گزارش تلفیقی: گردآوری، تجزیه و تحلیل

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

متخصصان همه سازمان ها با فرم های استاندارد حسابداری روبرو هستند. آنها حاوی اطلاعاتی در مورد عملیات، وضعیت مالی شرکت هستند. اگر دو یا چند سازمان در روابط حقوقی و مالی باشند، صورت های مالی تلفیقی تهیه می شود.

کمی از تاریخ

اولین صورتهای مالی تلفیقی در سال 1902 در ایالات متحده منتشر شد. این گزارش شش شرکت به عنوان یک واحد واحد واحد بود. در کشورهای اروپایی و ژاپن، هلدینگ ها در نیمه دوم قرن گذشته شروع به توسعه کردند، عمل گزارش تلفیقی در دهه 1980 ظاهر شد. در روسیه، نیاز به گزارش تلفیقی در دوره ایجاد هلدینگ، بازسازی اقتصاد و خصوصی سازی شرکت ها کاهش یافت. فقط در سال 1996، وزارت دارایی "توصیه های روش شناختی برای تهیه صورت های مالی تلفیقی" را تصویب کرد.

توسعه صورتهای مالی تلفیقی تحت تأثیر ظهور شرکتهای بزرگ، حضور بازار مالی و الزامات سرمایه گذاران برای گزارشگری مشترک قرار گرفت. در غیر این صورت جهت سرمایه گذاری بیشتر سرمایه وتجزیه و تحلیل ریسک امکان پذیر نیست. خودکارسازی فرآیندهای تدوین ترازنامه با کمک نرم افزارهای ویژه به شما امکان افزایش کارایی را می دهد.

چیست؟

ادغام با امکان سنجی اقتصادی تعیین می شود. اغلب، به جای یک شرکت، کارآفرینان چندین سازمان کوچک اقتصادی به هم پیوسته ایجاد می کنند. این شکل از انجام کسب و کار امکان صرفه جویی در پرداخت مالیات، کاهش ریسک عملیات و تضمین ثبات در تامین مواد را فراهم می کند.

ایده ادغام ساده است. در گروهی از شرکت‌های مرتبط قانونی، یکی نقش غالب (والدین) را ایفا می‌کند، در حالی که بقیه سازمان‌های زیرمجموعه هستند. صورتهای مالی تلفیقی ایده ای از وضعیت گروه به عنوان یک کل ارائه می دهد. در عین حال، هر بنگاه اقتصادی موظف است سوابق حسابداری عملیات خود را حفظ کرده و صورتهای مالی را بر اساس آنها تهیه کند. ادغام فقط جمع اقلام گزارشگری یکسان نیست. معاملات بین اعضای شرکت گزارش نمی شود.

برای چه کسی؟

اعتقاد بر این است که کاربران اصلی داده ها سرمایه گذارانی هستند که مهارت استفاده از اطلاعات را دارند. در واقع، گزارش ها حاوی اطلاعاتی برای همه گروه های کاربران علاقه مند است: از طلبکاران گرفته تا مالکان. به ویژه، سهامداران می توانند از اطلاعات برای برنامه ریزی کوتاه مدت و بلندمدت در سطح گروه استفاده کنند.

امروز، تهیه صورت‌های مالی تلفیقی (IFRS) برای کلیه شرکت‌های دارای شرکت‌های تابعه الزامی است.واحدها.

تنظیمات قانونی

در فدراسیون روسیه، الزامات اسناد در "مقررات نگهداری سوابق حسابداری در فدراسیون روسیه" بیان شده است. این سند نظارتی بیان می کند که اگر سازمانی دارای بخش های وابسته واقع در قلمرو فدراسیون روسیه و خارج از کشور باشد، موظف است علاوه بر گزارش فردی، یک گزارش تلفیقی نیز ارائه دهد.

