ارزیابی ریسک سیستم های فنی. مبانی تحلیل ریسک و روش شناسی مدیریت

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

ارزیابی ریسک سیستم های فنی و اتخاذ تصمیمات کافی یک عمل روزانه واقعی است که در آن تصمیم درست ضروری است و همیشه پیامدهای عینی کافی را تعیین می کند، که همیشه با یک محاسبه معقول مطابقت ندارد.

همه سیستم های فنی که تا به حال ایجاد شده اند بر اساس قوانین عینی، عمدتاً فیزیکی، شیمیایی، گرانشی، اجتماعی عمل می کنند. سطح صلاحیت یک متخصص، سطح توسعه تئوری و عمل تجزیه و تحلیل و مدیریت ریسک قطعا مهم است، اما آنها همیشه به طور عینی واقعیت را منعکس نمی کنند.

پیشینه، تئوری و هزینه ارزیابی ریسک

تنوع سیستم های فنی با تعدد انواع فعالیت های تولیدی، تفاوت در امکانات صنعتی، ارتباط آنها با حوزه های زندگی تعیین می شود.انسان.

تحلیل ریسک فناوری پیامدهای منفی احتمالی را در نظر می گیرد:

• شکست سیستم های فنی،
• شکست در فرآیندهای فناوری،
• خطاهای پرسنل خدمات.

در نظر گرفتن تأثیرات منفی بر مردم و محیط طبیعی منطقی است.

حتی عملکرد بدون حادثه صنایع (انتشار گازهای گلخانه ای، نشت مواد مضر، پساب های تصفیه نشده و غیره) ممکن است منجر به نیاز به ارزیابی ریسک توسط پارامترها و پیامدهای مختلف شود.

عامل انسانی در ارزیابی ریسک

نتایج استفاده از سیستم فنی در زمینه ریسک مورد انتظار برای تصمیم گیری آگاهانه ضروری است:

• تعیین مکان؛
• طراحی امکانات تولید؛
• حمل و نقل و نگهداری مواد و مواد خطرناک؛
• تامین انرژی (گاز، برق، هوای فشرده)؛
• و چیزهای دیگر.

در مطالعه ریسک، از روش‌ها و الگوریتم‌های رسمی استفاده می‌شود، موقعیت‌های مختلفی در نظر گرفته می‌شود که مدیریت و پرسنل عملیاتی ممکن است با آن مواجه شوند.

عدم قطعیت یک کیفیت مشخصه در کاربرد یک سیستم فنی است. در بسیاری از موارد، تصمیمات یک متخصص خاص گرفته می شود که اثری بر روش، دوره و نتایج تحلیل ریسک بر جای می گذارد.

محیط وجود سیستم های فنی

معمولاً فنی استسیستم ها توسط افراد ایجاد می شوند. ایده های طبیعت و ابتکارات موجودات فضایی معمولاً چنین سهمی از خطر را به همراه ندارند و نیازی به توجه دقیقی مانند آفریده های دست بشر ندارند.

قابلیت اطمینان سیستم های فنی و ریسک فنی یک کار بر اساس محدوده آن تعیین می شود. به عنوان مثال، یک خانه و سازه های مهندسی آن همیشه با قلمرو، ویژگی های آن، آب و هوا، تأثیر سایر سیستم های فنی، فعالیت های انسانی و غیره مرتبط است.

پدیده های طبیعی سیستم های فنی را نه عمدا، بلکه به طور عینی تحت تأثیر قرار می دهند. مردم ممکن است تصوری نداشته باشند که در نتیجه اقدامات "معقول" آنها، این خانه یا سازه های مهندسی آن ممکن است در وضعیت غیرقابل پیش بینی قرار بگیرند.

در نتیجه ساخت یک خانه جدید، که به ساختارهای مهندسی قلمرو فشار وارد می کند، سیستم های فنی موجود ممکن است آسیب ببینند. به عنوان مثال، در نتیجه یک طوفان، می تواند سقف را منفجر کند یا به سازه های نگهدارنده آسیب برساند.

خانه های ساخته شده توسط متخصصانی که به ویژگی های یک منطقه خاص عادت کرده اند، می توانند آسیب های قابل توجهی به منطقه وارد کنند که به ویژه بر پایه سازه ها خواسته های ویژه ای ایجاد می کند.

عملیات هواپیما توسط خلبانان مجرب در مسیرهای آشنا، مطمئناً هنگام عبور از مناطق کوهستانی یا پرواز بر فراز مناطقی که جو با افت فشار، جریان هوا و غیره مشخص می شود، به موقعیت های پیش بینی نشده ای منجر می شود.

