برنامه ریزی - چیست؟ انواع و روش های برنامه ریزی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

برنامه ریزی فرآیند توسعه و ایجاد مجموعه ای از ویژگی های کیفی و کمی توسط مدیریت یک سازمان است که سرعت و روند توسعه آن را نه تنها در لحظه، بلکه در بلندمدت تعیین می کند.

تعریف اصطلاح، شرایط برای بهترین عملکرد

برنامه ریزی حلقه مرکزی در کل زنجیره مدیریت و تنظیم فعالیت های سازمان است. به همین دلیل است که هر واحد ساختاری (کارگاه، آزمایشگاه، و غیره) واحد خود را توسعه می دهد، که سپس در یک طرح سازمانی مشترک ترکیب می شود.

برنامه ریزی وظایف خود را به روشنی و مؤثرترین حالت در صورت رعایت قوانین زیر انجام می دهد:

• هر جزء از همه عناصر به موقع توجیه می شود؛
• وظایف برنامه ریزی شده به طور دقیق و به موقع توسط همه شرکت کنندگان انجام می شود؛
• کنترل بر اجرای طرح به طور مستمر همراه با تعدیل فعلی آن انجام می شود.

اصول برنامه ریزی

تا امروزشش اصل کلی شناسایی شده است که به عنوان قوانین خاصی در نظر گرفته می شود که به توسعه یک برنامه عمل صالح کمک می کند.

1. اصل ضرورت، یعنی. استفاده اجباری از سیستم برنامه ریزی، صرف نظر از نوع فعالیت مالی و اقتصادی شرکت. نیاز به برنامه ریزی در شرایط اقتصاد بازار در حال توسعه مدرن به دلیل توانایی به حداقل رساندن تأثیر منفی عوامل خارجی و برعکس، به حداکثر رساندن تأثیر مثبت آنها است.
2. اصل وحدت، یعنی. انطباق طرح جامع یکپارچه سازمان با تحولات بخش های ساختاری آن (به عنوان مثال، برنامه ریزی موضوعی). اصل وحدت عبارت است از اشتراک اهداف و برنامه های اصلی شرکت و همچنین تعامل همه اجزای آن. این مبتنی بر مفهومی مانند "هماهنگی" است. آن ها تغییرات ایجاد شده در برنامه های هر واحد باید به موقع در برنامه های کل سازمان منعکس شود.
3. اصل تداوم، یعنی. پیوند ناگسستنی بین فرآیندهای برنامه ریزی و مدیریت و سازماندهی شرکت.
4. اصل انعطاف پذیری، یعنی. توانایی تمام اجزای طرح برای تغییر تمرکز در صورت نیاز به دلیل شرایط پیش بینی نشده. برای اطمینان از رعایت این اصل، ذخیره معینی به برنامه های سازمان وارد می شود، یعنی. توانایی ایجاد تغییرات لازم در آنها.
5. اصل دقت، یعنی. حصول اطمینان از اینکه برنامه‌ها با اهداف و قابلیت‌های کلی شرکت و همچنین چارچوب‌های زمانی همسو هستند.
6. اصل مشارکت، یعنی. جاذبه بهتوسعه همه کارکنان شرکت. به عنوان مثال، منطقی است که برنامه ریزی موضوعی را برای گنجاندن بیشتر آن در برنامه کلی به روسای بخش های مربوطه واگذار کنیم.

انواع برنامه ریزی سازمانی

بر اساس ماهیت جزئیات، طرح ها به تولید فنی و اقتصادی و عملیاتی تقسیم می شوند. در حالت اول، شاخص های اصلی توسعه سازمان برنامه ریزی شده و در حالت دوم، وظایف جاری برای بخش های ساختاری آن تدوین می شود.

بر اساس میزان عدم قطعیت، طرح ها به قطعی و احتمالی تقسیم می شوند. در مورد اول، ما در مورد برنامه ریزی یک رویداد صحبت می کنیم که احتمال آن نزدیک به وحدت است و با اطلاعات موثق تأیید می شود. در حالت دوم، بر اساس اطلاعات فعلی است که می توان از آن برای نتیجه گیری در مورد توسعه بیشتر شاخص های خاص (مثلاً ضریب تغییرات) استفاده کرد.

