بیماری نیوکاسل در طیور: علل، علائم، تشخیص، درمان و پیشگیری

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

امروزه دامداران با تعداد زیادی از بیماری های مختلف مواجه شده اند. بسیاری از آنها را می توان با داروهای مؤثر درمان کرد، اما مواردی وجود دارند که منحصراً کشنده هستند. بیماری نیوکاسل یک بیماری ویروسی است که عمدتاً پرندگان را درگیر می کند. این بیماری اغلب بوقلمون ها و جوجه ها را درگیر می کند. آسیب شناسی در بسیاری از کشورها رایج است. در این مقاله به روش های اصلی مقابله با آن می پردازیم.

شرح

خب، این بیماری چیست؟ این بیماری با نام هایی مانند طاعون پرندگان آسیایی یا شبه طاعون نیز شناخته می شود. دلیل آن عفونت از گروه پارامیکسوویروس ها است. بیماری نیوکاسل خطر خاصی برای انسان ندارد. با این حال، تماس با حیوان آلوده ممکن است باعث یک بیماری خفیف شبیه آنفولانزا شود.

این بیماری ویروسی پرندگان می تواند باعث:

• شکستمغز؛
• پنومونی؛
• آسیب به اندام های داخلی.

عامل بیماری پارامیکسوویروس است. شکل آن به گونه و سویه بستگی دارد. که هر کدام علائم خاص خود را دارند. برخی بی ضرر هستند، در حالی که برخی دیگر کشنده هستند.

بر اساس درجه بیماری زایی، سویه ها به: تقسیم می شوند

• ولوژنیک؛
• mesogenic;
• lentogenic.

همه سویه ها بسیار زنده هستند. آنها می توانند حتی برای دو سال در لاشه های حامل منجمد وضعیت خود را حفظ کنند.

پیشینه تاریخی

برای اولین بار، شبه طاعون پرندگان در سال 1926 توسط دانشمندی به نام کرانولد کشف شد. یک سال بعد، تشخیص آن در مزارع آسیا، اروپا و آمریکا آغاز شد. دویل کاشف انگلیسی این بیماری را در نزدیکی شهر نیوکاسل مشاهده کرد. از این رو پاتولوژی نامگذاری شده است.

در ایالات متحده، بیماری مورد بحث برای اولین بار در سال 1935 توصیف شد. در اوایل دهه 40، بیماری نیوکاسل به شدت در سراسر اروپا گسترش یافت.

آسیب اقتصادی

علائم خاص بیماری نیوکاسل بسیار دشوار است. می تواند اشکال مختلفی داشته باشد و شدت آن متفاوت باشد. با فرم خفیف، پرنده به سادگی ضعیف می شود، بهره وری گوشت و تولید تخم کاهش می یابد. اشکال شدید این بیماری اغلب منجر به مرگ می شود. طاعون کاذب پرندگان اغلب منجر به مرگ بیشتر دام ها می شود. خسارت اقتصادی قابل توجه است. در شکل شدید بیماری، 95 درصد افراد آلوده ممکن است بمیرند. قرنطینه و اقدامات پیشگیرانه نیز می باشدهزینه های بالایی دارند واکسیناسیون برای کشاورزی فرعی شخصی بسیار گران است.

علائم ویروس

عاقلانه است که قبل از شروع به پرورش طیور با آنها آشنا شوید. از این گذشته، دانش در مورد بیماری ها و روش های پیشگیری از آنها سلاح هر کشاورز است. دوره کمون عفونت با نیوکاسل کوتاه است و از سه تا دوازده روز متغیر است. تصویر بالینی می تواند کاملاً متفاوت باشد. بر اساس نوع ویروس و همچنین سن و ویژگی های فردی فرد تعیین می شود. به عنوان مثال، بیماری نیوکاسل در جوجه ها متفاوت از بزرگسالان است. درمان نیز متفاوت است.

طیور تحمل بیماری های متفاوتی دارد. اما تعدادی از شایع ترین علائم را می توان شناسایی کرد:

• افزایش دما به 43 درجه؛
• ظاهر اسهال زرد، سبز یا خاکستری؛
• تکل آبی؛
• آبریزش بینی، سرفه، مخاط در دهان و حفره بینی؛
• کانژنکتیویت؛
• ورم سر، گردن و سینه؛
• لرزش سر، فلج بال و پنجه؛
• ظاهر مشکلات در هماهنگی؛
• پوسته تخم مرغ خیلی نازک.