ارزیابی ریسک سیستم های فنی و محیط "وجود" آنها وظیفه ای است که مرتبط بودن آنهر روز در حال رشد است و پیچیدگی این کار متناسب با سرعت ایجاد سیستم های فنی جدید و گزینه های جدید برای تأثیرگذاری بر سیستم های موجود است.

ظهور و توسعه سیستم های فنی

زندگی عادی یک فرد و عملکرد مکانیسم هایی که او ایجاد کرده است هرگز فراتر از نیاز منطقی و امکانات واقعی نرفته است.

ماشین جایگزین اسب شد و ظهور راه آهن، کشتی ها و هواپیماها زیرساخت های حمل و نقل کالا و مسافر را تغییر داد. هیچ سیستم فنی ثابت نمی ماند و عملکرد و کاربرد آن نشان دهنده قابلیت های فنی آن در پس زمینه محیط فعلی و سایر سیستم های فنی است.

هم خود سیستم و هم عملکرد آن فقط در موارد بسیار نادری در صلاحیت سازندگان آن قرار دارد، بیشتر اوقات با فعالیت های کسانی که کار می کنند، تعمیر می کنند، مدرن می کنند، تکمیل می کنند، ساخت و ساز کامل می کنند …

نمونه‌های واقعی از خطرات در این فرآیند توسعه طبیعی (بر اساس منبع):

• پدیده های طبیعی؛
• عامل انسانی؛
• سیستم های فنی؛
• محیط اجتماعی-اقتصادی.

آنها پیامدهای درجات مختلفی از شدت را ایجاد می کنند، یعنی نیاز به "انجام کاری" را برای حفظ عملکرد مورد نیاز و بازگرداندن عملکرد یک سیستم فنی که تحت تأثیر یک پدیده طبیعی قرار گرفته است را ایجاد می کنند. (سیل، رانش زمین، زلزله، …) که در اثر اعمال افراد، تأثیر سیستم فنی دیگر آسیب دیده یا خود را بدون «وسیله» می بیند.وجود»، زمانی که وضعیت اجتماعی-اقتصادی اطراف به طور چشمگیری تغییر کرد.

گزینه های زیادی برای تأثیرگذاری بر سیستم فعلی وجود دارد. خطرات هم زمانی به وجود می آیند که شخص هیچ کاری انجام نمی دهد و هم زمانی که وضعیت امور را ارزیابی می کند و اقداماتی را برای افزایش قابلیت اطمینان سیستم های فنی و کاهش خطرات دست ساز انجام می دهد.

پیشرفت در سیستم ها و توسعه نظریه ارزیابی ریسک

پیشرفت علمی و فناوری مدتهاست که منجر به این واقعیت شده است که فرد آگاهانه شروع به تشکیل یک پایه علمی در زمینه تجزیه و تحلیل و ارزیابی ریسک کرده است. دانشمندان مدتهاست استدلال کرده اند که "خطرات و خطرات در توسعه تمدن بوده، هستند و خواهند بود… شما باید خود را به این ایده عادت دهید که باید زیر این بار زندگی کنید … این به معنای تنها یکی است. چیز: بشریت باید یاد بگیرد که چگونه این خطر و خطر را به حداقل برساند."

معمولاً روش های تجزیه و تحلیل ریسک به این صورت درک می شوند:

• آمار؛
• ارزش برای پول;
• ارزیابی کارشناسان؛
• تحلیل؛
• قیاس (استفاده از آنالوگ)؛
• پایداری مالی؛
• تجزیه و تحلیل تاثیر؛
• گزینه های ترکیبی.

کار می کند، اما نه همیشه. مرحله کنونی در توسعه آگاهی عمومی، تعداد و پیچیدگی سیستم های فنی موجود به قدری زیاد است که اغلب دشوار است که در مورد تأثیر واجد شرایط واقعی یک فرد بر یک سیستم خاص صحبت کنیم، که باعث ظهور یک سیستم جدید نمی شود. خطر یا خطر واقعی.

با این حال، توسعه استروش های تجزیه و تحلیل و ارزیابی ریسک، انباشته شدن داده های آماری و مواد آزمایشی واقعی در طول عملیات منجر به این واقعیت شده است که قابلیت اطمینان سیستم های فنی و ارزیابی ریسک به اجزای ضروری هم در ایجاد سیستم های جدید و هم در توسعه سیستم های موجود تبدیل شده است.

سیستم های خود توسعه در استاتیک

اغلب عجیب است که بشنویم که طراحی اولیه یک هواپیما یا کشتی اقیانوس پیما در قرن گذشته ایجاد شده است. اما ایجاد یک هواپیما یا لاینر کاملاً جدید امروز از ابتدا بیهوده است و در این برهه از زمان، حتی یک متخصص واجد شرایط چیزی کاملاً جدید ارائه نمی دهد.