بانک های روسیه از سال 2004 IFRS را تدوین کرده اند. OJSCهایی که سهام آنها در بورس اوراق بهادار پذیرفته شده است باید از سال 2012 ترازنامه تلفیقی تشکیل دهند. با توجه به نتایج گزارش "مفاهیم توسعه حسابداری در فدراسیون روسیه برای میان مدت"، مشخص شد که بزرگترین شرکت ها از IFRS و سایر اشکال بین المللی استفاده می کنند، اما هنوز در هنگام تهیه گزارش اشتباهات جدی مرتکب می شوند.

یک گام مهم در توسعه این حوزه، تصویب قانون فدرال "در مورد گزارش تلفیقی" بود. قانون دسته بندی سازمان هایی را که ملزم به تنظیم IFRS هستند را تعیین می کند: موسسات اعتباری، شرکت های بیمه، PF غیر دولتی، سازمان هایی در قالب OJSC، شرکت های حسابرسی (از سال 2017). این قانون شامل موسسات دولتی و شهرداری نمی شود. همه این شرکت کنندگان ملزم به تهیه گزارش های تلفیقی از سال 2012 یا از تاریخ تشکیل هستند. اگر قبلاً ترازنامه های تلفیقی را مطابق با استانداردهای سایر کشورها تنظیم کرده اند، باید علاوه بر این، گزارشی برای دوره انتقال ارائه دهند. ساختار و مقررات آنها در "تفسیرهای IFRS برای استفاده در قلمرو فدراسیون روسیه"تجویز شده است.

اصطلاحات اساسی

تراکنش‌های درون گروهی، معاملات بین یک شرکت مادر و شرکت‌های تابعه یا بین شرکت‌های تابعه یک گروه است.

تراز درون گروهی - مانده "بدهکاران" و "بستانکاران" برای عملیات داخلی.

سود/زیان تحقق نیافته نتایج مالی حاصل از عملیات داخلی است که در ارزش دفتری دارایی ها لحاظ می شود.

تهیه صورتهای مالی تلفیقی

گزارش توسط شرکت اصلی انجام می شود. در این مورد، ترازنامه همه سازمان ها باید با استفاده از یک سیاست حسابداری واحد در یک تاریخ تنظیم شود. سند با افزودن شاخص های یکسان همه شرکت ها تشکیل می شود. مقالاتی که گروه هیچ مطالعه‌ای برای دوره فعلی و قبلی ندارد، و همچنین:

• ارزش سرمایه گذاری شرکت مادر در هر تسهیلات؛
• میزان تراکنش های درون گروهی؛
• میزان سود و زیان تحقق نیافته.

اگر یکی از واحدها سهام ممتازی را منتشر کند که خارج از گروه نگهداری می شود، سود/زیان با مقدار سود تعدیل می شود.

ویژگی کلیدی

صورتهای مالی تلفیقی لزوماً شامل چنین شاخصی به عنوان سهم اقلیت در سرمایه شرکت های تابعه است. چگونه آن را محاسبه کنیم؟ ابتدا مجموع حقوق صاحبان سهام و سود خالص شرکت های تابعه تعیین می شود که با کاهش مقدار سود تحقق نیافته حاصل از عملیات درون گروهی کاهش می یابد. سپس سهم هر سازمان از این شاخص محاسبه می شود. اگر مقدار منفی بود، در پرانتز نمایش داده می شود.

تفاوت بین ارزش دفتری و ارزش منصفانه سرقفلی منعکس شده استبه عنوان بخشی از هزینه ها (درآمد) در طول عمر مفید.

یادداشت ها اطلاعات زیر را ارائه می دهند:

• فهرست شرکتها با ذکر سهم سرمایه.
• دلایلی که چرا عملکرد شرکت در گزارش کلی لحاظ نشده است.
• ماهیت روابط بین کسب و کار که در آن شرکت مادر بیش از 50٪ از دارایی ها را در اختیار ندارد.
• گزارش اقلامی که رویه‌های حسابداری متفاوتی برای آنها اعمال شده است.

