پروژه کوروت "مقاوم" 20380

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

کروت پروژه 20380 Stoikiy یک کشتی کلاس جدید نیروی دریایی روسیه (شماره دم 545) است که در توسعه کلاس کروت Thundering ایجاد شده است. این در دفتر طراحی مرکزی آلماز، ساخته شده در سال 2006-2012، توسعه یافت و در تابستان 2014 بخشی از نیروی دریایی روسیه شد. علاوه بر آن، ناوگان بالتیک در حال حاضر دارای سه ناوگان دیگر از این پروژه است. کوروت Stoykiy (مانند سایر کشتی های پروژه) با جابجایی 2200 تنی، طبق طبقه بندی ناتو برای کلاس خود بسیار بزرگ به حساب می آید و بیشتر متعلق به ناوچه ها است.

مقصد

Project 20380 Project 20380 Corvette یک کوروت چند منظوره است. چنین کشتی هایی برای عملیات در منطقه ساحلی، از جمله محاصره دریایی، مقابله با زیردریایی های دشمن و کشتی های سطحی، و همچنین برای پشتیبانی آتش از عملیات فرود استفاده می شود. کوروت "Stoykiy" در اولین دسته از کشتی های این پروژه که در "Northern Shipyard" در سنت پترزبورگ ساخته شده و متشکل از چهار کشتی است، گنجانده شده است. دومین دسته از هفت ناوچه توسط کارخانه کشتی سازی آمور در Komsomolsk-on-Amur ساخته خواهد شد. نیروی دریایی روسیه علناً این را اعلام کرده استقصد دارد حداقل 30 فروند از این کشتی ها را برای هر چهار ناوگان اصلی خریداری کند.

سابقه ساخت و ساز

کوروت Stoikiy در پاییز 2006 روی سرسره کارخانه کشتی سازی سنت پترزبورگ Severnaya Verf گذاشته شد. در ابتدا انتظار می رفت در سال 2011 راه اندازی شود. با این حال، تا پایان سال 2008، کوروت واقعاً به دلیل مشکلات مالی ساخته نشد و بخش‌هایی از بدنه آن به سادگی به مدت دو سال در مغازه باقی ماند.

وضعیت پس از بازرسی کشتی در حال ساخت در پاییز 2008 توسط مقامات ارشد دولت فدراسیون روسیه و فرمانده کل نیروی دریایی تغییر کرد. پس از نزدیک به چهار سال ساخت، کوروت در پایان ماه مه 2012 به طور تشریفاتی راه اندازی شد.

در 18 ژوئیه 2014، کمیسیون ایالتی در بالتیسک قراردادی را برای پذیرش/انتقال کشتی جدید Stoykiy، چهارمین ناوگروه سریالی پروژه 20380 امضا کرد. نام ناو از سلف معروف خود، به ارث رسیده است. ناوشکن ناوگان بالتیک که در طول جنگ جهانی دوم از لنینگراد و تالین دفاع کرد.

ناوهای Stoykiy و Boikiy که به ترتیب در سال‌های 2014 و 2013 به ناوگان بالتیک پیوستند، قبلاً باعث نگرانی در مقر ارتش کشورهای بالتیک که بخشی از بلوک متجاوز ناتو هستند، شده است.

ویژگی های کلی طراحی کوروت پروژه 20380

کروت ها 105 متر طول، 13 متر عرض و 3.7 متر کشش دارند. بر خلاف سایر کشتی های ضد زیردریایی در خدمت ناوگان روسیه، ناوهای این پروژه با ویژگی های زیر متمایز می شوند:

• چند عملکردی؛
• فشرده;
• کوچکدید رادار؛
• استفاده گسترده از سیستم های خودکار؛
• مژولار بودن زیربنای معماری.

این ماژولار بودن معماری است که با نصب سیستم های تسلیحاتی جدیدتر و در عین حال کاهش هزینه های تولید، ارتقای تسلیحات ناوها را آسان می کند. چرخه عمر چنین کشتی که برای 30 سال طراحی شده است، با پتانسیل مدرن سازی ثابت و بالا مشخص می شود.

بخش زیر آب از بدنه کشتی

کوروت "مقاوم" بدنه فولادی با عرشه صاف، لامپ کمانی و خطوط اساساً جدید قسمت زیر آب دارد. ترکیب لامپ کمان (قسمت بیرون زده زیر آب کمان کشتی) و خطوط جدید امکان دستیابی به یک جهش کیفی در موضوع افزایش سرعت کشتی - با سرعت حدود 30 گره، مقاومت در برابر آب را فراهم می کند. حرکت کوروت در مقایسه با شکل بدنه سنتی یک چهارم کاهش می یابد. این امر از یک سو باعث کاهش قدرت و وزن نیروگاه اصلی کشتی و از سوی دیگر آزادسازی 15% تا 18% جابجایی آن برای استفاده در تجهیزات جنگی اضافی شد.

