شراکت تجاری چیست؟ قرارداد مشارکت تجاری: نمونه

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

شکل گیری چنین شکلی از تجارت به عنوان مشارکت به دلیل تلاش برای غلبه بر معایب مالکیت انحصاری است. این یک رابطه قراردادی است که بین چندین کارآفرین به منظور مالکیت مشترک و مدیریت شرکت ایجاد می شود. این شکل از سازماندهی تجاری به هر یک از آنها اجازه می دهد تا با تبادل نتایج فعالیت های بیان شده به شکل مادی، سود مورد نظر را به دست آورند. شرکا توانایی های خود را در انجام تجارت و مدیریت منابع مالی ترکیب می کنند. به این ترتیب، ریسک ها و همچنین سود و زیان احتمالی توزیع می شود.

اشکال اصلی مشارکت

همانطور که در فعالیت های شرکت شرکت می کنید، شراکت های تجاری می تواند متفاوت باشد. شرکا ممکن است نقش فعالی در مدیریت شرکت داشته باشند، یا چندین شرکت کننده ممکن است منابع مادی خود را به اشتراک بگذارند، اما در انجام تجارت شرکت نکنند. همکاری در تجارت می تواند اهداف مختلفی را برای هر یک از شرکت کنندگان خود دنبال کند و در عین حال سطح مسئولیت را نیز توزیع کند. اشکال مشارکت از این نتیجه می شود:

1. تجاری. سازمان مبتنی بر عضویتکه هدف آن کسب سود است.
2. غیر تجاری. در این صورت هدف یک سازمان غیرانتفاعی کمک به اعضای خود در دستیابی به اهداف فردی (اجتماعی، فرهنگی، علمی، خیریه و غیره) است.
3. مشارکت کامل. اعضا مسئولیت تضامنی دارند.
4. شرکت با مسئولیت محدود. اعضا دارای مسئولیت محدود هستند.
5. استراتژیک. در عین حال، یکی از شرکا از نظر اقتصادی مهمتر است، یعنی از نظر مالی قدرتمندتر است و می تواند منابعی را برای شرکت دیگر برای دستیابی به اهداف استراتژیک فراهم کند.

اصول مشارکت در تجارت

روابط بین افراد، شرکت ها و سایر فعالان بازار مالی به طور مداوم ارزش ایجاد شده برای سهامداران را افزایش می دهد. یک سری اصول وجود دارد که شراکت تجاری بر اساس آنها ساخته می شود:

1. داوطلبی.
2. تک هدف و علاقه.
3. وابستگی متقابل ناشی از توزیع خطرات، درآمدها، قدرت ها.
4. Emergence (ظهور خواص جدید در نتیجه ترکیب تلاشها).
5. تعهدات و توافق در سهم شرکا.
6. کار با هم.
7. به اشتراک گذاری منابع و شایستگی ها.
8. ارتباط خوب.

جنبه اخلاقی رابطه نیز برای همکاری موثر بسیار مهم است. این در احترام متقابل و اعتماد شرکا نهفته است.

مزایای همکاری تجاری

با تشکر از غیر قابل انکار آنهامزایا، مشارکت تجاری به عنوان یک مکانیسم اقتصادی تقاضای زیادی دارد. پیشنهاد همکاری امروزه به عنوان راهی موثر برای افزایش سود شخصی تلقی می شود. علاوه بر این، مشارکت با امضای یک توافق نامه کتبی، بدون تشریفات اداری اضافی سازماندهی می شود.

به شما امکان می دهد خطرات مختلف را دوباره توزیع کنید، و همچنین دارای مزایای زیر است:

1. ترکیب منابع شرکت کنندگان فرصت های جدیدی را برای گسترش کسب و کار فراهم می کند. این نه تنها چشم انداز کمپین را بهبود می بخشد، بلکه سازمان را برای بانکداران کم خطر می کند.
2. مشارکت تجاری انگیزه و علاقه به دستیابی به عملکرد بالا را فراهم می کند.
3. ساختار مشارکت سازمان برای سرمایه گذاران بین المللی جذاب تر است.
4. تخصص بالا در مدیریت.
5. انجام تبادل ارتباط.
6. اطمینان از مزیت های رقابتی شرکت کنندگان و دستیابی به تعادل نیروهای رقابتی.

مطمئناً، همکاری ایجاد یک ایده تجاری منحصر به فرد را تشویق می کند. بنابراین، مشارکت، پشتیبانی از منابع نوآورانه است. پتانسیل داخلی سازمان برای دستیابی به اهداف اقتصادی خود بسیج می شود.

معایب اصلی مشارکت

با همه فرصت‌های مثبت، شراکت‌های تجاری معایب خاصی هم دارند. آنها در درجه اول به مشکل تقسیم قدرت و ناسازگاری دیدگاه های شرکت کنندگان مربوط می شوند.یک سیاست ناسازگار می تواند به نتایج منفی و برگشت ناپذیر برای هر دو طرف تبدیل شود. همچنین ممکن است در شکل گیری ساختار مدیریت کسب و کار مشکلاتی ایجاد شود.

