نژاد مرغ گوشتی و تخم مرغی: شرح بهترین نژادها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

محبوبیت جوجه های گوشتی و تخم مرغی در بین کشاورزان در درجه اول به دلیل تطبیق پذیری آنهاست. صاحبان قطعات خانگی هم نژادهای قدیمی این جهت بهره وری و هم نژادهای جدید را پرورش می دهند. مراقبت تا حدودی پیچیده تر از مرغ های تخمگذار، و ساده تر از جوجه های گوشتی، چیزی است که این گونه جوجه ها (نژادهای گوشت و تخم مرغ) را متمایز می کند. کدام تنوع را انتخاب کنیم؟ پاسخ به این سوال نسبتاً پیچیده است. از این گذشته ، نژادهای مشابه زیادی وجود داشت که توسط پرورش دهندگان پرورش داده شدند. بنابراین، بعداً در مقاله در نظر خواهیم گرفت که محبوب ترین مرغ های گوشتی و تخم مرغی در چه ویژگی هایی با هم تفاوت دارند.

پرورش کدام پرنده سودآورتر است؟

بهترین نژادهای گوشتی و تخم مرغی امروزه، به گفته بسیاری از کشاورزان، عبارتند از:

• rhode Island;
• سالگرد کوچینسکی؛
• سفید مسکو؛
• نیوهمپشایر;
• orpington;
• نقره آدلر.

اینها پربارترین نژادهای مرغ گوشتی و تخم مرغی هستند. توضیحات و عکس هایی از این گونه مرغ های تخمگذار خواهد بوددر مقاله ارائه شده است. ما در مورد هر یک از این نژادها به تفصیل صحبت خواهیم کرد.

Rhode Island: تاریخچه، توضیحات

این نژاد مرغ گوشتی و تخم مرغی که در روسیه محبوبیت دارد، در سال های 1840-1850 در ایالات متحده پرورش داده شد. کوچینچین، مالایی قرمز، لگهورنز، ویاندوت، کورنیش به عنوان والدین برای او استفاده شد.

پرهای جوجه های رود آیلند بسیار ضخیم است. به همین دلیل است که آنها برای نگهداری در روسیه مناسب هستند. این پرنده سرما را به خوبی تحمل می کند. رنگ پرهای رود آیلند قهوه ای است. با گذشت زمان، رنگ این جوجه ها کمی محو می شود.

بهره وری رود آیلند

این جوجه ها توسط کشاورزان ارزشمند هستند، البته در درجه اول به این دلیل که به خوبی وزن می گیرند و در عین حال تخم های زیادی را حمل می کنند. از نظر بهره وری، بسیاری از صاحبان خانه این پرنده را یکی از بهترین های امروزی می دانند. تولید تخم مرغ رود آیلند حدود 160-180 عدد است. در سال. از برخی جوجه ها، با توجه به مراقبت خوب، می توانید 210-215 عدد را دریافت کنید. خود تخم های این نژاد بسیار بزرگ هستند. وزن آنها می تواند به 55-60 گرم برسد.

این نژاد همچنین با شاخص های بهره وری خوب در رابطه با گوشت متمایز می شود. جوجه های رود آیلند بالغ به وزن 2.5-3 کیلوگرم، نر - 3.2-3.8 کیلوگرم می رسند.

ویژگی ها

جوجه های رود آیلند در 6-7 ماهگی به بلوغ جنسی می رسند. آنها در تمام طول سال می دوند. در زمستان، این جوجه ها حتی در انباری که گرم نشده اند، تخمگذاری را متوقف نمی کنند. جوان های این نژاد با استقامت متمایز می شوند. پریدن در گله رود آیلند تقریباً هرگز اتفاق نمی افتد. این جوجه ها در مورد خوراک زیاد تقاضا نمی کنند. رژیم غذایی برایآنها معمولاً مانند نژادهای گوشت طیور (کنسانتره - مش - کنسانتره) هستند. با این حال، هنگام نگهداری از صاحب قطعه خانگی، لازم است اطمینان حاصل شود که جوجه ها پرخوری نمی کنند. غذای بیش از حد بر میزان افزایش وزن تأثیر نمی گذارد، اما پرنده تخم های بسیار کمی حمل می کند.

