واردات و صادرات چیست؟ کشورهای صادرات و واردات مانند هند، چین، روسیه و ژاپن

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

تجارت بین المللی را به حق می توان محرکی قدرتمند برای توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها نامید. این کمک می کند تا بر اساس فناوری، سرمایه گذاری، منابع انسانی و طبیعی، تخصص دولت ها بر سودآورترین صنایع و کشاورزی برای آنها متمرکز شود. مبنای نظری آن تئوری مزیت نسبی است که در قرن هجدهم توسط اقتصاددان انگلیسی دیوید ریکاردو در کار خود به نام تحقیق در مورد ماهیت و علل ثروت ملل توسعه یافت..

اقتصاد جهانی امکان توسعه تخصص دولتها در تولید کالاها و خدمات مقرون به صرفه و متعاقباً قابل صادرات را فراهم می کند. در این مورد، ما در مورد مزایای نسبی کشورهایی صحبت می کنیم که امکان تولید انواع خاصی از محصولات قابل عرضه در بازار را با کمیت بیشتر و کیفیت بهتر می دهند.

با داشتن درآمدهای ارزی حاصل از صادرات، این گونه کشورها می توانند پرهزینه ترین تولید خود را با واردات از کشورهای دیگر جایگزین کنند. در نتیجه هزینه کل تولید در اقتصاد جهانی کاهش می یابد. اینجاست که نقش سازنده مثبت بین المللیتجارت برای توسعه پویای اقتصاد جهانی. صادرات و واردات این کشور در خدمت توسعه هماهنگ و سریعتر کشور است.

از لحاظ نظری، یک دولت می تواند اقتصاد بسته داشته باشد که در آن کل مجموعه اقتصادی ملی فقط به بازار داخلی خدمت می کند و واردات و صادرات وجود ندارد، یا اقتصاد باز. تا آنجا که متوجه شدید، چنین اقتصادی در دنیای مدرن می تواند صرفاً در تئوری وجود داشته باشد. اقتصاد واقعی دولت ها دارای ویژگی باز است، تجارت بین المللی فعال در آن انجام می شود. این امر اقتصاد جهانی را قادر می‌سازد تا از تقسیم کار بین‌المللی بیشتر بهره ببرد و به کارایی آن کمک کند. فعالیت های اقتصادی خارجی توسط دولت تنظیم می شود و حجم صادرات و واردات را تعیین می کند که رشد درآمد ملی را تحریک می کند و پیشرفت علمی و فناوری را تسریع می کند.

اقتصاد بسته و باز

در میان بزرگترین کشورهای صادرکننده، سه کشور برجسته هستند: ایالات متحده آمریکا، آلمان و چین. سهم آنها در تجارت بین المللی چشمگیر است. به ترتیب 14.2٪، 7.5٪، 6.7٪ است.

در مورد چشم انداز توسعه تجارت بین المللی، باید به چشم انداز کندی آن در کشورهای توسعه یافته اشاره کرد. اما در عین حال فعالیت کشورهای در حال توسعه نیز افزایش خواهد یافت. تاکنون سهم آنها در تجارت جهانی 34 درصد است اما پیش بینی می شود سهم آنها 10 درصد رشد کند. همچنین نقش کشورهای CIS در فعال سازی کشورهای در حال توسعه در عرصه تجارت بین الملل محسوس خواهد بود.

صادرات و واردات چگونه به هم مرتبط هستند؟

صادرات را فروش می گویندکالاها و خدمات به پیمانکاران خارجی برای استفاده در خارج از کشور. بر این اساس واردات، تحویل کالا و خدمات از خارج از کشور از پیمانکاران خارجی است. فعالیت اقتصادی خارجی، یعنی واردات و صادرات، هم توسط خود دولت و هم توسط نهادهای اقتصادی آن انجام می شود.