تفاوت های ظریف پر کردن

سازمان هایی که از سال 2016 به صورت های مالی تلفیقی روی آورده اند، مشروط بر اینکه فعالیت آنها توسط تعرفه تنظیم شود، ملزم به اعمال IFRS 14 هستند.

ارائه اطلاعات غیر مرتبط در گزارش ممنوع است. برای مثال، حسابداری ابزارهای مالی شامل افشای حجم زیادی از داده ها است. اما اگر سازمان از این نوع دارایی استفاده نکند، آوردن این اقلام به ترازنامه منطقی نیست. نکته دیگر این است که حجم درآمدهای ارزی به شدت تغییر کرده باشد. سپس دلایل اتفاق افتاده باید در اضافات ذکر شود.

اگر قرارداد خدمات ادامه مشارکت در یک دارایی مالی باشد، طبق IFRS 7 افشا می شود. تداوم مشارکت وضعیتی است که واحد تجاری خدمات دارایی منتقل شده را می فروشد و قصد کسب درآمد را دارد. در دراز مدت از آن سود ببرند. ما فقط در مورد موقعیت هایی صحبت می کنیم که پاداش پولی شناور است.

پیشنهاد می شود به کارکنانی که فعالیت کارگری خود را به پایان رسانده اند با نرخ تنزیل اوراق دولتی (IFRS 19) حقوق پرداخت شود.

ارزش محصولات میوه با هزینه های واقعی اکتساب اندازه گیری می شود (IFRS 41)، اما آنها مطابق با IFRS 16 به حساب می آیند. پیش از این، ارزیابی به ارزش منصفانه در برخی از سازمان ها منجر به هزینه های مالی زیادی می شد، و در برخی دیگر. - به مشکلات در یافتن جایگزین در بازار.

هنگامی که حسابرسی صورتهای مالی تلفیقی انجام می شود، ابتدا سهم شرکت اصلی در سهم هر یک از شرکت های گروه بررسی می شود. اگر واحد تجاری فرعی یک واحد سرمایه گذاری نباشد، اما به واحد اصلی خدمات ارائه می دهد، باید ادغام شود. اگر شرکت یک شرکت سرمایه گذاری باشد، سهم آن به ارزش منصفانه در ترازنامه منظور می شود. الگوریتم برای چنین حسابداری در IFRS 28 تجویز شده است.

اگر اطلاعات اضافی در اسناد داخلی، مانند صورت‌حساب کارمند افشا شده است، باید به ترازنامه پیوست شود (IFRS 34).

همه این تفاوت های ظریف باید هنگام تهیه صورت های مالی تلفیقی در نظر گرفته شود.

تجزیه و تحلیل داده

گزارش خلاصه به شما امکان می دهد از درآمد گروهی به عنوان مبنایی برای محاسبه سود سهام، مالیات در کشورهایی که توسط قانون مجاز است استفاده کنید. بنابراین، تجزیه و تحلیل صورت های مالی تلفیقی با هدف مطالعه وضعیت خود گروه به عنوان یک کل و شرکت های منفرد انجام می شود. بر اساس این داده ها، می توان تعیین کرد که وضعیت مالی هر بنگاه در نتیجه تغییر وضعیت مالی گروه چگونه تغییر خواهد کرد.

تراز

زیرا یک گروه ممکن است شامل سازمانهایی از صنایع مختلف باشدتعلق داشتن، لازم است ضرایبی را انتخاب کنید که برای هر شرکت قابل توجه است. آنها را با جزئیات بیشتر در نظر بگیرید:

• سهم OA در دارایی=OA / ارز موجودی.
• سهم نقدی (FC) در OA=(CA + سرمایه گذاری های مالی کوتاه مدت) / OA.
• شاخص استقلال مالی=سرمایه سهام (SK) / ارز موجودی.
• ساختار بدهی=بدهی های بلندمدت / بدهی.
• ضریب سرمایه‌گذاری=بریتانیا / دارایی‌های غیرجاری.
• نقدینگی جاری=OA / بدهی های جاری.
• نقدینگی سریع=(FV + سرمایه گذاری های مالی کوتاه مدت + DZ کوتاه مدت) / بدهی های کوتاه مدت.
• نقدینگی مطلق=(LC) / بدهی های کوتاه مدت.
• گردش مالی OA=درآمد / میانگین. مقدار OA.
• گردش دارایی=درآمد / میانگین ارز موجود.
• نرخ بازده=سود خالص (NP) / درآمد.
• سودآوری فروش=سود / درآمد فروش.
• ROA=روابط عمومی / میانگین. ارز موجود.
• سودآوری SC=روابط عمومی / میانگین. مبلغ SK.