اگر بیماری خفیف باشد، بیشتر علائم مشاهده نمی شود. فقط لرزش و تشنج خفیف وجود دارد.

علائم بیماری نیوکاسل شبیه آنفولانزای پرندگان، برونشیت عفونی و سایر بیماری ها است. بنابراین، تشخیص دقیق بسیار دشوار است. فقط تشخیص افتراقی می تواند به طور دقیق ویروس را تعیین کند.تشخیصی چندین عامل را به طور همزمان در مجموع در نظر می گیرد - داده های مربوط به وضعیت اپیدمیولوژیک، بررسی های آزمایشگاهی با جداسازی پاتوژن و علائم مشخصه. نمونه های بیولوژیکی برای تعیین ویروس در پرندگان گرفته می شود. جنین های بزرگ نیز می توانند آلوده شوند. برای این منظور، به عنوان یک قاعده، از کشت های سلولی مختلف استفاده می شود. نتایج به اندازه کافی دقیق نیز توسط مطالعات مایع آمنیوتیک جنین های مرده به دست آمده است.

معاینه همه ساکنان مرغداری و کالبد شکافی فرد متوفی فقط امکان تشخیص اولیه را فراهم می کند. برای بیان دقیق بیماری، لازم است بتوانیم شبه طاعون را از آنفولانزا، پاستورلوز، بورسیت عفونی و سایر بیماری ها تشخیص دهیم. تشخیص بیماری نیوکاسل تنها پس از انجام تمام آزمایشات و معاینات لازم توسط دامپزشک انجام می شود.

منابع عفونت

بیایید نگاهی دقیق تر به این موضوع بیندازیم. بیماری نیوکاسل در جوجه ها از کجا می آید؟ منبع اصلی پرندگان بیمار هستند. آنها ویروس را با ترشحات و تنفس خود وارد محیط می کنند. در طول روز پس از عفونت، مرغ همچنان منبع بیماری است. در بدن پرندگان بهبود یافته، ویروس می تواند تا 6 ماه باقی بماند. اگر عفونت وارد بدن پرندگان دیگر شود، ممکن است بیمار شوند.

از جوجه آلوده، بیماری به روش های زیر قابل انتقال است:

• از طریق فید;
• از طریق سیستم تهویه و از طریق هوا؛
• از طریق رختخواب؛
• از طریق موجودی، کفش و لباس شخصی که با افراد آلوده در تماس بوده است.

بیماری نیوکاسل در جوجه ها همچنین می تواند از یک پرنده آلوده به جوجه هایی که از تخم های گذاشته شده بیرون آمده اند نیز منتقل شود. سایر منابع احتمالی عفونت شامل پرندگان وحشی و جوندگان است.

درمان

چگونه داروی مناسب را انتخاب کنیم و داروهای مؤثر پیدا کنیم؟ بیماری نیوکاسل برای مدت طولانی شناخته شده است، اما روش های موثر برای درمان آن هنوز توسعه نیافته است. به همین دلیل، بخش عمده ای از دام های آلوده به سادگی از بین می روند. درمان یک پرنده آلوده به سادگی غیرعملی است (مخصوصاً وقتی صحبت از یک مزرعه بزرگ باشد). در بدترین حالت، همه پرندگان را آلوده خواهید کرد. اغلب، یک فرد بیمار با خفه کردن دفع می شود. سپس جسد را دفن کرده و با آهک زنده می پوشانند. برخی از کشاورزان سوزاندن اجساد را به طور کامل توصیه می کنند. نحوه برخورد با ویروس به نوع پرنده بستگی دارد. بیایید به برخی از رایج ترین موارد نگاه کنیم.

بیماری مرغ

جوجه ها اغلب تحت تأثیر طاعون کاذب قرار می گیرند. در عین حال، افراد با جوجه های بالغ تماس نداشتند. برای پیشگیری از چنین مواردی لازم است مرغ ها واکسینه شوند. سه روز پس از معرفی واکسن، پرندگان مصون خواهند بود.

ویروس شبه طاعون در صورت درمان با اشعه ماوراء بنفش و آب جوش می میرد. به همین دلیل است که لامپ های مخصوصی در مرغداری ها نصب می شود. اگر قصد دارید به پرندگان تخم مرغ و گوشت بدهید، این محصولات ابتدا باید پخته شوند.