شاخص های میزان مشارکت دولت در فعالیت های تجارت خارجی، سهمیه های صادرات و واردات است. سهمیه صادراتی نسبت صادرات کالا و خدمات به تولید ناخالص داخلی است. معنای اقتصادی آن واضح است: چه بخشی از تولید ناخالص داخلی صادر می شود. به همین ترتیب، سهمیه واردات به عنوان نسبت واردات کالا و خدمات به تولید ناخالص داخلی تعریف می شود. معنی آن نشان دادن سهم کالاهای وارداتی در مصرف داخلی است.

بنابراین، سهمیه های فوق، وزن نسبی صادرات و واردات یک کشور را در فعالیت اقتصادی آن کشور نشان می دهد.

علاوه بر ارزش مطلق آنها، ماهیت غالب اهداکننده یا گیرنده فعالیت اقتصادی خارجی دولت، شاخص دیگری را مشخص می کند - تراز گردش تجارت خارجی. این تفاوت بین کل صادرات و واردات یک کشور است. ساختار واردات یک کشور نشان دهنده عدم وجود مزیت در تولید کالا و خدمات است. از سوی دیگر صادرات نشان دهنده وضعیت معکوس است، زمانی که تولید کالاها و خدمات شامل آن سودآور و امیدوارکننده باشد.

اگر تفاوت بین صادرات و واردات مثبت باشد، آنها از تراز مثبت تجارت خارجی صحبت می کنند و در غیر این صورت - تراز منفی. تولید پویاپتانسیل دولت منعکس کننده تراز مثبت گردش تجارت خارجی است. همانطور که می بینیم، تراز واردات و صادرات یک کشور، شاخص مهم جهت گیری توسعه اقتصادی آن کشور است.

تبلیغ صادرات دولتی

اغلب، دولت هزینه ترویج صادرات خود را متحمل می شود. بسیاری از کشورها مشوق های مالیاتی را برای شرکت های صادرکننده اعمال می کنند، به عنوان مثال، بازپرداخت مالیات بر ارزش افزوده. به طور سنتی، یارانه صادراتی برای محصولات کشاورزی مهم ترین است. کشورهای توسعه یافته نه تنها با ارائه خرید تضمینی تمامی محصولات کشاورزی به کشاورزان خود کمک می کنند. صادرات بیشتر آن در حال حاضر یک مشکل برای ایالت است.

علاوه بر این، تحریک صادرات همواره منجر به فعال شدن واردات نیز می شود. ابزار میانی در اینجا نرخ ارز است. یارانه صادراتی به ترتیب نرخ ارز ملی را افزایش می دهد و خرید واردات سودآورتر می شود.

صادرات و واردات شامل چه مواردی نمی شود؟

شایان ذکر است که جریان کالاها و خدمات ارسالی به خارج یا خارج از کشور "به طور کامل" محاسبه نمی شود، اما به استثنای دسته های خاصی:

- کالاهای در حال حمل و نقل؛

- صادرات و واردات موقت؛

- توسط افراد غیر مقیم در کشور خریداری شده یا به ساکنان خارج از کشور فروخته می شود؛

- فروش یا خرید زمین توسط ساکنان با افراد غیر مقیم؛

- دارایی گردشگران.

حمایت گرایی و تجارت جهانی

آیا اصل تجارت آزاد برای دولتها مهم است:آیا تولید این یا آن محصول در جایی که هزینه تولید حداقل است ضروری است؟ از یک سو، این رویکرد واقعا تخصیص بهینه منابع را تضمین می کند. علاوه بر این، رقابت، تولیدکنندگان را مجبور می‌کند تا به‌طور پویا فناوری‌های خود را بهبود بخشند.

اما، از سوی دیگر، تجارت آزاد همیشه یک مجموعه اقتصادی ملی متعادل برای هر کشور را تشکیل نمی دهد. هر دولتی سعی می کند به طور هماهنگ صنعت خود را توسعه دهد و بر "بی سود بودن" تولید برخی کالاها غلبه کند. ارتباط حمایت صنعتی خودمان برای مجتمع دفاعی، توسعه صنایع جدید و اشتغال آشکار است. بنابراین می توان گفت که ساختار صادرات و واردات همواره توسط دولت تنظیم می شود.

