بیماری های جوجه ها: شرح علائم، درمان و پیشگیری

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

در زمان ما، پرورش جوجه یک تجارت کاملاً سودآور است. اما پرنده مانند همه حیوانات اهلی مستعد ابتلا به انواع بیماری ها است. آنها می توانند مسری باشند و مسری نباشند، برخی از بیماری های جوجه ها فقط برای آنها خطرناک است و برخی افراد ممکن است مبتلا شوند. برای محافظت از دام و خودتان، باید بتوانید بیماری را به موقع شناسایی کرده و درمان را انجام دهید. و برای اینکه آسیب شناسی در مزرعه رخ ندهد، اقدامات پیشگیرانه انجام می شود.

انواع بیماری

بیماری های جوجه ها به طور معمول به دو دسته مسری و غیر مسری تقسیم می شوند. نوع اول شامل آسیب شناسی های ناشی از ویروس ها، قارچ ها، باکتری ها است. هر گونه باعث آسیب شناسی های مختلف می شود، هم خطرناک و هم برای انسان خطرناک نیست. بیماری های جوجه ها می تواند ناشی از باکتری ها، آفات، سوء تغذیه باشد.

عفونت با شروع ناگهانی بیماری، سیر شدید و مرگ و میر بالا و همچنین توزیع انبوه مشخص می شود. هر آسیب شناسی علائم مشخصه خود را دارد که می توان از آنها برای تعیین نوع بیماری استفاده کرد.

شبه طاعون پرندگان یا بیماری نیوکاسل

عفونت ویروسی خطرناک، شبه طاعون است. اغلب شیوع این بیماری مرغ در مرغداری ها اتفاق می افتد، کمتر در مزارع خصوصی رخ می دهد. اگرچه این ویروس برای انسان خطرناک استبیماری خفیف است: علائم رینیت در عرض سه روز ظاهر می شود، گاهی اوقات ورم ملتحمه خفیف رخ می دهد.

در آن مزارعی که مرغ ها واکسینه نشده اند، پرنده در عرض 2-3 روز می میرد و میزان تلفات به صد درصد می رسد.

عامل شبه طاعون

عامل ایجاد کننده از گروه پارامیکسوویروس ها است. در مرغداری ها ماندگاری آنها در تابستان حدود یک هفته و در زمستان تا شش ماه ادامه دارد. در لاشه های منجمد، ویروس تا 800 روز زنده می ماند.

کلینیک پاتولوژی

یک پرنده آلوده و پرنده ای که قبلاً عفونت داشته است منشا بیماری هستند. محیط مایع آنها حاوی ویروسی است که با استفراغ و بزاق وارد محیط می شود. این عفونت همچنین در تخم‌ها، هوای بازدمی شده توسط پرنده وجود دارد.

جوجه های سالم از طریق غذا و آب آلوده می شوند. بر روی لباس، کفش مرغداران حمل می شود. اگر ناگهان یک تخم آلوده وارد انکوباتور شود، تمام پرندگان در مزرعه مریض خواهند شد.

هنگام تماس با مرغ، ویروس تمایل دارد وارد خون شود و در آنجا تکثیر شود و باعث سپسیس شود. در همان زمان، دیواره های رگ های خونی به سرعت شروع به فروپاشی می کنند، میکروهموراژهای متعدد تشکیل می شود. این فرآیندها باعث تخریب سیستم عصبی و اندام های داخلی می شود.

دوره کمون از دو روز تا دو هفته طول می کشد. معمولاً سیر بیماری حاد است، اما اشکال مزمن کندی وجود دارد که منجر به انقراض آهسته افراد سالم می‌شود.

در طول بیماری جوجه ها افزایش دما وجود دارد، خواب آلودگی و بی تفاوتی ظاهر می شود. پر از دهان و حفره بینی خارج می شودمخاط بدبو خارج می شود. مدفوع رنگ زرد متمایل به سبز با مخلوطی از خون. جوجه ها شروع به سرفه می کنند، تنفس سخت می شود: هنگام تلاش برای نفس کشیدن، صدای غرغر می آید.

وقتی سیستم عصبی آسیب می بیند، پرنده مطمئن نمی شود، هماهنگی از بین می رود. اغلب تشنج، فلج وجود دارد.

