معاملات مالی عبارتند از تعریف اصطلاح، انواع، ماهیت مالی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

معاملات مالی یک عنصر جدایی ناپذیر از فعالیت تجاری است که برای اطمینان از عملکرد پایدار آن ضروری است. هر بنگاه معاملات مالی مختلفی را انجام می دهد که با شکل سازمانی و قانونی و خط کسب و کار آن مرتبط است. در مقاله به بررسی انواع اصلی تراکنش های مالی می پردازیم، ویژگی های آنها را بررسی می کنیم.

مالی چیست؟

این اصطلاح خیلی دیرتر از زمان پیدایش روابط مالی شروع به استفاده کرد. تاریخچه این مفهوم از نظام بردگی سرچشمه می گیرد. اولین رویه‌هایی که معمولاً تراکنش‌های مالی نامیده می‌شوند، تراکنش‌هایی هستند که به منظور پرداخت پرداخت‌های اجباری، کارمزد، مالیات انجام می‌شوند.

در تمام دوران وجود و توسعه روابط اقتصادی، بین حوزه های مختلف فعالیت و تعامل موضوعات ارتباط متقابل وجود دارد. تراکنش های مالی نمی توانند به خودی خود ایجاد شوند. این نتیجه فرآیندهای طبیعی است که امر اجتماعی را تعیین می کندتوسعه اقتصادی و سیاسی جامعه علیرغم این واقعیت که از نظر زمانی، اولین دستکاری های مالی به موازات دولت شدن به وجود آمد، روابط مدرن در این زمینه مدت هاست که فراتر از تعهدات مالیاتی به دولت رفته است.

مالی یک واحد محاسبه در حوزه اقتصادی است که بدون انواع تراکنش های مالی قابل تصور نیست. بنگاه‌هایی که فعالیت‌های اقتصادی انجام می‌دهند، به جذب سرمایه بر مبنای تجاری برای افزایش گردش مالی، گسترش بخش خدمات، توسعه محصولات جدید و معرفی فناوری‌های مدرن در تولید مشغول هستند. منابع مالی همچنین می تواند در حساب های سپرده بانکی، سرمایه گذاری در اوراق بهادار، پروژه های سرمایه گذاری سایر کارآفرینان قرار گیرد. سود دریافتی در نتیجه تراکنش های مالی بین صاحبان مشاغل و سایر شرکت کنندگان در روابط اقتصادی توزیع می شود.

هدف پول

افراد و اشخاص حقوقی ملزم به پرداخت مالیات و سایر پرداخت ها به بودجه فدرال و محلی هستند، حق خرید اوراق بهادار ایالتی و شهرداری را دارند. علاوه بر این، مبادلات مالی متقابلی نیز وجود دارد: دولت مزایای اجتماعی، بورسیه تحصیلی، یارانه، یارانه و انواع دیگر کمک ها را ارائه می دهد، و مؤسسات بخش دولتی را که به مردم خدمات ارائه می دهند، تأمین مالی می کند. همه این عملیات با اشکال پولی متحد می شوند.

پیش از این، کارکرد اصلی پول استفاده از آن به عنوان وسیله ای در نظر گرفته می شد.گردش، یعنی ابزار پرداخت و واحد تسویه در هنگام انجام معاملات مالی اساسی بر اساس معاملات خرید و فروش. تابع دیگر پول تجمعی است. ماهیت آن در امکان انباشت وجوه و تشکیل صحیح درآمد، توزیع درآمد و تعیین هزینه است.

بنابراین، هدف از معاملات مالی، توزیع واقعی درآمد برخی از واحدهای تجاری و مخارج برخی دیگر است. هدف توزیع که با انجام اقدامات پرداختی مختلف انجام می شود، تولید ناخالص داخلی است که نشانگر رفاه ملی، استاندارد زندگی جمعیت است. به لطف تراکنش های مالی، امکان توزیع صحیح وجوه دریافتی از فروش کالا یا ارائه خدمات توسط شخص حقوقی یا کارآفرین خصوصی وجود دارد.