بیماری غازها

ایمنی این پرندگان بسیار بهتر از مصونیت جوجه ها است، اما اغلب آنها نیز تحت تأثیر بیماری نیوکاسل قرار می گیرند. اغلب غازهاتنها ناقلان ویروس بدون آسیب زیاد هستند. تعداد پیامدهای کشنده در میان این گونه بسیار کمتر است. خطر عفونت انسان از یک فرد آلوده بسیار زیاد است. جوجه های این طیور نیز باید علیه دیستمپر کاذب واکسینه شوند.

شبه طاعون در اردک ها

چگونه خود را نشان می دهد؟ اردک ها همچنین می توانند ناقل شبه طاعون باشند. باید مراقب بود که این طیور با همتایان وحشی خود تماس پیدا نکنند. برای پیشگیری نیز رعایت نظافت در اتاق توصیه می شود. جوندگان نیز می توانند ناقل این بیماری باشند. به همین دلیل حذف منظم در مرغداری توصیه می شود.

چگونگی پیشرفت بیماری در بوقلمون

بیماری نیوکاسل در بوقلمون ها می تواند هم حاد و هم شل باشد. با جریان صاعقه، پرنده به طور ناگهانی بدون هیچ علامت مشخصی می میرد. سیر حاد بیماری با تب، بی حالی، بی حرکتی و سندرم های آسیب به سیستم عصبی همراه است.

این نوع طیور طی 4-3 روز بیماری را به شکل حاد منتقل می کند. این مدت زمان استاندارد فرآیند پاتولوژیک است. در موارد نادر، بیماری نیوکاسل در بوقلمون ها 14 روز طول می کشد. همچنین باید در نظر داشت که بهترین راه برای مقابله با این بیماری، پیشگیری به موقع است. مرغداری باید مرتباً با اشعه ماوراء بنفش درمان شود. پس از رسیدن به سن معین، پرندگان در برابر بیماری نیوکاسل واکسینه می شوند.

چگونه بیماری خود را در کبوتر نشان می دهد

هر روزمحبوبیت پرورش طیور در حال افزایش است. امروزه بسیاری از کبوترها را در خانه پرورش می دهند. یکی از شایع ترین بیماری های ویروسی برای این پرندگان، طاعون کاذب یا گردباد است. هر چه زودتر درمان بیماری نیوکاسل را در کبوترها شروع کنید، شانس موفقیت بیشتر است. ابتدا پرنده خود را نزد دامپزشک ببرید. با در نظر گرفتن رفاه فرد و وضعیت دام، متخصص درمان مناسب را تجویز می کند. در مراحل اولیه، این بیماری قابل درمان است. معمولاً پیراستام برای این منظور استفاده می شود. این دارو برای حفظ سیستم عصبی مرکزی پرندگان استفاده می شود. درمان همراه با ویتامین درمانی انجام می شود.

چگونه سایر پرندگان بیماری را تحمل می کنند؟ علائم و روش های مقابله با عفونت تفاوتی ندارند. رعایت قوانین بهداشتی و انجام واکسیناسیون به موقع ضروری است. در این صورت می توانید از مرگ تعداد پرندگان جلوگیری کنید.

اقدامات پیشگیرانه

این موضوع باید مورد توجه ویژه قرار گیرد. از آنجایی که هنوز هیچ درمانی برای طاعون کاذب ایجاد نشده است، پیشگیری از بیماری نیوکاسل از اهمیت بالایی برخوردار است. برای به حداقل رساندن احتمال ابتلا به بیماری، باید پرندگان را به موقع واکسینه کرد و از اقدامات بهداشتی غافل نشد. همچنین مهم است که برای حیوانات خانگی یک رژیم غذایی متعادل کامل فراهم کنید تا شرایط زندگی راحت ایجاد شود. اگر افراد قوی و قوی باشند، به احتمال زیاد بر بیماری غلبه خواهند کرد.

اقدامات بهداشتی لزوماً باید شامل ضدعفونی منظم محل نگهداری جوجه ها باشد.تحت تأثیر اشعه ماوراء بنفش، ویروس تقریباً بلافاصله می میرد. بنابراین، برای پیشگیری، توصیه می شود یک لامپ مخصوص در خانه قرار دهید. جلوگیری از هرگونه تماس بین طیور و پرندگان وحشی بسیار مهم است. آنها می توانند منبع بیماری باشند.