برخی از بزرگسالان به آسیب شناسی مقاوم هستند و زنده می مانند، اما ناقل عفونت می شوند.

روش‌های تشخیصی

با کاهش اشتها می توانید بیماری های جوجه های اهلی را شناسایی کنید. طاعون کاذب با کدر شدن قرنیه، عطسه، اسهال، راه رفتن مبهوت کننده، تشنج و منقار باز دائمی ظاهر می شود. همه اینها نشان دهنده عفونت پرنده است. تحقیقات آزمایشگاهی ویروس شبه طاعون را در خون یک پرنده نشان می دهد.

روش های درمان و پیشگیری

درمان جوجه های مبتلا به طاعون کاذب هیچ منطقی ندارد، زیرا همه درمان های آزمایش شده و آزمایش شده مؤثر نیستند. فقط پیشگیری می تواند در برابر آسیب شناسی محافظت کند. با روش واکسیناسیون در مراحل مختلف رشد جوجه ها انجام می شود.

اگر به طور ناگهانی طاعون کاذب در مزرعه رخ دهد، افراد بیمار از افراد سالم جدا می شوند. خود مزرعه قرنطینه است. همه پرندگان بیمار و کسانی که با آنها تماس داشتند کشته می شوند، لاشه ها سوزانده می شوند. جوجه هایی که با پرنده بیمار در تماس بوده اند، اما هیچ تظاهرات بالینی ندارند، مجاز به خوردن هستند، اما فقط پس از یک درمان حرارتی طولانی.

بقیه دام های مزرعه فوراً واکسینه می شوند.

همه ملافه ها، تغذیه کننده ها و آبخوری ها بازیافت می شوند. قرنطینه یک ماه طول می کشد، با پردازش مضاعفمحل.

طاعون مرغان

طاعون جوجه ها نه تنها این نوع پرندگان را درگیر می کند، بلکه مرغان هندی، بوقلمون ها و گاهی آبزی ها را نیز درگیر می کند. فرم‌های آسیایی و کلاسیک را اختصاص دهید.

توضیحات و علائم بیماری

عامل ایجاد طاعون یک اولتراویروس است. فیلتر کننده و کاملاً پایدار در نظر گرفته می شود. با قرار گرفتن مداوم در معرض نور مستقیم خورشید، پس از دو روز می میرد. در نور پراکنده، می تواند تا دو هفته زنده بماند. در کنسانتره خون خشک، تا سه ماه و در لاشه های یخ زده - حدود یک سال زنده می ماند. هنگامی که با سفید کننده، فرمالین درمان می شود، ویروس بلافاصله می میرد.

طاعون به بیماری های خطرناک جوجه های اهلی اطلاق می شود. وقتی پاتوژن وارد جریان خون شد، شروع به تکثیر فعال می کند. دوره انکوباسیون از یک تا پنج روز طول می کشد، کمتر - تا سه هفته. گاهی اوقات یک شکل رعد و برق سریع وجود دارد. تلفات دام چند روز پس از شروع اولین علامت مشاهده می شود.

علائم اصلی بیماری عبارتند از:

1. بی‌تفاوتی، بی‌حالی. مرغ با سرش پایین گوشه می نشیند.
2. گاهی اوقات تحریک پذیری عصبی به شکل بال زدن وجود دارد.
3. بدون اشتها.
4. پرهای ژولیده.
5. پرنده خواب آلود می شود، گاهی اوقات به خواب بی حال می رود. به همین دلیل، مرغداران اغلب پرنده خواب را به عنوان مرده می پذیرند و تنها در کالبد شکافی می توان فعالیت عضله قلب را مشاهده کرد.
6. تنفس مختل می شود، خس خس سینه، سرفه رخ می دهد.
7. پرندگان بیمار اسهال خاکستری-سبز بدون خون دارند.
8. شکل کلاسیک با زیر جلدی تشخیص داده می شودانفیلترات، افیوژن در ناحیه بین صفاق و جناغ جناغی.
9. ترشحات مایع از منقار ظاهر می شود.

درمان و پیشگیری

درمان طاعون جوجه ها انجام نمی شود، زیرا داروهای مؤثری وجود ندارد. همه پرندگان آسیب دیده ذبح می شوند. برای جلوگیری از طاعون، پیشگیری را به شکل واکسیناسیون انجام می دهند.

