چراغ راهنمایی عابر پیاده: انواع و عکس ها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

ایده نصب چراغ راهنمایی در تقاطع های خیابان ها برای تنظیم ترافیک متعلق به جان پیک نایت لندنی است. او در حرفه، متخصص سمافورهای راه آهن بود.

چند واقعیت تاریخی

اولین چراغ راهنمایی در سال 1868 در یکی از خیابان های لندن طراحی و نصب شد. سیگنال های موجود در آن به صورت دستی توسط دو فلش تغییر می کنند. موقعیت افقی آنها به معنای "ایست" بود، در زاویه 45 درجه. - اجازه حرکت با احتیاط برای تشخیص سیگنال های سمافور در تاریکی شب، از فانوس گازی استفاده شد. در حال چرخش، سبز یا قرمز می درخشید.

سیستم سوئیچینگ خودکار سیگنال ترافیک در سال 1910 در شیکاگو اختراع و ثبت شد. چند سال بعد، رانندگان با اولین چراغ راهنمایی الکتریکی آشنا شدند که دارای چراغ‌های سیگنالی به رنگ‌های سبز و قرمز آشنا بود. از قضا، این اختراع در آن زمان ثبت اختراع نشد.

اولین چراغ راهنمایی چه بودند

آهسته آهسته خیابان های بزرگترین شهرهای آمریکا (کلولند، نیویورک، دیترویت) شروع به گرفتن چراغ راهنمایی کردند. اکثر آنها دو سیگنال داشتند - قرمز وسبز، توسط افسران پلیس اختصاص داده شده ویژه که در چهارراه ها در غرفه های شیشه ای نشسته بودند راه اندازی شد.

سپس، در سال 1920، آنها شروع به استفاده از سیگنال زرد در طراحی های خود کردند. در اروپا، اولین چراغ راهنمایی در پاریس، هامبورگ و شهرهای انگلستان نصب شد. طرح های شمارش معکوس فقط در سال 1998 ظاهر شد، این اتفاق در فرانسه رخ داد.

در کشور ما اولین چراغ راهنمایی در اوایل دهه سی قرن گذشته نصب شد. اولین بار در لنینگراد در تقاطع خیابان هایی که اکنون به نام نوسکی و چشم انداز لیتینی شناخته می شوند نصب شد. در آغاز سال 1930 اتفاق افتاد. تقریباً یک سال بعد، اولین نسخه از چراغ راهنمایی در مسکو، در تقاطع پل کوزنتسکی و خیابان راه اندازی شد. پتروفکا.

نقش چراغ راهنمایی برای حمل و نقل مدرن

امروزه ترافیک در جاده ها بدون ابزار قدرتمندی برای برنامه ریزی و سازماندهی آن مانند چراغ راهنمایی غیرممکن است. وظایف اصلی آنها بهینه سازی کیفیت ترافیک در جاده ها و دستیابی به سطح بالایی از ایمنی است. تنظیم چراغ راهنمایی مهمترین ابزار مفهوم کلی ترافیک است که متشکل از اقداماتی برای سازماندهی بهینه توزیع جریان های ترافیکی، ایمنی عابران پیاده و دوچرخه سواران و استفاده از مسیرهای خاص توسط وسایل نقلیه است.

به دلایل ایمنی در مکان هایی نصب می شوند که احتمال تصادف زیاد است که فقط با یک دستگاه تنظیم ثابت می توان آن را کاهش داد. و همچنین در مواردی که سایر اقدامات (نصب تابلوهای منع و محدود کننده سرعت حرکت، دستگاهگذرگاه های عابر پیاده) به اندازه کافی کارآمد نیستند.

چراغ های راهنمایی باید در مکان هایی نصب شوند که معمولاً هنگام عبور از تقاطع ها قانون اولویت رعایت نمی شود. و همچنین در جاهایی که ترافیک با سرعت یا شدت زیاد، با دید محدود و مشکلات در تعیین قوانین اولویت سفر، با ظرفیت کم بخش جاده مشخص می شود.

