محاسبه سود: حسابداری و سود اقتصادی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

تجزیه و تحلیل فعالیت هر واحد تجاری با استفاده از دو رویکرد انجام می شود که به صورت مشروط اقتصادی و حسابداری نامیده می شوند. دوم بر اساس تجزیه و تحلیل هزینه هایی است که در صورت های مالی لحاظ شده است. برای تحلیل اقتصادی، نه تنها از مجموعه‌ای از شاخص‌های واقعی گزارش‌ها استفاده می‌شود، بلکه از هزینه‌های فرصت نیز استفاده می‌شود، یعنی سودی که به عنوان از دست رفته شناخته می‌شود.

ویژگی های اصطلاحات

هزینه های حسابداری در واقع پرداخت هایی هستند که در اسناد وارد می شوند. اگر هزینه های حسابداری از درآمد دریافتی کسر شود، این قبلاً محاسبه سود حسابداری خواهد بود. در مرحله بعد، مالیات و سایر پرداخت های اجباری باید از آن کسر شود که منجر به سود خالص می شود و به عنوان منبع ذخیره تامین مالی عمل می کند و توسط مقامات مالیاتی در نظر گرفته می شود.

اگر محاسبه شودسودهای حسابداری و اقتصادی، شایان ذکر است که هزینه های اقتصادی، علاوه بر حسابداری، شامل هزینه های ضمنی یا داخلی، یعنی هزینه فرصت منابع در دسترس کارآفرین است. این هزینه های داخلی بر اساس استفاده های جایگزین تخمین زده می شود.

به عنوان مثال، یک کارآفرین می تواند از خودروی خود برای اهداف تولید استفاده کند. اقتصاددانان به لزوم محاسبه چنین هزینه هایی متقاعد شده اند، اما بخش حسابداری نمی تواند این کار را انجام دهد، زیرا هیچ واقعیتی مبنی بر پرداخت از طرف شخصی به کسی وجود ندارد. این به هیچ وجه در حسابداری منعکس نمی شود. از طرف اقتصاددانان ممکن است این عقیده وجود داشته باشد که ماشین می تواند متفاوت استفاده شود، به عنوان مثال، کارآفرین این فرصت را دارد که آن را اجاره کند که برای آن اجاره دریافت می کند. بنابراین، اقتصاددانان کسری اجاره بها را به عنوان هزینه داخلی تشخیص می دهند.

ویژگی ها

بنابراین، اگر سود حسابداری و اقتصادی در نظر گرفته شود، شایان ذکر است که دومی تفاوت بین درآمد و هزینه های اقتصادی را نشان می دهد. برای کاهش تفاوت هزینه های اقتصادی و حسابداری لازم است هزینه ها در حسابداری به دقت ثبت شود، البته معمولاً این تفاوت را نمی توان به صفر رساند. اما حتی زمانی که سود اقتصادی کمتر از سود حسابداری است، و حتی به صفر می‌رسد، کارآفرین همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهد و سود حسابداری دریافت می‌کند.

توسعه تاریخی

در قرن نوزدهم،انواع مختلف سود: حسابداری و اقتصادی، و سپس تفاوت بسیار قوی بین آنها از قبل آشکار بود. در آن زمان بود که آلفرد مارشال اولین شاخص سود اقتصادی را توسعه داد. به عنوان تفاوت بین درآمد خالص و هزینه سرمایه مالک تعریف شد و به همه اینها درآمد باقیمانده می گفتند. اگرچه محاسبات ساده به نظر می رسند، اما در عمل مشخص می شود که لازم است مجموعه ای کامل از اطلاعات لازم برای این کار پیدا شود.

تاکید اصلی آلفرد مارشال این بود که هنگام تعیین ارزش تشکیل شده توسط شرکت در یک مقطع زمانی خاص، لازم است نه تنها هزینه هایی که در سوابق حسابداری منعکس می شود، بلکه باید در نظر گرفته شود. هزینه های فرصت مرتبط با افزایش سرمایه.