آنفولانزای مرغی

دوره ای بود که شیوع بیماری مرغ منجر به عفونت نه تنها پرندگان، بلکه حیوانات و مردم نیز شد. همه شیوع عفونت به همین ترتیب پایان یافت - مرگ.

آنفولانزای مرغی توسط ویروس ها ایجاد می شود. تا به امروز، دانشمندان بیش از پانزده نوع پاتوژن را می شناسند که در میان آنها H5 و H7 خطرناک ترین هستند. آنها با سرعت برق به بدن پرندگان ضربه می زنند و همیشه منجر به مرگ می شوند. جوجه های اهلی بیشتر مستعد ابتلا به آنفولانزا هستند: فقط چند ساعت از شروع بیماری تا مرگ پرنده می گذرد.

جوجه ها می توانند نه تنها بستگان خود، بلکه افراد مبتلا به آنفولانزا را نیز مبتلا کنند. پرندگان اغلب تحت تأثیر ویروس گروه A قرار می گیرند.

از خطرناک ترین بیماری های جوجه ها که زندگی انسان را تهدید می کند، آنفولانزای مرغ است. با بدتر شدن تخمگذاری، وضعیت پرها مشخص می شود. چنین ضایعاتی با شکل خفیف بیماری ظاهر می شود که خود از بین می رود.

عفونت شدید ناشی از ویروس های H5 و H7 با علائم زیر ظاهر می شود:

1. پرنده هماهنگی خود را از دست می دهد. راه رفتن او ناپایدار می شود، گردن و بال هایش پیچ خورده است.
2. واکنش به محرک های خارجی ناپدید می شود.
3. دمای بدن افزایش می یابد.
4. از دست دادن اشتها.
5. تشنگی شدید ظاهر می شود.
6. ریه هاتورم، سرفه، تنگی نفس.

همچنین علائم بالینی ممکن است سیاه شدن پرهای ژولیده، گوشواره و شانه باشد. پرنده دچار اسهال می شود، غشاهای مخاطی بسیار پرخون هستند. هنگام تنفس، گرفتگی صدا ظاهر می شود. پس از شکست ویروس سیستم عصبی، تشنج مشاهده می شود. اغلب، این علامت بالینی زمانی خود را نشان می دهد که طیور به ویروس H5N1 آلوده شود. همچنین با خونریزی های زیر جلدی، اختلالات گردش خون مشخص می شود. در عرض یک روز از لحظه ظهور اولین علامت، ادم مغزی رخ می دهد و پرنده می میرد.

درمان و پیشگیری از آنفولانزای پرندگان

آنفولانزای پرندگان یکی از آن دسته از بیماری هایی است که درمان نمی شود. همه افراد بیمار و کسانی که با آنها تماس داشتند کشته می شوند، لاشه ها سوزانده می شوند. خوردن چنین گوشتی اکیدا ممنوع است.

ویروس ویروسی دارد که واکسیناسیون را غیرممکن می کند. با این حال، داروهایی در بازار وجود دارند که بر روی برخی از سویه‌های ویروس اثر می‌گذارند و فعالیت آن‌ها را مهار می‌کنند.

آسیب شناسی چشم

در میان شایع ترین آسیب شناسی ها، یک گروه کامل از بیماری های چشمی در جوجه ها وجود دارد. آنها تحت تأثیر ورم ملتحمه، تومورها، خشکی دهان، کوری آمونیاکی، پانوفتالمیت، هموفیلی هستند. بیماری های چشمی می توانند در اثر ضربه ایجاد شوند.

با هر نوع آسیب شناسی در پرندگان، کاهش بینایی، پارگی چشم آسیب دیده وجود دارد. با تومورها، پوست اطراف چشم نازک‌تر می‌شود.

هنگامی که ورم ملتحمه خارش، تورم، چسباندن پلک مشاهده می شود. برای درمان آن از پماد تتراسایکلین استفاده می شود که پشت پلک پایین قرار می گیرد. چشم ها با قوی شسته می شوندتزریق چای سیاه یا بابونه. در موارد شدید، ممکن است نیاز به آنتی بیوتیک درمانی با استفاده از پودرها و قرص هایی باشد که به عنوان نوشیدنی به پرنده داده می شود.