نقش دیگر آنها

چراغ های راهنمایی حمل و نقل، علاوه بر این، وظایف زیست محیطی خاصی را انجام می دهند. به عنوان مثال، به اصطلاح موج سبز با هدف حفظ جریان ترافیکی یکنواخت و کاهش تعداد توقف ها.

این باعث کاهش مصرف سوخت، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و سر و صدای وسایل نقلیه در حال حرکت می شود. این عامل در شهرهای بزرگ در خیابان ها با ترافیک سنگین اهمیت دارد. چراغ های راهنمایی نیز نقش مهمی در تضمین ایمنی دوچرخه سواران و عابران پیاده دارند.

چه شکلی هستند

بر اساس نوع و هدف، مدل های چراغ راهنمایی بسیار متنوع است. تغییراتی با و بدون فلش، دو یا سه سیگنال نوری، نصب شده در گذرگاه های راه آهن یا مسیرهای دوچرخه وجود دارد. اینها همه چراغ راهنمایی هستند. چراغ راهنمایی عابر پیاده منحصراً برای حرکت ایمن مردم در جاده تنظیم شده است.

آشناترین و رایج ترین انواع آنها جاده خیابان است. یک گذرگاه عابر پیاده با چراغ راهنمایی را می توان در آن پیدا کردجاده هر کشوری.

چگونه چراغ راهنمایی کار می کند

همانطور که می دانید، هر سه رنگ سنتی - سبز، زرد و قرمز - معمولا در طراحی خودروها استفاده می شوند. وقتی چراغ راهنمایی عمودی است، قرمز همیشه در بالا، سبز همیشه در پایین است. با آرایش افقی، در سمت چپ تمام قرمز، به سمت راست - سبز قرار دارد. بخشی از خودرو به بخش اضافی مجهز شده است.

هدف از سیگنال زرد چیست؟ برای چراغ راهنمایی خودرو به این معنی است: عبور از خط ایست مجاز است، اما سرعت حرکت تا قسمتی که توسط چراغ راهنمایی تنظیم می شود باید کاهش یابد. یعنی راننده باید آماده باشد که چراغ راهنمایی را قرمز کند. این سیگنال در تعدادی از طرح ها می تواند نارنجی باشد.

انواع مقررات

کنترل ترافیک با چراغ راهنمایی نیز می تواند متفاوت باشد. با تنظیم ثابت، حالت آن در معرض تغییر نیست و به زمان روز یا روز هفته بستگی ندارد. نوع دیگر تطبیقی است. تا حدی به اندازه جریان ترافیک بستگی دارد. در این مورد، یا دنباله، یا تعداد، یا مدت فازهای سوئیچینگ سیگنال می تواند تغییر کند.

با سایر اشکال تنظیم تطبیقی، هر سه شاخص می توانند تغییر کنند. حالتی که موج سبز نامیده می شود تنها با تنظیم ثابت یا تطبیقی با تغییر مدت زمان فازهای نور امکان پذیر است.

در مورد مردم چطور؟

اکنون یک چراغ راهنمایی غیر حمل و نقل - عابر پیاده را در نظر بگیرید. آنها به طور رسمی نصب شده اندگذرگاه های عابر پیاده ثبت شده به عنوان یک قاعده، آنها تنها با دو سیگنال مجهز هستند - مجاز و ممنوع. در ظاهر، طرح های افراد ممکن است کمی با یکدیگر متفاوت باشد. معروف ترین چراغ راهنمایی عابر پیاده به شکل شبح های انسان است - سبز (راه رفتن) و قرمز (ایستاده).

در کشورهای دیگر، ممکن است نامگذاری های دیگری وجود داشته باشد. به عنوان مثال، در ایالات متحده، یک کف دست برجسته یک علامت قرمز است. گاهی اوقات، به جای یک نخل یا مردان کوچک، می توانید کتیبه های "ایست" و "برو" را ببینید. در خیابان‌های اسلو، علامت ممنوعیت چراغ راهنمایی عابر پیاده مانند یک جفت انسان قرمز است که در کنار هم ایستاده‌اند.

همه این دشواری ها برای افراد دارای اختلالات بینایی یا کسانی که از کوررنگی رنج می برند، دلالت بر راحتی دارند، یعنی تفاوت رنگ ضعیفی دارند. برای همین منظور، در بیشتر کشورها، چراغ‌های راهنمایی عابر پیاده معمولاً توسط سیگنال‌های صوتی کپی می‌شوند.

