2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25
اتفاقاً تقریباً همه MBT ها (تانک های جنگی اصلی) در جهان یک موتور دیزل دارند. فقط دو استثنا وجود دارد: T-80U و Abrams. چه ملاحظاتی توسط متخصصان اتحاد جماهیر شوروی در هنگام ایجاد دهه هشتاد معروف انجام شد و چشم انداز این خودرو در حال حاضر چیست؟
همه چیز چگونه شروع شد؟
برای اولین بار، T-80U داخلی در سال 1976 نور روز را دید و در سال 1980 آمریکایی ها آبرامز خود را ساختند. تاکنون تنها روسیه و ایالات متحده به تانک مجهز به نیروگاه توربین گازی مجهز شده اند. اوکراین در نظر گرفته نشده است، زیرا فقط T-80UD، نسخه دیزلی دهه هشتاد معروف، در آنجا در خدمت است.
و همه چیز از سال 1932 شروع شد، زمانی که یک دفتر طراحی در اتحاد جماهیر شوروی تشکیل شد که متعلق به کارخانه کیروف بود. در بطن آن بود که ایده ایجاد یک مخزن اساساً جدید مجهز به نیروگاه توربین گازی متولد شد. این تصمیم تعیین کرد که چه نوع سوختی برای مخزن T-80U در آینده استفاده می شود: دیزل معمولی یا نفت سفید.
طراح معروف Zh. Ya. Kotin که روی چیدمان IS های قدرتمند کار می کرد، زمانی به فکر ایجاد وسایل نقلیه مسلح قوی تر و بهتر بود. چرا توجهش را معطوف کردموتور توربین گاز؟ واقعیت این است که او قصد داشت تانکی با وزن 55-60 تن ایجاد کند که برای تحرک عادی آن به موتوری با ظرفیت حداقل 1000 اسب بخار نیاز بود. با. در آن سالها، چنین موتورهای دیزلی فقط قابل رویا بود. به همین دلیل است که ایده ورود فنآوریهای هوانوردی و کشتیسازی (یعنی موتورهای توربین گاز) در تانکسازی پدیدار شد.
در حال حاضر در سال 1955، کار آغاز شد، دو نمونه امیدوار کننده ایجاد شد. اما بعد معلوم شد که مهندسان کارخانه کیروف که قبلاً فقط موتورهای کشتی را ایجاد کرده بودند ، وظیفه فناوری را کاملاً درک نکردند. کار محدود شد، و سپس به طور کامل متوقف شد، زیرا N. S. Khrushchev به طور کامل تمام توسعه تانک های سنگین را "ویران کرد". بنابراین در آن زمان، تانک T-80U که موتور آن در نوع خود منحصر به فرد است، قرار نبود ظاهر شود.
با این حال، سرزنش بی رویه نیکیتا سرگیویچ در این مورد ارزشش را ندارد: به موازات او، موتورهای دیزلی امیدوارکننده نشان داده شد که در برابر آنها موتور توربین گاز رک و پوست کنده به نظر می رسید بسیار بی امید به نظر می رسید. اما چه می توانم بگویم، اگر این موتور فقط در دهه 80 قرن گذشته موفق به "ثبت نام" در مخازن سریال شد و حتی امروز نیز بسیاری از نظامیان نسبت به چنین نیروگاه هایی نگرش گلگون ندارند. لازم به ذکر است که دلایل کاملاً عینی برای این امر وجود دارد.
ادامه کار
همه چیز پس از ایجاد اولین MBT جهان که T-64 بود تغییر کرد. به زودی، طراحان متوجه شدند که می توان تانک حتی پیشرفته تری را بر اساس آن ساخت… اما مشکل در الزامات سختگیرانه ای بود که توسط رهبری کشور مطرح شد: بایدحداکثر با ماشینهای موجود متحد شود، از ابعاد آنها فراتر نرود، اما در عین حال بتواند به عنوان وسیلهای برای "عجله به کانال انگلیسی" استفاده شود.