موادی مانند "فنل"، "کلروفرم"، "فرمالدئید" بهترین گزینه برای ضدعفونی هستند. در صورت امکان، دسترسی به نور خورشید در اتاق ضروری است. امکان استفاده از لامپ های با اشعه ماوراء بنفش در زیستگاه پرندگان وجود دارد. برای جلوگیری از ورود پرندگان وحشی به مرغداری، منافذ تهویه را با رنده بپوشانید. اگر یک مزرعه بزرگ با چندین اتاق دارید، لازم است برای هر بازدید لباس های مشخص شده را تطبیق دهید. هنگام به دست آوردن جمعیت جدیدی از پرندگان، نباید بلافاصله آن را با پرندگان قدیمی قرار داد. سعی کنید یک ماه قرنطینه را تحمل کنید. در اینجا توصیه های اصلی در مورد استانداردهای بهداشتی برای نگهداری پرندگان آمده است.

واکسیناسیون

چه چیزی باید در مورد این بدانید؟ هر دستورالعملی برای مقابله با بیماری نیوکاسل شامل یک مرحله مهم است. این واکسیناسیون است. این رویداد به جلوگیری از ظهور شبه طاعون در بین پرندگان اهلی کمک می کند. جوجه ها در سن یک روزگی واکسینه می شوند. برای این منظور از آماده سازی به صورت اسپری و قطره استفاده می شود. ایمنی پس از استفاده از واکسن 96 ساعت ایجاد می شود. همچنین می توانید حیوانات جوان بالای 10 روز و پرندگان بالغ را واکسینه کنید. بهتر است سوال استفاده از واکسن توسط دامپزشک مشخص شود. عوامل زیادی باید به طور همزمان در نظر گرفته شوند، به عنوان مثال، اپیدمیولوژیکوضعیت در منطقه.

چه زمانی واکسیناسیون مناسب است:

1. اگر مزارع بزرگ یا مرغداری با غلظت زیاد طیور در ۷ کیلومتری مرغداری وجود دارد. می توانید شعاع را تا 10 کیلومتر افزایش دهید.
2. قبلا مواردی از بیماری نیوکاسل در این شهرستان وجود داشته است.
3. پیش از این، شیوع ویروس قبلاً در مزرعه رخ داده بود.

واکسن های زنده و غیرفعال به عنوان واکسیناسیون استفاده می شوند. بچه ها و جوجه ها معمولاً اولین نوع واکسیناسیون می شوند، زیرا آنها در برابر بیماری به مدت 3-4 ماه محافظت می کنند. برای جوجه های گوشتی، این کاملاً کافی است. برای مرغ های تخمگذار بهتر است گزینه دیگری را انتخاب کنید. پس از غیرفعال شدن، پرنده تا یک سال مصونیت دارد.

بر اساس چه طرحی می توان واکسیناسیون را انجام داد؟ اگر ما در مورد نژادهای تخم مرغ جوان صحبت می کنیم، پس ارزش آن را دارد که با واکسن غیرفعال در سن 130 تا 150 روز واکسینه شود. زنده دو بار استفاده می شود - در 30 و 60 روز.

جوجه های گوشتی را می توان یک بار در سن ۱۵-۱۰ روزگی واکسینه کرد. در این زمان، آنها همچنان مصونیت به دست آمده از مادر را دارند.

متخصصان استفاده از روش فردی برای تزریق واکسن را توصیه می کنند. اما در حضور جمعیت زیاد، این همیشه امکان پذیر نیست. سپس می توانید با نوشیدن یک واکسن زنده وارد کنید. انجام آن آسان است.

واکسیناسیون آشامیدنی چگونه انجام می شود؟ ابتدا تهویه مرغداری را خاموش کنید تا جریان حرکت سویه های ویروس کاهش یابد. سپس جوجه های یک روزه در یک جعبه قرار می گیرند. اگر بیش از یک دارید، پسلازم است یک به یک محکم قرار دهید. برای این منظور می توانید از غرفه های اسپری مخصوص مجهز به سمپاش استفاده کنید. قبل از استفاده، واکسن باید به نسبت 100 دوز در هر 200 میلی لیتر آب حل شود. اگر قصد دارید یک داروی محافظ برای جوجه‌های مسن‌تر تجویز کنید، می‌توانید از همان دوز در هر لیتر آب استفاده کنید که نباید حاوی آهن و کلر باشد. دمای مایع باید بین 21 تا 28 درجه باشد. برای جلوگیری از نگرانی پرندگان قبل از واکسیناسیون، کارشناسان توصیه می کنند چراغ ها را کم نور کنید. پس از آن، محلول در سمپاش های تعبیه شده در جعبه یا هر طرح خاص دیگری ریخته می شود. ظرف باید استریل و پایدار باشد. واکسن از ارتفاع حدود 30 تا 40 سانتی‌متری روی جوجه‌ها توزیع می‌شود.