برای مدت طولانی، تحولات مارشال بی ادعا بود و ارزش سود اقتصادی آنچنان بزرگ نبود. با این حال، در دهه 80 قرن گذشته، با شروع جهانی شدن و خروج سرمایه به کشورهای در حال توسعه، انواع مختلف سود مورد توجه قرار گرفت: حسابداری و اقتصادی. آنها برای نشان دادن شاخص های جایگزین عملکرد شرکت به منظور جذب بیشتر و بیشتر سرمایه گذاران جدید استفاده می شوند.

سود اقتصادی

این او بود که به عنوان یکی از این شاخص ها عمل کرد که از طریق آن شرکای جدید جذب تجارت می شوند. فرض بر این است که ارزش اضافی سرمایه سرمایه گذاری شده تنها زمانی ایجاد می شود که میزان درآمد واقعی از هزینه فرصت استفاده از این سرمایه بیشتر شود. می توانید تعریف را به این صورت ساده کنید:سود اقتصادی تنها در صورتی وجود دارد که نتیجه مالی حاصل از تمام استفاده‌های جایگزین سرمایه مورد نظر بیشتر باشد.

چگونه از این تکنیک استفاده کنیم؟

تا کنون شکل گیری سود شرکت فقط در اسناد حسابداری منعکس شده است. سود اقتصادی در محاسبات داخلی ریشه دوانده است و دلایل متعددی برای این امر وجود دارد. اول از همه، ما در مورد ناآگاهی از نحوه استفاده از این مفهوم در تصمیم گیری توسط پرسنل مدیریت صحبت می کنیم. همه به تجزیه و تحلیل سود حسابداری عادت دارند، بنابراین فعالیت شرکت تنها از منشور این عامل در نظر گرفته می شود. و آن دسته از شرکت‌هایی که استفاده از این روش را انتخاب می‌کنند با چالش تطبیق سود اقتصادی با استانداردهای مالیاتی و حسابداری مواجه می‌شوند.

استانداردهای محاسبه

در حال حاضر، محاسبه از فرمول سود استفاده می کند که با استانداردهای حسابداری و گزارشگری بین المللی و همچنین استانداردهای آمریکایی مطابقت دارد. آنها کاملاً با یکدیگر سازگار هستند، از همان اصول حسابداری و گزارشگری برای آنها استفاده می شود، و در مورد مسائل خاص، روش شناسی با وضوح بیشتری در استانداردهای آمریکایی بیان شده است.

الزامات استانداردهای بین المللی با هدف وارد کردن قوانین سیستم فعلی گزارشگری مالی و استانداردهای حسابداری به نوعی حالت هماهنگ است. به طور کلی پذیرفته شده است که استفاده از آن برای توصیف نتایج فعالیت های کارآفرینانه شرکت ها در موارد بیشتر مفید است.فرم واقع گرایانه با این حال، روش‌شناسی آمریکایی بر پیشرفت‌های بیشتری متکی است، بنابراین در شرکت‌های آمریکایی تمایلی وجود دارد که عملیات را کاملاً واضح و با انعطاف‌پذیری کمتر به صورت فردی تنظیم کنند.

در حال حاضر سود اقتصادی اصلا در ترازنامه منعکس نمی شود و محاسبات آن علمی یا بسته است. توسعه استفاده گسترده از آن به دلیل استانداردسازی گزارشگری مالی و محافظه کاری خاص در حسابداری با مشکل مواجه شده است.

عناصر سود اقتصادی

هنگام استفاده از معیار مارشال از درآمد باقیمانده، شرکت‌ها در تطبیق داده‌های ورودی دچار مشکل می‌شوند: هزینه سرمایه بازده دریافتی شرکت را بر اساس ارزش بازار در نظر می‌گیرد، در حالی که درآمد خالص به عنوان یک اصطلاح حسابداری عمل می‌کند. ، بر اساس ارزش دفتری محاسبه می شود. طبیعتاً توسعه اقتصاد جهانی و روابط بازار دلیلی برای تشدید اختلافات بین بازار و ارزش دفتری شرکت شده است و به همین دلیل است که استفاده از شاخص درآمد باقیمانده به سادگی غیرممکن شده است..

