ارزن محصولات زراعی است

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

سنت درست کردن فرنی ارزن ریشه در گذشته عمیق دارد. ارزن قدیمی ترین غلاتی است که از چین یا مغولستان به روسیه آمده است. دانه صیقلی این گیاه ارزن است.

مناطق پردازش اصلی

تا به امروز، تا 500 گونه ارزن شناخته شده است. کشت محصولات زراعی به طور سنتی توسط ساکنان مناطق با آب و هوای خشک و نیمه خشک انجام می شود. کشورهای آسیایی (چین، مغولستان، هند، پاکستان، سریلانکا) بیش از 55 درصد از تولید ارزن جهان را تشکیل می دهند. برای کشورهای آفریقایی (نیجریه، اتیوپی، مالی، تانزانیا، اوگاندا، سنگال) - تا 25٪. در فضای پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، ارزن عمدتاً در مناطق استپی اوکراین و قزاقستان به عنوان غلات غذایی و در جمهوری بلاروس به عنوان دانه خوراکی کشت می شود.

ارزن در روسیه

در قلمرو فدراسیون روسیه 8 گونه گیاه وجود دارد که تنها 2 گونه از آنها کشت می شود: ارزن معمولی - Panicum muliaceum L. (دانه) و capitate - Setaria italica L (توده سبز برای خوراک دام).

بسته به مجموعه گل آذین، ارزن معمولی دارای 5 زیرگونه است: بیضی و کلوخه (که به عنوان گرما دوست و مقاوم به خشکی کشت می شود)، پراکنده و پخش (کمتر)گرما دوست، می تواند حتی در شرایط منطقه غیرسیاه زمین) و فشرده (افتادگی) رشد کند.

Setaria (ایتالیایی، ارزن مرتفع) در خاور دور کشت می شود. دارای 2 زیرگونه - chumizu و mogar.

محصولات اصلی ارزن معمولی در سیبری غربی، باشقیر، در منطقه مرکزی زمین سیاه، در زمین های حاصلخیز قفقاز شمالی متمرکز شده اند. مناطق کاشته شده با ارقام ارزن زودرس به طور مداوم در منطقه غیرسیاه زمین و سیبری شرقی در حال افزایش است.

ویژگی های بیولوژیکی

ارزن گیاهی یکساله، خود گرده افشان و فتوفیل است. پوشش گیاهی کوتاه است - از دو تا چهار ماه. وقتی در ردیف‌های پهن کاشته می‌شود، از هفت ساقه توخالی تولید می‌کند، معمولاً بوته‌ای 2 تا 3 ساقه است.

محصولات عمده (چودار، گندم، جو، جو دوسر) برگهای باریک تری نسبت به ارزن روی ساقه دارند. گل آذین - خوشه از انواع مختلف: از پخش تا توده ای.

ریشه ها می توانند تا عمق یک و نیم متری نفوذ کنند، اما توده اصلی تغذیه در یک لایه تا 40 سانتی متر قرار دارد.

رشد پس از جوانه زنی کند است (۳-۲ هفته) به همین دلیل گیاه در برابر علف های هرز سریع الرشد مقاومت نمی کند. ارزن گیاهی است که نیاز به ذخیره رطوبت در لایه بالایی خاک دارد: هر چه رطوبت بیشتر باشد، ریشه های گره سریعتر رشد می کنند. در شرایط نامساعد، اسکان محصولات با دمیدن و شکستن ریشه ممکن است رخ دهد. شدت پنجه زنی به ذخیره رطوبت، در دسترس بودن مواد غذایی، تاریخ کاشت مطلوب (از 15 اردیبهشت)، عمق کاشت مورد نیاز (5 سانتی متر) و حداقل تعداد علف های هرز بستگی دارد.

آگروتکنولوژی

ارزن زمانی که سایر محصولات (هم در زمستان و هم بهار) جوانه نمی زنند یا می میرند، به عنوان یک گیاه ایمنی خوب عمل می کند. این به دلیل تاریخ کاشت دیرهنگام - از اواسط ماه مه تا ژوئن است. بذرها فقط در دماهای به اندازه کافی بالا با هم شروع به جوانه زدن می کنند - از 14 درجه، بهترین دما از 18 درجه در نظر گرفته می شود.

ارزن گیاهی است که به ساختار خاک نیاز دارد: بیشترین عملکرد در خاک های چرنوزم ساختاری و شاه بلوط (تا 50 سانتی متر در هکتار) مشاهده شد. زمین‌های زیر کشت با واکنش خنثی و کمی قلیایی، با رطوبت کافی، می‌توانند به طور مداوم بازدهی بالایی داشته باشند.

با توجه به اینکه آلودگی به علف های هرز منجر به کاهش عملکرد می شود، باید خاک را برای کاشت با دقت آماده کرد: احتباس برف، زود هنگام (زمانی که اولین علف های هرز جوانه زده اند)، تا سه کشت بعدی. با آلودگی زیاد.