از نظر بهره وری، رود آیلند بر بسیاری از نژادهای گوشت و تخم مرغ دیگر برتری دارد. عکس خروس، ارائه شده در صفحه بالا، به وضوح ساختار قوی آن را نشان می دهد. اما این پرنده یک مزیت قطعی دیگر نیز دارد. یکی از ویژگی های نژاد رود آیلند این است که ماده ژنتیکی بسیار خوبی دارد. این جوجه ها هستند که اغلب توسط پرورش دهندگان برای پرورش هیبریدهای جدید گوشت-تخم مرغ با تولید بالا استفاده می شود.

مرغ سالگرد کوچینسکی

پرورش این پرنده ۴۳ سال به طول انجامید. توسط متخصصان داخلی بر اساس ژنوتیپ 4 نژاد خارجی پرورش داده شد. بعداً، هیبرید نسبتاً مولد حاصل با جوجه‌های زنده تلاقی شد.

پرهای سالگرد کوچینسکی قهوه ای یا طلایی است. بدن او کاملا فشرده است، اما بسیار قوی است. پر و بال مانند جزایر رود در نمایندگان این نژاد متراکم است. بنابراین، جوجه های جوبیلی کوچینسکی، زمستان را به خوبی تحمل می کنند، عملاً بدون کاهش تولید تخم مرغ. اما با این حال دمای هوا در انباری با محتوای این نژاد نباید کمتر از +3 درجه سانتیگراد باشد.

معیارهای بهره وری

جوجه های سالگرد کوچینسکی 2.7-3 کیلوگرم وزن اضافه می کنند، نرها - 3.4-3.5 کیلوگرم. شاخص تولید تخم آنها 180-200 عدد است. در سال. تا حدودی بهره وری را کاهش می دهد در این زمینه، نژاد جوجه گوشت و تخم مرغ Kuchinskaya فقط در طول دوره پوست اندازی. وزن تخم های این مرغ های تخمگذار حدود 60 گرم است. برای تغذیه، این پرنده، مانند رود آیلند، بی تکلف است. آنها حاوی آن مطابق با فناوری استاندارد مورد استفاده برای جوجه ها از جهت تولید گوشت و تخم مرغ هستند.

ویژگی های سالگرد کوچینسکی

از مزایای جوجه های این نژاد علاوه بر بی تکلفی و بهره وری بالا، کشاورزان به این نکته نیز اشاره می کنند که عملاً غریزه مادری خود را از دست نداده اند. جوجه های جشن کوچینسکی به تنهایی از تخم بیرون می آیند.

جوجه های این نژاد را می توان در سن یک روزگی از نظر جنسیت تشخیص داد. در بتای خشک شده، رنگ بال ها همیشه روشن تر از بدن است. این نژاد، در میان چیزهای دیگر، به دلیل بلوغ نسبی زودرس خود، نظرات خوبی را از کشاورزان دریافت کرده است. تخم‌گذاری جشن کوچینسکی از حدود 6 ماهگی شروع می‌شود.

مرغ سفید مسکو

این نژاد مرغ گوشتی و تخم مرغی بسیار پربار در اواسط قرن گذشته در قلمرو اتحاد جماهیر شوروی پرورش داده شد. روز اول ماه مه، راک سفید پلیموث، روسی سفید به عنوان نژادهای والدین برای او استفاده شد. خصوصیات نژادی این جوجه ها عبارتند از:

• پرهای سفید خالص؛
• هیکل قوی؛
• پرهای متراکم.

شاخص های عملکرد مرغ

از نظر تولید تخم مرغ، سفیده مسکو عملا استبه هیچ وجه کمتر از رود آیلند و سالگرد کوچینسکی نیست. از یکی از این جوجه ها می توانید تا 180 تخم مرغ در سال بدست آورید. وزن مرغ های تخمگذار این نژاد 2.4-2.5 کیلوگرم، نرها - 3-3.4 کیلوگرم است. سفیدپوستان مسکو در 6 ماهگی به بلوغ می رسند. وزن تخم‌های این جوجه‌ها حدود 55 گرم است. رنگ پوسته آنها سفید است.