بیماری بورس (گامبورو)

معمولاً این بیماری با جوجه ها وارد مرغداری می شود. حیوانات جوان زیر بیست هفته به آن حساس هستند. ویروس به سیستم ایمنی حمله می کند.

هیچ آسیب شناسی مشخصی در بیماری بورس وجود ندارد. پرنده ممکن است اسهال سفید مایل به زرد، کاهش اشتها تا غیاب کامل آن را تجربه کند. پرها ژولیده شده است. جوجه ها افسرده می شوند. ممکن است لرزش گردن، بدن، سر، نوک زدن کلوکا وجود داشته باشد.

در برخی موارد، بیماری بدون تظاهرات بالینی پیش می رود.

همه پرندگان بیمار کشته می شوند، لاشه فقط پس از عملیات حرارتی طولانی مدت برای غذا استفاده می شود.

ویروس برای مدت طولانی در کود مرغ باقی می ماند، بنابراین مرغداری باید ضد عفونی شود. برای جلوگیری از آسیب شناسی، بهتر است پیشگیری به صورت واکسیناسیون جوجه ها انجام شود.

Marek

بیماری مارک در جوجه ها یک عفونت ویروسی است که بر سیستم عصبی و همچنین اندام های داخلی تأثیر می گذارد. می تواند به دو شکل حاد و مزمن بروز کند. خود آسیب شناسی سه نوع دارد:

1. احشایی. باعث ایجاد تومورهای داخلی می شود.
2. عصبی. ویروس سیستم عصبی را آلوده می کند که با فلج و فلج ظاهر می شود.
3. چشمی. در جوجه ها، چشم ها تا نابینایی کامل تحت تأثیر قرار می گیرند.

دوره کمون حداکثر دو هفته تا شش ماه است وبستگی به وضعیت عمومی پرنده دارد. کلینیک مارک بستگی به فرم دارد.

در حاد، در عرض دو هفته، کل جمعیت جوجه ها تحت تأثیر قرار می گیرند. کاهش بهره وری وجود دارد، تومورها در اندام های داخلی ظاهر می شوند. مرگ و میر می تواند به صد درصد برسد.

در شکل حاد مارک، علائم تظاهرات مشابه سرطان خون است:

• هضم مختل؛
• اشتها مختل شده است؛
• پرنده وزن کم می کند؛
• پارزی و فلج رخ می دهد.

در شکل مزمن، مرگ و میر از سی درصد تجاوز نمی کند. این نوع بیماری با آسیب به سیستم عصبی، چشم ها مشخص می شود. از نظر بالینی، این نوع آسیب شناسی در موارد زیر ظاهر می شود:

• گردن زدن.
• لنگ.
• نیمه فلج.
• اختلال بینایی. مردمک باریک و گلابی شکل می شود. هیچ واکنشی به نور وجود ندارد. عنبیه خاکستری یا مایل به آبی می شود.

روش اصلی مبارزه با این بیماری، پیشگیری از بیماری مرغ با واکسیناسیون دامهای جوان است. واکسیناسیون به ایجاد ایمنی قوی کمک می کند. داروها در سنین پایین به صورت عضلانی تجویز می شوند.

روش‌هایی برای درمان این بیماری ایجاد نشده است، اگرچه دانشمندان دائماً در حال تولید داروهایی هستند که علیه ویروس‌هایی که باعث بیماری مارک می‌شوند فعال هستند.

سالمونلوز

این آسیب شناسی توسط باکتری سالمونلا ایجاد می شود که نه تنها برای پرندگان، بلکه برای انسان نیز خطرناک است.

علائم بیماری مرغ ناشی از باکتری با سرکوب، خواب آلودگی، ضعف عضلانی، از دست دادن اشتها مشخص می شود. جوجه ها ترشحات بینی، مدفوع می گیرندمایع می شود گاهی اوقات التهاب مفاصل مشاهده می شود که با روش لمس مشخص می شود: آنها داغ و متورم هستند.

سالمونلوز می تواند انسان و سایر حیوانات خانگی را مبتلا کند. برای محافظت از خود در برابر بیماری، تخم پرندگان بیمار خورده نمی شود، بلکه همراه با لاشه مرغ دور ریخته می شود.