و سپس همه دوباره موتور توربین گاز را به یاد آوردند، زیرا نیروگاه بومی T-64 حتی در آن زمان نیز الزامات آن زمان را برآورده نکرد. پس از آن بود که اوستینوف تصمیم به ساخت T-80U گرفت. سوخت و موتور اصلی مخزن جدید قرار بود به حداکثر سرعت بالای آن کمک کند.
مشکل های پیش آمده
مشکل بزرگ این بود که نیروگاه جدید با تصفیه کننده هوا باید به نوعی در T-64A MTO استاندارد قرار می گرفت. علاوه بر این، کمیسیون خواستار یک سیستم بلوک شد: به عبارت دیگر، لازم بود موتور به گونه ای ساخته شود که در طی یک تعمیر اساسی امکان حذف کامل آن و جایگزینی آن با یک موتور جدید وجود داشته باشد. البته بدون صرف زمان زیادی برای آن. و اگر همه چیز با یک موتور توربین گاز نسبتاً جمع و جور ساده بود، سیستم تمیز کردن هوا سردردهای زیادی را برای مهندسان ایجاد کرد.
اما این سیستم حتی برای یک مخزن گازوئیل بسیار مهم است، به غیر از همتای توربین گازی آن در T-80U. هر سوختی که استفاده شود، پرههای توربین فوراً به سرباره میچسبند و اگر هوای ورودی به محفظه احتراق بهدرستی از ناخالصیها تمیز نشود، از هم میپاشند.
باید به خاطر داشت که همه طراحان موتور تلاش می کنند تا اطمینان حاصل شود که هوای ورودی به سیلندرها یا محفظه کار توربین 100٪ عاری از گرد و غبار باشد. و درک آنها دشوار نیست، زیرا گرد و غبار به معنای واقعی کلمه داخل موتور را می بلعد. توسطدر واقع مانند کاغذ سنباده ریز عمل می کند.
نمونه های اولیه
در سال 1963، موروزوف بدنام نمونه اولیه T-64T را ایجاد کرد که روی آن یک موتور توربین گاز با قدرت بسیار متوسط 700 اسب بخار نصب شده بود. با. قبلاً در سال 1964، طراحان Tagil، که تحت هدایت L. N. Kartsev کار می کردند، موتور بسیار امیدوارکننده تری ایجاد کردند که می توانست 800 "اسب" تولید کند.
اما طراحان، هم در خارکف و هم در نیژنی تاگیل، با طیف وسیعی از مشکلات فنی پیچیده روبرو بودند که به همین دلیل اولین مخازن داخلی با موتورهای توربین گاز فقط در دهه 80 ظاهر شدند. در نهایت، تنها T-80U یک موتور واقعا خوب دریافت کرد. نوع سوخت مورد استفاده برای تامین انرژی آن نیز این موتور را از نمونه های اولیه قبلی متمایز می کند، زیرا مخزن می تواند از انواع سوخت دیزل معمولی استفاده کند.
تصادفی نبود که ما جنبه های گرد و غبار را در بالا توضیح دادیم، زیرا مشکل تصفیه هوا با کیفیت بالا بود که سخت ترین مشکل شد. مهندسان تجربه زیادی در ساخت توربین برای هلیکوپتر داشتند … اما موتورهای هلیکوپترها در حالت ثابت کار می کردند و بحث آلودگی هوا در اوج کارشان با گرد و غبار اصلا مطرح نشد. به طور کلی، کار (به اندازه کافی عجیب) تنها به پیشنهاد خروشچف که در مورد تانک های موشکی غوغا می کرد ادامه یافت.
قابل ماندگارترین پروژه پروژه "اژدها" بود. برای او، افزایش قدرت موتور حیاتی بود.
اشیاء آزمایشی
به طور کلی، هیچ چیز تعجب آور در این وجود ندارد، زیرا برای چنین ماشین هایی افزایش یافته استتحرک، فشردگی و شبح پایین. در سال 1966، طراحان تصمیم گرفتند راه دیگری را انتخاب کنند و یک پروژه آزمایشی را به مردم ارائه کردند که قلب آن دو GTD-350 در یک زمان بود و همانطور که به راحتی می توانید متوجه شوید 700 اسب بخار قدرت می داد. با. نیروگاه در NPO آنها ایجاد شد. V. Ya. Klimov، جایی که در آن زمان متخصصان با تجربه کافی در توسعه توربین برای هواپیما و کشتی مشغول بودند. این آنها بودند که به طور کلی T-80U را ایجاد کردند، موتوری که برای زمان خود پیشرفتی واقعاً منحصر به فرد بود.
