بیماری های خرگوش: علائم و درمان آنها. پیشگیری از بیماری در خرگوش

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

خرگوش ها به خاطر خز زیبایشان و طعم عالی گوشتشان ارزش دارند. اما رشد آنها به همان اندازه که در نگاه اول به نظر می رسد آسان نیست. پرورش دهندگان با چالش های مختلفی روبرو هستند. از این گذشته ، این حیوانات در شرایط بازداشت بسیار خواستار هستند و اغلب بیمار می شوند. بیماری خرگوش می تواند بیشتر دام ها را در عرض چند روز از بین ببرد. برای کمک به موقع به حیوانات، باید بتوانید بیماری را تشخیص دهید، واکسن را به موقع انجام دهید، قوانین مراقبت را رعایت کنید.

خرگوش مریض یا سالم

برخی از بیماری های خرگوش تصویر بالینی مشخصی ندارند. اما حتی در چنین مواردی نیز می توان حیوان بیمار را از سالم تشخیص داد. و برای اینکه اولین علائم بیماری را از دست ندهید، انجام معاینات دوره ای از همه افراد ضروری است. معمولاً این کار قبل از جفت گیری، بعد از تولد انجام می شود. هنگامی که خرگوش ها ظاهر می شوند، آنها تا دو هفتگی هر روز معاینه می شوند.

حیوانات سالم همیشه فعال هستند، اشتهای خوبی دارند. آنها با: مشخص می شوند

1. کت براق، زیبا، یکدست.
2. غیبتترشح از بینی، چشم.
3. تنفس صاف (حدود شصت نفس در دقیقه).
4. نبض صاف (120-160 ضربه در دقیقه).
5. دمای بدن بین 38 تا 39.5 درجه.

مدفوع را روزانه بررسی کنید. آنها می توانند وضعیت دستگاه گوارش را ارزیابی کنند. هنجار مدفوع یک سایه قهوه ای تیره یا سیاه به شکل نخود است.

در یک حیوان ناسالم، رفتار تغییر می کند: غیرفعال می شود، ممکن است از خوردن امتناع کند یا با بی میلی غذا بخورد. همچنین، یک خرگوش بیمار می تواند با چشمان بسته دراز بکشد.

در برخی بیماری ها، دفعات تنفس تغییر می کند، تشنگی شدید وجود دارد. زخم ممکن است روی پوست ایجاد شود، ترشحات از بینی و چشم قابل مشاهده است. گاهی اوقات خرگوش دچار اسهال یا یبوست می شود و نفخ آن قابل مشاهده است. هنگام لمس، پشم می افتد: جذابیت خود را از دست می دهد. در برخی بیماری ها، خرگوش ها سر خود را تکان می دهند، گوش و سایر قسمت های بدن خود را می خراشند. بیماری هایی وجود دارند که می توانند باعث فلج، تشنج، لرزش شوند.

بیماری های خرگوش نیاز به درمان فوری دارند. اما قبل از شروع درمان، باید با دامپزشک خود مشورت کنید. او مدفوع را تجزیه و تحلیل می کند، خراش های پشم، ضایعات را می گیرد، در صورت وجود ترشح، مواد را برای تجزیه و تحلیل می گیرد. همه اینها به تشخیص دقیق و تجویز درمان مناسب کمک می کند.

بیماری ها چگونه ایجاد می شوند

انواع بیماری های خرگوش، علائم و درمان آنها امکان بهبودی حیوانات را تعیین می کند. بیماری هایی وجود دارند که قابل درمان نیستند و افراد بیمار از بین می روند. بیماری هایی وجود داردکه درمان آن مشکلی ایجاد نمی کند.

خرگوش بیماری های زیادی دارد. برای راحتی، آنها به گروه های عفونی یا عفونی، غیر عفونی یا غیر عفونی تقسیم شدند. بیایید آنها را با جزئیات بیشتر در نظر بگیریم. خطرناک ترین آنها دقیقاً آسیب شناسی عفونی است ، زیرا آنها می توانند به سرعت از یک حیوان به حیوان دیگر منتقل شوند و کل دام را آلوده کنند. شایان ذکر است که برخی از بیماری ها برای انسان خطرناک هستند.

در گروه جداگانه ای از بیماری های خرگوش، بیماری های انگلی متمایز می شوند. انگل ها با نفوذ به بدن می توانند به تمام اندام ها و سیستم ها سرایت کنند و نواحی مختلف را تحت تاثیر قرار دهند. این گونه شامل کرم ها، کنه ها و دیگران است.