مکانیسم حمایتی «هزینه‌های فرصت» در قالب معرفی مصنوعی سهمیه‌ها و عوارض وجود دارد که واردات ارزان‌تر و سودآورتر را گران‌تر می‌کند. با توجه به اینکه سهمیه بندی ها و افزایش وظایف حمایتی مانع از توسعه هماهنگ اقتصاد جهانی می شود، نباید آنها را غرق کرد.

با این حال، تمرین "جنگ های تجاری" به راه دیگری و غیر تعرفه ای برای کاهش واردات اشاره می کند: ممنوعیت های بوروکراتیک، ارائه استانداردهای کیفیت مغرضانه، و در نهایت، یک سیستم صدور مجوز از نظر اداری..

سیاست تجارت کشور

بسته به سطح متوسط حقوق ورودی و محدودیت های کمی، چهار نوع سیاست تجاری کشور وجود دارد.

سیاست تجارت باز با سطح تجارت مشخص می شوددر صورت عدم وجود محدودیت صریح در مورد تعداد محصولات وارداتی، عوارض بیش از 10٪ نباشد. سیاست تجاری معتدل با سطح عوارض تجاری 10-25٪ و همچنین محدودیت های غیر تعرفه ای در 10-25٪ از توده کالاهای وارداتی مطابقت دارد. سیاست محدودکننده با محدودیت‌های غیر تعرفه‌ای و عوارض تجاری - در سطح 25-40٪ مشخص می‌شود. اگر دولت اساساً به دنبال ممنوعیت واردات یک محصول خاص باشد، در این صورت نرخ ها از 40% فراتر می رود.

نشانه کلی سیاست تجاری بیشتر کشورهای توسعه یافته، افزایش سهم و صادرات و واردات خدمات توسط دولت است.

روسیه چه نوع تجارت بین المللی را نشان می دهد؟

اقتصاد روسیه تخصصی است و بر تولید و صادرات نفت و گاز متمرکز است. این به دلیل تقاضای کشورهای غربی عمدتاً برای محصولات صنعت استخراج است. ساختار فعلی صادرات و واردات روسیه، البته، برای این کشور نهایی نیست، بلکه اجباری است - در عصر بحران اقتصادی بین المللی. هر کشوری در چنین شرایطی به دنبال افزایش رقابت بین المللی خود است.

کارت برنده روسیه در این مرحله دقیقاً نفت و گاز است. باید اذعان داشت که به دلیل موانع تبعیض آمیز کشورهای غربی برای صادرات محصولات مهندسی نیز چنین است. این منجر به ساختار صادراتی می شود که گویی یک کشور عقب مانده است.

در عین حال، روسیه سرزمین قابل توجهی داردمنابع، مواد معدنی، جنگلداری، شرایط برای توسعه کشاورزی. این مجتمع نظامی-صنعتی تسلیحات و تجهیزات نظامی قابل رقابت در بازار بین المللی ایجاد می کند. در حال حاضر روسیه از مکانیسم حمایت گرایی برای تنوع بخشیدن به صنعت خود و کاهش وابستگی خود به شرایط تجارت جهانی استفاده می کند. بنابراین صادرات و واردات RF باید پیکربندی آن را تغییر دهد.

در 22 آگوست 2012، روسیه به عضویت سازمان تجارت جهانی درآمد. در آینده، این ترجیحات اضافی را در قالب تغییرات در نرخ حقوق گمرکی و سهمیه های تعرفه به همراه خواهد داشت. گردش مالی تجارت خارجی روسیه در ژانویه تا ژوئن 2013 بالغ بر 404.6 میلیارد دلار (برای مدت مشابه در سال 2012 - 406.8 میلیارد دلار) بود. واردات 150.5 میلیارد دلار و صادرات 253.9 میلیارد دلار بوده است.

اگر اطلاعات کل سال 2013 را در نظر بگیریم، نیمه دوم سال به طور قابل توجهی کمتر از نیمه اول برای تجارت خارجی روسیه مفید بوده است. واقعیت اخیر در کاهش تراز گردش تجارت خارجی به میزان 10.5% منعکس شد.