انواع سود

سود حسابداری متفاوت، اقتصادی و عادی. به طور معمول، سود اقتصادی تفاوت بین درآمد کل و هزینه ها است: خارجی و داخلی. در عین حال، تعداد هزینه های داخلی شامل سود عادی است که نشان دهنده حداقل پرداخت برای حفظ استعدادهای کارآفرینی است. سودی کهمحاسبه شده بر اساس اطلاعات حسابداری، تفاوت بین درآمد حاصل از انواع مختلف فعالیت ها و هزینه های خارجی است. سود واقعی درآمدی است که در حساب های کارآفرین باقی می ماند.

در حال حاضر، حسابداری شامل استفاده از پنج نوع سود است: سود ناخالص، سود حاصل از فروش، سود قبل از مالیات، سود حاصل از فعالیت های عادی، سود خالص. ناخالص تفاوت بین درآمد حاصل از فروش کالاها، آثار، محصولات، خدمات و بهای تمام شده کالاها، کارها، خدمات، محصولات فروخته شده است. عواید حاصل از فروش کالاها، کارها، خدمات و محصولات معمولاً به عنوان درآمد حاصل از فعالیت های عادی نامیده می شود. فرمول سود در این مورد به شرح زیر است:

P (شفت)=BP - C، که در آن BP درآمد حاصل از فروش است. ج - بهای تمام شده کالای فروخته شده.

ویژگی های هر نوع سود

سود فروش سود ناخالص منهای فروش و هزینه های اداری است.

سود قبل از مالیات سود حاصل از فروش با در نظر گرفتن سایر هزینه ها و درآمدها است که ممکن است عملیاتی و غیرعملیاتی باشد. درآمد عملیاتی شامل رسیدهایی است که با تأمین دارایی های سازمان در قبال کارمزد برای استفاده موقت مرتبط است. جریمه ها، جریمه ها، ضایعات ناشی از نقض شرایط قرارداد، دارایی های دریافت شده رایگان، سود سال های گذشته شناسایی شده در دوره گزارش به عنوان درآمد غیر عملیاتی شناسایی می شوند.

سود از فعالیت های معمولی به دست می آیدبا کم کردن پرداخت های اجباری و مقدار مالیات از سود قبل از مالیات.

درآمد خالص نشان دهنده سود حاصل از فعالیت های معمولی است که شامل درآمد و هزینه های فوق العاده است. درآمد فوق العاده به دریافت هایی اطلاق می شود که در نتیجه شرایط فوق العاده فعالیت اقتصادی به وجود می آید. هزینه های استثنایی به هزینه های مربوط به موقعیت های مشابه اشاره دارد.

از خرج می رقصیم

اگر سود حسابداری، اقتصادی و عادی را در نظر بگیریم، شایان ذکر است که به طور کلی سود به عنوان تفاوت بین درآمد کل و کل هزینه ها تعریف می شود. این ساده ترین و رایج ترین گزینه محاسباتی است که می توان از آن استفاده کرد.

حالا باید به هزینه ها توجه کنید. حسابداری و سود اقتصادی شامل رویکردهای متفاوتی برای تعریف آنهاست. هزینه ها خود می توانند خارجی و داخلی باشند. اولین مورد شامل پرداخت به ارائه دهندگان خارجی است. وقتی از کل درآمد کسر شود، می توان سود حسابداری را به دست آورد. اما هزینه های داخلی را که معمولاً به آنها اشاره می شود در نظر نمی گیرد:

• هزینه های مرتبط با منابع متعلق به خود شرکت؛
• سود عادی، که به مهمترین منبع - توانایی کارآفرینی بستگی دارد.

سود اقتصادی پس از حذف هزینه های داخلی از حسابداری به دست می آید.

واضح ترین تفاوت ها

معلوم می شود که سود حسابداری فقط برای در نظر گرفتن هزینه های خارجی در نظر گرفته شده است، در حالی که سود اقتصادی با کم کردن هزینه های داخلی نیز تعیین می شود. در مجموع هزینه های خارجی و داخلی از اقتصاد تشکیل می شود که به آنها جایگزین نیز می گویند. این بدان معناست که برای تعیین میزان سود واقعی، باید از چنین قیمت منبعی استفاده کرد که با بهترین استفاده از آن توسط مالک دریافت شود. تشکیل سود شرکت در این مورد بدون توجه به روش محاسبه آن اتفاق می افتد. اما درک این نکته مهم است که بهترین گزینه افزایش سود اقتصادی است.