حقوق معلمان دانشگاه: هم خنده و هم گناه

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

بیش از یک دهه است که وضعیت آموزش بطور سیستماتیک رو به وخامت بوده است. علیرغم این واقعیت که در سال 2012-2013 حقوق معلمان دانشگاه و همچنین معلمان مدارس و موسسات پیش دبستانی اندکی افزایش یافته است، اما هنوز هم چیزهای زیادی باقی می ماند. مؤسسات و آکادمی ها، افتتاح بخش ها و دانشکده های پولی، ارائه خدمات اضافی، به شدت در تلاش برای بقا هستند، اما وضعیت عمومی کشور بر کیفیت آموزش تأثیر منفی می گذارد.

در نتیجه، دانشیاران و اساتید مجبور به "کسب درآمد اضافی" با ترکیب چند نرخ می شوند. حقوق معلمان دانشگاه در هیچ منطقه ای از روسیه از 37 هزار روبل تجاوز نکرده است - و این حداکثر است. معلمان دبیرستان به طور متوسط کمتر از کارکنان مدارس راهنمایی درآمد دارند. فرض کنید یک معلم ارشد به طور متوسط حدود 9000 روبل درآمد دارد. جای تعجب نیست که علمی باشدکارمندان به دنبال سهم بهتری در تجارت یا خارج از کشور هستند.

در آمریکا یا اروپای غربی، حقوق معلمان دانشگاه به آنها اجازه می دهد کاملا راحت زندگی کنند. تحصیلات و مدرک علمی بر اساس شایستگی ارزش دارد و شغل معلمی اعتبار خود را از دست نداده است.

وضعیت کمی متفاوت در اروپای مرکزی به نظر می رسد. در لهستان، مجارستان و جمهوری چک، حقوق اساتید دانشگاه به طور متوسط دو برابر روسیه است. با این حال، بین مؤسسات آموزشی خصوصی و دولتی نیز تفاوت محسوسی وجود دارد. و معلمان و دستیاران ارشد نمی توانند فقط با حقوق زندگی کنند. مانند روسیه، دانشمندان مایل به کسب درآمد اضافی در مدارس یا دوره‌ها هستند.

کاهش حیثیت و منزلت حرفه نه تنها بر وضعیت روانی، مبتنی بر احساس حقارت و مشکلات روزمره کارکنان آموزش عالی تأثیر می گذارد. به طور مستقیم بر کیفیت خدمات آموزشی ارائه شده تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، اگر حقوق یک معلم دانشگاه در مسکو در یک موسسه بودجه از 13 هزار روبل (برای دانشیاران) تا 20 (برای اساتید)، به طور متوسط باشد، در این مناطق وضعیت حتی بدتر به نظر می رسد. حتی ممکن است این ارقام تا حدودی بیش از حد برآورد شود، زیرا شامل درآمد کارکنان اداری می شود. با کمال تعجب، در حالی که میانگین حقوق اساتید دانشگاه به سختی به آنها اجازه زنده ماندن می دهد، دستمزد رسمی و نه چندان زیاد رؤسای حداقل چند صد هزار روبل در ماه است. دولت به جای اقدامات قاطع در جهت ارتقای کیفیت واستاندارد زندگی دانشیاران و اساتید و همچنین پژوهشگران جوان مدعی است که چنین درآمدهایی نشان دهنده سطح پایین ظاهری آنهاست. به هر حال، تعداد کمی از مردم می توانند با چنین پولی کار کنند…

این غم انگیزتر است زیرا در نتیجه معلمان نه تنها از طریق تدریس خصوصی درآمد اضافی کسب می کنند، بلکه سعی می کنند کلاس های اضافی را نیز بیابند: به عنوان مثال، روزنامه نگاری، نوشتن کتاب و کتاب درسی، شرکت در تهیه رایانه. برنامه ها. همه اینها، البته، شگفت انگیز است، اما دانشمندان را از وظایف مستقیم خود منحرف می کند. آموزش دانشجویان، آموزش عالی با کیفیت در حال خراب شدن است. بسیاری از معلمان سعی می کنند برای کارآموزی یا مشاغل دائمی به خارج از کشور بروند. در نتیجه، مؤسسات آموزش عالی داخلی دائماً متخصصان بسیار ماهر را از دست می دهند.