مفهوم سود اقتصادی و حسابداری: تعریف، ویژگی ها و فرمول

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

قبل از شروع کسب و کار خود، باید یک برنامه عملیاتی واضح تهیه کنید و عملکرد مالی را محاسبه کنید. اساسی ترین آنها سود است. با این حال، می توان آن را به روش های مختلف محاسبه کرد. و باید تفاوت بین سود حسابداری و سود اقتصادی را به وضوح درک کنید. مرز بین این اصطلاحات نسبتاً باریک است. اما برای یک متخصص مالی مهم است که بتواند بین این اصطلاحات تمایز قائل شود.

سود (زیان) حسابداری: نهاد و انواع

این نتیجه مالی عملیات است. این شاخص برای هر دوره گزارش طبق الگوریتم تصویب شده توسط قانون محاسبه می شود. تفاوت بین درآمد و هزینه در صورت سود و زیان شناسایی می شود.

مالیات از سود حسابداری کسر می شود. پرداخت هزینه ها به خزانه همیشه همزمان نیست. این به دلیل ویژگی های استفاده از کسر است. اگر سازمان در دوره جاری پایه مشمول مالیات را کاهش ندهد، سود مالیاتی بیشتر از سود حسابداری خواهد بود. و ایندر گزارش ها ثبت شده است. در دوره بعدی شرکت از حق کسر خود استفاده خواهد کرد و این شاخص ها همسو هستند. بنابراین، اقتصاددانان چندین نوع سود حسابداری را تشخیص می دهند.

1. درآمد ناخالص تفاوت بین درآمد بدون مالیات بر ارزش افزوده و هزینه است.
2. سود حاصل از فروش تفاوت بین درآمد کالا و هزینه عرضه آنها به بازار است.
3. سود حاصل از فعالیت عادی (عملیاتی) نتیجه مالی است که پس از کسر هزینه ها از فعالیت اصلی (تولید) باقی می ماند.
4. سود قبل از مالیات نتیجه مالی است که پس از کسر هزینه ها از کلیه فعالیت ها باقی می ماند. از این گذشته، یک سازمان نه تنها می تواند در تولید محصولات شرکت کند، بلکه می تواند وجوه رایگان را در سهام (فعالیت های سرمایه گذاری) سرمایه گذاری کند. یا یک دارایی (ساختمان) بخرید و سپس آن را اجاره دهید (فعالیت مالی). مجموع نتایج مالی حاصل از تمام کارهای فهرست شده، سود قبل از مالیات است.
5. سود خالص نقدی است. کسانی که پس از پرداخت مالیات در شرکت باقی می مانند.

سود اقتصادی

این شاخص نشان دهنده افزایش ارزش شرکت است. هنگام محاسبه شاخص، موارد مخارج نامرئی، مانند استهلاک، در نظر گرفته نمی شود. همه شرکت ها بودجه ماهانه را برای تعمیر سیستم عامل کنار نمی گذارند. استهلاک پایه مشمول مالیات را کاهش می دهد، بنابراین هنگام تنظیم ترازنامه باید به آن توجه شود. اما این شاخص در گزارش اقتصادی لحاظ نخواهد شد.

سود حسابداری یک ارزیابی استراتژیک از توسعه شرکت و اقتصادی - تاکتیکی ارائه می دهد. وظیفه حسابدار بررسی انعکاس کلیه هزینه ها و صحت محاسبه مالیات است. وظیفه اقتصاددان شناسایی چشم اندازهای رشد و تنگناهای شرکت است.

هزینه فرصت

اقتصاددانان میزان سود از دست رفته را در نتیجه انتخاب جهت خاصی از سرمایه گذاری تعیین می کنند. اینها به اصطلاح هزینه های فرصت هستند. به عنوان مثال، یک شرکت تولید ماشین لباسشویی را راه اندازی می کند و تولید تلویزیون را متوقف می کند. در عین حال قیمت خدمات اپراتورهای ماهواره ای در بازار به شدت در حال کاهش است که این امر منجر به افزایش تقاضا برای تلویزیون می شود. درآمد از دست رفته هزینه فرصت است.

در حسابداری ممکن است ساختار محصولات در نظر گرفته نشود. محاسبه پتانسیل تقاضا در یک بخش خاص مسئولیت حسابدار نیست. وظیفه آن جمع آوری صحیح سود، تنظیم ترازنامه و صورت سود و زیان است. اقتصاددان باید به محاسبه هزینه فرصت توجه زیادی داشته باشد. با تجزیه و تحلیل این ارقام می توان جهت فعالیت سرمایه گذاری را تعیین کرد.

عوامل

شاخص هایی وجود دارند که سودآوری یک سازمان را تعیین می کنند. آنها به طور مشروط به داخلی و خارجی تقسیم می شوند. موارد اول عبارتند از: سطح شایستگی متخصصان، کیفیت مدیریت مدیران، رقابت پذیری کالاها، سازماندهی تولید، قابلیت ساخت زیرساخت ها و بهره وری نیروی کار. عوامل بیرونی عبارتند از: سیاسیوضعیت، روند تنظیم اقتصاد، عرضه و تقاضا در بازار.

سود حسابداری بر اساس شاخص های واقعی ثابت است و به عوامل ذکر شده بستگی ندارد. در عوض، هزینه‌های فرصت بر اساس وضعیت بازار تعیین می‌شوند.