سالمونلوز درمان می شود. برای انجام این کار، از آنتی بیوتیک های طیف وسیعی که علیه سالمونلا فعال هستند استفاده کنید. اینها تتراسایکلین ها، جنتامایسین ها، نئومایسین ها، انروفلوکساسین ها هستند. سرم ضد سالمونلا نیز به پرندگان داده می شود. برای جلوگیری از عفونت به حیوانات جوان تزریق می شود.

بیماری پنجه

تعدادی آسیب شناسی وجود دارد که باعث بیماری پنجه در جوجه ها می شود. شایع ترین آسیب شناسی ها عبارتند از:

• knemidocoptosis;
• آرتریت؛
• تنوسینوویت؛
• انحنای انگشتان؛
• تاندون جابجا شده.

Knemidocoptosis اغلب گال پنجه نامیده می شود. اغلب، آسیب شناسی در طیور رخ می دهد. با تشخیص به موقع بیماری جوجه ها، درمان آن آسان است. فراموش نکنید که این نوع بیماری به راحتی از طریق بستر، دانخوری، آبخوری، موجودی منتقل می شود.

باعث بیماری کنه گال می شود. این گذرگاه های میکروسکوپی در پوست پنجه ایجاد می کند و باعث خارش، ناراحتی، رشد، زخم می شود. روی فلس ها یک پوشش سفید شبیه آهک وجود دارد و پس از آن عموماً ناپدید می شوند.

برای درمان بیماری از محلول صابونی استفاده می شود که پای مرغ را به مدت نیم ساعت در آن قرار می دهند. پس از این روش، آنها را با یک درصد نفت سفید یا قطران توس درمان می کنند.

مشکیشانه

نشان دهنده وجود انواع بیماری ها در جوجه ها است. آنها به تشخیص یک آسیب شناسی خاص کمک می کنند. اغلب گوش ماهی ها آبی، سیاه می شوند. در حالت اول، تغییر رنگ نشان دهنده سردی است. اما شانه های سیاه نشانه آسیب شناسی است.

سیاه شدن تاج می تواند نشان دهنده بری بری، آنفولانزای پرندگان، پاستورلوز باشد. برای اینکه حدس نزنید که چه نوع آسیب شناسی باعث تغییر رنگ شده است، باید بلافاصله با دامپزشک خود تماس بگیرید. با تعیین علت واقعی پاتوژن به تشخیص صحیح کمک می کند.

اگر جوجه ها مردند چه باید کرد

در حالی که تعجب می کنیم که چرا جوجه ها می میرند، چه نوع بیماری باعث آنها شده است، بسیاری از مردم وقت خود را برای درمان پرندگان تلف می کنند. اگر امکان کمک گرفتن از متخصص وجود ندارد و پرنده بیمار است، بهتر است ریسک نکنید، مرغ را بکشید، خودتان کالبد شکافی انجام دهید و وضعیت اندام های داخلی را ارزیابی کنید. آنها نباید تشکیلات، تومور، خونریزی، تغییر رنگ کبد داشته باشند.

گاهی اوقات جوجه ها به دلیل کیفیت پایین غذا و همچنین در نتیجه بیماری بری بری می میرند. نشانه های دومی افتادن روی پاهای پرنده، کاهش تولید تخم است. جوجه ها تقریباً بلند نمی شوند، شروع به افتادن در کنار خود می کنند. برای درمان بری بری لازم است روغن ماهی، ویتامین های مفید برای پرندگان در اسرع وقت در جیره غذایی گنجانده شود.

مرگ پرنده می تواند ناشی از آسیب شناسی باشد. در این مورد، مرغ به دقت بررسی می شود: چشم ها، شانه، منقار، پنجه ها، معده. در صورت مرگ دسته جمعی پرنده، مراجعه عاجل به پزشک یا بردن لاشه پرنده مرده بهکلینیک برای کالبد شکافی.

ساده ترین و مطمئن ترین راه برای محافظت از خانواده در برابر بیماری ها، واکسینه کردن به موقع مرغ ها و سایر حیوانات مزرعه است. این به جلوگیری از مرگ کمک می کند و همچنین از افرادی که در مزرعه خود تخم مرغ و گوشت می خورند در برابر آسیب شناسی های خطرناک محافظت می کند.