صنعت هند. صنعت و کشاورزی در هند

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

یکی از در حال توسعه ترین کشورهای جهان امروز هند است. صنعت و کشاورزی عمدتاً دولتی است. نقش این حوزه ها در شکل گیری تولید ناخالص داخلی قابل توجه است. اگر اولین آنها 29٪ را به خود اختصاص دهد، دومی - 32٪. بیشترین سهم از تولید ناخالص داخلی (حدود 39 درصد) به بخش خدمات تعلق دارد. صنایع اصلی هند متالورژی آهنی، مهندسی مکانیک، انرژی، صنایع سبک و شیمیایی است. آنها با جزئیات بیشتر مورد بحث قرار خواهند گرفت.

متالورژی

متالورژی آهنی یکی از حوزه های کلیدی اقتصاد دولتی است. این تعجب آور نیست، زیرا این کشور سرشار از ذخایر سنگ معدن و زغال سنگ است. مهم ترین مرکز منطقه شهر کلکته بود که اطراف آن را اغلب «روهر هند» می نامند. بزرگترین کارخانه های متالورژی کشور عمدتاً در ایالت های شرقی واقع شده اند. به طور کلی، این صنعت برای رفع نیازهای داخلی دولت کار می کند. از بین تمام مواد معدنی استخراج شده، هند فقط منگنز، میکا، بوکسیت و برخی سنگ‌های آهن صادر می‌کند.

به خوبی توسعه یافته استمتالورژی غیرآهنی را می توان ذوب آلومینیوم نامید که بر ذخایر بزرگ مواد خام خود متکی است. نیاز به سایر فلزات غیرآهنی از طریق واردات تامین می شود.

مهندسی

این صنعت در سالهای اخیر پیشرفت چشمگیری داشته است. کاملاً توسعه یافته را می توان زمینه هایی مانند ساخت اتومبیل، کشتی، خودروسازی و هوانوردی نامید. صنایع اصلی هند توسط مجموعه ماشین سازی خودشان تامین می شود. این کشور تقریباً همه نوع تجهیزات را تولید می کند. بیش از 40 شرکت در این منطقه فعالیت می کنند، آنها در بزرگترین شهرهای ایالت واقع شده اند.

صنعت نساجی

صنعت نساجی در هند به دومین منبع اشتغال در این کشور تبدیل شده است. بر اساس داده های تحلیلی، اکنون حدود 20 میلیون نفر از ساکنان محلی در آن مشغول به کار هستند. در سال 2005، دولت تعدادی از مالیات ها و هزینه ها را در صنعت لغو کرد که به هجوم چشمگیر سرمایه گذاری خارجی و داخلی کمک کرد. پس از آن، در مدت زمان بسیار کوتاهی، این بخش از اقتصاد از یک بخش انحطاط‌آمیز به یک بخش به سرعت در حال توسعه تبدیل شد. رشد سریع آن در سال 2008 متوقف شد. دلیل آن بحران جهانی و کاهش تقاضا در بازارهای جهانی برای منسوجات هندی بود.

این صنعت برای سرمایه گذاران جذابیت خود را از دست داده است که منجر به کاهش حدود 800 هزار نفر از مشاغل جدید ایجاد شده در این صنعت شده است. در حال حاضرمقامات تعدادی از اقدامات را با هدف محدود کردن ساخت کارخانه‌های بافندگی انجام می‌دهند. این کار قبل از هر چیز به نفع توسعه شرکت های کوچک فعال در این زمینه انجام می شود.

صنایع شیمیایی

هزینه محصولات تولیدی سالانه توسط صنایع شیمیایی در هند به طور متوسط 32 میلیارد دلار آمریکا است. در حال حاضر، این صنعت با مشکلات متعددی مواجه است که ناشی از قیمت بالای مواد اولیه و نهاده‌ها و همچنین رقابت ایجاد شده توسط کالاهای وارداتی است.

سودآوری این منطقه در دهه نود قرن گذشته به تدریج شروع به کاهش کرد. اکنون کشور به تدریج در حال توسعه تولید کودهای معدنی، الیاف شیمیایی، پلاستیک و لاستیک مصنوعی است. حوزه ای مانند صنعت داروسازی در هند به طور متوسط سالانه 18 میلیون دلار فرمولاسیون و محصولات صادر می کند. مشکل اصلی این صنعت این است که تنها سهم کمی از محصولات تولیدی صادر می شود. تنها منطقه ای که اکنون به رشد قابل توجهی ادامه می دهد، سنتز آلی خوب است.

انرژی

اگرچه صنعت انرژی هند به سرعت در حال توسعه است، نیازهای داخلی جمعیت به سوخت عمدتاً از هیزم و زباله های کشاورزی تامین می شود. استخراج زغال سنگ در بخش شمال شرقی ایالت ایجاد شده است. انتقال آن به نیروگاه های حرارتی بسیار گران است. به هر حال، آنها حدود 60 درصد از برق تولید شده را تشکیل می دهند.

گام اساسی در جهت ایجاد یک سیستم انرژی مدرن، ساخت نیروگاه های برق آبی و هسته ای بود. سهم اولی در حجم برق تولیدی 38 درصد و دومی 2 درصد است.

روغن نیز در روده ها وجود دارد، اما صنعتی مانند صنعت نفت هند بسیار ضعیف است. پردازش "طلای سیاه" بسیار بهتر سازماندهی شده است، اما عمدتا بر اساس مواد خام وارداتی است. این شرکت‌های اصلی در بنادر بزرگ - بمبئی و مدرس واقع شده‌اند.

کشاورزی

تولید محصولات زراعی بر ساختار کشاورزی هند مسلط است. محصولات غذایی اصلی کشت گندم و برنج است. گریدهای صنعتی مانند پنبه، چای، نیشکر و تنباکو نقش مهمی در صادرات دارند.

غلبه کشت گیاهان عمدتاً به دلیل شرایط آب و هوایی است. فصل بارانی تابستان شرایط ایده آلی را برای کشت پنبه، برنج و نیشکر فراهم می کند، در حالی که محصولاتی که کمتر به رطوبت وابسته هستند (جو و گندم) در زمستان های خشک کاشته می شوند. بنابراین، تولید محصول در هند در تمام طول سال توسعه می یابد. این ایالت در محصولات غذایی کاملاً خودکفا است.

عمدتاً به دلیل هندوئیسم، دامداری در این کشور عملاً توسعه نمی یابد. واقعیت این است که این دین نه تنها مصرف گوشت را تشویق نمی کند، بلکه حتی فرآوری پوست را نیز یک صنعت «کثیف» می نامد.

نتیجه گیری

توسعه صنعتی در هند در حال افزایش است. با توجه به ابعاد مطلق آناین ایالت در میان ده رهبر جهان قرار دارد. در عین حال سطح سرانه تولید ملی به شدت پایین است. فراموش نکنید که هند یک کشور صنعتی-کشاورزی است که از دوران استعمار اقتصاد با تولید عمدتاً کشاورزی را حفظ کرده است.