گال یا پسوروپتوز

بیماری های خرگوش، علائم و درمان آنها که به موقع شروع شده است، می تواند به طور مستقل و بدون مشارکت دامپزشک تعیین شود. چنین بیماری هایی شامل پسوروپتوز یا گال گوش است. آن چیست؟ عامل آن یک کنه گال است که در لاله گوش زندگی می کند. انگل باعث التهاب می شود. خرگوش شروع به شانه زدن گوش ها می کند. کنه ها شروع به حرکت به مناطق دیگر می کنند و به عمق بافت نفوذ می کنند.

دوره کمون گال تا پنج روز طول می کشد. معمولاً تصویر بالینی بسیار واضح است: خرگوش سر خود را تکان می دهد ، گوش های خود را خراش می دهد. خراش هایی در سطح داخلی گوش وجود دارد.

با درمان به موقع، بیماری به راحتی شکست می خورد. سطح گوش در تمام خرگوش های آلوده درمان می شود. برای این کار از سقز، گرد و غبار یا قطره های مخصوص گال که در داروخانه های دامپزشکی فروخته می شود استفاده کنید.

راشیتیسم

راشیتیسماز سنین پایین در خرگوش ها ظاهر می شود. چنین افرادی در رشد عقب هستند، عملا وزن اضافه نمی کنند. آنها تغییر شکل اندام ها را نشان می دهند: پنجه ها شبیه بیضی هستند. خرگوش های راشیتیسمی شکم بزرگی دارند.

درمان با تجویز یک دوره ویتامین D به صورت قطره ای و همچنین کلسیم و فسفر انجام می شود. داروها به خوراک اضافه می شوند.

کوکسیدیوز

کوکسیدیوز در خرگوش ها توسط انگل هایی ایجاد می شود که دستگاه گوارش را آلوده می کند. طبق آمار تقریباً 70 درصد خرگوش ها در اثر این بیماری می میرند. برای جلوگیری از این اتفاق، پیشگیری از کوکسیدیوز را انجام می دهند.

این بیماری دو نوع است: کبدی و روده ای. در مورد دوم، انگل ها خیلی سریع رشد می کنند. خرگوش ها در یک یا دو هفته می میرند.

در شکل کبدی، آسیب شناسی به کندی ایجاد می شود. حیوانات به تدریج وزن کم می کنند و دچار اسهال می شوند.

دوره کمون کوکسیدیوز حدود سه روز است. تظاهرات اصلی بیماری مدفوع شل، وجود ترشحات خونی، یرقان است. برای تشخیص دقیق، مطالعه آزمایشگاهی مدفوع حیوان ضروری است. خرگوش ها در هر سنی ممکن است بیمار شوند. اما حیوانات جوان یک و نیم تا چهار ماهه بیشترین حساسیت را دارند.

هنگام تشخیص کوکسیدیوز در خرگوش، درمان با روش نوشیدن با داروهای محلول در آب انجام می شود. این می تواند داروهای سولفانیلامید باشد: "Sulfadimezin"، "Sulfadimetoksin". خرگوش ها دو بار در روز به مدت پنج روز تغذیه می شوند. بین دوره ها سه هفته استراحت وجود دارد.

نتایج خوبی با نوشیدن با محلول ید به دست می آید: برای بزرگسالانیک محلول 0.01% تهیه کنید (دوز 100 میلی لیتر در هر حیوان در روز به مدت ده روز)، برای خرگوش، مقدار مصرف 50 و 100 میلی لیتر است.

در داروخانه دامپزشکی می توانید داروهای ویژه ای را برای درمان و پیشگیری از کوکسیدیوز خریداری کنید. آنها مطابق با دستورالعمل استفاده می شوند.

میگزوماتوز

میکسوماتوز در خرگوش یک بیماری خطرناک است که توسط ویروس ها ایجاد می شود. شیوع این اپیدمی در دوره تابستان-پاییز ثبت می شود. ناقلان عفونت موش ها، موش ها، حشرات خونخوار هستند.

میکسوماتوز در خرگوش علائم زیر را نشان می دهد:

1. تورم بینی، گوش ها، لب ها.
2. ترشحات از چشم و بینی ظاهر می شود.
3. مهر و موم روی پنجه ها، گوش ها شکل می گیرد.
4. بی‌تفاوتی ظاهر می‌شود و موهای خرگوش می‌ریزد.

هنگام پیشرفت بیماری، گوش های حیوان آویزان می شود، به کما می رود و می میرد. این بیماری خیلی سریع پیش می رود و همیشه کشنده است. همه افراد دفع می شوند، لاشه ها برای مصرف انسان مناسب نیستند. خرگوش ضد عفونی می شود، حیوانات باقی مانده واکسینه می شوند.