صادرات روسیه

منابع سوخت و انرژی حدود 74.9٪ از کل صادرات روسیه را تشکیل می دهد. دلیل کاهش صادرات در سال گذشته به عوامل متعددی برمی گردد. روسیه صادرکننده عمده نفت و گاز است. همانطور که می دانید 75 درصد نفت تولیدی صادر می شود و تنها 25 درصد آن توسط مجموعه اقتصاد ملی تامین می شود. نفت و گاز کالاهایی هستند که قیمت آنها در معرض نوسانات بازار است. نه تنها توسط روسیه صادر می شودنفت اورال در سال 2013 قیمت خود را نسبت به سال 2012 2.39 درصد کاهش داد، حجم کل نفت صادراتی 1.7 درصد کاهش یافت. بحران کشورهای منطقه یورو و سازوکارهای محدودکننده سازمان تجارت جهانی نیز تحت تأثیر قرار گرفت. روند کاهش کلی گردش مالی تجارت خارجی در سال گذشته با کاهش نرخ رشد تولید ناخالص داخلی روسیه از 3.4 درصد در سال 2012 به 1.3 درصد در سال 2013 همراه بود. به هر حال، در ساختار تولید ناخالص داخلی روسیه، نفت و گاز استخراج شده 32 تا 33 درصد است.

سهم ماشین آلات و تجهیزات در صادرات روسیه تنها 4.5 درصد است که نه با پتانسیل صنعت و نه با سطح پایه علمی مطابقت ندارد. در عین حال، سهم این بخش در تجارت جهانی توسط کشورهای توسعه یافته حدود 40 درصد است.

واردات روسیه

در این مرحله تاریخی، روسیه به دلیل تغییر شکل اقتصاد (همانطور که در بالا توضیح داده شد) مجبور به واردات عمدتاً محصولات نهایی است.

سهم واردات ماشین آلات و تجهیزات روسیه به کشورهای CIS 36.1٪ است. به این ترتیب کسری تولید خود آنها جبران می شود (سهم ماشین آلات و تجهیزات در تولید ناخالص داخلی روسیه در سال 2013 3.5 درصد است). سهم فلزات وارداتی و همچنین محصولات ساخته شده از آنها 16.8٪، محصولات غذایی و مواد لازم برای تولید آنها - 12.5٪، سوخت - 7. نساجی و کفش - 7.2٪، محصولات شیمیایی - 7.5٪ است..

بنابراین، پس از تجزیه و تحلیل واردات و صادرات روسیه، به این نتیجه می رسیم که سرعت رشد صنعتی و اجتماعی آن کاهش یافته است. بدیهی است که منشأ چنین وضعیتی دایره ذهنی استمنافع افراد خاص.

تجارت خارجی ژاپن

اقتصاد سرزمین طلوع خورشید یکی از توسعه یافته ترین و پویاترین اقتصادهای جهان است. صادرات و واردات ژاپن توسط یک اقتصاد قدرتمند ساختار یافته و هدایت می شود. این ایالت از نظر قدرت صنعتی امروز پس از آمریکا و چین در رتبه سوم جهان قرار دارد. از ویژگی های پایگاه منابع کشور، نیروی کار فوق العاده سازماندهی شده و کارآمد و نبود مجازی مواد معدنی در کشور است. شرایط امدادی و طبیعی امکان تامین محصولات کشاورزی کشور را در سطح 55 درصد نیاز کشور محدود می کند.

این کشور در خط مقدم توسعه رباتیک و الکترونیک، خودروسازی و مهندسی مکانیک قرار دارد. ژاپن بزرگترین ناوگان ماهیگیری در جهان را دارد.

بیایید نگاهی گذرا به صادرات و واردات ژاپن بیندازیم. همانطور که قبلاً اشاره کردیم، مواد غذایی، مواد معدنی، فلزات، سوخت ها و محصولات صنایع شیمیایی وارداتی هستند. الکترونیک، مهندسی برق، اتومبیل، وسایل نقلیه مختلف، روباتیک صادر می شود.