اما به زودی مشخص شد که حتی یک موتور توربین گازی چیز پیچیده و نسبتاً هوس انگیزی است و حتی دوقلوهای آنها مطلقاً هیچ مزیتی نسبت به مدار مونوبلاک معمولی ندارند. و بنابراین، تا سال 1968، یک فرمان رسمی توسط دولت و وزارت دفاع اتحاد جماهیر شوروی مبنی بر از سرگیری کار بر روی یک نسخه واحد صادر شد. در اواسط دهه 70، یک تانک آماده شد که بعداً با نام T-80U در سراسر جهان شناخته شد.
ویژگی های کلیدی
طرح (مانند مورد T-64 و T-72) کلاسیک است، با یک MTO عقب، خدمه سه نفر هستند. برخلاف مدل های قبلی، در اینجا به راننده سه تریپلکس به طور همزمان داده شد که دید را به میزان قابل توجهی بهبود بخشید. حتی چنین تجملات باورنکردنی برای مخازن داخلی مانند گرم کردن محل کار در اینجا فراهم شد.
خوشبختانه، گرمای زیادی از توربین داغ وجود داشت. بنابراین T-80U با موتور توربین گاز کاملاً موجه مورد علاقه تانکرها است ، زیرا شرایط کاری خدمه در آن بسیار دور است.در مقایسه با T-64/72 راحت تر است.
جنس بدنه با جوش، برج ریخته گری، زاویه ورق ها 68 درجه است. مانند T-64، زره ترکیبی در اینجا استفاده شد که از فولاد زرهی و سرامیک تشکیل شده بود. به لطف زوایای شیب و ضخامت منطقی، تانک T-80U شانس بیشتری برای بقای خدمه در سخت ترین شرایط جنگی فراهم می کند.
همچنین یک سیستم توسعه یافته برای محافظت از خدمه در برابر سلاح های کشتار جمعی، از جمله سلاح های هسته ای وجود دارد. چیدمان محفظه جنگی تقریباً کاملاً شبیه به T-64B است.
مشخصات اتاق ماشین
طراحان هنوز مجبور بودند موتور توربین گاز را به صورت طولی در MTO قرار دهند که به طور خودکار باعث افزایش جزئی در ابعاد دستگاه در مقایسه با T-64 شد. موتور توربین گازی به صورت مونوبلوک به وزن 1050 کیلوگرم ساخته شد. ویژگی آن وجود یک گیربکس مخصوص بود که به شما امکان می دهد حداکثر حداکثر ممکن را از موتور خارج کنید و همچنین دو گیربکس را همزمان.
چهار مخزن در MTO به طور همزمان برای نیرو استفاده شد که حجم کل آنها 1140 لیتر است. لازم به ذکر است که T-80U با موتور توربین گازی که سوخت آن در چنین حجمی ذخیره می شود یک مخزن نسبتاً "پرخور" است که 1.5-2 برابر بیشتر از T-72 سوخت مصرف می کند. و بنابراین اندازه مخازن مناسب است.
GTE-1000T با استفاده از یک طرح سه شفت ایجاد شد، دارای یک توربین و دو واحد کمپرسور مستقل است. افتخار مهندسان یک مجموعه نازل قابل تنظیم است که به شما امکان می دهد سرعت توربین را به آرامی کنترل کنید و عمر عملیاتی T-80U را به طور قابل توجهی افزایش می دهد.استفاده از چه سوختی در این مورد برای افزایش دوام واحد قدرت توصیه می شود؟ خود توسعه دهندگان می گویند که نفت سفید هوایی با کیفیت بالا برای این منظور بهینه ترین است.