GDP یک پیوند کلی در توزیع درآمد، از جمله سود دریافتی دولت از فعالیت های اقتصادی خارجی است. در جریان مبادلات اقتصادی و مالی، از شاخص تولید ناخالص داخلی در توزیع استفاده می‌شود، مثلاً مالیات بر استخراج منابع طبیعی است، بنابراین تمام معاملات مالی به صورت پولی انجام می‌شود.

انواع تراکنش های مالی

در هر شرکت، انواع مختلفی از تراکنش های مالی انجام می شود. این به دلیل جهت گیری شرکت و شکل مالکیت آن است. به عنوان مثال، موسسات بانکی معاملاتی را برای اعطای وام، افتتاح حساب های سپرده گذاری، صدور وجوه انجام می دهندشرکت‌هایی که فعالیت‌هایشان شامل اجاره وسایل نقلیه، تجهیزات و سایر اشیاء است، مستقیماً با لیزینگ مرتبط هستند، در حالی که سازمان‌هایی که فعالیت تجاری اصلی آنها جمع‌آوری وجوه از طریق تعهدات بدهی است از ابزارهای مالی کاملاً متفاوتی استفاده می‌کنند.

علاوه بر این، هر واحد تجاری به طور خودکار در روابط پولی شرکت می کند. بنابراین، تراکنش های مالی هر گونه اقدام تسویه حساب در شرکت یا اقداماتی است که در آن مشتریان، شرکا، سرمایه گذاران شرکت می کنند.

Forfaiting

این نوع تراکنش مالی شامل خرید بدهی است که در اسناد قابل معامله بستانکار، اغلب از بانک ها بیان می شود. در این نوع معامله مالی فرض می شود که خریدار بدهی که باطل کننده نامیده می شود، تعهد طلبکار را به امتناع از ارائه مطالبات علیه بدهکار می پذیرد. در واقع این امتناع است که به آن فسخ گفته می شود. به عنوان یک قاعده، خرید تعهدات قابل معامله تحت شرایطی انجام می شود که به نفع فایتر است.

اصل فورفیتینگ نه تنها در تراکنش های مالی بانک ها استفاده می شود. چنین مکانیزمی برای ایفای تعهدات بدهی در معاملات مختلف از جمله قراردادهای صادراتی استفاده می‌شود، به‌عنوان مثال، زمانی که صادرکنندگان برای تسهیل دریافت زودهنگام وجه نقد به حساب‌ها، به خریداران خارجی فسخ می‌دهند. برات عمدتاً به عنوان اوراق بهادار فسخ می شود. می توان آن را ترجمه کرد یا ساده. با این اوراقهرگونه تراکنش پولی و مالی به سرعت و بدون مشکل در محاسبات انجام می شود.

علاوه بر برات، سفته‌ای که به صورت اعتبار اسنادی صادر می‌شود می‌تواند به‌عنوان مضارع فسخ شود. چنین سند تسویه، دستورالعملی از بانک برای انجام یک تراکنش مالی اعتباری با هزینه وجوه ذخیره است. به عنوان اسناد همراه، از بارنامه برای کالاهای ارسال شده استفاده می شود. پرداخت ها به دارنده اعتبار اسنادی انجام می شود که در آن مقدار پول به وضوح مشخص شده است. اعتبار اسنادی به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد که با در نظر گرفتن تمام تفاوت های ظریف (رعایت شرایط، شرایط معامله و غیره) می توان آن را با پیچیدگی تراکنش مالی توضیح داد..

اهمیت سندیکاها در توسعه اقتصادی

سندیکایجهت جدیدی در بهبود مکانیسم های انجام معاملات در بازارهای فاسد است. سندیکا انجمنی از چندین نهاد تجاری است. این روند اغلب توسط انجمن های مؤسسات بانکی متوسل می شود. فرآیند انجمن طلبکاران با رضایت داوطلبانه همه طرف های قرارداد انجام می شود. در فورفایتینگ، معاملات مالی توسط سازمان‌های بانکی با توافق دوجانبه انجام می‌شود، از جمله توزیع اوراق بهادار فورفایتینگ در مورد تخصیص سهام برای هر یک از آنها. اساساً چنین اوراق بهادار توسط چندین فدرال خریداری می شود ، اما وقتی صحبت از مبالغ هنگفتی به میان می آید ، اسکناس هایی بین شرکت کنندگان توزیع می شود که هر کدام از آنها حقوق مساوی دریافت می کنند. چنیناین روش از گردش آزاد اوراق بهادار جلوگیری می کند و احتمال فروش ثانویه آنها را به حداقل می رساند.