بدنه کشتی دارای ۹ اتاق ضد آب است. آنها یک پل ترکیبی و مرکز فرماندهی دارند.

روبنای کوروت

از مواد کامپوزیتی ساخته شده است که از مواد ساختاری فایبرگلاس چندلایه مقاوم در برابر شعله و فیبر کربن هستند. کاربرد آنها استنشانه ای از استفاده در طراحی روبنا از فناوری به اصطلاح دید کم برای فناوری رادار یا رادارگریز. این مواد با داشتن توانایی جذب و پراکندگی انرژی تابش الکترومغناطیسی رادارهایی که به آنها برخورد می کنند، سیگنال بسیار کوچکی را به سمت منبع سیگنال (رادار) منعکس می کنند که قابل شناسایی نیست. بنابراین، روی صفحه رادار، یک کشتی با اندازه چشمگیر نشانی مربوط به یک قایق کوچک یا حتی یک قایق را نشان می دهد.

در انتهای ناو، یک آشیانه برای هلیکوپتر ضد زیردریایی Ka-27 و یک باند وجود دارد که یک نوآوری مطلق برای کشتی‌های روسی با این جابجایی است. خدمه ناو استویکی شامل حدود 100 نفر به همراه یک تیم تعمیر و نگهداری هلیکوپتر است.

نیروگاه اصلی (GEM)

از دو واحد دیزل-دیزل (DDA) تشکیل شده است که از طریق گیربکس های جمع کننده برای دو پروانه کار می کند. هر DDA از دو موتور دیزلی 16D49 (یکی حرکت رو به جلو و دومی معکوس) و یک واحد دنده برگشت پذیر تشکیل شده است. کورس اقتصادی کوروت 14 گره و کامل آن 27 گره می باشد. در ناوبری خودمختار، کوروت Stoichiy، که عکس آن در زیر نشان داده شده است، می تواند مسافتی تا 4000 مایل دریایی را طی کند.

نیروگاه کوروت به دلیل استفاده از فناوری های توسعه یافته در زیردریایی های هسته ای ساکت است. به همین دلیل، کشتی نه تنها برای رادارها، بلکه برای سونارهای غیرفعال (جهت یاب نویز) نیز نامحسوس شد.

علاوه بر نیروگاه، تجهیزات برق کوروت شاملچهار دیزل ژنراتور با ظرفیت هر کدام 630 کیلو ولت آمپر برای رفع نیازهای کشتی به برق.

کروت "مقاوم": سیستم کنترل تسلیحات و آتش

تسلیحات ناو بر اساس هدفش به: تقسیم می شود

• ضد کشتی (توپخانه و موشک)؛
• ضد هوا؛
• ASW.

همه سیستم های تسلیحاتی کشتی تحت کنترل سیستم اطلاعات رزمی سیگما عمل می کنند. اطلاعات را از رادارها و حسگرها جمع آوری می کند و تصویر موقعیتی از نبرد را در زمان واقعی ارائه می دهد. همچنین به کشتی اجازه می دهد تا اطلاعات اطلاعاتی را با سایر واحدهای دریایی در سازند به اشتراک بگذارد.

سلاح های ضد کشتی توسط دو پرتابگر (PU) سیستم موشکی Uran-U نشان داده می شوند که هر کدام حاوی مهمات متشکل از چهار موشک کروز ضد کشتی Kh-35 با برد شلیک 260 کیلومتر است. پرتابگرهای Uran-U در قسمت میانی بدنه کشتی قرار دارند.

توپخانه کشتی با پایه تفنگ کشتی جهانی A-190 "Universal" نشان داده می شود. کالیبر اسلحه های آن 100 میلی متر، سرعت شلیک (حداکثر) 80 رند در دقیقه، مهمات 332 گلوله است. برد شلیک تا 20 کیلومتر.

دفاع هوایی ناو توسط سامانه دفاع هوایی "Kortik-M" نصب شده بر روی تانک و دو پایه تفنگ 30 میلی متری Ak-630M 6 لول در قسمت عقب تامین می شود.

ناو مجهز به دو لوله اژدر چهار لوله ای برای پرتاب ضد اژدر روبژ است که می تواند هم اژدرها و هم زیردریایی های دشمن را منهدم کند.

برای نبرد نزدیک روی عرشه یک کوروتدو پایه مسلسل با کالیبر 14.5 میلی متر و دو نارنجک انداز DP-64 برای دفع نیروی فرود مستقر شدند.