قبل از اینکه بتوان از واکسن استفاده کرد، باید سویه یک ویروس خاص را تعیین کرد. برای جوجه های یک روزه معمولا از سویه های C2، B1، VH و Hitchner استفاده می شود. در حیاط خانه، سویه های "Bor74" و "La Sota" نیز مناسب هستند. در مناطقی که شیوع بیماری قابل توجهی دارد، سویه های Gam61 و H به جوجه ها تزریق می شود.واکسن های مبتنی بر جزء کلون 30 برای مزارع روستایی مناسب نیستند. آنها با محافظت انتخابی مشخص می شوند.

برای استفاده در مناطق روستایی، داروهای زیر نیز مناسب هستند:

• NPP "Avivak";
• "ARRIAH" - واکسن غیر فعال؛
• "ARRIAH" - واکسن زنده خشک بر اساس "La Sota"؛
• واکسن غیرفعالNPP "Avivak".

طیور بسیار مستعد ابتلا به بیماری است. او خطر بزرگی برای آنها ایجاد می کند. بنابراین، هنگام انتخاب واکسن باید دقت خاصی داشت.

پرندگان بالغ فقط در صورت لزوم واکسینه می شوند. این روش می تواند بر بهره وری مرغ های تخمگذار تأثیر منفی بگذارد. فرآیند واکسیناسیون در پاییز یا بهار توصیه می شود. پس از استفاده از دارو، ایمنی فقط برای 3-4 روز ظاهر می شود. دوره حفاظت به نوع واکسن، سن افراد، کیفیت محتوا و رژیم غذایی بستگی دارد. قبل از واکسیناسیون، افزودن ویتامین های A، B، D به رژیم غذایی پرندگان توصیه می شود که به تقویت ایمنی و بهبود وضعیت عمومی پرندگان کمک می کنند. توصیه می شود چنین مکمل های ویتامینی ظرف ده روز داده شوند.

علائم بیماری در انسان

چگونه می توانند ظاهر شوند؟ آیا بیماری نیوکاسل در انسان رخ می دهد؟ علائم بیماری اغلب شبیه آنفولانزای رایج است. به عنوان یک قاعده، علت عفونت عدم رعایت قوانین بهداشتی است. شما همچنین می توانید با استنشاق گرد و غبار حاوی ویروس آلوده شوید. اغلب موارد عفونت با یک ویروس در اثر تماس با ملتحمه چشم وجود دارد. اولین علائم بیماری: تب و ناراحتی در گلو. همچنین ممکن است گرفتگی گوش ها و آبریزش بینی وجود داشته باشد. تفاوت اصلی بین ویروس و سرماخوردگی، خارش ناخوشایند در چشم است. برای جلوگیری از ایجاد عوارض، توصیه می شود با چشم پزشک مشورت کنید.

هیچ گزینه درمانی خاصی برای این ویروس وجود ندارد. در اولین علائم، باید داده شودبه بیمار یک نوشیدنی گرم فراوان با عسل. همچنین دو بار در روز باید 2 قرص مترونیدازول مصرف کنید. اگر فرد بیمار کودک کوچکی است، نباید اقدام به خوددرمانی کرد. بهتر است بلافاصله با یک متخصص واجد شرایط تماس بگیرید. پزشک قادر به تشخیص دقیق خواهد بود. ممکن است نیاز به بستری شدن داشته باشد.

خیلی ها علاقه مند هستند که آیا می توان گوشت و تخم مرغ به دست آمده از جوجه های آلوده را خورد. کافی است عملیات حرارتی انجام شود و پس از آن بتوان این محصولات را مصرف کرد.

نتیجه گیری

بیماری نیوکاسل بیماری نسبتاً بدی است که پرندگان را درگیر می کند. این بیماری معمولاً به شکل حاد ادامه می یابد. با آسیب به سیستم عصبی مرکزی، دستگاه گوارش و اندام های تنفسی پرندگان مشخص می شود. نتیجه می تواند مرگ دسته جمعی دام باشد. در افرادی که واکسینه شده اند، بیماری بدون علائم مشخص پیش می رود. علائم بیماری به نوع ویروس و وضعیت پرندگان بستگی دارد. دوره کمون 3 تا 7 روز است.

بیماری حاد می تواند 60 تا 90 درصد دام ها را از بین ببرد. برای جلوگیری از این اتفاق، لازم است اقدامات پیشگیرانه از قبل انجام شود. اینها شامل واکسیناسیون و بهداشت است.