شایان ذکر است که وضعیت حقوقی چنین معاملاتی در حال حاضر تعریف نشده است، بنابراین، در عمل، سازمان ها به ندرت از این روش برای انجام تراکنش های مالی استفاده می کنند. کارشناسان معتقدند که جهت اولیه برای بهبود بازار فورفیتینگ افزایش حجم تامین مالی با استفاده از محاسبه تخفیف و نرخ سود شناور است. از نقطه نظر اقتصادی، می توان آن را با عدم ثبات در نرخ سود و بازتاب عدم تمایل بانک ها به ارائه وام با نرخ ثابت توضیح داد.

اگر در مورد فروش صادراتی بر اساس نرخ های شناور صحبت می کنیم، چنین مکانیزم تسویه به کاهش سود کمک می کند. همانطور که تمرین نشان می دهد، فروشندگان اولیه اوراق بهادار را در بازار ثانویه با تخفیف می فروشند که به نرخ بهره رایج پایبند است. علاوه بر این، فروش کالا با در نظر گرفتن تغییرات بعدی در نرخ سود، مشروط به حل و فصل مسائل مالی در مدت زمان تعیین شده انجام می شود. در واقع، قبل از انقضای صورت حساب، تاریخ های پایان می تواند چندین بار تغییر کند. بنابراین، معامله مستلزم درجه بالایی از خطر برای فدرال است و ممکن است منجر به بدهی های اضافی شود. معاملات فورفیتینگ به ویژه توسط حسابرسان مورد بررسی قرار می گیرد.

ویژگی های فرانشیز

اگر این نوع تراکنش های مالی را به معنای وسیع در نظر بگیریم، درک استفاده از یک علامت تجاری یا برند به عنوان "اجاره" صحیح تر است. واجد شرایط بودن فرانشیزبا توافقی بین فرنچایز دهنده (فروشنده) و گیرنده امتیاز (خریدار) داده می شود. محتوای معامله می تواند بسیار متفاوت باشد، شامل یک شرایط ساده یا چند شرایط پیچیده که نشان دهنده کوچکترین جزئیات استفاده از برند است. قرارداد فرانشیز میزان کسر استفاده از علامت تجاری را به صورت کارمزد ثابت، مبلغ یکجا برای یک دوره خاص یا به عنوان درصدی از فروش مشخص می کند. اگر الزامی برای کسر در قرارداد وجود نداشته باشد، به این معنی است که امتیاز گیرنده متعهد می شود که مقدار معینی از کالا را از امتیاز دهنده خریداری کند، از خدمات آن استفاده کند و غیره.

به طور جداگانه، شرایط استفاده از نام تجاری در قراردادهای حق رای تجویز می شود، که ممکن است شامل الزامات استفاده از کالاها فقط در یک صنعت خاص باشد، استفاده از تجهیزات فقط به روشی که توسط امتیاز دهنده مورد نیاز است. رعایت سایز، رنگ قفسه ها، لباس کار فروشندگان و غیره.

مفهوم لیزینگ

لیزینگ به معنای اعطای حق مالکیت موقت اموال غیر منقول، وسیله نقلیه، تجهیزات یا انواع دیگر اموال منقول با انتقال آن به استفاده برای مدت معین یا نامشخص در قبال غرامت ثابت پولی است. لیزینگ مدلی از روابط مالی است که در آن قرار است یک شی متعلق به یک طرف را به شرکت کننده دیگری در معامله اجاره دهد. اما اغلب قرارداد لیزینگ در قالب یک معامله سه جانبه منعقد می شود که در آن یکی از شرکت کنندگان یک شرکت لیزینگ است. با رضایت کاربرشرکت تجهیزات را از سازنده خریداری می کند، سپس آن را برای استفاده موقت با هزینه نقدی به خریدار اجاره می دهد و پس از انقضای قرارداد اجاره، ملک به مالکیت مستاجر تبدیل می شود.

