحت درمان به تنهایی، او فقط در مورد اثر داروهای خاص، دوز آنها صحبت می کند. از اینجا، بهتر است پس از تشخیص بیماری و تجویز یک رژیم درمانی، با یک متخصص داروسازی تماس بگیرید.

قبل از مراجعه به متخصص، انجام آزمایشات یا انجام سایر روش های تحقیقاتی نیز ضروری نیست. فارماکولوژیست نیز به تشخیص مراجعه نمی کند. باید درک کرد که متخصص نه تنها نمی تواند درمان تجویز کند، بلکه هیچ مسئولیتی در قبال مشاوره هایی که در صلاحیت او نیست، ندارد.

داروشناس حرفه ای جالب و مسئولیت پذیر است، "برادر بزرگ" یک داروساز و یک داروساز. یک متخصص می‌تواند هم در یک موسسه علمی و تجربی (کار بر روی داروهای جدید، رژیم‌های درمانی، انجام تحقیقات و آزمایش‌های مربوطه) و هم در یک سازمان پزشکی (به بیماران و پزشکان در چارچوب رژیم درمانی دارویی تجویز شده مشاوره دهد).