از آنجایی که به سادگی هیچ اتصال برق بین کمپرسورها و توربین وجود ندارد، مخزن می تواند با اطمینان روی خاک حتی با ظرفیت باربری بسیار ضعیف حرکت کند و موتور حتی زمانی که خودرو به طور ناگهانی متوقف شود متوقف نمی شود. و T-80U چه می خورد؟ سوخت موتور او ممکن است متفاوت باشد…
کارخانه توربین
مزیت اصلی موتور توربین گاز خانگی همه چیزخوار بودن سوخت آن است. این می تواند با سوخت هواپیما، هر نوع سوخت دیزل، بنزین کم اکتان طراحی شده برای خودروها کار کند. ولی! T-80U، سوختی که فقط باید سیالیت قابل تحملی داشته باشد، هنوز به سوخت "بدون مجوز" بسیار حساس است. سوختگیری با سوختهای غیر توصیهشده تنها در شرایط جنگی امکانپذیر است، زیرا منجر به کاهش قابل توجه عمر موتور و پرههای توربین میشود.
موتور با چرخاندن کمپرسورها راه اندازی می شود که دو موتور الکتریکی مستقل مسئول آن هستند. دید آکوستیک مخزن T-80U به طور قابل توجهی کمتر از همتایان دیزلی آن است، هم به دلیل ویژگی های خود توربین و هم به دلیل یک سیستم اگزوز مخصوص واقع شده است. علاوه بر این، خودرو از این نظر منحصر به فرد است که هم از ترمزهای هیدرولیک و هم خود موتور در هنگام ترمز استفاده می شود، به همین دلیل یک مخزن سنگین تقریباً بلافاصله متوقف می شود.
این را لایک کنیدانجام شد؟ واقعیت این است که وقتی یک بار پدال ترمز را فشار می دهید، پره های توربین شروع به چرخش در جهت مخالف می کنند. این فرآیند بار زیادی بر روی مواد پره ها و کل توربین وارد می کند و بنابراین توسط الکترونیک کنترل می شود. به همین دلیل، اگر نیاز به ترمز شدید دارید، باید بلافاصله پدال گاز را کاملا فشار دهید. در همان زمان، ترمزهای هیدرولیک بلافاصله فعال می شوند.
در مورد سایر کیفیت های مخزن، "اشتها" سوخت نسبتا کمی دارد. طراحان بلافاصله موفق به دستیابی به این امر نشدند. برای کاهش میزان سوخت مصرفی، مهندسان مجبور شدند یک سیستم کنترل سرعت توربین اتوماتیک (SAUR) ایجاد کنند. این شامل سنسورها و تنظیم کننده های دما و همچنین سوئیچ هایی است که به طور فیزیکی به سیستم تامین سوخت متصل هستند.
به لطف سیستم کنترل خودکار، سایش تیغه ها حداقل 10 درصد کاهش یافته است و با عملکرد صحیح پدال ترمز و تعویض دنده، راننده می تواند مصرف سوخت را 5-7 درصد کاهش دهد. در ضمن، نوع اصلی سوخت این باک چیست؟ در شرایط ایده آل، T-80U باید با نفت سفید هوانوردی سوخت شود، اما سوخت دیزل با کیفیت بالا نیز این کار را انجام می دهد.
سیستم های تصفیه هوا
یک تصفیه کننده هوای سیکلون برای حذف 97 درصد گرد و غبار و سایر مواد خارجی از هوای ورودی استفاده شد. ضمناً برای آبرامز (به دلیل نظافت دو مرحله ای معمولی) این رقم نزدیک به 100 درصد است. به همین دلیل است که سوخت مخزن T-80U یک موضوع دردناک است زیرا مصرف می شوددر مقایسه با تانک با رقیب آمریکایی خود بسیار بیشتر است.
3% باقیمانده گرد و غبار به صورت سرباره کیک شده روی پره های توربین می نشیند. برای حذف آن، طراحان یک برنامه تمیز کردن ارتعاش خودکار ارائه کردند. لازم به ذکر است که تجهیزات مخصوص رانندگی در زیر آب را می توان به ورودی های هوا متصل کرد. این به شما امکان می دهد از رودخانه هایی تا عمق پنج متر عبور کنید.