فاکتورسازی به عنوان یکی از جهت‌ها

این اصطلاح به واگذاری تعهدات بدهی انجام نشده توسط یک شرکت فاکتورینگ، از جمله صورتحساب‌ها و برات، که بین طرف مقابل هنگام فروش کالا و ارائه خدمات تحت یک قرارداد وام تجاری صادر شده است، اطلاق می‌شود. طبق کنوانسیون فاکتورینگ بین‌المللی، نتیجه معامله فاکتورینگ مالی در صورتی رضایت‌بخش تلقی می‌شود که حداقل نیمی از شرایط زیر برآورده شود:

• انعقاد اولیه یک قرارداد وام و بدون بدهی؛
• حسابداری و حسابداری مالیاتی تامین کننده؛
• وصول بدهی مالی؛
• بیمه تامین کنندگان در برابر ریسک های اعتباری.

خدمات مشتری با استفاده از مکانیسم فاکتورینگ برای کسب و کارهای کوچک و متوسط و همچنین بنگاه هایی که به دلیل عدم توانایی در بازپرداخت به موقع بدهی به طلبکاران و داشتن محدودیت، دائماً با مشکلات مالی مواجه هستند، مؤثرترین خدمات محسوب می شود. در انتخاب منابع اعتباری با این حال، همه سازمان هایی که در دسته کسب و کارهای کوچک یا متوسط قرار دارند، امکان استفاده از خدمات شرکت فاکتورینگ را ندارند. به عنوان مثال، حق استفاده از فاکتورینگ برای شرکت ها اعمال نمی شود:

• با تعداد زیادی بدهکار؛
• مدیون بهطلبکاران؛
• ساخت محصولات غیر استاندارد یا بسیار تخصصی؛
• دفاتر ساختمانی که با پیمانکاران فرعی در تولید کار می کنند.

عملیات مالی و حسابداری فاکتورینگ در مورد تعهدات بدهی افراد، شعب یا واحدهای ساختاری انجام نمی شود. این محدودیت‌ها به این دلیل است که در برخی موارد شرکت‌های فاکتورینگ قادر به ارزیابی ریسک‌های اعتباری یا میزان سود در هنگام انجام کار زیاد نیستند. خطر بیمه شده ناشی از واگذاری خسارت های قراردادی را نمی توان به طور عینی ارزیابی کرد.

عملیات ارزی

کسب و فروش ارز به نرخ پول ملی در بازار ارز صورت می گیرد. در روسیه، شرکت کنندگان آن سازمان های بانکداری تجاری هستند. منظور سرمایه دارانی که از بازار ارز می گویند اغلب سازوکار فروش و مبادله ارز در مبادلات بین المللی است و نه فرآیند خرید و فروش اسکناس. برای خرید ارز خارجی که برای پرداخت مبادلات وارداتی استفاده می شود، شرکت کنندگان در روابط اقتصادی خارجی از فروش رسمی به روبل در بورس بین بانکی مسکو و سایر مبادلات رسمی فدراسیون روسیه درآمد حاصل می کنند..

برای کنترل معاملات مالی در بازار ارز در روسیه، از روابط تسویه و پرداخت تجارت خارجی استفاده نمی شود. در کشورهایی که هیچ محدودیتی برای تبدیل پول ملی وجود ندارد، شرط اصلی برای پرداخت های نقدی، در دسترس بودن یک حساب شخصی است. وشرکت‌های بزرگ با حجم قابل توجهی از عملیات صادرات و واردات، به موازات حساب‌های ارزی ملی، حساب‌های اضافی باز می‌کنند تا زیان نوسانات نرخ ارز را به حداقل برسانند. در ایالت هایی که محدودیت های ارزی ایجاد شده است، افتتاح حساب ارزی با هدف کنترل تسویه حساب با شرکای خارجی و تنظیم این صنعت مالی است.

همانطور که قبلاً اشاره شد، شرکت کنندگان اصلی در بازارهای ارز، که در خدمت همه اشکال روابط هستند، سازمان های بانکداری تجاری هستند. آنها ارزها را مبادله می کنند، در معاملات مالی سرمایه گذاری شرکت می کنند. حساب فیش ها با خرید و فروش حواله های تلگرافی نه تنها به صورت ملی، بلکه به صورت ارزی با نرخ ویژه انجام می شود.