بر اساس محتوا، برنامه های سازمانی به: تقسیم می شوند

• برنامه ریزی کسب و کار
• کار اجتماعی
• سازمانی و فناوری و غیره

بر اساس درجه دقت به دو دسته تصفیه شده و بزرگ تقسیم می شوند.

فرایند برنامه ریزی سازمانی

هر شرکت با درک این نیاز، به طور منظم برنامه ریزی مداوم انجام می دهد. فرآیند برنامه ریزی در یک شرکت چیست و چگونه کار می کند؟ مستقیماً با تهیه برنامه ها (نظام برنامه ریزی) و تعریف راه های دستیابی به آنها شروع می شود. مرحله بعدی اجراستپس از آن مرحله کنترل و تحلیل برنامه ریزی آغاز می شود، یعنی. مقایسه نتایج به دست آمده با مجموعه وظایف.

برنامه ریزی. روش های برنامه ریزی سازمانی، طبقه بندی آنها چیست

روش تراز دلالت بر نسبت نیازهای منابع شرکت و منابع تامین آنها و همچنین مطابقت بین بخشهای ساختاری طرح دارد. به عنوان مثال، مطابقت ظرفیت واقعی شرکت با وظایف تولید فعلی آن.

روش محاسباتی-تحلیلی شامل محاسبه برخی از شاخص های برنامه، تجزیه و تحلیل رشد یا کاهش آنها تحت تأثیر عوامل خارجی است.

روش های اقتصادی و ریاضی شامل مطالعه شاخص های عملکرد سازمانی، توسعه گزینه های مختلف طرح و انتخاب بهینه است.

روش گرافیکی-تحلیلی برای تجسم نتایج تحلیل اقتصادی از طریق ابزارهای گرافیکی استفاده می شود.

روش های هدفمند برنامه - ترسیم برنامه های توسعه خاص، به عنوان مثال. مجموعه‌ای از وظایف و راه‌های دستیابی به آن‌ها، با اهداف و ضرب‌الاجل‌های مشترک (مثلاً برنامه‌ریزی برای هر ماه).

برنامه ریزی رو به جلو

فرآیند برنامه ریزی برای مدت طولانی، برنامه ریزی آینده است. پرسپکتیو چیست؟ این همان چیزی است که مدیریت بر این باور است که آینده برای سازمان خواهد بود. برنامه ریزی آینده به عنوان ابزاری برای مدیریت متمرکز اخیراً مورد استفاده قرار گرفته است. چنین طرح هایی برای یک دوره 5 تا تنظیم می شود20 سال و تعیین مفهوم کلی توسعه شرکت و ساختار از مهمترین فعالیت ها برای دستیابی به اهداف تعیین شده.

برنامه ریزی آینده به دو دسته میان مدت (5 ساله) و بلند مدت (تا 15 سال) تقسیم می شود. در مورد دوم، روش برون یابی به طور گسترده استفاده می شود که به برنامه ریزی بر اساس سال های گذشته اشاره دارد.

برنامه ریزی فعلی. برنامه زمانی چیست؟

از طریق تجزیه و تحلیل دقیق برنامه پنج ساله عملیاتی شرکت به عنوان یک کل و همچنین بخش های ساختاری فردی آن انجام شد. اجزای اصلی برنامه تولید فعلی برنامه ریزی (برای هر روز، هفته و غیره) است. هنگام جمع آوری آنها، اطلاعات مربوط به در دسترس بودن سفارشات، تامین منابع مادی شرکت، ضریب بار و استفاده از ظرفیت های تولید و غیره در نظر گرفته می شود.

مشارکت سرپرست

حرکت از برنامه ریزی بلندمدت به برنامه های تقویمی بخش های داخلی شرکت، لازم است:

• تعریف وظایف و شاخص‌ها برای یک دوره معین برای هر واحد؛
• پیدا کردن و رفع تناقضات احتمالی بین برنامه های داخلی مغازه ها؛
• تمام منابع شرکت را مطابق با برنامه تولید آن توزیع کنید.

وظیفه اصلی یک رهبر باتجربه ترکیب صحیح الزامات لازم برای اجرای تحولات بلندمدت با وظایف و نیازهای جاری سازمان است. به عنوان یک قاعده، این کار توسط یک مرکز ویژه انجام می شودبرنامه ریزی.