نکته منفی دیگر غیرقابل پیش بینی بودن شراکت است. عواملی مانند فوت یکی از اعضا، خروج از شراکت می تواند منجر به سازماندهی مجدد شرکت یا سقوط کامل آن شود.

انتخاب شریک برای همکاری بیشتر

تصمیم برای مشارکت دادن یک شریک برای فعالیت های مشترک به دلایل مختلفی گرفته می شود. در هر صورت، باید یک مشارکت تجاری موثر را فراهم کند.

پیشنهاد فقط باید توسط فعالان بازار ارائه شود که قادر به قبول مسئولیت و پتانسیل جدی هستند.

شریک باید به طور کامل در تمام فرآیندهای تجاری شرکت داشته باشد و در توسعه آن مشارکت فعال داشته باشد. شرکت کنندگان در مشارکت باید چشم انداز استراتژی مدیریت شرکت را به اشتراک بگذارند. تنها از این طریق می توان از اختلاف نظر و تهدید به قطع زودهنگام همکاری جلوگیری کرد. یک پیش نیاز، پشتیبانی مستند از مشارکت است.

قوانین انجام تجارت با هم

تنها انتخاب رویکرد مناسب و رعایت برخی الزامات، همکاری تجاری موفق را تضمین می کند. شراکت در صورت رعایت نکات زیر ابزار و روشی عالی برای افزایش درآمد خواهد بود:

• تعیین هدف مشخص، اهداف و نتایج مطلوب همکاری؛
• توزیع اولیهاختیارات، وظایف و درآمد؛
• تصمیم گیری در مورد امکان مشارکت شریک در تجارت دیگر؛
• نظارت بر عملکرد مالی در فرآیند همکاری که یک آزمون عملکرد است.

همه شرایط شراکت باید به صورت کتبی و تأیید قانونی باشد.

مشارکت در تجارت روسیه

به این ترتیب، نهاد مشارکت در روسیه کاملاً جوان است، اگرچه برخی از شرکت ها از برخی عناصر آن در فعالیت های خود استفاده می کنند. تعدادی از شرکت های داخلی از این دست و همچنین سازمان هایی با مشارکت شرکای خارجی وجود دارد.

برای رونق اقتصادی دولت، توسعه تجارت و مشارکت بسیار مهم است. روسیه با بسیاری از کشورها همکاری می کند و در عین حال سرمایه سرمایه گذاری را افزایش می دهد.

بیشتر برای کشور ما تعامل دولت و بخش خصوصی برای حل مشکلات مهم اجتماعی است. به اصطلاح مشارکت عمومی و خصوصی سابقه طولانی دارد، از جمله در روسیه. با این حال، تنها در دهه های اخیر به محبوبیت و تقاضای ویژه ای رسیده است.

مشارکت بین دولت و تجارت خصوصی

ظهور روابط بین دولت و تجارت عوامل متعددی را تحریک می کند. اولاً، مشکلات در زندگی اجتماعی-اقتصادی، انجام وظایف مهم خود را برای دولت بسیار دشوارتر می‌کند.

ثانیاً، تجارت همیشه به اشیاء جدید علاقه داردسرمایه گذاری. بنابراین، PPP جایگزینی برای خصوصی سازی اموال عمومی مهم است.

با این حال، مشارکت بین دولت و تجارت، برخلاف خصوصی‌سازی، فعالیت اقتصادی معینی را در کشور حفظ می‌کند. چنین روابطی به طور فعال در صنایع زیر اعمال می شود:

• Utilities;
• حمل و نقل، از جمله شهری؛
• آموزش و مراقبت های بهداشتی;
• علم;
• ساخت ساختمان های عمومی؛
• بخش مالی.

در عین حال، دولت به طور فعال در فعالیت های تولیدی، اداری و مالی بنگاه مشارکت دارد، بنابراین فرآیندهای اقتصادی کشور را کنترل می کند.

نمونه قرارداد مشارکت

هنگامی که واقعیت همکاری بین طرفین، قرارداد مشارکت در تجارت تنظیم می شود. نمونه ای از چنین سندی ممکن است به شرح زیر باشد.

قرارداد مشارکت

[Date]

سازمان [نام سازمان]، که از این پس به عنوان طرف 1 نامیده می شود، همراه با [نام سازمان]، که از این پس به عنوان طرف 2 نامیده می شود، این قرارداد را به شرح زیر منعقد کرده اند:

1) موضوع توافق.

2) مسئولیت طرفین.

3) روش تسویه حساب و گزارش مالی.

4) رویه حل و فصل اختلافات و فورس ماژور.

5) مدت زمان توافق.

6) شرایط دیگر.

7) مشخصات و امضای طرفین.

بسته به شرایطمناسب ترین شکل قرارداد انتخاب می شود. آنها همچنین از مقررات کلی تنظیم کننده فعالیت ها و تایید همکاری هماهنگ در این زمینه استفاده می کنند. در برخی موارد، نحوه تغییر و فسخ قرارداد افشا می شود. در پایان سند، مشخصات مشخص شده و امضای طرفین درج شده است.