دانش قرن گذشته، مانند تحولات نظری ارشمیدس، اساسا مفید است. آنها درک مدرنی از چیزها و عملکرد آنها ایجاد می کنند. این طبیعی و طبیعی است. و کار می کند، مدیریت ریسک آگاهانه را ارائه می دهد، یک دستگاه ریاضی برای تعیین قابلیت اطمینان یک سیستم خاص، برای ارزیابی خطر یک موقعیت پیش بینی نشده و پیامدهای آن فراهم می کند..

سناریوی کاملاً متفاوتی توسط سیستم هایی ارائه می شود که به بخشی جدایی ناپذیر از زندگی انسان تبدیل می شوند، علاوه بر این، به طور مداوم توسط توده ای از مردم بهبود می یابند. ارزیابی خطرات، انجام تجزیه و تحلیل و پیش بینی توسعه اینترنت، منابع وب، برنامه ها بسیار دشوار است. این سیستم های فنی آنطور که نویسنده (تیم توسعه) در نظر گرفته است کار نمی کند.

سیستم های خود توسعه در دینامیک

یک زبان برنامه نویسی امروزه برنامه ای نیست که سازندگان آن در زمان پیاده سازی، انتشار نسخه های جدید برنامه ریزی کرده بودند.برنامه نویس در صلاحیت و تجربه خود از زبان برنامه نویسی استفاده می کند. او کمترین علاقه را به ایده های سازندگان زبان دارد.

اما اشتباهی که توسعه دهنده یک ابزار مرتکب شده می تواند به سیستمی که برنامه نویس با آن ابزار ایجاد کرده است آسیب برساند. اغلب، کاربر چنین سیستمی با استفاده متفاوت از برنامه نویس مورد نظر، باعث آسیب می شود.

این شرایط منجر به اقداماتی برای جلوگیری از تأثیر منفی سیستم بدون مشارکت سازنده آن و حتی بیشتر از آن بدون مشارکت سازنده ابزار می شود. در این زمینه، ارزیابی ریسک سیستم های فنی معنای متفاوتی پیدا می کند:

• ابزاری برای ایجاد یک سیستم فنی وجود دارد؛
• سیستمی وجود دارد که با استفاده از یک ابزار ایجاد شده است؛
• کاربردهای بسیاری از سیستم در زمینه های مختلف وجود دارد؛
• پیاده سازی های زیادی برای تطبیق عملکرد سیستم وجود دارد؛
• مشکل انتخاب سازگاری بهینه و تأثیر معکوس آن بر سیستم و ابزار ایجاد آن وجود دارد.

به بیان ساده، دانش برخی متخصصان به یک سیستم فنی تبدیل شده است، اینگونه از خالق جدا شد. این دانش در عمل به کار گرفته شده است و گزینه های زیادی برای استفاده به دست آورده است که نه تنها دانش جدید، بلکه پیاده سازی های جدید خاص سیستم را نیز شامل می شود. دانش جدید از توسعه دهندگان خود جدا شده است و دلیلی برای ادغام آن به منظور تجزیه و تحلیل و ارزیابی ایجاد کرده است تا بر سیستم تأثیر بگذارد.

سیستم های اضافی برای قابلیت اطمینان بهبود یافته

ایمنی وقابلیت اطمینان همیشه یک واژه کلیدی در طراحی و استفاده از هر سیستمی بوده است. علاوه بر این، سطح و درجه مسئولیت سیستم، به عنوان یک قاعده، نقش خاصی ندارد. مطالعه قابلیت اطمینان و ریسک یک سیستم فنی غیر زائد از اهمیت بیشتری برخوردار است.

یک پالایشگاه نفت و یک شیر آب معمولی سیستم‌های کاملاً متفاوتی هستند، اما مطالعه ایمنی، قابلیت اطمینان و خطر یک سیستم فنی غیر زائد در هر دو مورد مرتبط است.

رزرو سیستم به عنوان یک کل یا بخشی از عنصر خاص آن همیشه توصیه نمی شود و اغلب اساساً غیرممکن است.

اما رزرو را می توان به روش های مختلفی انجام داد. برخی از عناصر سیستم را می توان به سادگی به طور کامل تغییر داد و این راه حل ایده آل خواهد بود. برخی از سیستم ها به سادگی باید با سیستم های جدید بر اساس تجربه با مدل های قبلی جایگزین شوند، اما لزوماً همگن نیستند.

تئوری سیستم ها، ارزیابی ریسک و روش شناسی مدیریت از زمان پیدایش آن هرگز جزم نبوده است. به عنوان سیستم های دانش مبتنی بر تجربه، آمار و شهود متخصصان، آنها پتانسیل پویایی را نشان می دهند که در هر موقعیتی به صورت فردی اعمال می شود.