فرانسه: سکه های دوره های مختلف تاریخی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

شکل گیری و توسعه نظام پولی فرانسه به طور قابل توجهی تحت تأثیر ویژگی های روند تاریخی تشکیل این دولت بود. تا اواسط قرن چهاردهم، این کشور اسکناس های خود را نداشت و از سکه های دیناری طلای رومی در گردش استفاده می شد. فرانسه، که سکه های آن در این مطالب ارائه شده است، به عنوان یک جمهوری در قرن 18 تشکیل شد.

سکه های قدیمی فرانسه

پس از فروپاشی امپراتوری روم در قرن پنجم پس از میلاد و ظاهر شدن فرانک ها بر روی نقشه این ایالت، اسکناس های رومی به تدریج موقعیت غالب خود را از دست می دهند. دلیل این امر فرسودگی قابل توجه این سکه ها بود. در قلمرو دولت فرانسه، آنها شروع به ضرب اسکناس های خود می کنند. در ابتدا فقط سکه های نقره در گردش بودند اما به مرور زمان سکه های طلا. شمارش اسکناس ها در فرانسه در نتیجه اصلاحات انجام شده توسط شاه شارلمانی ظاهر شد. آنها را livres، sous یا denarii می نامیدند. مناسب است که بگوییم پادشاهان فرانک تلاش کردند تا سکه بسازنداسکناس متمرکز با این حال، با گذشت زمان، انتشار پول سلطنتی کاهش می یابد و حاکمان محلی شروع به ساخت سکه های خود می کنند.

سکه های قرون وسطی فرانسه

با شروع جنگ صد ساله در سال 1360، اولین واحدهای پولی سراسری در فرانسه در گردش ظاهر شد. تابلوهای جدید فرانک نامیده می شدند و حاوی تصویر پادشاه با عبارت لاتین FRANCORUM REX بودند که فقط به عنوان "پادشاه فرانک ها" ترجمه می شد. چارلز پنجم فرآیند تولید سکه هایی را آغاز کرد که تصویر تمام قد پادشاه روی آنها چاپ شده بود. به چنین اسکناس هایی "فرانک عابر پیاده" می گویند.

سکه های طلا تا اواسط قرن پانزدهم ساخته می شد. در زمان پادشاهی لوئیس یازدهم، فرانک با ECU جایگزین شد. با این وجود، از 1575 تا 1586. فرانک نقره به گردش درآمد که وزن آن 14،188 گرم بود. ضرب این سکه های نقره آزمایشی 833 توسط شهرهای قرون وسطی فرانسه انجام شد و تا سال 1642 تحت کنترل بود. در کنار این، نمایندگان طبقه اشراف نیز پول خود را به دست آوردند که توسط فرانسه به رسمیت شناخته شد. سکه های در گردش در سرزمین های تحت کنترل انگلستان "انگلو-گلی" نامیده می شدند.

سکه های قرن هفدهم تا نوزدهم

در اواسط قرن هفدهم، Ecu حاصل از نقره در سیستم پولی ایالت مطرح شد. کمی بعد فرانسه به ترتیب اعشاری روی آورد. بنابراین، 1 فرانک شامل 10 دسیم یا 100 سانتیم بود. سکه های فرانسه - یک فرانک به وزن 5 گرم - حاوی 4.5 گرم نقره خالص در ترکیب خود بودند. بعلاوه،¼، ½، یک، دو و پنج فرانک ضرب شد. کمی بعد فرانک طلا در عیارهای پنج، ده، بیست، چهل، پنجاه و صد به این سکه ها اضافه شد. در طول جمهوری اول، طبق قانون 15 اوت 1795، فرانک واحد پول رسمی دولتی شد.

اتفاقاً می توان گفت که پدیده ای مانند دو فلزی تقریباً در تمام قرن آینده نه تنها توسط فرانسه مورد استفاده قرار گرفت. سکه های ساخته شده از طلا و نقره ابزار اصلی پرداخت آن زمان در کشورهای عضو اتحادیه پولی لاتین بود. در آن دوران، نسبت «نرخ مبادله» پول طلا و نقره 15.5 به 1 بود، علاوه بر این، اسکناس های کاغذی نیز به گردش درآمد. درست است، به معنای واقعی کلمه در عرض سه سال، این فرانک کاهش یافت، و ارز سخت در نهایت در سطح ایالت وضعیت اصلی را دریافت کرد.

سکه های مدرن فرانسه

پس از پایان جنگ جهانی دوم، گرایش شدیدی به سوی تلاش‌های مختلف برای بهبود و توسعه اقتصاد کشورهای اروپایی وجود داشت. فرانسه نیز از این قاعده مستثنی نبود. سکه به تدریج جای خود را به سایر ابزارهای پرداخت می دهد که حاصل اجرای سیاست پولی خاص رهبری کشور بود. برای مهار تورم، تصمیم گرفته شد که به سیستم پولی اعتبار کاغذی روی بیاوریم. از آن زمان، تعداد اسکناس ها و سکه های کاغذی به طور پیوسته در حال کاهش بوده است. در عین حال، سهم سپرده های تقاضا و پلاستیککارت.

و در حال حاضر در سال 2002، فرانک فرانسه به طور کامل از گردش خارج شد. واحد پول اروپای متحد - یورو - جایگزین آن شد.