شناسایی خطر: روش‌های شناسایی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

در هر تولیدی حوادث احتمالی وجود دارد. به منظور اجتناب از حوادث اضطراری، سازمان ها باید یک شناسایی خطر با کیفیت بالا ایجاد کنند. این در مورد چنین سیستمی است که در این مقاله مورد بحث قرار خواهد گرفت.

خطرات در محل کار

طبقه بندی های مختلفی از خطرات وجود دارد. با این حال، اکنون بسیاری از شرکت‌ها از یک ثبت عمومی و واحد از خطرات شغلی و موقعیت‌های خطرناک استفاده می‌کنند.

هر شرکتی که در آن خطر تهدیدی برای زندگی یا سلامت انسان وجود دارد باید توسط سند خاصی هدایت شود که انواع اصلی خطرات سازمانی و روش‌های شناسایی خطر را مشخص می‌کند. اولین چیزی که باید در چنین سندی ثابت شود تمام اطلاعات لازم در مورد سازمان است. نام بخش ها یا بخش ها، نام مشاغل، انواع خاصی از وظایف کارگری و غیره، مطابق با وظایف محوله ای که کارگران انجام می دهند، انواع اصلی خطرات و موقعیت های خطرناک نیز تعیین می شود. با چه معیارهایی می توان آنها را طبقه بندی کرد؟ این بعداً مورد بحث قرار خواهد گرفت.

خطرات اصلی

خب، چه نوعیک سیستم یکپارچه برای تعیین ریسک های اصلی تولید؟ شناسایی خطرات، خطرات و شرایط اضطراری طبق یک طرح خاص انجام می شود. چهار گروه اصلی از خطرات صنعتی وجود دارد. این موارد عبارتند از:

• خطرات فیزیکی. ماشین‌ها، مکانیسم‌ها و سایر تجهیزات مختلف می‌توانند آسیب قابل توجهی به بدن انسان وارد کنند. ارتعاشات، صداها، روشنایی قوی و بسیاری از عوامل منفی دیگر تأثیر بسیار منفی بر بدن انسان دارند.



• خطرات شیمیایی. ممکن است در همه تولیدات حضور نداشته باشد. با این حال، آنها آسیب بسیار قابل توجهی به بدن انسان وارد می کنند. این شامل انواع مختلفی از مواد سمی، سرطان‌زا و سایر مواد تحریک‌کننده است.
• خطرات زیستی. باکتری ها، ویروس ها، حیوانات و سایر موجودات زنده می توانند تأثیر بسیار منفی بر سلامت انسان داشته باشند.
• خطرات روانی فیزیولوژیکی. در اینجا هدف اصلی خود کارگر است. عوامل مختلفی وجود دارد که می تواند تأثیر ناسالمی بر وضعیت روحی یا جسمی فرد داشته باشد.

درباره قوانین اساسی برای شناسایی خطر

پس شناسایی خطر چیست؟ این روش چیست و چگونه انجام می شود؟ چندین روش و قوانین ویژه برای ارزیابی ریسک تولید وجود دارد. ارزش این را دارد که با قوانین شروع کنید.

اولاً، روش ارائه شده نباید واکنشی باشد، بلکه باید پیشگیرانه باشد. اغلب در تولیددقیقا برعکس اتفاق می افتد به دلیل سازماندهی نادرست سیستم شناسایی خطر است که مردم از آن رنج می برند.

ثانیاً، شناسایی خطر، به عنوان یک سیستم کاملاً ساختار یافته و خوش ساخت، باید مستند شده و به درستی قالب بندی شود. یک رتبه بندی با کیفیت باید تضمین شود، که به لطف آن سیستم مورد نظر به طور موثر کار می کند.

رویه های سازمانی

در نهایت، شایسته است در مورد خود رویه ها صحبت کنیم که به مفهوم "شناسایی خطر" مربوط می شود. ویژگی های آنها چیست، چگونه سازماندهی شده اند؟

ابتدا، رویه ها باید همه فعالیت های برنامه ریزی نشده یا برنامه ریزی شده را در نظر بگیرند. همچنین باید توجه داشت که برای اجرای کیفی اقدامات شناسایی خطر، باید ویژگی های رفتاری افراد را در نظر گرفت. شایان ذکر است که ویژگی های شخصیتی کارکنان، ویژگی های روحی و جسمی آنها و غیره در نظر گرفته شود.