چین به عنوان یک شرکت کننده در تجارت بین المللی

در حال حاضر، چین در حال نشان دادن شتاب توسعه رشک برانگیزی است. امروز دومین اقتصاد در جهان است. بر اساس پیش بینی های تحلیلگران، در دوره 2015 تا 2020، چین باید از ایالات متحده پیشی بگیرد و تا سال 2040 سه برابر قدرتمندتر از نزدیک ترین حریف خود شود. منابعی که اقتصاد چین را امروز به حرکت در می‌آورد، نیروی کار فراوان (از جمله نیروی کار ماهر)، در دسترس بودن مواد معدنی، زمین ودیگران

صادرات و واردات چین امروز توسط سیاست صنعتی این کشور تعیین می شود. این کشور امروزه پیشرو مطلق در تولید صنعتی فلزات (فولاد، چدن، روی، نیکل، مولیبدن، وانادیم)، لوازم خانگی (کامپیوتر، تلویزیون، ماشین لباسشویی و خیاطی، مایکروویو، یخچال، دوربین، ساعت) است. علاوه بر این، امروزه در تولید خودروهای خودرویی، چین مجموعاً از ایالات متحده و ژاپن پیشی گرفته است. در نزدیکی پکن، در منطقه هایدیان، حتی "سیلیکون ولی" خود را ساخت.

چین چه چیزی وارد می کند؟ فناوری ها، خدمات آموزشی، متخصصان عرضه شده توسط کشورهای توسعه یافته، مواد جدید، نرم افزار، بیوتکنولوژی. تجزیه و تحلیل صادرات و واردات چین چشم اندازها و معنای عمیق استراتژی اقتصادی آن را متقاعد می کند. حجم صادرات و واردات این کشور امروز متقاعد کننده ترین پویایی رشد را دارد.

صادرات و واردات استرالیا

صادرات و واردات استرالیا ویژگی های خاص خود را دارد. قاره پنجم که یک کشور واحد واحد است دارای زمین و منابع کشاورزی قدرتمندی است که تولید گوشت، غلات و پشم را ممکن می سازد. اما در عین حال بازار این کشور با کمبود نیروی کار و سرمایه گذاری مواجه است.

در عین حال، استرالیا به عنوان یک صادرکننده فعال در بازار بین المللی عمل می کند. بر اساس آمارهای اخیر، حدود 25 درصد از تولید ناخالص داخلی کشور به صورت صادرات کالا و خدمات به فروش می رسد. استرالیا محصولات کشاورزی (50%) و محصولات معدنی (25%) صادر می کند.

بزرگترین صادرکنندهاسترالیا ژاپن است و بزرگترین واردکننده ایالات متحده است.

اقتصاد استرالیا به شدت به واردات وابسته است. چه چیزی به قاره پنجم وارد می شود؟ 60% - ماشین آلات و تجهیزات، مواد معدنی، محصولات غذایی.

از لحاظ تاریخی، استرالیا تراز تجاری منفی دارد، اگرچه به تدریج در حال کاهش است. واردات و صادرات این کشور به طور مداوم و به ترتیب صعودی در حال توسعه است.

صادرات و واردات هند

هند نفوذ سیاسی و اقتصادی قابل توجهی در جنوب آسیا دارد. این کشور فعالیت تجارت خارجی فعالی را در بازار جهانی انجام می دهد. تولید ناخالص داخلی در سال 2012 در اینجا بالغ بر 4761 میلیارد دلار بود و این رتبه چهارم در جهان است! حجم تجارت خارجی هند قابل توجه است: اگر در دهه 90 حدود 16 درصد تولید ناخالص داخلی این کشور بود، اکنون بیش از 40 درصد است! واردات و صادرات هند به صورت پویا در حال رشد است. مزایای دولت در تقسیم کار بین المللی منابع کار قابل توجه، قلمرو وسیع است. بیش از نیمی از جمعیت توانمند کشور در بخش کشاورزی، 30 درصد در بخش خدمات و 14 درصد در صنعت شاغل هستند.