مقادیر هنجاری برای هر ضریب بر اساس میانگین صنعت تعیین می شود. اگر این گروه شامل شرکت هایی در زمینه های مختلف فعالیت باشد، چندین پایگاه نظارتی تنظیم می شود. برای تعیین مقادیر برنامه ریزی شده برای هر ضریب گروه به عنوان یک کل، سهم هر یک از اجزای صنعت ارزیابی می شود. بر اساس داده‌های جمع‌آوری‌شده، رتبه‌بندی پایداری شکل می‌گیرد: عالی، خوب، رضایت‌بخش و نارضایتی.

سود وضرر

در فرآیند تجزیه و تحلیل صورت های مالی تلفیقی، یک سازمان باید سهم شرکت های تابعه را بر حسب سهم اقلیت در سود تعیین کند، زیرا نتایج مالی گروه به نحوه ترکیب شرکت ها بستگی دارد. در صورت ادغام، ارزش گروه از ارزش دو شرکت بیشتر است. صرفه جویی در مقیاس وجود دارد. IFRS 1 الزامات افشا را شرح می دهد. شرکت اصلی موظف است شاخص های مالی شرکت های تابعه و ارزش های آن را به تفکیک در گزارش ارائه کند. همچنین باید عوامل و علل بروز آنها را توجیه کرد. از آنجایی که ادغام سازمان ها منجر به افزایش ارزش آنها می شود، این گزارش اطلاعاتی در مورد میزان سود تقسیمی و هر سهم ارائه می دهد.

مهم است کهرا در نظر بگیرید

ترازنامه تلفیقی حاوی اطلاعات بیشتری درباره وضعیت شرکت مادر است. بنابراین شامل معاملات درون گروهی نمی شود. اقلام ترازنامه زیر مشمول تفکیک تفصیلی هستند:

• مجموع حقوق صاحبان سهام و سرمایه گذاری های بلندمدت؛
• تسویه حساب جاری: پیش پرداخت ها، مطالبات و مطالبات، نتایج مالی دوره های آتی؛
• وام شرکت؛
• عملیات غیر سنتی دیگر.

در یادداشت توضیحی آمده است:

• نشان دهنده نوع ادغام استفاده شده؛
• لیست دلایل ادغام شرکتها در یک گروه؛
• نمایش رابطه.

اگر ترازنامه تلفیقی برای گروه برای اولین بار تنظیم می شود، باید توجه ویژه ای به آن شود.توجه به تجزیه و تحلیل تفاوت در سیاست های حسابداری، یعنی در روش های پذیرفته شده ارزیابی دارایی ها، سهم سرمایه گذاری شرکت مادر. استفاده از یک سیاست حسابداری واحد در تمامی شرکت های گروه بسیار مهم است. سپس تجزیه و تحلیل گزارش آسان تر خواهد شد.

نتیجه گیری

گزارش‌دهی تلفیقی ترازنامه تلفیقی برای گروهی از شرکت‌هایی است که از نظر قانونی و/یا اقتصادی مرتبط هستند. روند شکل گیری آن با جمع بندی همان شاخص های گزارش ها، محاسبه سهم اقلیت در سود خالص انجام می شود. ویژگی های گردآوری در قانون فدرال به همین نام بیان شده است. گزارش گیری معاملات بین اعضای گروه را منعکس نمی کند. ادغام برای نشان دادن وضعیت مالی گروه به عنوان یک کل ارائه شده است.