برای به دست آوردن محصولات پایدار در بهار، کوددهی لازم است - کلسیم، فسفر، نیتروژن. اگر پیشینیان ارزن سیب زمینی یا چغندر بودند، این ضروری نیست: حاصلخیزی خاک همچنان بالاست. ارزن بعد از کشت زمستانه محصول خوبی می دهد. در تک کشت به دلیل بیماری های قارچی می میرد.

آفات اصلی این گیاه عبارتند از تریپس، شپشک غلات، سیکادا، کرم ساقه خوار.

بازده ارزن در روسیه چیزهای زیادی باقی می گذارد: از 8 تا 12 سنت در هکتار، اگرچه در زمان شوروی در قزاقستان، چاگاناک برسیف، که در سراسر کشور شناخته شده بود، در سال 1941 تقریباً 156 سنتر در هر هکتار محصول دریافت کرد. هکتار،و در سال 1943 - 201.

ارزش غذایی

وزن ارزن برای تغذیه آزمون زمان را پس داده است: ارزن در روسیه بعد از گندم سیاه در رتبه دوم قرار دارد.

غلات فرآوری شده برای غلات استفاده می شود. ارزن که فقط از پوسته گل خشن آزاد می شود، درنت نامیده می شود. پس از آسیاب، ارزن به دست می آید. سنگ شکن محصول جانبی آسیاب است. و تکه های تازه حاصل از پردازش حرارتی و مکانیکی خود ارزن است.

محبوبیت ارزن به دلیل ارزش غذایی آن (تا 13٪ پروتئین، تقریبا 81٪ نشاسته، تا 3.8٪ چربی)، طعم متعادل (عناصر کمیاب و نمک های معدنی)، خواص دارویی (محتوای آن) است. ویتامین B بالاتر از سایر غلات است، هضم آسان و قابلیت هضم بالا است.

تاثیر رنگ دانه بر کیفیت غلات

دانه های ارزن بر اساس شدت رنگ به سه نوع تقسیم می شوند: نوع اول - با رنگ سفید و کرم، دوم - ارزن قرمز (تمام سایه های این محدوده تا قهوه ای تیره)، سوم - با رنگ رنگ زرد. انواع ارزن کشت شده در کوتوله Orlovsky و Vsepodolyanskoe-59 فدراسیون روسیه به نوع اول اختصاص داده می شود. استاندارد، گورلینکا، بارنائولسکویه-80، اورنبورگسکویه-9، ساراتوفسکویه-6، ساراتوفسکویه-3، امسکویه-10، لیپتسکویه - به دوم، و Kinelskoye-92، Belgorodskoye-1، Kharkovskoye-8 و Kharkovskoye-57 به نفر سوم.

رنگ دانه بستگی به وجود یا عدم وجود آنتوسیانین ها (مواد رنگی) دارد. هسته (ارن) رنگ روشن تری دارد (زرد ضخیم)، تابع رنگ شدید دانه،به ترتیب، هم کیفیت مصرف کننده و هم قیمت بالاتر است.

مقدار خوراک

ارزن جزء ضروری جیره غذایی در پرورش دام و طیور است.

دانه ارزن صیقل نخورده به عنوان خوراک پرندگان استفاده می شود: جوجه ها تولید تخم را افزایش می دهند، استحکام پوسته را افزایش می دهند و برای جوجه ها فرنی ارزن و دانه غذای لازم هستند. آرد ارزن مخلوط با افزودنی های غذایی برای تغذیه غازها و خوک ها استفاده می شود. ضایعات تولید ارزن برای خوراک مرکب و خوراک دام غلیظ استفاده می شود.

کاه ارزن به عنوان علوفه بسیار ارزشمندتر از کاه سایر غلات است، زیرا پس از برداشت سبز و با برگ های فراوان باقی می ماند.

ارزن تازه (سبز) یک خوراک عالی برای گاو و گوسفند است، بنابراین اغلب در مراتع کاشته می شود.

خوراک پرندگان تمام دانه با ارزن فرموله شده است. اخیراً، روشی وجود داشته است که ارزن را در مقادیر محدود (ظروف، تشک های رول) برای پرندگان تزئینی و خانگی به زور روی سبزی ها قرار می دهند.

تشکیل قیمت ارزن در روسیه

با توجه به سرمایه بالای ذخیره سازی، به دلیل هر دو ویژگی بیولوژیکی (دانه بسیار کوچک است، تهویه یا خنک کننده مورد نیاز است) و وابستگی به شرایط آب و هوایی، ارزن خوراک اغلب برای فروش عرضه می شود. قیمت غلات عرضه شده به کیفیت بستگی دارد: هر چه به الزامات استاندارد نزدیکتر باشد، بالاتر است. نیازهای تامین موجود برای فرآوری به غلات کافی استسفت و سخت و همه شرکت های کشاورزی (حتی شرکت های بزرگ) نمی توانند آنها را تهیه کنند. ارزن عملا برای صادرات توسط تولیدکنندگان محصولات کشاورزی داخلی عرضه نمی شود. عمده واردات از ترکیه و مغولستان انجام می شود، کشورهایی که ارزن باکیفیت تولید می کنند.