کارآفرین کیست؟ حقوق کارآفرین. خویش فرما

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

اصطلاح "کارآفرین" اولین بار در حدود سال 1800 ابداع شد. ژان باپتیست سی، اقتصاددان فرانسوی، شروع به استفاده از این کلمه کرد. کارآفرین خصوصی، طبق تعریف وی، فردی است که منابع اقتصادی را از یک حوزه غیرمولد به یک حوزه با بهره‌وری بالا منتقل می‌کند و از مزایای این فعالیت بهره می‌برد.

پیشینه تاریخی

در قانون تجارت روسیه قبل از انقلاب، یک کارآفرین را تاجر می نامیدند. فردی که از طرف خود معاملات تجاری را در قالب ماهیگیری انجام می داد به عنوان وی شناخته شد. در اتحاد جماهیر شوروی، پس از لازم‌الاجرا شدن قانون 19 نوامبر 1986، کارآفرینان توسط قانون به رسمیت شناخته شدند. این قانون هنجاری فعالیت‌های کاری فردی را در زمینه صنایع دستی، خدمات مصرف‌کننده و سایر فعالیت‌هایی که صرفاً مبتنی بر کار فردی بود مجاز می‌دانست. مردم و بستگان آنها.

راهنمای چرباتی

تعیین کیستکارآفرین را می توان در نشریات مرجع و آموزشی مختلف یافت. به عنوان مثال، در کتابچه راهنمای Shcherbatykh، توضیحات نسبتاً بزرگی ارائه شده است. کارآفرین خصوصی، همانطور که در کتاب درسی آمده است، فردی از نوع خاصی است که در تلاش برای کسب سود، به طور مستقل راه را برای انجام فعالیت اقتصادی خود انتخاب می کند. در عین حال مسئولیت مالی نتایج را نیز بر عهده دارد. شچرباتیخ در مورد اینکه یک کارآفرین کیست، همچنین اشاره می کند که یک تاجر در اولین مراحل فعالیت خود وظایف کارمند، مدیر استخدامی و صاحب سرمایه را انجام می دهد.

فرهنگ لغت محبوب کیپرمن

می گوید که کارآفرینی یکی از مؤثرترین روش هایی است که به وسیله آن انگیزه های کار با بهره وری بالا و انگیزه استاد پشتیبانی می شود. اگر منظورمان یک شهروند فردی یا یک تیم کاری باشد، مالک واقعی همیشه یک کارآفرین خواهد بود. هر نوع فعالیت اقتصادی در صورتی که اجرای آن با قانون مغایرت نداشته باشد را می توان به تجارت نسبت داد.

Efon and Brockhaus Economic Dictionary

این نسخه سازمانی را تعریف می کند. اقتصادی است که با انتظار کسب سود از طریق فروش محصولات در قالب مبادله یا فروش انجام می شود. بر این اساس، شرکت از کشاورزی معیشتی متمایز می شود. در دومی، تولید به گونه ای طراحی می شود که مستقیماً نیازهای اعضای خود را برآورده کند. امروزه، کشاورزی خالص امری نادر است، زیرا چنین فعالیت هاییبه طور فزاینده ای در سیستم مبادله گنجانده شده است.

فرهنگ لغت اقتصادی، ویرایش. آذریلیانا

این نسخه همچنین تعریف می کند که یک کارآفرین چیست. توصیف تا حدودی با مفهوم استفاده شده در کتاب درسی شچرباتیخ متفاوت است. بر اساس فرهنگ لغت اقتصادی، کارآفرین فردی فردی است که به فعالیت های تجاری مشغول است و به دنبال سرمایه برای سازماندهی یک تجارت است، بنابراین ریسکی را متحمل می شود. این نشریه همچنین یک ابتکار را تعریف می کند. این به عنوان شکلی از مدیریت فروش و تولید، که شامل توسعه پروژه های رقابتی جدید است، درک می شود. ابتکار کارآفرینی، همانطور که نویسنده می‌گوید، اجرای سریع مؤثرترین ایده‌ها و سازماندهی یک سیستم اقدامات برای کارآمدترین و سریع‌ترین بازاریابی محصولات جدید تولید شده با استفاده از فناوری‌های جدید است.

تعاریف دیگر

در فرهنگ لغت خود، اوژگوف همچنین توضیح می دهد که کارآفرین چیست. به گفته اوژگوف، او یک سرمایه دار، یک صاحب تجارت، یک شخصیت بزرگ، یک فرد عملی و مبتکر است. استیونسون در یکی از مقالات خود کارآفرینی را به عنوان علم مدیریت تعریف می کند که جوهر آن را می توان به عنوان جستجوی فرصت ها بدون توجه به منابعی که در حال حاضر تحت کنترل هستند، فرموله کرد. در کشورهای دیگر، مفهوم "تاجر" رایج است. چنین وضعیتی برای شخصی به رسمیت شناخته می شود که معاملات و سایر فعالیت های تجاری را در قالب کارآفرینی از طرف خود انجام می دهد.

تقنینیپایه

مقررات جاری نه تنها کارآفرین را تعیین می کند، بلکه امکانات و تعهدات قانونی بازرگانان را نیز تعیین می کند. فعالیت ها توسط قانون اساسی پیش بینی و محافظت می شود. حقوق یک کارآفرین در واقع از فرصت تضمین شده قانونی برای تصاحب دارایی خود جدا نیست. در این راستا، کارآفرینان نیز خود را آن دسته از شهروندانی می نامند که بدون هیچ سندی که اجازه رفتار آنها را می دهد، فعالیت های اپیزودیک انجام می دهند. به عنوان مثال، از جمله افرادی هستند که کالاها را مجددا می فروشند. بر اساس مقررات فعلی، فعالیت های تجاری که توسط افرادی انجام می شود که به عنوان کارآفرین ثبت نشده اند یا طبق قانون دارای حقوقی از آن نیستند، توسط قانون جزا مورد پیگرد قانونی قرار می گیرند.

FZ سال 1991

قانون فدرال حق شهروندان را برای انجام فعالیت های کارآفرینی به صورت انفرادی، بدون استفاده از نیروی کار اجاره ای، و با تشکیل یک شرکت با مشارکت کارگران ایجاد می کند. برای انجام این کار، شخص باید به عنوان PBOYUL ثبت نام کند. بنابراین، بدون تشکیل شخصیت حقوقی، کارآفرین می شود. برای چنین بازرگانی، قانون محدودیت های خاصی، رویه حسابداری خاص و الزامات اسنادی را پیش بینی می کند. هنگام انجام برخی عملیات، یک نماینده مجاز کارآفرین ممکن است اقدام کند. صلاحیت او با وکالتنامه ای که توسط دفتر اسناد رسمی تأیید شده است تأیید می شود.

کارآفرین اجتماعی

او می تواند سازمان های غیرانتفاعی و تجاری تشکیل و مدیریت کند. با این حالدر هر دو مورد، عملکرد آنها با انجام یک مأموریت مشخص تعیین می شود. برای چنین فعالیت هایی، یک شهروند باید چند ویژگی داشته باشد:

• طرفدار اجتماعی. این خود را در توجه به حقوق و رفاه سایر شهروندان، تمایل به نفع آنها نشان می دهد.
• انگیزه. این کیفیت حاکی از تمایل به حمایت از سازمان فراتر از وظیفه است.
• پیشگیر. این توانایی فرد را برای به دست گرفتن ابتکار عمل برای تغییر وضعیت به سمت بهتر فراهم می کند.