انتقال مخزن استاندارد - مکانیکی، از نوع سیاره ای است. شامل دو جعبه، دو جعبه دنده، دو درایو هیدرولیک. چهار سرعت به جلو و یک سرعت عقب وجود دارد. غلتک های مسیر لاستیکی شده اند. مسیرها همچنین دارای یک مسیر لاستیکی داخلی هستند. به همین دلیل، تانک T-80U دارای شاسی بسیار گران قیمتی است.
کشش توسط مکانیسم های کرمی انجام می شود. سیستم تعلیق ترکیبی است و شامل میله های پیچشی و کمک فنرهای هیدرولیک روی سه غلتک است.
ویژگی های سلاح
سلاح اصلی یک توپ 2A46M-1 با کالیبر 125 میلی متر است. دقیقاً همان اسلحه ها روی تانک های T-64/72 و همچنین بر روی اسلحه ضد تانک خودکششی معروف اسپروت نصب شده بود.
تسلیحات(مانند T-64) در دو هواپیما به طور کامل تثبیت شد. تانکرهای باتجربه می گویند که برد شلیک مستقیم به یک هدف مشاهده شده بصری می تواند به 2100 متر برسد. مهمات استاندارد: تکه تکه شدن با انفجار بالا، گلوله های زیر کالیبر و تجمعی. و لودر خودکار می تواند به طور همزمان تا 28 شلیک را نگه دارد و چندین تیر دیگر را می توان در محفظه جنگ قرار داد.
کمکیاین تسلیحات یک مسلسل 12.7 میلی متری Utes بود، اما اوکراینی ها مدت هاست که سلاح های مشابهی را با تمرکز بر نیازهای مشتری قرار می دهند. یک نقطه ضعف بزرگ پایه مسلسل این است که فقط فرمانده تانک می تواند از آن شلیک کند و برای این کار در هر صورت باید فضای زرهی وسیله نقلیه را ترک کند. از آنجایی که بالستیک اولیه گلوله 12.7 میلی متری بسیار شبیه به پرتابه است، مهمترین هدف مسلسل نیز صفر کردن اسلحه بدون صرف مهمات اصلی است.
قفسه مهمات
قفسه مهمات مکانیزه توسط طراحان در اطراف کل محیط حجم قابل سکونت تانک قرار داده شد. از آنجایی که بخش بزرگی از کل MTO مخزن T-80 توسط مخازن سوخت اشغال شده است، طراحان برای حفظ حجم، مجبور شدند فقط خود پوسته ها را به صورت افقی قرار دهند، در حالی که بارهای پیشران به صورت عمودی در درام قرار دارند. این یک تفاوت بسیار قابل توجه بین "دهه هشتاد" و تانک های T-64/72 است که در آنها پوسته های دارای بارهای دفعی به صورت افقی و در سطح غلتک ها قرار دارند.
اصل عملکرد تفنگ اصلی و لودر
هنگامی که فرمان مناسب دریافت می شود، درام شروع به چرخش می کند و همزمان نوع پرتابه انتخاب شده را به صفحه بارگیری می آورد. پس از آن، مکانیسم متوقف می شود، پرتابه و شارژ دفع کننده با کمک یک چکش ثابت در یک نقطه به تفنگ فرستاده می شود. پس از شلیک، محفظه کارتریج به طور خودکار توسط مکانیزم خاصی گرفته می شود و در سلول خالی درام قرار می گیرد.
بارگیری "چرخ فلک" سرعت شلیک کمتر از شش تا هشت شلیک در دقیقه را فراهم می کند. اگر ماشینبارگیری با شکست مواجه می شود ، می توانید اسلحه را به صورت دستی بارگیری کنید ، اما خود تانکرها چنین پیشرفت وقایعی را غیرواقعی می دانند (خیلی دشوار ، دلگیر و طولانی). این تانک از دید مدل TPD-2-49 استفاده می کند که بدون توجه به تفنگ در سطح عمودی تثبیت می شود و به شما امکان می دهد فاصله را تعیین کنید و هدف را در بردهای 1000-4000 متری هدف قرار دهید.