ثانیاً، همه افراد، به هر طریقی که در تولید نقش دارند، باید در مراحل شناسایی خطرات مشارکت داشته باشند. به همین ترتیب، هر وسیله ای که توسط سازمان نگهداری می شود باید به عنوان منبع خطر در نظر گرفته شود.

چندین قانون دیگر وجود دارد که رویه هایی مانند شناسایی خطر و مدیریت ریسک باید تحت آنها قرار گیرند. می‌توانید در هر کتابچه راهنمای حفاظت از کار در مورد این موضوع بیشتر بخوانید.

درباره فرآیند حذف خطر

یک سازمان چگونه باید باشداز بین بردن خطرات؟ البته، همه چیز به سطح و بزرگی یک اورژانس احتمالی بستگی دارد. با این حال، چندین معیار اساسی وجود دارد که اغلب مورد استفاده قرار می گیرند، و در واقع، اصلی ترین و رایج ترین آنها در نظر گرفته می شوند.

چه چیزی را می توان در اینجا برجسته کرد؟

• حذف کامل منبع خطر. برای مثال، این ممکن است شامل حذف برخی از اقلام نامناسب از تجهیزات باشد که می تواند به سلامت یا زندگی یک کارمند آسیب برساند.
• کار تعویض. مکانیزم یا قطعه خاصی از تجهیزات برداشته می‌شود و مکان جدیدی به جای آن نصب می‌شود.
• اجرای تعمیرات.

در مورد فرآیندی مانند شناسایی خطر چطور؟ موقعیت‌های خطرناک از طریق ارزیابی ریسک شناسایی می‌شوند.

ارزیابی ریسک

ارزیابی ریسک یک مفهوم اساسی در زمینه شناسایی خطر است. این یک سیستم کامل است که شامل عناصر و داده های مختلف است. دقیقاً چه چیزی را می توان در اینجا برجسته کرد؟

برای ارزیابی ریسک شایسته، لازم است یک محاسبه آماری کیفی از تمام حوادث در یک دوره زمانی معین انجام شود. علاوه بر این، کارشناسان باید در کار مشارکت داشته باشند. آنها باید تجهیزات را ارزیابی کنند و تعیین کنند که چقدر قابل اعتماد و قابل استفاده است. یکی دیگر از عوامل مهم گواهینامه محل کار است.

این همچنین شامل مقایسه همه عملکردهای کاری کارکنان با خطرات احتمالی است.

پسبنابراین، شناسایی خطر یک فرآیند بسیار طولانی و دشوار است. چندین روش برای ساده کردن این فرآیند وجود دارد. مهمترین آنها در زیر مورد بحث قرار خواهد گرفت.

روش کلاسیک شناسایی خطر

ارزش توصیف رایج ترین روش در هر صنعت برای شناسایی موقعیت های خطرناک را دارد. یک فرمول ویژه محاسبه می شود: R=P x S، که در آن R خطر، P احتمال خطر، و S شدت پیامدهای خطرناک است. برای تعیین احتمال وقوع شرایط اضطراری، لازم است از ضرایب عددی - از 1 تا 5 استفاده شود.

به عنوان یک قاعده، تمام محاسبات لازم توسط افراد یا مدیریت ویژه مجاز انجام می شود. با این حال، خود کارگر می تواند خطر را شناسایی کند. فرآیند ارزیابی کیفی ریسک کمک خواهد کرد تا در این صورت محاسبات نادرست مقامات را به چالش بکشیم و تقاضای جایگزینی تجهیزات یا غرامت عادلانه کنیم.

درباره نتایج ارزیابی

طبق نتایج همه کارهای انجام شده، لازم است داده های به دست آمده را با جدول خاصی که در آن ریسک ها به کم، متوسط و زیاد طبقه بندی می شوند، مقایسه کرد.

• اگر R<6، خطر ناچیز، یعنی کم در نظر گرفته می شود. در این صورت لازم است تمام اقدامات لازم برای رفع آنها انجام شود.
• R=6-12 خطر متوسط (یا متوسط) در نظر گرفته می شود. در صورت عدم حذف به موقع، ممکن است خسارت قابل توجهی به اموال سازمان و همچنین به جان و سلامت انسان وارد شود.
• R>12 - نشانگر بالاسطح خطر هر کاری که در این مورد باید انجام شود توسط حمایت کار تجویز می شود.

بنابراین شناسایی خطرات فرآیندی بسیار پیچیده و گسترده است. شایان ذکر است که این نیز یک روش کاملاً فردی است. برای هر شرکت یا تولید، این فرآیند به طور خاص و جداگانه ساخته می شود.