Swap - چیست؟

این یکی از انواع تراکنش های مالی در بانک است. ترجمه شده از انگلیسی، کلمه "swap" به معنای "تبادل کردن" است. بنابراین، ما در مورد عملیات مبادله دارایی ها یا بدهی ها بین واحدهایی صحبت می کنیم که بیان ارز دارند. هدف از سوآپ ارز بهبود ساختار آنها، کاهش ریسک ها و هزینه ها است. موسسات بانکی مبادلات ارز یا طلا انجام می دهند. بانک ها کمتر به روش سوآپ نرخ بهره متوسل می شوند. این مجموعه تراکنش های مالی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اکتساب و فروش همزمان ارز؛
• فروش هنگام خرید آتی ارز خارجی؛
• گرفتن وام نقدی به ارزهای مختلف؛
• سوآپ بدهی ملیارز، برای بدهی ها به ارز خارجی.

هنگام انجام مبادله، طرفین قراردادهایی امضا می کنند که تمرکز متفاوتی برای هر یک از آنها دارد. تاریخ تسویه ممکن است با هم مطابقت نداشته باشد، اما در عین حال، طبق هر قراردادی، ارز در ازای ارز دیگری با تحویل در زمان مشخص شده خریداری می شود.

تراکنش های مالی یک سوآپ به انواع گزارش یا اخراج اشاره دارد - گزینه هایی برای ترکیب فروش و خرید فوری ارز نقدی. معامله فوری که طی آن فروشنده ارز آن را به مؤسسه بانکی می دهد و متعهد می شود پس از مدت معینی اما با نرخ بالاتر، آن را بازخرید کند، گزارش نامیده می شود. این عملیات به ویژه برای بانک ها سودمند است، زیرا به دلیل تفاوت نرخ ارز شامل سود می شود: در زمان بازپرداخت بدهی، بیشتر خواهد بود. در واقع گزارش نوعی وام از بانک است که با ارز خارجی تضمین شده است و کارمزد بهره استفاده از وام مابه‌التفاوت نرخ فروش است.

برخلاف گزارش، اخراج معامله ای است که بر اساس الگوی مخالف انجام می شود. برای انجام این تراکنش مالی، سرمایه‌گذار در یک موسسه بانکی ارز خریداری می‌کند، مشروط به اینکه پس از مدت معینی، آن را با نرخ مطلوب‌تری بفروشد. فرض بر این است که نرخ ارز در بازار کمتر باشد و بانک سود خود را به صورت سود از مابه التفاوت نرخ دریافت کند. اگر گزارش یک آنالوگ ارزی وام باشد، پس اخراج نوعی سپرده روبلی در سپرده است. این مبادلات مالی در بازار ارز بین بانکی با منابع روبلی و ارزی انجام می شود. تراکنش های مبادله ارز می تواند چندین نوع باشد:

• "فردا"- محبوب ترین نوع تراکنش، شامل سفارش عرضه ارز و بازخرید بعدی آن از بانک برای روز بعد برنامه ریزی شده است؛
• "امروز" - شرایط قرارداد در روز امضای آن اجرا می شود؛
• "ورزش" - بازخرید ارز به تعویق افتاده، یعنی تراکنش پس از چند روز مشخص انجام می شود.

سوآپ ارز را می توان در یک قرارداد وام استفاده کرد. حسابداری تراکنش های مالی در قرارداد به این معنی است که وام به یک ارز صادر می شود و باید با ارز دیگری بازپرداخت شود. معاوضه با طلا خرید یک فلز گرانبها برای یک دوره خاص با تضمین فروش بعدی با قیمت بالاتر است. الگوریتم انجام سوآپ ارز و سوآپ با طلا با نسبت قیمت دارایی ها برای معاملات بین المللی و وزن فلز تنظیم می شود. بنابراین، برای مثال، در روسیه واحد حجم معاملات 1 گرم طلا و در ایالات متحده آمریکا یک اونس تروی است.