برخی تغییرات
در سال 1978، مخزن T-80U با موتور توربین گاز تا حدودی مدرن شد. نوآوری اصلی ظاهر سامانه موشکی کبرا 9K112-1 بود که با موشک های 9M112 شلیک شد. این موشک میتوانست یک هدف زرهی را تا فاصله 4 کیلومتری مورد اصابت قرار دهد و احتمال آن بسته به ویژگیهای زمین و سرعت هدف از 0.8 تا 1 بود.
از آنجایی که موشک به طور کامل ابعاد یک پرتابه استاندارد ۱۲۵ میلی متری را تکرار می کند، می توان آن را در هر سینی مکانیزم بارگیری قرار داد. این مهمات منحصراً در برابر وسایل نقلیه زرهی "تیز" می شود ، کلاهک فقط انباشته است. مانند یک شلیک معمولی، از نظر ساختاری، موشک از دو قسمت تشکیل شده است که ترکیب آنها در طول عملیات استاندارد مکانیسم بارگیری رخ می دهد. هدف گیری آن در حالت نیمه خودکار است: توپچی باید قاب گرفتن را روی هدف مورد حمله برای چند ثانیه اول محکم نگه دارد.
سیگنال رادیویی هدایت یا نوری یا جهت دار. برای به حداکثر رساندن احتمال اصابت به هدف، توپچی می تواند یکی از سه حالت پرواز موشک را با تمرکز بر وضعیت جنگی و منطقه اطراف انتخاب کند. چگونهتمرین نشان داده است که این هنگام حمله به خودروهای زرهی محافظت شده توسط سیستمهای متقابل فعال مفید است.
توصیه شده:
سوخت جامد عبارت است از انواع، مشخصات و تولید سوخت جامد
سوخت جامد غیر فسیلی بر پایه چوب و ضایعات صنعتی - سوخت مقرون به صرفه و کارآمد. بازار مدرن طیف گسترده ای از سوخت های جامد را ارائه می دهد که از نظر کارایی و ویژگی ها متفاوت است
تولید گاز. روش های تولید گاز تولید گاز در روسیه
گاز طبیعی از اختلاط گازهای مختلف در پوسته زمین به وجود می آید. در بیشتر موارد، عمق وقوع از چند صد متر تا چند کیلومتر متغیر است. شایان ذکر است که گاز می تواند در دماها و فشارهای بالا تشکیل شود. در این حالت، اکسیژن به محل دسترسی ندارد. تا به امروز تولید گاز به روش های مختلفی اجرا شده است که در این مقاله به بررسی هر یک می پردازیم. اما بیایید در مورد همه چیز به ترتیب صحبت کنیم
تاسیسات توربین گاز انرژی. چرخه نیروگاه های توربین گازی
واحدهای توربین گاز (GTP) یک مجموعه قدرت واحد و نسبتا فشرده هستند که در آن یک توربین قدرت و یک ژنراتور به صورت جفت کار می کنند. این سیستم در صنعت به اصطلاح کوچک برق گسترده شده است
مصرف سوخت هواپیما: انواع، مشخصات، جابجایی، میزان سوخت و سوختگیری
مصرف سوخت هواپیما یکی از شاخص های مهم عملکرد کارآمد مکانیسم ها است. هر مدل مقدار خود را مصرف می کند، تانکرها این پارامتر را محاسبه می کنند تا هواپیما با وزن اضافی بارگیری نشود. عوامل مختلفی قبل از اجازه خروج در نظر گرفته می شود: برد پرواز، در دسترس بودن فرودگاه های جایگزین، شرایط آب و هوایی مسیر
نیروگاههای توربین گازی. نیروگاه توربین گاز سیار
برای عملکرد تاسیسات صنعتی و اقتصادی واقع در فاصله قابل توجهی از خطوط متمرکز برق، از تاسیسات تولید برق در مقیاس کوچک استفاده می شود. آنها می توانند با انواع مختلف سوخت کار کنند. نیروگاه های توربین گازی به دلیل راندمان بالا، توانایی تولید انرژی حرارتی و تعدادی ویژگی دیگر بیشترین کاربرد را دارند