ویژگی های نژاد سفید مسکو

مانند جزیره رودا، این پرنده اغلب برای تولید هیبریدهای مولد جدید استفاده می شود. به عنوان مثال، جوجه‌های گوشتی که از طریق تلاقی یک سفید مسکو با نیوهمپشایر پرورش می‌یابند، در سن سه ماهگی حدود 1.5 کیلوگرم وزن دارد.

یکی از ویژگی های جوجه های این نژاد این است که گاهی اوقات "تخم مرغ در تخم" حمل می کنند. ویژگی های مادرانه سفیدپوشان مسکو عملاً از بین رفته است. بنابراین، کشاورزانی که آنها را پرورش می دهند، باید جوانان را در انکوباتورها بیرون بیاورند.

جوجه نیوهمپشایر

این نژاد گوشت و تخم مرغ اولین بار در دهه 30 قرن گذشته در ایالات متحده آمریکا ظاهر شد. به طور خاص برای مزارع متوسط و کوچک پرورش داده شد. یعنی نیو هپسایرها برای نگهداری، مثلاً در کلبه‌های تابستانی، عالی هستند.

سایه پرهای این جوجه ها قهوه ای مایل به قهوه ای است. پرنده نیوهمپشایر تا حدودی چمباتمه زده به نظر می رسد. بدن او کشیده و نسبتاً قوی است و پاهایش کوتاه است. پرهای این مرغ ها بسیار متراکم و کلفت است.

بهره وری

نژادهای تخم مرغ گوشتی، که در بالا توضیح داده شد، با تولید تخم مرغ خوب و افزایش وزن متمایز می شوند. نیو هپسایرها از این نظر عملاً از مسکو سفید ، رود آیلند و جشن کوچینسکایا کمتر نیستند.وزن بدن مرغ های تخمگذار این نژاد می تواند به 2-3 کیلوگرم برسد، نرها - 3.2-3.8 کیلوگرم. در سال اول، جوجه های نیوهمپشایر حدود 200 عدد تخمگذاری کردند. تخم مرغ به وزن 55 گرم بعداً این رقم شروع به کاهش می کند. مرغ های تخمگذار تا 6 ماهگی به بلوغ جنسی می رسند.

چه چیزی این نژاد را متفاوت می کند؟

همانند جشن کوچینسکی، جنسیت جوجه های نیوهمپشایر را می توان در سنین پایین تعیین کرد. در نرهای این نژاد، کرک سفید روی بال ها قابل توجه است. جوجه ها در این مکان پرهای قهوه ای دارند. خروس نیوهمپشایر از نظر قانونی باید حداقل هر پنج سال یک بار تعویض شود. در غیر این صورت، جوجه ها استانداردهای نژاد را برآورده نمی کنند.

غریزه مانترین در این جوجه ها ایجاد شده است. اما همه افراد روی تخم مرغ نمی نشینند.

نژاد گوشت مرغ-تخم مرغ Orpington

این پرنده در اواخر قرن نوزدهم توسط پرورش دهنده ویلیام کوک در انگلستان پرورش داده شد. در ابتدا، Orpington به طور رسمی تنها با پرهای سیاه شناخته شد. بعدها جوجه های حنایی از این نژاد به دست آمد. امروزه حدود 10 نوع اورپینگتون رنگی وجود دارد.

جوجه های این نژاد از بسیاری از جوجه های گوشتی و تخم مرغی دیگر حجیم تر به نظر می رسند. آنها مانند نیوهمپشایرها پا کوتاه به نظر نمی رسند. پرهای این جوجه ها متراکم است، بنابراین برای پرورش در آب و هوای روسیه مناسب هستند.