پودودرماتیت

پودودرماتیت یا درماتیت کف پا در خرگوش ها در افرادی که در قفس با کف مشبک نگهداری می شوند ظاهر می شود. به همین دلیل، زخم هایی روی پنجه ها ظاهر می شود که عفونت وارد آن می شود. در نتیجه، فرآیند چروک آغاز می شود: بیماری حاد می شود.

بیشتر اوقات، پودودرماتیت حیواناتی را با وزن بدن بزرگ، با پاهای پایین نیامده تحت تأثیر قرار می دهد. یک عامل جانبی وضعیت نامطلوب سلول ها، هوای آلوده، بالا استرطوبت.

از نظر بالینی، بیماری با کمبود اشتها، حیوان به سختی حرکت می کند، بیشتر دروغ می گوید. در معاینه، آسیب به پنجه ها قابل مشاهده است. درمان پودودرماتیت با روغن کاری ضایعات با پماد روی یا پوشش Vishnevsky انجام می شود.

کانژونکتیویت

اگر خرگوش چشم های آبریزش دارد، ممکن است نشان دهنده ورم ملتحمه باشد. آسیب شناسی زمانی رخ می دهد که گرد و غبار از یونجه آلوده، چمن، خوراک وارد چشم شود. این بیماری به صورت قرمزی، تورم پلک ها، اشک ریزش ظاهر می شود. پس از آن، ترشحات چرکی می شود، چشم ها می چسبند. خرگوش‌ها سعی می‌کنند با پنجه‌هایشان آن‌ها را از هم جدا کنند و وضعیت را بدتر کنند.

درمان با درمان روزانه چشم با محلول اسید بوریک، "لوومایستین"، دم کردن قوی چای سیاه انجام می شود. چشم ها در طول هفته درمان می شوند.

آلودگی به کرم

کرم در خرگوش می تواند منجر به مرگ حیوان شود. آنها نه تنها باعث التهاب می شوند، بلکه برای گوش نیز خطرناک هستند.

هنگام آلوده شدن به کرم ها، علائم زیر مشاهده می شود:

1. افزایش تشنگی. خرگوش ها زیاد می نوشند: آنها بیشتر از حد معمول به کاسه آب می روند.
2. مخاط سبز رنگ در مدفوع دیده می شود. اسهال و یبوست در خرگوش ها متناوب است.
3. خز کدر می شود، درخشندگی خود را از دست می دهد، به مقدار زیاد شروع به ریزش می کند.
4. صلبیه چشم کدر می شود.
5. خرگوش ها بی حال می شوند، زیاد دراز می کشند.
6. کرم ها باعث خارش در مقعد می شوند و مجبور به رانندگی روی زمین می شوند.

درمان کرم ها با استفاده از آن انجام می شودآماده سازی های ویژه این می تواند "Shustrik"، "Gamavit"، "Albendazole"، "Tetramizol"، "Pirantel" و سایر داروهای ضد کرم موجود در داروخانه دامپزشکی باشد. وجوه کاملاً طبق دستورالعمل استفاده می شود.

مسمومیت

خرگوش ها به غذا بسیار حساس هستند: اگر خوراک به درستی انتخاب نشود، حیوان ممکن است مسموم شود. چنین پدیده‌ای می‌تواند توسط گیاهانی مانند دوپ، سیب‌زمینی، گیلاس سوزاننده و سایر گیاهان سمی ایجاد شود.

هنگام مسمومیت، علائم زیر رخ می دهد: ترشح زیاد بزاق، استفراغ، اسهال، اختلال در هماهنگی حرکت. با این علائم لازم است خرگوش را با جوشانده برنج یا جو نوش جان کنید، غذا را جایگزین کنید.

رینیت یا پاستورلوز

این بیماری حیوانات را در هر سنی مبتلا می کند. با آسیب شناسی، ترشحات بینی مشاهده می شود. آنها می توانند چرکی یا مخاطی باشند، دمای بدن افزایش می یابد، اسهال رخ می دهد. خرگوش ها افسرده هستند، از غذا، آب امتناع می کنند. بیماران بلافاصله جدا شده و سلول های آنها ضد عفونی می شوند.

برای درمان، لازم است "فوراسیلین"، محلول "پنی سیلین" را داخل بینی چکان کنید. آنتی بیوتیک با آب به نسبت 1 به 1 رقیق می شود و پس از بهبودی خرگوش ها ذبح می شوند. اینها برای بافندگی باقی نمی مانند.