بیایید در مورد طراحی آن صحبت کنیم

طراحی چراغ راهنمایی عابر پیاده چیست؟ در اینجا چندین گزینه وجود دارد. یکی از آنها بر اساس لامپ های رشته ای یا هالوژن است. یک چراغ راهنمایی عابر پیاده در این مورد شامل لامپ واقعی با یک بازتابنده، یک فیلتر نور، یک لنز فرنل و یک گیره محافظ است.

سایر چراغ های راهنمایی پرکاربرد بر پایه LED هستند. آنها مزایای خاصی دارند، یعنی: رنگ روشن تر، کاهش احتمال نور سرگردان. علاوه بر این، آنها کمتر مستعد تخریب هستند - در صورت خرابی یک LED، کلبقیه طراحی همچنان عملیاتی است.

علاوه بر این، طراحی چنین چراغ راهنمایی ساده تر است و از یک ماتریس LED، شیشه ضد خرابکاری و یک گیره تشکیل شده است.

چراغ راهنمایی عابر پیاده T 7

طبق آمار، یک چهارم تصادفات با عابران پیاده در گذرگاه های عابر پیاده که چراغ راهنمایی ندارند اتفاق می افتد. هنگام غروب و شب، گاهی اوقات رانندگان به سختی متوجه عبور به موقع عابر پیاده می شوند. برای بهبود ایمنی گذرگاه های غیرقانونی چه کاری می توان انجام داد؟

بهترین راه خروج در حال حاضر تجهیز چنین گذرگاه هایی به چراغ های راهنمایی از نوع T7 است. اینها LED های زرد هستند. آنها می توانند توسط راننده از دور دیده شوند. و با استفاده از یک نشانگر LED پالسی، چنین چراغ راهنمایی در هنگام غروب یا در تاریکی بدون تردید راننده را در مورد نزدیک شدن به گذرگاه عابر پیاده و نیاز به کاهش سرعت هشدار می دهد. در نتیجه، عبور از جاده با علامت چراغ راهنمایی عابر پیاده بسیار ایمن تر است.

چنین چراغ راهنمایی از طریق برق تغذیه می شود، هزینه نصب آن عمدتاً بر روی روش کابل کشی و هزینه دومی است.

چراغ راهنمایی با انرژی خورشیدی

راه حل حتی موثرتر می تواند چراغ راهنمایی LED با انرژی خورشیدی باشد. هزینه نصب آن نصف هزینه کابل کشی است و به مقدار 40-50 هزار روبل می رسد. علاوه بر این، صرفه جویی قابل توجهی در مصرف برق وجود دارد.

چراغ راهنمایی عابر پیاده با انرژی خورشیدی این روزها -دستیابی به پیشرفته ترین فناوری ها نصب این طرح به معنای حفر ترانشه، اتصال کابل به برق و محافظت از آن، پرداخت هزینه برق نیست.

فواید چیست؟

مجموعه بی بدیل چراغ راهنمایی LED و نیروگاه خورشیدی کوچک. چنین چراغ راهنمایی در گذرگاه عابر پیاده را می توان روی خود تابلوی راه قرار داد و بلافاصله پس از نصب شروع به کار می کند. عمر باتری آن حداقل 8 سال بدون هیچ گونه تعمیر و نگهداری است.

به دلیل مصرف کم انرژی، چنین چراغ های راهنمایی بادوام هستند، باتری آن می تواند بدون شارژ مجدد در زیر نور خورشید به مدت سه روز کار کند.

در طول ساعات روز، باتری توسط یک باتری خورشیدی قدرتمند شارژ می شود. فرآیند شارژ حتی در زمستان یا در هوای ابری انجام می شود. به لطف کنترل داخلی، باتری هرگز تمام نمی شود.

در آخر لازم به ذکر است که در روسیه حتی یک بنای یادبود چراغ راهنمایی خاص وجود دارد! این مجسمه در سال 2006 در خیابانی در نووسیبیرسک نصب شد.