کدام پربازده است؟

تخم مرغ Orpington حدود 180 عدد است. در سال. خروس های این نژاد تا 5 کیلوگرم وزن اضافه می کنند. وزن بدن مرغ های تخمگذار بالغ معمولاً 3.5-4 کیلوگرم است. از آنجایی که جوجه ها بسیار بزرگ هستند و وزن تخم های آنها بسیار زیاد است -60-65 گرم.

ویژگی های دیگر

غریزه مادری این جوجه ها به خوبی توسعه یافته است. جوجه ها معمولا سالم و زنده به دنیا می آیند. با این حال، آنها متأسفانه به آرامی وزن اضافه می کنند. یکی از ویژگی های این نژاد، به گفته بسیاری از کشاورزان، حریص بودن است. برای سرعت بخشیدن به افزایش وزن حیوانات جوان، صاحب طرح باید هزینه زیادی را برای خوراک هزینه کند.

شکستگی را البته می توان به کاستی های این نژاد نسبت داد. با این حال، در عین حال، جوجه های Orpington، در مقایسه با گونه های دیگر، یک مزیت مهم دارند. واقعیت این است که این لایه ها معمولاً تا سه سال تولید تخم را کاهش نمی دهند. همچنین بسیاری از کشاورزان گوشت بسیار خوشمزه، آبدار و لطیف را به مزایای این نژاد نسبت می دهند.

آدلر نقره

اگر در مورد مرغ هایی که در حال حاضر بهترین نژادهای گوشتی و تخم مرغی هستند صحبت کنیم، مطمئناً نمی توان به نقره آدلر اشاره کرد. هنگام پرورش این پرنده از مرغ های اول ماه مه و روسی سفید استفاده شد. بعداً خروس های نیوهمپشایر و یورلوف نیز در کار انتخاب قرار گرفتند.

مهمترین مزیت مرغ نقره ای آدلر استقامت است. پرش در گله این پرنده تقریباً هرگز اتفاق نمی افتد.

عملکرد تکراری

یک مرغ نقره ای آدلر می تواند تا 180 تخم در سال بگذارد. وزن بدن خروس های بالغ این نژاد معمولاً 4 کیلوگرم، مرغ ها - 2.7 کیلوگرم است. تخم مرغ های نقره ای آدلر وزن دارندحدود 60 گرم این جوجه ها در سن 6 ماهگی به بلوغ جنسی می رسند.

مالک چه چیزی باید بداند؟

هنگام پرورش مرغ نقره ای آدلر، کشاورز باید برخی از ویژگی های آن را در نظر بگیرد. به عنوان مثال، پولت های این نژاد می توانند از سن 5 ماهگی شروع به تخم گذاری کنند. این را نمی توان مجاز دانست. در غیر این صورت بهره وری پرنده از نظر تولید تخم در آینده پایین خواهد بود. تخمگذار اولیه نقره آدلر در درجه اول با تغذیه بیش از حد توضیح داده می شود. هنگام رشد برای تخم مرغ، در جیره غذایی جوجه های این نژاد نباید پروتئین زیادی وجود داشته باشد.

نقره های Adler خیلی سریع وزن اضافه می کنند. و گاهی اوقات آنها را به عنوان جوجه های گوشتی پرورش می دهند - برای گوشت. در این مورد، البته تغذیه جوجه ها پرکالری ترین غذاست.

این مرغ ها نسبت به بسیاری از نژادهای دیگر از همان گروه، تخم کمتری می گذارند. اما از مزایای بی شک نقره ای آدلر می توان به عدم کاهش بهره وری در این زمینه به مدت 4 سال اشاره کرد. با این حال، غریزه مادری در فرآیند انتخاب، این جوجه ها کاملاً از دست رفتند.

به جای نتیجه گیری

اینها بهترین نژادهای گوشت و تخم مرغ امروزی هستند. عکس و نام آنها در مقاله ما به خواننده ارائه شد. مراقبت از چنین پرنده ای معمولاً آسان است. شما می توانید مقدار زیادی تخم مرغ و گوشت از آن دریافت کنید. شاید به همین دلیل است که در بیشتر موارد، صاحبان خانه ترجیح می‌دهند همین جوجه‌های جهانی را در حیاط خلوت خود نگهداری کنند.