بیماری های دستگاه تنفسی

اگر خرگوش‌ها در آب‌نشینی زندگی می‌کنند، ممکن است مشکلاتی در سیستم تنفسی داشته باشند: ذات‌الریه، برونشیت. با این بیماری ها، خس خس سینه، تنگی نفس و دمای بدن بالا می رود. برای درمان، تزریق عضلانی پنی سیلین، محلول سولفیدین 0.3 گرم در هر کدام ضروری است.برای یک فرد حتما ویتامین ها را به خوراک اضافه کنید. خرگوش‌ها به قفس‌های گرم و بدون بادکش منتقل می‌شوند.

گرمازدگی

اگر قفس هایی با خرگوش ها تمام روز زیر نور خورشید بایستند، حیوانات ممکن است بیش از حد گرم شوند و دچار گرمازدگی شوند. افراد بزرگ گرما و دمای بالا را تحمل نمی کنند.

هنگامی که بیش از حد گرم می شوند، غذا و آب را رد می کنند و در سلول ها تا قد کامل خود کشیده می شوند. تنفس آنها سریع می شود، ممکن است تشنج رخ دهد.

کمک انتقال حیوانات به مکانی خنک است. ممکن است اتاقی باشد که در آن سردتر از قفس است. می توان کمپرس سرد را روی سر گذاشت.

استوماتیت یا "پوزه مرطوب"

حیوانات جوان اغلب در معرض استوماتیت عفونی یا بیماری پوزه مرطوب قرار دارند. این توسط ویروس ها ایجاد می شود.

این بیماری غشای مخاطی را تحت تأثیر قرار می دهد و باعث ترشح بزاق، اسهال و التهاب می شود. علائم ثانویه بیماری عبارتند از: افزایش رطوبت پوست، تغییرات ناگهانی دما.

تظاهرات بالینی اصلی عبارتند از:

1. ظاهر روی زبان پلاک: ابتدا سفید، سپس قرمز مایل به خاکستری.
2. تشکیل زخم.
3. حیوان اشتهای خود را از دست می دهد، بی حال می شود.
4. هنگام غذا خوردن به گوش می رسد.

هنگامی که چنین علائمی شناسایی شد، درمان باید فورا شروع شود. حفره دهان با محلول پرمنگنات پتاسیم یا سولفات مس شسته می شود. استرپتومایسین نتایج خوبی می دهد. درمان پودر با به خواب رفتن در حفره دهان، 0.2 گرم یک بار در روز به مدت سه روز انجام می شود.

واکسیناسیون

پیشگیری اصلی از بیماری در خرگوش واکسیناسیون است. این به محافظت از دام ها در برابر خطرناک ترین بیماری هایی که می توانند کل اقتصاد را در عرض چند روز نابود کنند، کمک می کند.

خرگوش به چه واکسن هایی نیاز دارد و چه زمانی تزریق می شود؟ اولین تزریق در سن 45 روزگی و با وزن حداقل 500 گرم انجام می شود. واکسیناسیون های زیر هر شش ماه یکبار در طول زندگی فرد انجام می شود. اگر فاصله بین واکسیناسیون مجاز باشد، باید بدون توجه به سن خرگوش، پیشگیری از بیماری از سر گرفته شود.

واکسیناسیون را می توان به شرح زیر انجام داد:

1. اولین واکسن در 45 روزگی با واکسن مرتبط انجام می شود.
2. واکسیناسیون مجدد بعد از 3 ماه انجام می شود.
3. بعلاوه، واکسیناسیون هر شش ماه یکبار انجام می شود.

الگوی دیگر مانند این است:

1. اولین واکسن با یک واکسن HBV در سن یک و نیم ماهگی انجام می شود.
2. واکسیناسیون علیه میکسوماتوز در دو هفته.
3. دو هفته دیگر بعد، واکسیناسیون مجدد VGBK انجام می شود.
4. دو هفته بعد - واکسیناسیون مجدد علیه میکسوماتوز.
5. پس از 3 ماه، واکسن مرتبط واکسینه می شود.
6. شش ماه بعد، واکسیناسیون مجدد با هر سه واکسن انجام می شود.

هنگام واکسینه شدن طبق هر طرحی، قرنطینه دو هفته ای اجباری است. این به جلوگیری از عفونت احتمالی حیوان خانگی در طول دوره توسعه ایمنی کمک می کند. در این زمان، تغذیه حیوان با غلات جوانه زده، خاکستر کوهی، روغن ماهی، کدو تنبل توصیه می شود.

به موقعواکسیناسیون و درمان مناسب به حفظ جمعیت خرگوش‌ها و همچنین جلوگیری از شیوع عفونت‌های خطرناک کمک می‌کند.