چرا به این داده ها نیاز داریم؟

سود اقتصادی و حسابداری را برای چه منظوری می توان محاسبه کرد؟ تعریف اولین شاخص برای خود شرکت ضروری است. صاحب کسب و کار یک مدل می سازد، آن را اصلاح می کند و برای خود آنالیز می کند. محاسبات باید به سازمان های دولتی ارائه شود. سود در حسابداری نیز برای شناسایی انحرافات در شاخص های برنامه ریزی شده و واقعی تجزیه و تحلیل می شود.

کارشناسان سود اقتصادی اثربخشی سرمایه گذاری در یک تجارت را تعیین می کنند. البته به شرطی که درست محاسبه شود. گزارش حسابداری در مورد سود و زیان، ساختار و الگوریتم تشکیل آن در سطح قانون تنظیم شده است. شرکت الگوریتمی را برای تشکیل سود اقتصادی به طور مستقل توسعه می دهد. در حالی که فرم‌های پذیرفته‌شده رایج در برخی صنایع وجود دارد، اما برای مدل کسب‌وکار یک سازمان خاص مناسب نیستند. بنابراین کارشناسان بر این باورند که بهتر است وضعیت شرکت با سود حسابداری تحلیل شود. اگرچه شرایطی وجود دارد که شاخص های صورت سود و زیان بر فرآیندهای تجاری مهم تأثیر نمی گذارد. چرا اینطور است؟ بله، زیرا سود حسابداری منعکس کننده منابع واقعی شکل گیری آن نیست. در چنین شرایطی بدون محاسبه اقتصاد،کنار بیای.

مثال

دو کارخانه مصالح ساختمانی تولید می کنند. طبق سوابق حسابداری درآمد و سودآوری یکسانی دارند. اقلام قابل مقایسه در ترازنامه و صورت سود و زیان منظور می شود. اما در کارخانه اول، مشتریان اصلی هلدینگ های بزرگ هستند و دومی مواد را به شرکت های کوچک / متوسط می فروشد. پس از تشدید اوضاع سیاسی، فعالیت هلدینگ ها در فدراسیون روسیه متوقف می شود، مشتریان بازار را ترک می کنند. در حالی که کارخانه اول روزهای سختی را سپری می کند، دومی در ارتباط با ورود تولیدات جدید به بازار توسعه می یابد. بنابراین، نتایج متفاوتی از فعالیت های تجاری برای شرکت های فعال در همان بخش قابل مشاهده است. اگر از تحلیل اقتصادی استفاده می شد، می شد چنین بحرانی را پیش بینی کرد.

شرکت تجاری موفق موظف است نتیجه مالی را محاسبه کند، مالیات بر سود حسابداری دریافت کند. حداقل به منظور ارائه گزارش به خدمات مالیاتی فدرال. وظیفه یک اقتصاددان در اولین شرکت تجزیه و تحلیل پایگاه مشتری و پیشنهاد تغییر به بخش مشاغل کوچک و متوسط است. در شرکت دوم، وظیفه یک اقتصاددان یافتن هزینه های فرصت است.

فرمول محاسبه

سود حسابداری تفاوت بین درآمد ناخالص و هزینه است. با فرمول محاسبه می شود:

Pb=درآمد ناخالص - مخارج.

درآمد ناخالص درآمد حاصل از فروش منهای مالیات است. هزینه ها هزینه های مرتبط با ساخت یک محصول هستند.

هزینه های اقتصادی شامل هزینه های داخلی می شودو خارجی (خرید، پرداخت برای خدمات، نیروی کار). در حسابداری فقط هزینه های خارجی در نظر گرفته می شود، بنابراین سود حسابداری به عنوان تفاوت بین درآمد و هزینه های انجام شده محاسبه می شود. هنگام محاسبه این شاخص، مهم است که عناصر زیر را در نظر بگیرید:

• درآمد خالص - سود حاصل از فروش کالا - NH.
• سود حاصل از فروش دارایی های ثابت (ساختمان ها، تجهیزات، سایر وسایل کار،) - Pi.
• سود از فعالیت‌های غیر عملیاتی - پدافند هوایی.
• فرمول سود ناخالص: PB=Pr + Pi + Pvo.

آگاهی از فرمول نه تنها برای ارزیابی عملکرد، بلکه به منظور کاهش حسابداری مالیات بر درآمد، STS ضروری است.

برنامه ریزی سود

کارایی سازمان و امکان افزایش ارزش دارایی های آن به صحت پیش بینی، توزیع سود و جستجوی راه های بهینه سازی آن بستگی دارد. اگر قیمت محصول ثابت باشد، هنگام پیش بینی سال برای کالاهای فصلی و غیر فصلی، داده های 3-6 ماه گذشته انتخاب می شود. مهم نیست که کدام روش انتخاب شده است: حساب مستقیم، تحلیلی، اهرم عملیاتی.

نتیجه گیری

از همه موارد فوق، می توان نتیجه گرفت که یک حسابدار سوابق اعداد را نگه می دارد، یک اقتصاددان یک استراتژی را محاسبه می کند. این دو متخصص یکدیگر را حذف نمی کنند، بلکه مکمل یکدیگر هستند. در صورت نتیجه منفی مالی، تغییر فناوری تولید، مواد اولیه یا انتقال به بازارهای دیگر ضروری است. اغلب دلیل سودآوری پایین بهره وری پایین است،تجهیزات منسوخ در بخش تولید و همچنین هزینه های بالا برای اجرای خدمات یا تبلیغات.