کشاورزی هند منبع صادرات برنج و گندم، چای (200 میلیون تن)، قهوه، ادویه جات ترشی جات (120 هزار تن) است. با این حال، اگر تولید غلات کل کشاورزی جهان را ارزیابی کنیم و آن را با برداشت هند مقایسه کنیم، معلوم می شود که بهره وری بخش کشاورزی هند دو برابر کمتر است. باید تاکید کرد که این محصولات غذایی هستند که بیشترین درآمد صادراتی را برای این کشور به ارمغان می آورند.

هند بزرگترین استوارد کننده پنبه، ابریشم، نیشکر، بادام زمینی.

ویژگی های جالب صادرات محصولات گوشتی هند. تأثیر ذهنیت ملی احساس می شود. هند دارای بیشترین تعداد دام در جهان است، اما کمترین مصرف گوشت را در جهان دارد، زیرا در اینجا گاو یک حیوان مقدس محسوب می شود.

صنعت نساجی 20 میلیون نفر در هند مشغول به کار هستند. هند علاوه بر منسوجات، محصولات نفتی، سنگ های قیمتی، آهن و فولاد، حمل و نقل، محصولات صنایع شیمیایی صادر می کند. واردات نفت خام، سنگ های قیمتی، کود، ماشین آلات.

دانش زبان انگلیسی به تحصیلکردگان این کشور این امکان را داد تا جایگاه خود را در زمینه IT و برنامه نویسی پیدا کنند. اکنون صادرات و واردات خدمات در این بخش از اقتصاد قابل توجه است و بیش از 20 درصد از کل تولید ناخالص داخلی هند را تشکیل می دهد.

بزرگترین صادرکنندگان برای هند ایالات متحده آمریکا، امارات متحده عربی، چین هستند. امارات متحده عربی، چین، عربستان سعودی از هند کالا وارد می کنند.

علاوه بر این، این کشور دارای یک مجتمع نظامی-صنعتی قابل توجه است که از سال 1974 دارای سلاح هسته ای است. شکست هند صلح دوست در درگیری مرزی با چین در سال 1962 و با پاکستان در سال 1965، این کشور را مجبور کرد که ابتدا به طور فعال سلاح وارد کند و سپس به ساخت خود بپردازد. در نتیجه در سال 1971 یک پیروزی قانع کننده بر پاکستان رقم خورد. هند از اواسط دهه 1990 سیاست قدرت بزرگ را دنبال کرده است.

نتیجه گیری

همانطور که از این مقاله می بینیم، ایالت های مختلف مربوط به خود را انتخاب می کنندمنابع و ترکیب پتانسیل تولیدی صادرات و واردات.

لازم به ذکر است که امروزه طرح هماهنگ تجارت آزاد بین المللی که توسط کینز نسبت داده می شود اغلب توسط دولت ها تغییر شکل می یابد. دولت های کشورهای مختلف در سطح سیاست اقتصادی خود به طور فعال صادرات داخلی را ترویج می کنند. و اغلب این رقابت از نظر شدت و تاکتیک های متفکرانه شبیه یک دوئل است. چه کسی در آن برنده می شود؟ کشوری که حجم بالایی از محصولات صنعتی تولید می کند. بنابراین، اقتصاددانان اکنون در مورد بازسازی سیاست صنعتی صحبت می کنند.

در پاسخ به این سوال که "راهبرد ترجیحی برای کشور در زمان ما چیست؟" وضعیت اقتصاد کلان زیر مرتبط خواهد بود: کشور با صرفه جویی در ذخایر ارزی خود به دنبال به حداکثر رساندن صادرات است و واردات خود را در محدوده درآمدهای صادراتی محدود می کند. برای این کار سعی می شود عواملی که خطر کاهش درآمدهای ارزی در آینده را به همراه دارند را خنثی کند. این عوامل چیست؟ نرخ ارز، نرخ فروش نفت و گاز، تقاضای بیش از حد کشش. آغاز قرن بیست و یکم اثر خود را بر موضوع تجارت بین‌المللی جهانی گذاشت. در کل حجم عملیات صادرات و واردات، سهم قابل توجهی (بیش از 30 درصد) را تجارت خدمات به خود اختصاص داده است.